Πόνσε: «Γύρισα για τον Αλμέιδα και τον κόσμο, είχα προτάσεις από ελληνικές ομάδες»

Advertisement

Ο Αργεντινός φορ μίλησε για τις δύο θητείες του στην ΑΕΚ, τον Αλμέιδα, τους οπαδούς και την καριέρα του

Αναλυτικά όλη η συνέντευξη του Πόνσε που παραχώρησε στο Gazzetta.gr:

– Ας ξεκινήσουμε με τα πρώτα σου ποδοσφαιρικά βήματα στη Νιούελς Ολντ Μπόις…

«Είμαι υπερήφανος που ξεκίνησα εκεί την καριέρα μου. Ήταν μία σημαντική ευκαιρία για εμένα καθώς μου έδωσαν τον χώρο για να εξελιχθώ και ως ποδοσφαιριστής αλλά και ως άνθρωπος. Είμαι ευγνώμων για τις ευκαιρίες που πήρα καθώς με βοήθησαν πολύ στην επαγγελματική μου καριέρα. Μόνο καλές αναμνήσεις έχω».

– Είχες κάποιο είδωλο όταν ήσουν μικρός;

«Αυτό άλλαζε συνεχώς για εμένα. Μου άρεσε πολύ να βλέπω κυρίως Premier League και La Liga. Στην αρχή περισσότερο θαύμαζα παίκτες όπως ο Μπατιστούτα, ο Ρονάλντο Ναζάριο, ο Ιγκουαϊν από την εποχή που έπαιζε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Έχω δει πολλά βιντεάκια τους. Μετά όταν πήγα στη Ρόμα και συνάντησα παίκτες όπως ο Τζέκο και ο Τότι, ήταν κάτι το απίστευτο να έχω τέτοιους ανθρώπους γύρω μου. Ήμουν πολύ τυχερός που υπήρξα μαζί τους και έμαθα πραγματικά πάρα πολλά πράγματα».

– Πώς ήταν οι πρώτοι μήνες στη Ρόμα; Ήταν δύσκολη η προσαρμογή;

«Ναι ήταν δύσκολοι οι πρώτοι μήνες. Έπρεπε να αλλάξω νοοτροπία, να προσαρμοστώ σωματικά για να είμαι στο ίδιο επίπεδο με τους συμπαίκτες μου και να συμβαδίσω στον ρυθμό της πρώτης ομάδας. Θυμάμαι ότι δυσκολεύτηκα πολύ και όταν ήρθε και ο τραυματισμός με τον χιαστό, δεν κατάφερα να εδραιωθώ και να παραμείνω στο ρόστερ. Γι’ αυτό το λόγο άρχισα να ψάχνω άλλες λύσεις και να φεύγω ως δανεικός».

– Τι σήμαινε για τη Ρόμα ο Φραντσέσκο Τότι;

«Ο Τότι είναι τα πάντα για τη Ρόμα. Υπάρχει απίστευτος σεβασμός. Η Ρώμη είναι μια πόλη που αναπνέει για το ποδόσφαιρο και εκείνος είναι ένας άνθρωπος που εντός και εκτός ομάδας σημαίνει τα πάντα. Είχε απίστευτες προτάσεις από μεγαλύτερες ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης αλλά ποτέ δεν δέχθηκε να φύγει. Σαν άνθρωπος σέβεται πάρα πολύ τους πάντες, είναι καλόκαρδος και έχει απίστευτη ποιότητα σαν ποδοσφαιριστής. Έδινε τα πάντα για την Ιταλία και τη Ρόμα και σαν παίκτης αλλά και σαν άνθρωπος. Δεν έχω δει άλλον παίκτη με τόση ποιότητα αλλά και τόση αγάπη για το κλαμπ που παίζει».

– Και πάμε στο κομμάτι της ΑΕΚ. Μετά τους δανεισμούς σε Γρανάδα και Λιλ, ήρθε η σειρά της Ένωσης. Πώς έγινε η πρώτη επαφή και αν ήταν εύκολη απόφαση.

