Άλβες: «Είμαι ευγνώμων για όλους στον σύλλογο»

Σε αποκλειστική συνέντευξη στο gazzetta, ο Μπρούνο Άλβες μίλησε για όλους και για όλα, για την εμπειρία του ως παίκτης της ΑΕΚ, τον ηγέτη Αλμέιδα, τον λαό της Ένωσης και την σχέση του με τους παίκτες.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Μπρούνο Άλβες:

-Όταν ήσουν παίκτης της ΑΕΚ υπήρχε οικογενειακό κλίμα, κάτι που βλέπουμε και σε αυτήν την ομάδα που έχει δημιουργηθεί τώρα. Πώς έχει καλλιεργηθεί αυτό σε μια ομάδα με τόσους παίκτες από διαφορετικές εθνικότητες και με τόσους ανθρώπους σε διαφορετικούς ρόλους;

«Πρώτα από όλα, το πιο σημαντικό είναι ο προπονητής που δημιουργεί αυτό το περιβάλλον. Πιστεύει σε όλους και προσπαθεί να δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Όταν το δίνεις αυτό, όλοι καταλαβαίνουν και προσπαθούν να ακολουθήσουν. Για μένα είναι σημαντικό να δημιουργείς ένα περιβάλλον στο οποίο θες να πηγαίνεις καθημερινά και να είσαι χαρούμενος όταν τελειώνεις την προπόνηση. Για μένα είναι πολύ σημαντικό για έναν παίκτη να τελειώνει την προπόνηση και να αισθάνεται καλύτερος σε σχέση με αυτό που ήταν όταν έρχεται. Το δεύτερο πολύ σημαντικό έχει να κάνει με την επικοινωνία με τους παίκτες. Πρέπει να τους δώσεις να καταλάβουν ότι κάποιες φορές οι αποφάσεις είναι απλά αποφάσεις. Δεν είναι ότι κάποιος έχει κάτι με σένα. Οι παίκτες πρέπει να είναι υπομονετικοί και να περιμένουν για την ευκαιρία τους. Είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να περιμένεις για να αρπάξεις την ευκαιρία. Πρέπει να δουλεύεις σκληρά και αυτό στο οποίο ο προπονητής δίνει προτεραιότητα είναι ο επαγγελματισμός. Παίζεις γιατί προπονείσαι καλά, αλλά ακόμα και αν δεν παίζεις, πρέπει να προπονείσαι το ίδιο. Αυτό θα σε ακολουθεί παντού.

Πρέπει να είσαι υπεύθυνος για τη συμπεριφορά σου κάθε μέρα. Ο προπονητής πρέπει να επαναλαμβάνει τα ίδια πράγματα στους παίκτες κάθε μέρα και να τους εκπαιδεύει. Στην ΑΕΚ λοιπόν πιστεύουμε στην ομάδα. Δουλεύουμε όλοι μαζί. Όταν σε ένα γκρουπ υπάρχουν άνθρωποι που μοιράζονται την ίδια φιλοσοφία, αυτό σημαίνει ενότητα. Θέλουμε να παλεύουμε μαζί, να χτίζουμε πράγματα μαζί, να νικάμε μαζί. Και δεν είναι μόνο η ομάδα, είναι όλοι όσοι βρίσκονται και γύρω από την ομάδα. Πρέπει να σκέφτονται ότι θα γίνουν πρωταθλητές κάθε μέρα. Για να γίνεις πρωταθλητής θα πρέπει κάθε μέρα να ακούς τα ίδια λόγια. Πρέπει καθημερινά να δουλεύεις έχοντας στο μυαλό σου τον στόχο αυτό. Πρέπει να ξυπνάς με αυτό και να δημιουργείς αυτό το περιβάλλον για να καταφέρεις να το πετύχεις. Επίσης, κάτι ακόμα για μας. Ίσως ήταν καλό που πρόπερσι η ΑΕΚ δεν είχε βγει στην Ευρώπη. Γιατί αυτό έδωσε τον χρόνο στον κόουτς να δουλέψει για να δημιουργήσει τους μηχανισμούς, οι παίκτες να καταλάβουν τη φιλοσοφία του και όλοι να αντιληφθούν ότι γινόμαστε ένα. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο».

-Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο Αλμέιδα και οι συνεργάτες του κατάφεραν να δημιουργήσουν αυτή τη νοοτροπία του νικητή σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Πως ο Αλμέιδα κατάφερε τόσο σύντομα από εκεί που η ΑΕΚ είχε μείνει εκτός Ευρώπης να φτάσει στην κατάκτηση του νταμπλ μέσα σε ένα χρόνο;

«Γι’ αυτό το ποδόσφαιρο είναι τόσο όμορφο και τόσο ξεχωριστό. Είναι το μοναδικό άθλημα που η στατιστική μπορεί να μην παίζει ρόλο. Μπορεί να κυριαρχήσεις απόλυτα και να χάσεις με 1-0. Για ένα χρόνο που ήμασταν εκτός Ευρώπης και καταφέραμε να κατακτήσουμε το νταμπλ, επικρατώντας στον τελικό του Κυπέλλου με παίκτη λιγότερο, αυτό σημαίνει ότι έχει γίνει πολλή ομαδική δουλειά. ΑΕΚ πέτυχε γιατί όλοι οι άνθρωποι γύρω από το κλαμπ και μέσα σε αυτό είχαν την ίδια φιλοσοφία και ενότητα. Πρέπει να διατηρήσουμε αυτό το περιβάλλον και ο περσινός χρόνος έδωσε τη δυνατότητα στον κόουτς να το κάνει πραγματικότητα. Το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή σου είναι να αλλάξεις τη ρουτίνα. Αυτή είναι η αόρατη δουλειά που ο κόσμος δεν μπορεί να δει, αλλά είναι πολύ σημαντική».

