Θλάση οπίσθιων μηριαίων – Πρόληψη και αντιμετώπιση

Οι οπίσθιοι μυς του μηρού είναι τρείς και κατά άλλους ερευνητές τέσσερις: o δικέφαλος μηριαίος με τη μακρά και τη βραχεία κεφαλή, ο ημιτενοντώδης και ο ημιυμενώδης.

Οι μυς αυτοί εκτός από τη βραχεία κεφαλή εκφύονται από το ισχιακό κύρτωμα και συμπορεύονται μέχρι το κάτω τριτημόριο του μηρού, όπου ο δικέφαλος φέρεται προς τα έξω, ενώ ο ημιτενοντώδης και ο ημιυμενώδης προς τα έσω.

Όσον αφορά το δικέφαλο μηριαίο εμφανίζει δύο εκφυτικές κεφαλές τη μακρά , η οποία εκφύεται μαζί με τους υπόλοιπους οπίσθιους μηριαίους μυς από το ισχιακό κύρτωμα και από τη διπλανή μοίρα του ισχιοιερού συνδέσμου και η βραχεία κεφαλή από την τραχεία γραμμή , από την έξω υπερκονδύλια γραμμή και από το έξω μεσομύιο διάφραγμα. Πάνω από το ύψος του ιγνυακού βόθρου οι δύο κεφαλές συνενώνονται σε κοινό καταφυτικό τένοντα, ο οποίος καταφύεται στην κεφαλή της περόνης.

ΑΝΑΤΟΜΙΑ

Εικόνα: Επιφανειακή και εν τω βάθει στοιβάδα

Η μακρά κεφαλή νευρώνεται από την κνημιαία μοίρα του ισχιακού νεύρου και η βραχεία από την περονιαία. Ο μυς (μακρά κεφαλή) παρουσιάζει ενεργοποιούμενος έκταση και βοηθά στην έξω στροφή της άρθρωσης του ισχίου. Ο δικέφαλος καταφύεται σε σχέση με τους άλλους δύο μυς μακρύτερα από τον άξονα της κίνησης  της άρθρωσης του γόνατος και παρουσιάζει έτσι μεγαλύτερο μοχλοβραχίονα δύναμης και εξαιτίας αυτού τον καθιστά ικανό να προστατεύει το κλείδωμα του γόνατος στην πλήρη έκταση .Αποτελεί λοιπόν ένα δυναμικό σταθεροποιητή της άρθρωσης του γονάτου σε συνδυασμό με τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο που παίζει το ρόλο του στατικού σταθεροποιητή της άρθρωσης.

Από την άλλη , η διπλή νεύρωση του μυ μπορεί να οδηγήσει σε κακό συγχρονισμό  ή  σε αύξηση της ένταση της διέγερσης και  από τις δύο κεφαλές , και ίσως αυτό αποτελεί την κύρια αιτία που αυτός ο μυς εμφανίζει την υψηλότερη συχνότητα τραυματισμών σε ποσοστό περιπου 53% .

Ο ημιτενοντώδης εκφύεται από το ισχιακό κύρτωμα και καταφύεται με τένοντα στο έσω χείλος του κνημιαίου κυρτώματος και στην κνημιαία περιτονία συμβάλλοντας στον σχηματισμό του χήνειου ποδός μαζί με τον ισχνό και τον ραπτικό .

Ο ημιυμενώδης εκφύεται από το ισχιακό κύρτωμα και κατφύεται με τρείς δεσμίδες την πρόσθια , την κάθετο και τη λοξή , η οποία συμφύεται με τον αρθρικό θύλακα της άρθρωσης του γόνατος .