«Η πρώτη επαφή με την ΑΕΚ δεν ήταν δύσκολη καθώς το κλαμπ μου έδειξε αμέσως τη φιλοσοφία του και τα βρήκε με τη Ρόμα. Το γεγονός ότι διεκδικούσαμε τίτλους και είχαμε τη δυνατότητα να μπούμε στους ομίλους του Champions League έκανε ακόμα πιο εύκολη την επιλογή μου να πάω στην ΑΕΚ. Αυτά τα πράγματα με παρακινούν γιατί μου αρέσει να ανταγωνίζομαι και να βρίσκομαι στο υψηλότερο επίπεδο. Παράλληλα θα μπορούσα να πάρω λεπτά συμμετοχής τα οποία μου έλειπαν εκείνη την περίοδο. Ευτυχώς η ΑΕΚ μου έδωσε την ευκαιρία να εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής και χαίρομαι που αξιοποίησα τις ευκαιρίες που πήρα».

– Ποια ήταν η πρώτη εντύπωση όταν πήγες στην ΑΕΚ;

«Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα το έντονο πάθος που υπάρχει στην Ελλάδα και το πώς ζουν το ποδόσφαιρο. Αυτό μου άρεσε από την πρώτη στιγμή. Μέσα στην ομάδα πάντα μου έκαναν ξεκάθαρο το πού βρίσκομαι, σε ποια ομάδα είμαι, τι αντιπροσωπεύει για την πόλη και τους οπαδούς. Έτσι, από την πρώτη στιγμή το πήρα πολύ προσωπικά και πάντα προσπαθούσα να δείχνω τον απαραίτητο σεβασμό στους οπαδούς, οι οποίοι με δέχθηκαν, μου έδειχναν την αγάπη τους τόσο σε εμένα όσο και στην οικογένεια μου, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για έναν ποδοσφαιριστή. Ήταν η καλύτερη απόφαση να πάω στην ΑΕΚ και να απολαύσω όλα αυτά που προσφέρει αυτή η οικογένεια. Βρήκα μέσα στα αποδυτήρια ανθρώπους που με βοήθησαν και έκαναν τα πράγματα πολύ πιο εύκολα για εμένα».

– Πώς ήταν η εμπειρία να παίζεις στο Champions League;

«Τι να σου πω τώρα; (γέλια). Αρχικά η πρόκριση στους ομίλους ήταν πολύ σημαντική και ικανοποιητική για εμάς. Αλλά η στιγμή που ήμουν στον αγωνιστικό χώρο με την ομάδα πριν τη σέντρα και άκουγα τον ύμνο, ήταν ένα παιδικό όνειρο που γινόταν πραγματικότητα. Το να είμαι μέρος αυτής της διοργάνωσης. Ειλικρινά θεωρώ πως είναι από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας μου».

– Πώς ήταν ο Μαρίνος Ουζουνίδης ως προπονητής και άνθρωπος;

«Είναι ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος και μας έδειχνε αυτή την ηρεμία και την εμπιστοσύνη που είχε στην ομάδα. Εννοείται πως ζούσε το κάθε παιχνίδι πολύ έντονα και με πάθος όπως όλοι οι Έλληνες αλλά σε εμάς μας μετέδιδε την ηρεμία που είχε, κάτι που μας έκανε πολύ καλό. Είχε εμπιστοσύνη στην ομάδα του. Ειλικρινά απόλαυσα να παίζω υπό τις οδηγίες του».

– Εκείνη η σεζόν δεν είχε την καλύτερη έκβαση. Κατά τη διάρκειά της αλλάξατε και προπονητή καθώς έφυγε ο Ουζουνίδης και ήρθε ο Χιμένεθ. Θεωρείς ότι ήταν σωστή μία τέτοια κίνηση;

«Είναι δύσκολο να σου απαντήσω αυτή τη στιγμή. Και με τον Χιμένεθ έχω πολύ καλές αναμνήσεις αλλά δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά τι θα μπορούσε να είχε συμβεί. Η αλήθεια είναι ότι και με τους δύο ένιωθα την εμπιστοσύνη. Είχα αυτό το συναίσθημα πως όταν μπω στο ματς, θα μπορέσω να προσφέρω κάποιο γκολ ή ασίστ για την ομάδα. Σε κάθε παιχνίδι είχα ένα τέτοιο συναίσθημα και αυτό μου το πρόσφεραν και οι δύο προπονητές».