-Έχουμε δει και μέσα από τις αναρτήσεις σου στα social media να εκφράζεις αυτή τη νοοτροπία. Είναι μια φιλοσοφία που κουβαλούσες σε όλη σου την καριέρα ως ποδοσφαιριστής;

«Για μένα είναι μια διαδικασία. Στην αρχή όταν είσαι νέος δεν λαμβάνεις όλες τις πληροφορίες. Πρέπει ή να το μελετήσεις ή να έχεις κάποιον δίπλα σου και να στο μεταδώσει. Πρέπει να έχεις τους κατάλληλους ανθρώπους γύρω σου για να σε διδάξουν και εσύ να καταλάβεις. Αλλιώς θα το κάνεις μια φορά και την επόμενη όχι. Πρέπει λοιπόν να το κατανοήσεις. Ότι κινείσαι από μια ενέργεια και πρέπει να βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους την ίδια στιγμή για να δουλέψουν όλα σωστά. Εγώ δεν ξεκίνησα έτσι, αλλά το ταξίδι της καριέρας μου με έκανε να καταλάβω ότι αυτή η φιλοσοφία, αυτή η ενέργεια και η σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων είναι πολύ σημαντική. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Οι πιο σημαντικές στιγμές στη ζωή μου ήρθαν όταν δεν έπαιζα ποδόσφαιρο. Αν με ρωτήσεις αν θα ήθελα να είχα παίξει σε όλα τα παιχνίδια στο Euro 2016 και να είχα χάσει ή να παίξω σε ένα, όπως έγινε, και να κερδίσω; Συνεπώς έχει να κάνει με το να καταλάβεις πότε είναι η στιγμή σου. Μπορείς να είσαι σημαντικός και με άλλο τρόπο. Να βοηθάς ώστε οι συμπαίκτες σου να είναι ενωμένοι. Να είσαι υποστηρικτικός στις προπονήσεις. Με τους συμπαίκτες σου ανταγωνίζεσαι μια θέση στην ενδεκάδα, υπάρχει εσωτερικός ανταγωνισμός, αλλά αυτός πρέπει να είναι υγιής. Πρέπει να δείχνεις σεβασμό, γιατί όταν παίζεις, κάποιος άλλος είναι στον πάγκο και θα πρέπει να υπάρχει αλληλοσεβασμός. Πρέπει λοιπόν να δημιουργείς όλο και καλύτερες αξίες. Αν πας στο παιδί σου και το ρωτήσεις, τι θέλει να έχει, σεβασμό ή να μην έχει αξίες; Αν λοιπόν είσαι υπομονετικός και περιμένεις τη στιγμή σου θα έχεις πολλές ευκαιρίες. Θα τελειώσεις το ταξίδι σου και θα δεις ότι άξιζε. Ότι ακόμα και αν έπαιξες πέντε παιχνίδια, έγινες πρωταθλητής. Και μετά θα μπορείς να διδάξεις τον τρόπο του πρωταθλητισμού.

Όταν δεν το έχεις καταφέρει, δεν μπορείς να το διδάξεις. Πρέπει να βιώσεις αυτή τη διαδικασία. Δεν είναι εύκολο γιατί πρέπει να ματώνεις καθημερινά στην προπόνηση και να πηγαίνεις σπίτι και να σκέφτεσαι πως θα γίνεις καλύτερος. Πρέπει κάθε μέρα να προσπαθείς για να αλλάξεις τη γνώμη του προπονητή για σένα. Όταν τελειώνεις την προπόνηση ο κόουτς πρέπει να σε έχει στο μυαλό του. Αλλιώς σημαίνει ότι δεν δούλεψες αρκετά. Και να συνεχίσεις να το κάνεις ώστε κάποια στιγμή να σου δώσει την ευκαιρία. Και τότε θα είσαι έτοιμος να το αλλάξεις. Κάποιες φορές όταν ένας παίκτης μένει στον πάγκο σκέφτεται ότι αν παίξει δέκα λεπτά είναι λίγο. Αλλά δεν είναι. Σε δέκα λεπτά μπορεί να πετύχεις πολλά. Σε δέκα λεπτά μπορείς να φανείς πιο σημαντικός ακόμα και από κάποιον που έπαιξε 90 λεπτά. Μπορείς να είσαι στον πάγκο και να διαβάζεις το παιχνίδι και τις κινήσεις των αντίπαλων αμυντικών. Που είναι τα κενά, πως μπορείς να σκοράρεις. Όταν μπεις λοιπόν ακόμα και για δέκα λεπτά μπορείς να κάνεις πολλά, να φανείς σημαντικός, να αλλάξεις το παιχνίδι και να φέρεις μια νέα ευκαιρία στη ζωή σου. Να έχεις λοιπόν υπομονή και τα πράγματα θα έρθουν. Μην χάνεις τις ευκαιρίες, κοντρόλαρε τον εγωισμό σου. Είναι καλός ο εγωισμός για να σε κάνει ισχυρό, αλλά ο πολύς εγωισμός θα σε καταστρέψει, θα σε κάνει να χάσεις τις ευκαιρίες σου, θα σε βγάλει εκτός. Και εμείς εδώ έχουμε ένα πανέμορφο μέρος με το γήπεδό μας για να χτίσουμε αναμνήσεις. Εγώ σε λιγότερο από ένα χρόνο δημιούργησα αναμνήσεις για όλη μου τη ζωή και αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να επιστρέψω 20 χρόνια μετά. Και να νιώσω τον σεβασμό. Το πιο σημαντικό που μου συνέβη ήταν να επιστρέψω στην Πορτογαλία ως πρωταθλητής. Σημαίνει ότι η χρονιά για μένα ήταν εξαιρετική. Η οικογένειά σου πάντα θα σε υποστηρίζει. Αλλά όταν επιστρέφεις σπίτι ως νικητής, ως πρωταθλητής είναι διαφορετικό».