Και οι δύο αυτοί μυς νευρώνονται από την κνημιαία μοίρα του ισχιακού νεύρου και ενεργοποιούμενοι προκαλούν έκταση και βοηθούν στην έσω στροφή και στην προσαγωγή της άρθρωσης του ισχίου.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ

Εικόνα :

Kατά τη διάρκεια της φάσης επαφής του ποδιού στο έδαφος η καμπτική ροπή των οπισθίων μηριαίων TMUS προσπαθεί να αντισταθμίσει την εκτατική ροπή του γόνατος TEXT

Ο ρόλος των οπισθίων μηριαίων στην κίνηση είναι πολυπαραγοντικός .Για παράδειγμα ,κατά τη διάρκεια της τελικής φάσης αίωρησης στο κύκλο του τρεξίματος αυτοί οι μύες καλούνται να παίξουν πολλούς ρόλους σε σύντομο χρονικό διάστημα:

• Έκκεντρη σύσπαση , επιβραδύνοντας την έκταση του γόνατος
• Ισομετρική σύσπαση με ταυτόχρονο έλεγχο της σταθερότητας του γόνατος
• Παίζουν ρόλο στην έκταση της άρθρωσης του ισχίου
• Πραγματοποιούν αντιστάθμιση της κίνησης από την έκταση του γόνατος στην κάμψη

Κατά τη διάρκεια λοιπόν των αθλημάτων που απαιτούνται  ξαφνικές επιταχύνσεις, οι μύες αυτοί επιστρατεύονται  γρήγορα και παθαίνουν μικροσκοπικές βλάβες σε μοριακό επίπεδο , όταν δε βρεθούν σε κόπωση και οι αθλητές σε κακή τεχνική εξαιτίας της , αυτοί καλούνται να παίξουν και ένα ακόμη ρόλο , το σταθεροποιητικό , με αποτέλεσμα η έκταση της φόρτισής τους να αυξάνεται δραματικά .Η συσσώρευση αυτή των μικρορρήξεων των μυικών ινών τους αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες τραυματισμού τους.

Μηχανική του τραυματισμού

Εικόνα:

Κατά τη διάρκεια της φάσης αιώρησης οι οπίσθιοι μηριαίοι ενεργοποιούνται , επιμηκύνονται και απορροφούν ενέργεια από το επιβραδυνόμενο αιωρούμενο μέλος

Η περίοδοςτηςμέγιστηςέκκεντρηςσυστολής  κατά τη διάρκεια του κύκλου τρεξίματος, κατά την οποία ομυς βρίσκεται ταυτόχρονα  τόσο σε  επιμήκυνση όσο σε σύσπαση , φαίνεται να παρουσιάζει τον  υψηλότερο κίνδυνογια τον τραυματισμό αυτών των μυών ..Μιαχαμηλή αναλογία στη σχέση δύναμης τετρακεφάλου και οπισθίων μηριαίων, θα αυξήσει την εκτατική ροπή διαμέσου του γονάτου , και δυνητικά  θα διατείνει τους έκκεντρα συσπασμένους οπισθίους μηριαίους πέρα από τα όρια ελαστικότητάς τους .

Οι περισσότερες επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ένα σχετικά υψηλότερο
ποσοστότραυματισμού για τονδικέφαλουμηριαίο(μακρά κεφαλή )σε σύγκριση με τους άλλους δύο μυς.

Ο σφιχτός λαγονοψοίτης είναι ο κύριος υπεύθυνος για την πρόσθια κλίση της λεκάνης , και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βάζει τους οπισθίους μηριαίους σε μηχανικό μειονέκτημα , εξαιτίας της αυξημένης τάσης του μυ όταν αυτός βρίσκεται στην τελική φάση της αιώρησης.

Επιπρόσθετα οι αδύναμοι κοιλιακοί φέρνουν την λεκάνη σε πρόσθια κλίση , αυξάνουν την τάση τους και ταυτόχρονα τον κίνδυνο τραυματισμού τους λόγω υπέρχρησης.