– Γιατί έφυγες την πρώτη φορά από την ΑΕΚ; Θα ήθελες να είχες μείνει στην ομάδα;

«Προφανώς θα ήθελα να έχω μείνει στην ΑΕΚ την πρώτη φορά και να είχε αγοράσει ο σύλλογος τα δικαιώματα μου από την Ρόμα. Η Αθήνα είναι ένα μέρος που τόσο εγώ όσο και η οικογένεια μου νιώσαμε από την αρχή άνετα. Όμως, μου είχαν εξηγήσει ότι ήταν αδύνατον να πληρώσουν τα δικαιώματα μου εκείνη τη χρονική στιγμή και παράλληλα να καλύψουν και το συμβόλαιο που είχα στη Ρόμα. Ήταν θέμα αριθμών και για αυτό δεν έφτασαν σε συμφωνία με την ομάδα που ανήκα. Τελικά εμφανίστηκε η Σπαρτάκ Μόσχας που κάλυψε όλες τις απαιτήσεις και μου έκανε ακόμα πιο εύκολη την αποχώρηση από τη Ρόμα».

– Μετανιώνεις για αυτή την εξέλιξη;

«Θα ήθελα πολύ να μείνω και να παλέψω για τίτλους με την ΑΕΚ αλλά δεν μετανιώνω για όσα έγιναν τότε γιατί πήγε σε ένα πολύ μεγάλο σύλλογο της Ρωσίας. Με υποδέχθηκαν πολύ καλά με σεβασμό, αγάπη και απόλαυσα το ποδόσφαιρο εκεί. Οπότε δεν θα άλλαζα τίποτα. Το πρώτο που είχα πει ότι ήθελα να μείνω στην ΑΕΚ αλλά λόγω διάφορων προβλημάτων, δεν ήταν εφικτό».

– Ποια ήταν η σχέση με τον Δημήτρη Μελισσανίδη και πώς θα τον χαρακτήριζες;

«Δεν τον είχα δει πολλές φορές και οι συνομιλίες μας ήταν αρκετά σύντομες όμως είναι ένας πρόεδρος που απαιτούσε πολλά. Ερχόταν στα αποδυτήρια όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και μας έκανε σαφές πόσα περιμένει από εμάς. Εκτός από αυτό όμως, του βγάζω το καπέλο γιατί είχε εξαιρετική συμπεριφορά προς εμένα. Έχω μόνο καλές αναμνήσεις με τον κ. Μελισσανίδη».

– Στη Ρωσία βρέθηκε και με τον Ρουί Βιτόρια που τώρα είναι προπονητής του Παναθηναϊκού…

«Ναι, ναι ακριβώς. Είναι ένας πολύ ικανός προπονητής για να καθοδηγήσει μαζί με το σταφ του μία ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Έχω να πω ότι στον Παναθηναϊκό υπέγραψαν έναν προπονητή που του αρέσει να παίζει ποδόσφαιρο. Είναι απλός αλλά αποτελεσματικός. Ελπίζω να τα πάει καλά με τον Παναθηναϊκό απλά όχι εναντίον της ΑΕΚ (γέλια)».