-Η οικογένειά σου κατάλαβε ότι άξιζε όλο αυτό, ότι κάτι σημαντικό γίνεται εδώ…

«Πέρυσι ξόδεψα τον διπλάσιο χρόνο εδώ με την ομάδα από ό,τι είχα με τα παιδιά μου. Η οικογένειά μου με υποστηρίζει γιατί για μένα είναι σημαντικό να αρπάζουμε τις ευκαιρίες στη ζωή. Πολλές φορές υπάρχουν παίκτες που φεύγουν από το ποδόσφαιρο και θέλουν να ξαναμπούν, αλλά δεν μπορούν. Μίλησα λοιπόν με την οικογένειά μου και αποφάσισα να προσπαθήσω για να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου εδώ. Και αυτό που δίνω, το εισπράττω πίσω διπλά από την ΑΕΚ. Αυτό το γράφω συχνά στα social media. Ότι δίνω πράγματα και παίρνω πίσω από την ΑΕΚ δύο φορές περισσότερα».

-Ποιος είναι ο ακριβής ρόλος που έχεις ως αθλητικός διευθυντής στην ομάδα;

«Στην ΑΕΚ δουλεύουμε όλοι μαζί ως ομάδα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Πέρυσι ήμουν σε όλες τις προπονήσεις. Στη βροχή, στον ήλιο, στο χιόνι. Δεν μπορείς να είσαι στο γραφείο, γιατί οι παίκτες πρέπει να αισθάνονται ότι παλεύεις μαζί τους. Να σε βλέπουν ότι είσαι εκεί και στις καλές και στις κακές στιγμές. Όταν μιλάς μαζί τους να σε δέχονται, να σε καταλαβαίνουν και να σε σέβονται. Γιατί όταν μιλάς με κάποιον μπορείς να καταλάβεις αν σε ακούει ή ότι δεν τον απασχολεί τι λες. Είναι πολύ σημαντικό να επικοινωνείς μαζί τους. Είναι πολύ σημαντικό όλοι μέσα στην ομάδα να είναι συνδεδεμένοι με τη φιλοσοφία του προπονητή. Εγώ ως αθλητικός διευθυντής δεν μπορώ να πω διαφορετικά πράγματα από αυτά που λέει ο προπονητής. Πρέπει να ακολουθούμε όλοι τον ίδιο δρόμο, να δημιουργούμε κάτι ξεχωριστό, τα πράγματα να δουλεύουν καλά και να έχουμε τους ίδιους στόχους για την ΑΕΚ. Όταν λοιπόν συμβαίνει αυτό είναι πιο εύκολο να καταφέρεις πράγματα. Επίσης στην ΑΕΚ έχουμε παίκτες με τη σωστή νοοτροπία για να το ακολουθήσουν. Είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι αυτοί που είναι στο γήπεδο, που υποφέρουν, που δημιουργούν τις στιγμές. Είναι κάτι που πρέπει να το χτίζεις κάθε μέρα».

-Δεν ήταν λοιπόν για σένα τόσο δύσκολη η απόφαση να σταματήσεις την ποδοσφαιρική σου καριέρα. Φαίνεται πως σου ήταν εύκολο να σταματήσεις ως παίκτης και να γίνεις αθλητικός διευθυντής. Γιατί πολλοί παίκτες είχαν πρόβλημα στο να πάρουν την απόφαση και να πουν ότι ήρθε το τέλος…

«Για μένα ήταν μια πολύ μεγάλη καριέρα. Ξεκίνησα επαγγελματικό ποδόσφαιρο 17 ετών στην Πόρτο και τελείωσα στα 40 μου. Ήμουν παίκτης που του άρεσε η προπόνηση. Έπαιξα σε πάνω από 800 παιχνίδια, έπαιξα σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα, σε τρία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Champions League, στο Κύπελλο UEFA, δεν υπήρχε κάτι που δεν έκανα, συνεπώς δεν ένιωθα ότι έχω να κυνηγήσω κάτι άλλο. Δέχεσαι τη φύση της ζωής και το πιο σημαντικό για μένα ήταν ότι η ΑΕΚ με σκέφτηκε και μου έδωσε μια νέα καριέρα. Το να γίνω αθλητικός διευθυντής ήταν κάτι μακρινό, δεν το είχα σκεφτεί. Ήταν μια ευκαιρία που μου την έδωσε ο σύλλογος και εγώ αισθάνθηκα ότι χρειαζόταν να την πάρω. Τις ευκαιρίες πρέπει να τις αρπάζεις και τότε άλλες πόρτες θα ανοίξουν. Ένιωσα λοιπόν πως ήταν η ώρα να δοκιμάσω μια νέα πρόκληση στη ζωή μου και η ΑΕΚ μου έδωσε αυτή τη δυνατότητα».

-Έχεις και μια ερωτική σχέση με τους οπαδούς της ΑΕΚ. Όλα ξεκίνησαν στην Κρήτη σε ένα ματς με τον ΟΦΗ που είδες το παιχνίδι μαζί με τους φίλους της ομάδας, έτσι δεν είναι;

«Έχω παρακολουθήσει ματς από την εξέδρα των οπαδών της ΑΕΚ δύο φορές. Μια φορά στο ΟΑΚΑ και μία στην Κρήτη. Συνέβη με πολύ φυσικό τρόπο. Με προσκάλεσαν και πήγα. Ήμουν τιμωρημένος αλλά πέταξα με την ομάδα. Συνήθως δεν ταξιδεύεις με την ομάδα όταν συμβαίνει αυτό. Αλλά έτσι δημιουργούνται κάποιες καταστάσεις. Πιστεύω πως οι οπαδοί μπορούν να καταλάβουν εκείνον που πραγματικά νιώθει πράγματα μέσα του. Δεν μπορείς να τους κοροϊδέψεις. Οι οπαδοί της ΑΕΚ θέλουν αληθινούς ανθρώπους να υπερασπίζονται τα χρώματα της ομάδας. Αυτό αξίζει για εκείνους. Το να νικάς είναι μια συνέπεια αυτού».