Παράγοντες κινδύνου

• Μειωμένη ελαστικότητα –η κακή  ελαστικότητα αποτελεί σίγουρα ένα παράγοντα κινδύνου για τραυματισμούς των μαλακών ιστών .Πιστεύεται ότι μια σφιχτότερη μυοτενόντια δομή μπορεί να μειώσει την ικανότητα του μυ να επιμηκυνθεί γρήγορα χωίς τραυματισμό .
• Κακή οσφυική στάση και σταθερότητα των μυών του πυρήνα (core)-η υπερβολική λόρδωση της κατώτερης οσφυικής μοίρας έχει προταθεί ότι αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα κινδύνου για τραυματισμό , γιατί φέρνει τους γλουτιαίους και τους οπίσθιους μηριαίους μυς σε μηχανικό μειονέκτημα
• Προχωρημένη ηλικία ( η οποία έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται με ανελαστικούς καμπτήρες του ισχίου και με αυξημένο σωματικό βάρος )
• Υπερβολικό μεγάλος διασκελισμός κατά την επιτάχυνση στα σπρίντ
• Μυική κόπωση-εξαιτίας της διαταράσσεται ο κινητικός έλεγχος
• Ανεπαρκές ζέσταμα-μείωση της ικανότητας του μυός να απορροφά τις επαναλαμβανόμενες τάσεις
• Οι προσφύσεις και η ανατομία αυτών των μυών-η διπλή νεύρωση αυτών των μυών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την καθυστερημένη συστολή αυτών των μυών,πράγμα το οποίο τον οδηγεί σε μειωμένη παραγωγή δύναμης και σε μεγαλύτερη αστάθεια , όταν αυτοί καλούνται να αντιμετωπίσουν επαναλαμβανόμνες έκεντρες συστολές
• Κακή αναλογία στη σχέση  δύναμης τετρακεφάλου και οπισθίων μηριαίων
• Προηγούμενος τραυματισμός –σχετίζεται με κακή αποκατάσταση
• Θέση της μέγιστης ροπής-είναι σημαντική γιατί μπορεί να μειώσει τον αριθμό των σαρκομερίων και την αστάθεια που εμφανίζεται στο μυ κατά τη διάρκεια της έκκεντρης σύσπασης .Επομένως , η προπόνηση για την αύξηση της γωνίας της έκτασης του γόνατος που είναι και το σημείο που παράγεται η μέγιστη ροπή στο δικέφαλο μηριαίο, θα οδηγήσει σε μείωση της έκκεντρης συστολής που πραγματοποιείατι κατά τη διάρκεια της επιβράδυνσης του σκέλους

ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ

Σκοπός της φυσικής εξέτασης είναι να καθοριστεί η θέση και η σοβαρότητα του τραυματισμού. Οι κακώσεις των οπίσθιων μηριαίων κατατάσσονται ανάλογα με το ποσό του πόνου, της αδυναμίας και της απώλειας της κίνησης, με αποτέλεσμα να ταξινομούνται στους εξής βαθμούς

• Βαθμός 1 –ήπιος
• Βαθμός 2-μέτριος
• Βαθμός 3 –σοβαρός

Αυτή η κατηγοριοποίηση αντικατοπτρίζει το είδος της ζημιάς που έχει πραγματοποιηθεί και μπορεί να ξεκινάει από  μια απλή διάταση  των μυικών ινών (βαθμού 1) και να φθάνει  μέχρι και  την πλήρη ρήξη (βαθμού 3), και αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της περίοδος ανάρρωσης και για το σχεδιασμό της κατάλληλης αποκατάστασης .

Φάση Ι

Προστασία

Αποφυγή της υπερβολικής διάτασης , καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πυκνό σχηματισμό ουλής στην περιοχή του τραυματισμού που απαγορεύει την επαναδημιουργία του μυ. Ωστόσο η περιορισμένη κίνηση στο όριο του πόνου πρέπει να ενθαρρύνεται γιατί αποτελεί το κριτήριο για τον καθορισμό του εύρους της κίνησης . Αυτό μπορεί να απαιτεί τη χρήση μικρότερων βημάτων  κατά τη διάρκεια της βάδισης, ή σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, τη χρήση πατερίτσων. Επιπλέον, όταν χρησιμοποιούνται οι πατερίτσες, ο αθλητής θα πρέπει να καθοδηγείται ώστε να αποφευχθεί η δραστήρια συμμετοχή του γόνατος σε κάμψη για μεγάλο χρονικό διάστημα καθώς αυτό μπορεί να θέσει σε  υπερβολική φόρτιση τάσης   τους προς επούλωση ιστούς. Το κανονικό βάδισμα μπορεί να επαναληφθεί όταν ο πόνος το επιτρέπει.