– Όταν ήρθε η ώρα να επιστρέψεις, έπαιξε ρόλο η παρουσία του Ματίας Αλμέιδα στην ΑΕΚ;

«Θα σου εξηγήσω. Πρώτη φορά με τον Αλμέιδα επικοινώνησα έναν χρόνο πριν επιστρέψω στην ΑΕΚ και εν τελεί ήταν ο λόγος που γύρισα. Ο ίδιος ο προπονητής με κάλεσε και μου είπε ότι ήθελε να είμαι μέρος του πρότζεκτ, χωρίς να μου εγγυηθεί χρόνο συμμετοχής ή κάτι τέτοιο γιατί έπρεπε να ανταγωνιστώ για να το κερδίσω. Αυτό που με παρακίνησε να γυρίσω στην ΑΕΚ ήταν να έχω έναν προπονητή σαν και αυτόν, στη φάση που βρισκόταν η ομάδα και πάνω από όλα για την αγάπη του κόσμου, καθώς πάντα είχα υπέροχα μηνύματα μέσω των social media. Η αγάπη του κόσμου είναι το πιο σημαντικό».

– Είχες προτάσεις από άλλες ελληνικές ομάδες;

«Ναι είχα προτάσεις και από άλλες ελληνικές ομάδες. Αλλά μόνο για την ΑΕΚ ήμουν πάντα πρόθυμος να συζητήσω. Δεν χρειάζεται να πω ποιες ήταν οι ομάδες».

– Πώς ήταν η αίσθηση όταν έπαιξες στην OPAP Arena πρώτη φορά;

«Ήταν κάτι πάρα πολύ όμορφο, πραγματικά εντυπωσιακό. Ο κόσμος ήταν πολύ πιο κοντά σε εμάς και μέσα από το γήπεδο το ένιωθες πολύ έντονα. Κάθε φορά που κάναμε επίθεση, είχες μία αίσθηση ότι θα σκοράρεις. Αυτό το έχω ζήσει σε λίγα γήπεδα στην ζωή μου και πραγματικά το απόλαυσα πολύ».

– Πες μου λίγα λόγια για τον Αλμέιδα έτσι όπως τον έζησες πίσω από την πόρτα των αποδυτηρίων…

«Είναι ένας άνθρωπος που έζησε πολύ το ποδόσφαιρο ως ποδοσφαιριστής, τα πήγε εξαιρετικά και αυτό τον οδήγησε με σωστό τρόπο στο να γίνει ο προπονητής που είναι τώρα. Ήταν πολύ σημαντικό να έχουμε έναν άνθρωπο εκείνη την εποχή στην ΑΕΚ που είχε περάσει καταστάσεις που ζούσαμε εμείς και πάντα είχε τα σωστά λόγια για να μας βοηθήσει να εξελιχθούμε. Όπως έχω ξαναπεί, είναι ο προπονητής από τον οποίο έχω μάθει τα περισσότερα σε προσωπικό επίπεδο. Για τη ζωή μου αλλά και πώς να προχωρήσω σε αυτό το άθλημα. Το να βρίσκεται δίπλα σε έναν άνθρωπο-νικητή είναι το καλύτερο».

– Έχεις κάποια ιδιαίτερη ιστορία μαζί του;

«Αυτό που μου έχει μείνει από εκείνον είναι ένας αγώνας νοκ-άουτ στο Κύπελλο Ελλάδας όταν αποκλειστήκαμε από τον Άρη στα πέναλτι. Για εμένα ήταν πολύ δύσκολες οι επόμενες μέρες και ο Αλμέιδα το είχε καταλάβει. Ήρθε σε εμένα προσωπικά, συζητήσαμε πολλά και μιλήσαμε για όλα. Με έκανε να αλλάξω τελείως το πώς βλέπω το ποδόσφαιρο χάρη σε αυτόν. Μετά από εκείνο το σημείο, για εμένα ήταν σαν σημείο καμπής για την πορεία μου στην ΑΕΚ, και άρχισα να έχω διαφορετική νοοτροπία μέσα στο γήπεδο και να απολαμβάνω πολύ περισσότερο το ποδόσφαιρο. Όλα αυτά χάρη σε αυτόν».