-Και μετά ήταν εκείνη η στιγμή που ήρθες ως παίκτης της Ζενίτ να παίξεις εδώ και σε υποδέχθηκαν οι φίλοι της ΑΕΚ με ανθοδέσμες στην προπόνηση πριν το παιχνίδι και μετά το ματς σε αποθέωσαν και στο ΟΑΚΑ. Τι σου είχαν πει τότε οι συμπαίκτες σου που έβλεπαν όλο αυτό;

«Αυτό το παιχνίδι ήταν έξι με επτά χρόνια μετά από τη σεζόν μου στην ΑΕΚ. Αυτή ήταν η στιγμή που κατάλαβα τι πραγματικά σημαίνω για τους οπαδούς της ΑΕΚ. Μετά από τόσα χρόνια και να έρχονται να με υποδεχτούν ήταν κάτι σημαντικό».

-Και στη Νέα Υόρκη είχες μια ανάλογη υποδοχή από φίλους της ΑΕΚ, σωστά;

«Ναι, είχαν έρθει όταν βρισκόμουν εκεί με την Εθνική Πορτογαλίας. Στη Νέα Υόρκη υπάρχει και ένα δυνατό κλαμπ. Είχαν έρθει και μιλάγαμε για την ΑΕΚ. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακό να έρθουν στο ξενοδοχείο τότε. Ήταν πριν από ένα Παγκόσμιο Κύπελλο ή το 2010 ή το 2014 και ήμασταν στις ΗΠΑ για ένα τουρνουά. Όλα αυτά τα συναισθήματα που έχω βιώσει δεν περιγράφονται με λόγια. Μπορώ να μιλάω για ώρες χωρίς να μπορώ να βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις για να τα εκφράσω».

-Μιλώντας για τους οπαδούς. Έφυγες ως παίκτης από την ΑΕΚ αγωνιζόμενος στο ΟΑΚΑ και επέστρεψες ως αθλητικός διευθυντής στην OPAP Arena. Πως αυτό το γήπεδο τώρα με αυτήν την υποστήριξη από τον κόσμο σπρώχνει τον παίκτη μέσα στο γήπεδο; Τι ενέργεια του μεταφέρει από την εξέδρα;

«Θα σας πω δύο πράγματα για να δείτε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή. Το πρώτο μου παιχνίδι με την ΑΕΚ ήταν στο γήπεδο του Απόλλωνα. Όταν έπαιξα ως παίκτης του Απόλλωνα εναντίον της ΑΕΚ, ήταν τότε που η διοίκηση της ΑΕΚ μου είχε προτείνει να επιστρέψω στην ομάδα. Το πρώτο μας εντός έδρας παιχνίδι την περσινή σεζόν, έχοντας γυρίσει ως αθλητικός διευθυντής, ήταν στο γήπεδο του Απόλλωνα γιατί ακόμα δεν είχαν γίνει τα εγκαίνια του νέου γηπέδου. Το γεγονός ότι η ομάδα επέστρεψε σπίτι της μετά από τόσα χρόνια και στην πρώτη χρονιά κατάφερε να κατακτήσει το νταμπλ, είναι κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ ούτε στα καλύτερα όνειρά μου. Δουλέψαμε σκληρά, είχαμε φιλοδοξία, είχαμε κίνητρο και όταν καταφέραμε και σηκώσαμε τον τίτλο με κατέκλυσαν συναισθήματα. Ήμουν μακριά από την οικογένειά μου και να επιστρέψω στην Πορτογαλία ως πρωταθλητής ήταν κάτι συγκινητικό. Ήταν η πρώτη σεζόν στην καριέρα μου ως αθλητικός διευθυντής και η ΑΕΚ μου έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Από τη στιγμή που είχα δει τις χορογραφίες στα εγκαίνια μέχρι και στην κατάκτηση των τίτλων πέρυσι, πραγματικά τι εμπειρίες μέσα σε ένα χρόνο έχουμε βιώσει. Τόσες πολλές ιστορίες, τόση πολλή δουλειά για να έρθουν αυτές οι επιτυχίες. Τι ταξίδι Θεέ μου»!

-Έχεις βιώσει πολλά πράγματα με την ΑΕΚ, φέτος θα είσαι και στη συμπλήρωση των 100 χρόνων του συλλόγου όπου φανταζόμαστε ότι θα γίνει κάτι ξεχωριστό. Αλλά αλήθεια πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά την ΑΕΚ; Να συνεχίσεις ως αθλητικός διευθυντής; Να ακολουθήσεις την καριέρα του προπονητή;