Πάγος

Στην τραυματισμένη περιοχή θα πρέπει να τοποθετείται πάγος 2-3 φορές την ημέρα για 15-20 λεπτά για να βοηθήσει στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν τις πρώτες μέρες μετά τον τραυματισμό, ωστόσο οι έρευνες αποδεικνύουν ότι  δεν υπάρχουν σημαντικά οφέλη και ενδεχομένως αρνητικές επιπτώσεις στην λειτουργία των μυών, και αυτό προκάλεσε διαμάχη σχετικά με τη χρήση τους. Ωστόσο οι περισσότεροι αθλητές μπορούν να ελέγχουν τον πόνο με πάγο και τροποποίηση της δραστηριότητας.

Θεραπευτική άσκηση

Οι ασκήσεις και οι κινήσεις επιλέγονται  με στόχο την προώθηση του νευρομυϊκού ελέγχου μέσα σ΄ένα προστατευόμενο εύρος της κίνησης, ελαχιστοποιώντας έτσι τον κίνδυνο βλάβης στην φάση της αναδιαμόρφωσης του μυ . Αυτές οι αρχικές ασκήσεις περιλαμβάνουν ισομετρική ενεργοποίηση του μυικού συστήματος της οσφυοπυελικής ζώνης, ασκήσεις ισορροπίσς σε μονοποδική στήριξη, ενώ θα πρέπει να αποφεύγονται οι μεμονωμένες  ασκήσεις των τραυματισμένων μυών. Οι ασκήσεις θα πρέπει πάντα να γίνονται χωρίς πόνο, με την ένταση των ασκήσεων να κυμαίνεται από ελαφριά έως μέτρια.

Κριτήρια προόδου

Η πρόοδος στη φάση ΙΙ μπορεί να αρχίσει όταν θα πληρούνται τα ακόλουθα κριτήρια:

1. φυσιολογική βάδιση χωρίς πόνο
2. με πολύ χαμηλή ταχύτητα τζόκινγκ χωρίς πόνο
3. ισομετρική σύσπαση χωρίς πόνο ενάντια σε υπομέγιστη αντίσταση (50-70%)κατά τη διάρκεια κάμψης του γόνατος  (90°) από πρηνή θέση .

Αν πληρούνται αυτά τα κριτήρια τότε το πρόγραμμα προπόνησης μπορεί να προχωρήσει στο δεύτερο στάδιο χωρίς τον κίνδυνο επανατραυματισμού.

Φάση II

Προστασία

Αν και η  επιστροφή στο πλήρες εύρος  της κίνησης ενθαρρύνεται κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, εντούτοις η επιμήκυνση στο τέλος της τροχιάς  πρέπει να αποφευχθεί , εάν  η αδυναμία παραμένει. Στην παρουσία ενός σημαντικού ελλείμματος δύναμης, η μυοτενόντια μονάδα μπορεί να μην είναι σε θέση να προφυλαχθεί  από την παθητική επιμήκυνση και ενδεχομένως να περιορίσει την επισκευή των ινών.

Πάγος

Η εφαρμογή του πάγου πρέπει να εκτελείται μετά τις ασκήσεις  αποκατάστασης

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη

Γενικά δεν πρέπει να  χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης λόγω των ενδεχόμενων αρνητικών παρενεργειών που συνδέονται με την παρατεταμένη χρήση τους .Επιπλέον,η συγκάλυψη  του πόνου κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης μπορεί να οδηγήσει σε μια υπερβολικά επιθετική πρόοδος  των ασκήσεων, λόγω του ότι ο ασθενής δεν είναι σε θέση να κάνει καλή εκτίμηση της επώδυνης απάντησης .