– Θεωρείς δίκαιο που έφυγε από την ΑΕΚ;

«Κοίτα, δεν ξέρω πως είναι εκείνος τώρα αλλά η δουλειά του προπονητή είναι απαιτητική και εξαντλητική. Δεν ξέρω αν ήταν από πλευράς ενέργειας ή ποιου απόφαση ήταν να φύγει ή οτιδήποτε τέτοιο. Αν είχα τη δυνατότητα να τον κρατήσω και αν ήταν δική μου η απόφαση, εγώ θα τον είχα κρατήσει στην ΑΕΚ γιατί γνώριζε πολύ καλά το κλαμπ, είχε εξελιχθεί μέσα στην ομάδα και ήξερε τι σημαίνει για την πόλη. Δούλευε πάρα πολύ σκληρά για να μας επηρεάσει θετικά και να πάει καλά ο σύλλογος».

– Στις δύο θητείες με την ΑΕΚ έβαλες 37 γκολ. Ποιο είναι αυτό που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

«Σίγουρα τα πρώτα μου γκολ με την ΑΕΚ ήταν ξεχωριστά αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ το γκολ μου με την Μπράιτον και εκείνο κόντρα στον Ολυμπιακό. Μου σηκώνεται η τρίχα τώρα που τα σκέφτομαι, ήταν πολύ όμορφες στιγμές».

– Δυσκολότερος αντίπαλος που αντιμετώπισες και ο παίκτης που σε έκανε να πεις… ουάου;

«Θα πω συνολικά τον ΠΑΟΚ σαν ομάδα. Ήταν το σύνολο που μας δυσκόλεψε περισσότερο σχεδόν πάντα και υπήρχε μία ωραία αντιπαλότητα. Από παίκτες, είχα την τύχη να έχω πολύ καλούς συμπαίκτες όπως ο Λιβάια, ο Μάνταλος, ο Αραούχο…».

– Καλύτερη στιγμή με την ΑΕΚ;

«Όταν έπαιξα στο Champions League».

– Τι σημαίνει ο κόσμος της ΑΕΚ για την ομάδα;

«Θα είναι για πάντα στη μνήμη μου ο κόσμος της ΑΕΚ. Μου άρεσε πολύ η στάση που είχαν οι οπαδοί απέναντι μας. Ένα απλό γεγονός, μία ισοπαλία σε ένα ματς και μας περίμεναν στα Σπάτα. Αυτό το πάθος, αυτό το άγχος που δημιουργείται στην ατμόσφαιρα, προερχόταν από τις απαιτήσεις του κόσμου για να κερδίσουμε. Να είμαστε ένα ανταγωνιστικό σύνολο και η μόνη επιλογή ήταν να νικήσουμε. Αυτό προερχόταν από τον κόσμο μας που πάντα μας συμπεριφερόταν καλά και μας υποστήριζε με τόσο πάθος. Κρατάω πολύ καλές αναμνήσεις και τις έχω μέσα στην καρδιά μου. Είμαι περήφανος για τους οπαδούς της ΑΕΚ και θα σου πω γιατί. Συνεχίζουν να στηρίζουν την ομάδα με τον ίδιο τρόπο γιατί είναι η ψυχή αυτού του συλλόγου. Η ΑΕΚ είναι μεγάλη και γι’ αυτό ευθύνεται ο κόσμος και όλα όσα την περιβάλλουν. Θα είναι για πάντα μία από τις αγαπημένες ομάδες που έχω αγωνιστεί».

– Θα ήθελες να επιστρέψεις κάποια στιγμή στην ΑΕΚ;

«Δεν το ξέρω αυτό. Είναι δύσκολο να το πω. Τώρα που βρίσκομαι σε έναν σύλλογο που πραγματικά με στηρίζει πολύ και η οικογένεια μου είναι πολύ χαρούμενη εδώ. Δεν έχω καμία συζήτηση ούτε για επιστροφή, ούτε για κάτι παρόμοιο και φυσικά έχω μεγάλο σεβασμό στην Χιούστον Ντάιναμον και είμαι συγκεντρωμένος στο κλαμπ. Στο μέλλον ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Όμως είμαστε πολύ καλά εδώ».