«Είμαι ένα άτομο που ζει τη στιγμή. Θέλω να σκέφτομαι το παρόν εδώ και πως θα βελτιωνόμαστε. Πρέπει να είμαι παρών κάθε μέρα στην προπόνηση μαζί με τον προπονητή, με τους παίκτες, με τη διοίκηση. Αυτό είναι σημαντικό για μένα. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο στόχος μου όταν ήρθα εδώ ήταν η μέρα που θα φύγω από την ΑΕΚ να την αφήσω καλύτερη από ό,τι τη βρήκα. Θέλω η ΑΕΚ να μεγαλώνει συνολικά, όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι. Αυτό σκέφτομαι κάθε μέρα. Η ΑΕΚ να γίνεται όλο και καλύτερη και όταν φύγω από εδώ η δουλειά να έχει γίνει. Ότι ο σύλλογος έχει μεγαλώσει κι άλλο, ότι έχουμε δημιουργήσει ιστορία. Αυτό σημαίνει για μένα το να βρίσκομαι εδώ. Από τις εμπειρίες που έχω συλλέξει από τις ομάδες που έχω αγωνιστεί και από τους παίκτες που έχω παίξει μαζί σε τόσες πολλές διοργανώσεις, έχω τη δυνατότητα σήμερα να μιλάω με τους παίκτες, να μιλάω με τον προπονητή και να δημιουργούμε κάτι όλοι μαζί. Αυτά είναι λόγια του προπονητή μας. Είμαστε μαζί, δημιουργούμε πράγματα όλοι μαζί, δουλεύουμε όλοι μαζί. Από τον πρώτο ως τον τελευταίο είμαστε μια ομάδα. Είμαι ευγνώμων για όλους στον σύλλογο. Εισπράττω τον σεβασμό από όλους και με κάνουν να αισθάνομαι όμορφα εδώ. Ο χρόνος είναι το πιο πιεστικό πράγμα στη ζωή και για μένα ο χρόνος εδώ είναι πολύ σημαντικός».

-Η ΑΕΚ γίνεται όλο και καλύτερη. Βλέπουμε ότι στην Ευρώπη πάει καλά σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο με Άγιαξ, Μαρσέιγ και Μπράιτον. Τώρα υπάρχει ένα παιχνίδι με τη Μαρσέιγ, η ομάδα είναι πρώτη στον όμιλο. Τι να περιμένουμε από την ΑΕΚ και στο παιχνίδι στη Μασσαλία και συνολικά σε αυτόν τον όμιλο;

«Θα σας πω κάτι που έμαθα από τον κόουτς γιατί παρά τη μεγάλη και επιτυχημένη καριέρα που είχα νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα, αλλά δεν είναι έτσι. Μαθαίνω πολλά πράγματα από τον Αλμέιδα. Ένα από αυτά είναι ότι όχι μόνο δημιούργησε μια ανταγωνιστική ομάδα, αλλά έφερε και την πίστη. Όχι μόνο στους παίκτες, αλλά και στους οπαδούς. Οι οπαδοί μπορούν να δουν πλέον ένα καλύτερο μέλλον. Ότι περισσότερα πράγματα έρχονται. Έχει φέρει την ελπίδα. Είναι ο ηγέτης μας, ο άνθρωπος που βγάζει τόσο πάθος κάθε μέρα. Βλέπω πόση ενέργεια βγάζει σε κάθε προπόνηση. Ο Αλμέιδα τα δίνει όλα στην προπόνηση. Τόσα μίτινγκ, τόσες φορές να σταματάει την προπόνηση και να εξηγεί τι πρέπει να γίνει, πως να το κάνουμε, τι νοοτροπία πρέπει να έχουμε καθημερινά. Με αυτή τη νοοτροπία μπορούμε να ανταγωνιστούμε όλους. Έχουμε ένα δύσκολο παιχνίδι με τη Μαρσέιγ, αλλά πιστεύουμε ότι μπορούμε να πάμε εκεί, να παίξουμε και να νικήσουμε. Αυτή είναι η φιλοσοφία και η νοοτροπία που έχει φέρει στην ομάδα ο Αλμέιδα, αυτή θέλει να βλέπει. Παίζουμε για να νικήσουμε. Αυτή είναι η σωστή νοοτροπία ακόμα και στις προπονήσεις. Το να τελειώνεις την προπόνηση και να αισθάνεσαι πιο δυνατός. Ότι έγινες καλύτερος. Να γυρνάς σπίτι και να σκέφτεσαι την επόμενη προπόνηση και το επόμενο παιχνίδι. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να χτίσεις μια ισχυρή και ανταγωνιστική νοοτροπία. Δεν είναι εύκολο να νικάς περισσότερο από ένα παιχνίδι έχοντας μείνει με παίκτη λιγότερο. Και ειδικά όταν το καταφέρνεις έχοντας μείνει και πίσω στο σκορ. Ως παίκτης πρέπει να σκέφτεσαι ότι θα παλέψεις ως το τέλος για τη θέση σου. Υπάρχουν κάποια λόγια που λέω συνέχεια. Οι δυνατές στιγμές κάνουν τους δυνατούς άνδρες. Και οι δυνατοί άνδρες κάνουν τις δυνατές στιγμές. Οι δύσκολες στιγμές θα σε κάνουν δυνατό. Αυτό θέλουμε από τους παίκτες για την ομάδα».

-Ξέραμε ότι είσαι winner, αλλά μιλώντας μαζί σου, είναι κάτι εκπληκτικό…

«Δουλεύοντας με αυτόν τον προπονητή, με αυτή τη νοοτροπία, με αυτό το τεχνικό τιμ συνολικά… Είναι φοβεροί όλοι. Πέρυσι κάποια στιγμή που πήγα στην Πορτογαλία μετά από δύο-τρεις μέρες μου έλειπε η προπόνηση. Αυτό είναι το περιβάλλον που θέλουμε. Θέλουμε παίκτες που θέλουν να έρθουν σε αυτό το περιβάλλον. Αυτό να αναπτύσσεται και να χτίζουμε πράγματα μαζί. Στη ζωή η χειρότερη τιμωρία είναι να μπεις φυλακή. Ποια είναι όμως η χειρότερη τιμωρία στη φυλακή; Η απομόνωση. Κανείς δεν θέλει να είναι μόνος. Γιατί να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου; Σκέψου τους ανθρώπους με τους οποίους θες να αναπτύξεις κάτι. Σκέψου τι μπορείς να δώσεις. Στη ζωή πρέπει να δίνεις για να παίρνεις. Βάλε τη γνώση, την εμπειρία, την προσπάθεια, την ενέργεια, προσπάθησε να μαθαίνεις, να είσαι με ανθρώπους που είναι δυνατοί και καλύτεροι. Αυτό συμβαίνει με μένα από πέρυσι. Περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που με κάνουν να αναπτύσσομαι ως άτομο και ως επαγγελματίας. Έκλεισα την ποδοσφαιρική μου καριέρα πριν από ένα χρόνο και μιλώντας με αρκετούς διαπιστώνω πως στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν πρέπει να πετάς τις ευκαιρίες σου.

