Δημήτρης Χατζηχρήστος: Ο άνθρωπος που δίδαξε ΑΕΚ σε κάθε γωνιά της γης

Advertisement

Πώς μπορείς να κλείσεις μια ζωή σαν του Δημήτρη Χατζηχρήστου μέσα σε λίγες λέξεις;

Πώς μπορείς να βάλεις τις σκέψεις σε τάξη γνωρίζοντας ότι η φωνή πίσω από τον τηλεφωνητή σίγησε;

Ξημερώματα 6ης Ιουνίου και όσο περνάνε οι ώρες τόσο η στεναχώρια μεγαλώνει.

“Είμαστε άρρωστοι και είναι πια αργά, χρόνια πάθηση από το 1971!”

Δημήτρης Χατζηχρήστος, ο κύριος Δημήτρης όπως τον έλεγα και με μάλωνε, ο Μίμης για τους πολλούς, ο Αρχηγός όλων, έβαλε συννεφάκι για τον ουρανό…

Η πιο μαύρη ημέρα για την ORIGINAL 21 ξημέρωσε και τίποτα πλέον δεν θα είναι το ίδιο… Όπως δεν ήταν από την ημέρα που… τέλος πάντων…

“Σκοπός, πρόθεση ήταν να εξαπλωθούμε σε όλη την Ελλάδα με γνώμονα την αγάπη για την ΑΕΚ ”

Ο Δημήτρης Χατζηχρήστος αποτέλεσε μια μοναδική και ξεχωριστή μορφή στο οπαδκό κίνημα. Η ORIGINAL του αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους αντιπάλους, να ακολουθήσουν τα χνάρια της και να δημιουργήσουν κι εκείνοι τις δικές τους οπαδικές ομάδες, με αγνότητα, σεβασμό, ρομαντισμό και κυρίως ανιδιοτελή αγάπη για την ομάδα.

Το οπαδικό κίνημα δημιουργήθηκε από εκείνον και την Πέμπτη 5/6 ο κύκλος του έκλεισε μια για πάντα. Και πήρε μαζί του, όλα εκείνα τα ρομαντικά, μιας άλλη εποχής συναισθήματα, που ένιωθες κάθε φορα που φορούσες το κασκόλ στον λαιμό για να ακολουθήσεις την ομάδα σε κάθε γήπεδο που αγωνιζόταν.

“Θα το ζήσω με τον εαυτό μου μέσω της ΑΕΚ ως το τέλος”

Συναισθήματα που τα τελευταία χρόνια ένιωθαν εκείνοι που τα είχαν ζήσει στο πλευρό του, τα οποία σιγά σιγά ξεθώριαζαν με το πέρασμα των ετών και τις τεράστιες αλλαγές στη νοοτροπία των οπαδών.

Ο Δημήτρης Χατζηχρήστος, ο άνθρωπος που είχε βάλει σκοπό της ζωής του, σε κάθε γωνιά του κόσμου να δεσπόζει η σημαία με τον Δικέφαλο. Και τα είχε καταφέρει! Κάθε γωνιά και μια παρέα ντυμένη στα κιτρινόμαυρα να ζει και να αναπνέει για την αγαπημένη μας ΑΕΚ.

Μεταλαμπάδευε όπου στεκόταν την αγάπη για αυτά τα τρία μαγικά γράμματα και κάθε φορά που μιλούσε για εκείνη, ο κόσμος μαζευόταν γύρω του και τον άκουγε ευλαβικά.

“Παλιά γινόμασταν ΑΕΚ από τις δύσκολες στιγμές”

Ο Μίμης έμαθε στα παιδιά πώς είναι να αγαπάς μέχρι το κόκκαλο, στα εύκολα, αλλά κυρίως στα δύσκολα. Μέχρι τώρα, στο τέλος, στη δύσκολη μάχη που έδινε, στα “συννεφάκια” του υπήρχαν πάντα μικρά παιδιά που τον ακολουθούσαν και μάθαιναν “την καρδιά αν ρωτήσεις θα πει, μοναχά ΕΝΩΣΙΣ”.

Ο Δημήτρης Χατζηχρήστος, που δεν ξεχώριζε τον δυνατό από τον αδύναμο, τον σκληροπυρηνικό από τον πιο soft, τον άντρα από τη γυναίκα, τον νέο από τον παλιό… Στην ΑΕΚ και στην ORIGINAL του, όλοι είχαν μια θέση!