Θεραπευτική άσκηση

Οι ασκήσεις που εμπλέκονται στο δεύτερο στάδιο  πρέπει να προωθούν την  σταδιακή αύξηση της επιμήκυνσης του μυός , σε σύγκριση με το περιορισμένο εύρος κίνησης που επιτρεπόταν  στη φάση Ι. Η προσέγγιση αυτή βασίζεται σε παρατηρήσεις, ότι η κινητοποίηση των σκελετικών μυών 5-7 ημέρες μετά από τον τραυματισμό μπορεί να ενισχύσει την αναπαραγωγή των  ινών με έμφαση σε  ασκήσεις  νευρομυϊκού ελέγχου,  σταθεροποίησης του κορμού,και  ασκήσεις που εκτελούνται με μία προοδευτική αύξηση της ταχύτητας και της έντασης αντίστοιχα

.Θα πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική διάταση . Οι υπομεγίστες έκκεντρες ασκήσεις δύναμης θα πρέπει να κινούνται  στο μέσο του μήκους του μυός  στο πλαίσιο των λειτουργικών προτύπων κίνησης και όχι μέσα από ασκήσεις που απομονώνουν το μυ.. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την επιστροφή του αθλητή στον αθλητισμό, η αναερόβια προπόνηση  και οι σκήσεις δεξιότητας  του συγκεκριμένου αθλήματος θα πρέπει να γίνονται με ασφαλή τρόπο ώστε να αποφεύγεται να φθάνει ο μυς στην πλήρη επιμήκυνση . Αυτό αποκλείει κατά κανόνα τον αθλητή να τρέχει με ταχύτητα μεγαλύτερη του 50% της μέγιστης τους. Έτσι λοιπόν οι ανωτέρω ασκήσεις σε συνδυασμό με την μείωση του πόνου και του οιδήματος , αποκαθιστούν  το πλήρες εύρος κίνησης  των μυών χωρίς την ανάγκη να ενσωματωθούν με εξειδικευμένες διατάσεις.

Κριτήρια προόδου

Για να περάσει στη φάση ΙΙΙ πρέπει να τηρούνται τα ακόλουθα κριτήρια :

1. Πλήρης δύναμη χωρίς πόνο κατά τη διάρκεια μίας μέγιστης ισομετρικής αντίστασης στο μυικό τεστ από πρηνή θέση με το γόνατο σε κάμψη 90°
2. Τζόκινγκ προς τα μπρός και προς τα πίσω στο 50% της μέγιστης ταχύτητας χωρίς πόνο

Φάση ΙΙΙ
Προστασία

Το εύρος της κίνησης δεν είναι πλέον περιορισμένο εξαιτίας του ότι έχουμε εξασφαλίσει επαρκή αντοχή . Ωστόσο, σπριντ και εκρηκτικές κινήσεις επιτάχυνσης θα πρέπει να αποφεύγονται μέχρι ο αθλητής να  έχει εκπληρώσει τα κριτήρια επιστροφής.

Πάγος

Θα πρέπει να χρησιμοποιείται μετά τις ασκήσεις αποκατάστασης. 

Θεραπευτική άσκηση

Με δεδομένη την επικείμενη επιστροφή του αθλητή στον αθλητισμό, οι ασκήσεις θα πρέπει πλέον να επικεντρώνονται σε κινήσεις με γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης ,σε ασκήσεις προσαρμοζόμενες στο άθλημα και σε ασκήσεις σταθεροποίησης του κορμού .Σ ΄αυτό το στάδιο πρέπει να εστιάσουμε  σε έκκεντρες ασκήσεις στο τέλος του εύρους τροχιάς της κίνησης.

Επιστροφή στα σπορ

Η θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων για τον καθορισμό του κατάλληλου χρόνου για να επιστρέψει ένας αθλητής στον αθλητισμό παραμένει προβληματικός και ένα σημαντικός τομέας για τη μελλοντική έρευνα. Με βάση τις καλύτερες και αξιόπιστες διαθέσιμες αποδείξεις  ,προτείνουμε ότι οι αθλητές για να επιστρέψουν πλήρως στις αθλητικές δραστηριότητες ,όταν υπάρχει πλήρες εύρος κίνησης, δύναμη, και λειτουργικές ικανότητες (π.χ., άλματα, τρέξιμο,αλλαγές κατεύθυνσης ) και όλα αυτά να μπορούν  να πραγματοποιηθούν χωρίς παράπονα από τον πόνο ή τη δυσκαμψία. Κατά την εκτίμηση αντοχής στη δύναμη, ο αθλητής θα πρέπει να είναι σε θέση να ολοκληρώσει 4 συνεχόμενες χωρίς πόνο επαναλήψεις στη δοκιμασία από πρηνή θέση  με κάμψη του γόνατος (90 ° και 15 ) .