Δεν αρκεί όμως να είσαι ισχυρός ως προσωπικότητα, αλλά να είσαι και καλός άνθρωπος. Το να είσαι απλά δυνατός δεν αρκεί για να φτάσεις τους άλλους. Πρέπει να είσαι και καλός χαρακτήρας για να καταλάβεις τους άλλους. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο ο προπονητής μου είχε πει ότι πρέπει να συμπεριφέρεται σε όλους τους παίκτες το ίδιο. Δεν είναι έτσι όμως. Πρέπει να αντιμετωπίζεις τους παίκτες διαφορετικά γιατί μπορεί να φωνάξεις κάποιον και μετά να είναι μαχητής μέσα στο γήπεδο. Αλλά αν φωνάξεις έναν άλλον, αυτός να μην ξαναπαίξει για σένα. Πρέπει να κατανοήσεις τον καθένα. Εμείς στην ομάδα έχουμε έναν ηγέτη που καταλαβαίνει τον κάθε παίκτη και δίνει ευκαιρίες σε όλους. Στο ποδόσφαιρο κάποιοι προπονητές παίζουν με 11 συγκεκριμένους παίκτες. Και το είδαμε πέρυσι ότι ο δικός μας προπονητής σε ένα μεγάλο παιχνίδι έβαλε 11 παίκτες που δεν είχαν τόσο πολύ χρόνο συμμετοχής και πετύχαμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Όταν λοιπόν πιστεύεις στον κάθε παίκτη, δημιουργείς κάτι μεγαλύτερο. Δίνεις ευκαιρίες ως προπονητής και εσύ ως παίκτης να είσαι έτοιμος για τη στιγμή σου».

-Έχεις συναντήσει κάποιον άλλον προπονητή σαν τον Αλμέιδα; Είχες πολλούς προπονητές στις ομάδες που αγωνίστηκες. Ποιος θεωρείς ότι ήταν σαν αυτόν;

«Κανείς δεν ήταν σαν αυτόν. Κανείς. Δουλεύω μαζί του ως αθλητικός διευθυντής, όχι ως παίκτης. Είναι διαφορετικό. Αλλά βλέπεις την ενέργεια που καταθέτει, τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο, τον τρόπο με τον οποίο συνεργάζεται με τους άλλους. Θα σας πω κάτι. Ο Αλμέιδα μιλάει αγγλικά, αλλά δεν μπορεί να επικοινωνήσει στα αγγλικά τόσο καλά, συνεπώς μιλάει στα ισπανικά. Όμως οι παίκτες μπορούν να νιώσουν τι λέει με τον τρόπο με τον οποίο τους μιλάει. Με τα συναισθήματα που βγάζει. Φυσικά υπάρχει πάντα μετάφραση, αλλά οι παίκτες μπορούν να καταλάβουν την ενέργεια που βγάζει από τον λόγο του. Κάποιες φορές μπορείς να δεθείς με τους ανθρώπους χωρίς να πεις λέξη. Ο Αλμέιδα μιλάει διαφορετική γλώσσα, αλλά οι παίκτες μπορούν να καταλάβουν. Είναι εκπληκτικό. Δεν μπορούν να το κάνουν όλοι αυτό. Μπορεί να έχεις έναν καλό προπονητή, ο οποίος όμως να μην είναι τόσο δεμένος με τους παίκτες. Το ίδιο και με όλους μέσα στο κλαμπ. Συμπεριφέρεται το ίδιο καλά σε όλους. Όποιος είναι κάθε μέρα μαζί του, μπορεί να το καταλάβει»

-Υπάρχουν κοινά στοιχεία του Αλμέιδα με τον Φερνάντο Σάντος; Γιατί κι αυτός είναι ηγέτης. Διακρίνεις ομοιότητες;

«Και οι δύο είναι ηγέτες. Συμφωνώ. Αλλά με διαφορετικό τρόπο. Ο Σάντος είναι ένα άτομο που έχει έναν διαφορετικό τρόπο να επικοινωνεί με τους παίκτες. Είναι πιο πολύ της πειθαρχίας, αλλά είναι λογικό γιατί είναι προπονητής άλλης εποχής. Αλλά αν ζήσεις τον Σάντος εκτός ποδοσφαίρου, είναι ένας διαφορετικός τύπος. Ένας καλός άνθρωπος. Μια καλή προσωπικότητα, όπως είπα πριν. Είναι ένας δυνατός, αλλά καλός άνθρωπος. Είναι απαιτητικός, μου αρέσει ο τρόπος που προπονεί, ο ανταγωνισμός που έχει στην προπόνησή του. Όταν απαιτείς πειθαρχεία και είσαι απαιτητικός, όταν θες να σέβονται τους κανόνες και να υπάρχει επαγγελματισμός είναι αδύνατο να μην έρθουν τα αποτελέσματα. Είναι όπως στη ζωή. Αν πετάς τριαντάφυλλα, θα δέχεσαι τριαντάφυλλα. Αν πετάς πέτρες, θα δέχεσαι πέτρες. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να έχεις καλούς ανθρώπους και ηγέτες στην ομάδα. Αλλά σε ένα περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι -και σε αυτό ο Φερνάντο Σάντος είναι πολύ καλός- και είναι διαφορετικό, όπως το ελληνικό σε σχέση με το πορτογαλικό, ο Σάντος ξέρει να προσαρμόζεται. Γιατί είναι δύσκολο να έχεις επιτυχία σε διαφορετικά μέρη. Όπου και να πηγαίνεις λοιπόν πρέπει να προσαρμόζεσαι και μετά βάζεις την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα σου και χτίζεις αυτό που θες».