Ο Μίμης με τα συνθήματά του και με εκείνη τη διαπεραστική φωνή που πριν προλάβει να ακουστεί στο πέταλο, όλοι σιωπούσαν για να τον ακολουθήσουν σε ένα μοναδικό πάρτι της κερκίδας.

Με τις αμέτρητες ιστορίες που δεν χόρταινες να ακούς, με τα ταξίδια, αξημέρωτα, που ονειρευόσουν να τα έχεις κάνει μαζί του, με τα τραγούδια του, που έκανε τον Παύλο να αναρωτιέται “που τα βρίσκει;”.

Με την ελπίδα να επιστρέψει το Κιτρινόμαυρο Μονοπάτι και την αγωνία για το τι θα γίνει με το ανδρικό βόλεϊ… Με, με, με…

“Οι παρέες γράφουν ιστορία…”

Με τα στραβά του, που στο τέλος όμως με έναν μαγικό τρόπο, ποτέ δεν ήταν στραβά, αφού είχε τον τρόπο να σε κάνει πάντα να καταλήγεις να του λες “ναι” και μάλιστα με την ψυχή σου!

Ο Άρης Ασβεστάς έγραψε στο προφίλ του: “ Ο Δημήτρης Χατζηχρήστος δεν είναι απλά ένα σύμβολο για την οικογένεια της ΑΕΚ, αφήνοντας παρακαταθήκη δεκάδες “αεκοφωλιες”, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Είναι στην πραγματικότητα μία μοναδική μορφή για το οπαδικό κίνημα της χώρας γενικότερα. Δυστυχώς λίγοι τον μιμήθηκαν.

Στη σύγχρονη γενιά οπαδών, η στάση ζωής του Δημήτρη Χατζηχρήστου, ίσως να προκαλεί και αποστροφή. Σήμερα, έχει μόνο.. “λευτεριά στα αδέρφια μας”! Σε κάθε γήπεδο.…” και είναι ό,τι ακριβώς σκεφτόμουν τα τελευταία χρόνια που ο Δημήτρης Χατζηχρήστος είχε αποφασίσει να μείνει μακριά από τα γήπεδα…

Ο Δημήτρης Χατζηχρήστος ενέπνεε σεβασμό. Η απώλειά του κλόνισε τους πάντες, ακόμα και τους αιώνιους αντιπάλους που έσπευσαν να συλληπηθούν στην οικογένεια της ΑΕΚ. Γιατί για τον Δημήτρη Χατζηχρήστο, δεν χωράνε οπαδικά!

“Το Συννεφάκι πρέπει να ξεκίνησε πριν 20-25 χρόνια – Ήμασταν μια γιάφκα παλιών χουλιγκάνων που αρνιόταν να στοιχηθεί στα αστυνομικά μέτρα, εμπλουτισμένοι με λίμνες, καταρράκτες, οροπέδια, χιονοδρομικά και παραλίες”

Ο “αντιχούλιγκαν” Δημήτρης Χατζηχρήστος έβαλε πλώρη να συναντήσει το “συννεφάκι” που τον περιμένει στην ORIGINAL παραδείσου. Το μόνο club που κανείς δεν θα ήθελε να υπάρχει.

Εκεί που η μπόμπα έχει χαραχτεί αιώνια και τα “παιδιά” του, που “έφυγαν” νωρίς, έχουν στήσει ήδη κιτρινόμαυρο πάρτι για να υποδεχτούν τον αγαπημένο τους Αρχηγό…Και να μείνουμε εμείς, εδώ, να ακολουθούμε πιστά όλα όσα μας έμαθε, με την ελπίδα να καταφέρουμε έστω και στο ελάχιστο να τα περάσουμε στην επόμενη γενιά.

Όπως έγραψε ένας φίλος: “Η λέξη Αρχηγός έμεινε ορφανή… Είναι βαριά και δεν μπορεί να την υιοθετήσει κάποιος, είναι μιας άλλης εποχής”.

“Απ’ το παρκάκι μπήκε λεωφορείο….”

Πιστός, ρομαντικός και… ΑΙΩΝΙΑ ΑΡΧΗΓΟΣ

ΥΓ. Κατερίνα, οι σκέψεις μας σε εσένα…