Επιπλέον δεν θα πρέπει να υπάρχει διαφορά στη δύναμη των οπισθίων μηριαίων  μεγαλύτερη από 5% ανάμεσα στα δύο πόδια .

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ο τραυματσμός των οπισθίων μηριαίων θεωρείται ο πιο διαδεδεδομένος σε μια σειρά αθλημάτων . Παρά το γεγονός ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από παράγοντες κινδύνου , ωστόσο η πλειοψηφία τους μπορεί εύκολα να ελαχιστοποιηθεί με την δημιιουργία και την εφαρμογή ενός στρατηγικού προγράμματος προπόνησης που θα βασίζεται στην πρόληψη των τραυματισμών .

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Agre J. Hamstring injuries: proposed aetiological factors, prevention and treatment. Sports Medicine. 1985;2:21–33.
2. Anderson K, Strickland SM, Warren R. Hip and groin injuries in athletes. Am J Sports Med. 2001;29:521–533.
3. Arnason A, Andersen TE, Holme I, Engebretsen L, Bahr R. Prevention of hamstring strains in elite soccer: an intervention study. Scand J Med Sci Sports. 2008;18:40–484.Asakawa DS, Pappas GP, Blemker SS, Drace JE, Delp SL. Cine phase-contrast magnetic resonance imaging as a tool for quantification of skeletal muscle motion. Semin Musculoskelet Radiol. 2003;7:287–295.]
4. Askling C, Karlsson J, Thorstensson A. Hamstring injury occurrence in elite soccer players after preseason strength training with eccentric overload. Scand J Med Sci Sports. 2003;13:244–250]
5. Askling C, Saartok T, Thorstensson A. Type of acute hamstring strain affects flexibility, strength, and time to return to pre-injury level. Br J Sports Med. 2006;40:40–44.
6. Askling CM, Tengvar M, Saartok T, Thorstensson A. Acute first-time hamstring strains during high-speed running: a longitudinal study including clinical and magnetic resonance imaging findings. Am J Sports Med. 2007;35:197–206.]
7. Askling CM, Tengvar M, Saartok T, Thorstensson A. Acute first-time hamstring strains during slow-speed stretching: clinical, magnetic resonance imaging, and recovery characteristics. Am J Sports Med. 2007;35:1716–1724.]
8. Askling CM, Tengvar M, Saartok T, Thorstensson A. Proximal hamstring strains of stretching type in different sports: injury situations, clinical and magnetic resonance imaging characteristics, and return to sport. Am J Sports Med. 2008;36:1799–1804.]
9. Ballinger A. Adverse effects of nonsteroidal anti-inflammatory drugs on the colon. Curr Gastroenterol Rep. 2008;10:485–489.
10. Barlow A, Clarke R, Johnson N, Seabourne B, Thomas D, Gal J. Effect of massage of the hamstring muscle group on performance of the sit and reach test. Br J Sports Med. 2004;38:349–351]
11. Barlow A, Clarke R, Johnson N, Seabourne B, Thomas D, Gal J. Effect of massage of the hamstring muscles on selected electromyographic characteristics of biceps femoris during sub-maximal isometric contraction. Int J Sports Med. 2007;28:253–256]
12. Bennell K, Tully E, Harvey N. Does the toe-touch test predict hamstring injury in Australian Rules footballers? Aust J Physiother. 1999;45:103–109.]

Αναστάσιος Μ. Μαργαρίτης
Occupational Health & Safety Specialist
Φυσικοθεραπευτής – Καθ. Φυσικής Αγωγής
OMT  (Orthopaedic Manual Therapist)
Back Mechanic Specialist
activephysiotherapy.com.gr
reprogramminghumanbody.com
margaritis.tasos@gmail.com
Ξενοφώντα 60 &  Λεωνίδα 3 Γέρακας
2106049405 -6974942384