-Μιλώντας για προσωπικότητες, πες μας για τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τη φιλία που σας συνδέει. Του είχες δώσει πρόσφατα και κάποια δώρα της ΑΕΚ στην Πορτογαλία…

«Έχω ιστορίες από παλιά μαζί του. Ξεκινάνε από την Κ21 της Πορτογαλίας, παίζαμε μαζί στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά τον ξανασυνάντησα το 2007. Το 2004 ήταν στην Εθνική Πορτογαλίας στο Euro, εγώ δεν ήμουν, είχα έρθει ήδη στην ΑΕΚ για να ξεκινήσω την προετοιμασία. Η πρώτη μου κλήση στην Εθνική ομάδα των ανδρών ήταν όταν ήμουν παίκτης της ΑΕΚ. Δεν το ξέρουν πολλοί αυτό. Μετά λοιπόν ξαναβρέθηκα με τον Κριστιάνο το 2007 και ήμασταν 11 χρόνια μαζί στην Εθνική Πορτογαλίας. Παίξαμε πολλά παιχνίδια ως συμπαίκτες. Είμαι ο παίκτης με τα περισσότερα ματς μαζί του στην Εθνική ομάδα. Είναι 70 με 75 παιχνίδια. Επειδή είμαι μεγαλύτερος σε ηλικία δεν ήμασταν τόσο κοντά. Αυτός ήταν πιο κοντά στους νεότερους παίκτες, υπήρχε μια απόσταση. Αλλά στην πορεία ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα, να έχουμε την ίδια πειθαρχεία στην καθημερινή μας ζωή, και αυτή ήταν η σύνδεσή μας. Πως να προσέχεις τον εαυτό σου, πως να τρέφεσαι. Βλέπεις πλέον όλους τους παίκτες να προπονούνται ακόμα και στις διακοπές τους, να προσέχουν τι τρώνε. Ο Κριστιάνο άλλαξε αυτή τη συμπεριφορά στο ποδόσφαιρο. Είμαστε μια μικρή χώρα και το να έχουμε τον καλύτερο παίκτη στην ιστορία του ποδοσφαίρου είναι κάτι φανταστικό. Όπου και να πας μιλάνε για την Πορτογαλία και τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Είναι εκπληκτικό. Έχουμε ζήσει ωραίες στιγμές μαζί και στην Εθνική Πορτογαλίας και σε διακοπές μας. Στο Euro του 2016 είχαμε μια ξεχωριστή στιγμή που δεν γνωρίζουν πολλοί. Όταν είσαι ο κορυφαίος παίκτης, σκοράρεις γκολ, κατακτάς τρόπαια, όλοι σε αποθεώνουν. Όταν όμως έχεις τραυματισμούς, δεν έχεις καλή απόδοση, κανείς δεν είναι δίπλα σου. Αυτή είναι η πραγματικότητα του ποδοσφαίρου. Όταν λοιπόν τραυματίστηκε στον τελικό έφυγα από τον πάγκο και πήγα μαζί του στα αποδυτήρια για να τον υποστηρίξω σε αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή που βίωνε. Τότε είναι που ένας παίκτης σε χρειάζεται».

-Είναι κάτι που κάνεις πάντα, έτσι δεν είναι;

«Πάντα στη δουλειά μου έχω κάποια ξεχωριστά λόγια για τους παίκτες που δεν αγωνίζονται. Πάντα μετά τα παιχνίδια περιμένω τους παίκτες που δεν αγωνίστηκαν και τους ευχαριστώ για την προσπάθειά τους να είναι εδώ και να είναι δυνατοί και ότι αύριο στην προπόνηση θα είναι πάλι εκεί. Και να μην τα παρατάνε ποτέ. Είναι εύκολο να ξεχνάς όσους δεν παίζουν. Αλλά μερικές φορές ακόμα και αυτός που δεν αγωνίζεται, μπορεί να είναι ο πιο σημαντικός παίκτης σε μια ομάδα. Αν δεις, το 80% των παιχνιδιών αλλάζει από τους παίκτες που έρχονται από τον πάγκο. Και επίσης όσοι ξεκινάνε στην ενδεκάδα πρέπει να έχουν κάποιον να συναγωνιστεί μαζί τους. Για να γίνουν ακόμα καλύτεροι. Είναι πολύ σημαντικό οι παίκτες να έχουν κίνητρο και να πηγαίνουν κάθε μέρα παλεύοντας να μην χάσουν την ευκαιρία τους. Το να αγοράζεις και να φέρνεις παίκτες είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να να τους διαχειρίζεσαι καθημερινά. Να τους καταλαβαίνεις. Πολλές φορές γυρνάω σπίτι και σκέφτομαι τι πρέπει να τους πω την επόμενη μέρα. Πρέπει βέβαια να ξέρεις πότε να τους το πεις. Γιατί κάποιες φορές θέλουν να είναι μόνοι τους, να είναι στην ησυχία τους. Πρέπει να ξέρεις ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για να τους πεις τα κατάλληλα λόγια. Γι’ αυτό χρειάζεται να είσαι πάντα στην κάθε προπόνηση. Και όταν συμβαίνει κάτι δεν χρειάζεσαι κάποιον για να σου πει τι συνέβη. Το βλέπεις. Όταν το βλέπεις μπορείς να πεις κάτι, να κάνεις τον παίκτη να κατανοήσει κάτι από μια διαφορετική οπτική. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να είσαι με τους παίκτες κάθε μέρα μαζί στην προπόνηση και όχι στο γραφείο. Εκεί, κοντά τους. Και κάποιες φορές όταν τους βλέπεις στενοχωρημένους, να μπορείς να το διαχειρίζεσαι».

«Η ΑΕΚ για μένα είναι κάτι παραπάνω από ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος»

-Όλη η ομάδα διακατέχεται από αυτήν την ένωση. Πόσο σας επηρέασε το περιστατικό με τη δολοφονία του Μιχάλη; Γιατί φαίνεται ότι επηρέασε την ομάδα αυτό το άσχημο συμβάν…

«Θα σας πω κάτι. Όταν οι οπαδοί με συναντούν πάντα τους ευχαριστώ για τη στήριξή τους. Αυτή θα πάει την ομάδα και τους παίκτες μπροστά. Όταν παίζουμε, αισθανόμαστε ότι οι οπαδοί μας κάνουν τη διαφορά. Όταν κάτι συμβαίνει με τους οπαδούς, αισθανόμαστε ότι ο κάθε ένας από αυτούς είναι ένας από εμάς. Είναι αδύνατον να μην αισθάνεσαι δεμένος με αυτούς που σε ακολουθούν παντού. Πήγα στην κηδεία και ήμουν πολύ λυπημένος, αλλά είδα και κάτι ακόμα. Την οικογένεια της ΑΕΚ να είναι μαζί σε αυτή τη στιγμή. Να υποστηρίζει την οικογένειά του. Είναι συγκινητικό, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσεις ώστε να μην επηρεάσει την ομάδα. Φυσικά οι παίκτες είναι άνθρωποι. Όλοι δενόμαστε με τους ανθρώπους που μας υποστηρίζουν. Για μας ήταν δύσκολες στιγμές, αλλά όπως είπα και πριν πιστεύω πως οι δύσκολες στιγμές κάνουν την ΑΕΚ πιο δυνατή, τους παίκτες πιο δυνατούς.

Κάποιες φορές οι παίκτες είναι έξω από την πραγματικότητα και η ζωή τρέχει γρήγορα. Βάλτε λοιπόν τα δυνατά σας γιατί είστε σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον όπου χιλιάδες άνθρωποι έρχονται για να σας υποστηρίξουν. Δεν μπορείτε να αντιληφθείτε πόσο ευλογημένοι είσαστε. Να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε για εκείνους. Πέρυσι, στην κατάκτηση του νταμπλ, είδα πράγματα που δεν τα φανταζόμουν. Η υποδοχή τους… Έστελνα βίντεο και φωτογραφίες στα παιδιά μου. Ήταν εντυπωσιασμένα γιατί στην Πορτογαλία δεν επιτρέπονται τα καπνογόνα. Φυσικά δεν είναι σωστό, αλλά είναι όμορφο. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Δεν πρέπει να τα φέρνεις στο γήπεδο, αλλά δημιουργούν μια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα. Και επειδή δεν τα έχουμε στην Πορτογαλία τα δείχνανε στους συμμαθητές τους. Έχω κατακτήσει πρωταθλήματα ως παίκτης, αλλά εκτός αγωνιστικού χώρου είναι κάτι ξεχωριστό. Είμαι στον πάγκο, είμαι στην προπόνηση κάθε μέρα, είναι πιο δύσκολο, πιο αγχώδες. Υποστηρίζεις τους παίκτες με την πίστη σου».

-Διαβάζουμε βέβαια στην Πορτογαλία όταν γυρνάς ότι πηγαίνεις και παρακολουθείς παιχνίδια και ότι κάνεις scouting… Φυσικά κάθε φορά που πας γράφουν και από έναν παίκτη για την ΑΕΚ!

«Πηγαίνω στην Πορτογαλία για να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου. Ήταν η συμφωνία που είχα κάνει με την ΑΕΚ. Γιατί είμαι εδώ συνέχεια και στα διαλείμματα να μπορώ να πηγαίνω στην πατρίδα μου. Φέτος είναι πιο δύσκολο γιατί έχουμε ματς κάθε τρεις ημέρες. Η Εθνική Πορτογαλίας πάντα με υποδέχεται πολύ καλά. Έχω καλή σχέση μαζί τους πάντα, με προσκαλούν να δούμε τα παιχνίδια μαζί με άλλους πρώην διεθνείς παίκτες. Επίσης κάνω σχολιασμό για την πορτογαλική τηλεόραση. Το έκανα στο Πορτογαλία – Σλοβακία. Την ίδια υποδοχή πρέπει να πω ότι έχω και στην Ελλάδα. Αισθάνομαι πολύ όμορφα εδώ σαν το σπίτι μου».

-Έχουμε πολλά κοινά στοιχεία ως λαοί. Πριν έρθεις είχαμε και πολλούς Πορτογάλους παίκτες στην ΑΕΚ… Τώρα δεν έχουμε κανέναν και γράφουν συνέχεια για Πορτογάλους παίκτες όταν πηγαίνεις εκεί!

«Την επόμενη μέρα μετά τον σχολιασμό για το παιχνίδι της Εθνικής Πορτογαλίας είχα πάει στο ματς της Κ21 της Πορτογαλίας με την Ελλάδα. Μίλησα με την ομάδα εδώ αν ήθελαν να πάω να τσεκάρω τους παίκτες και από τη στιγμή που ήμουν εκεί πήγα. Είναι μια ομαδική δουλειά που κάνουμε εδώ. Πηγαίνω στην Πορτογαλία, βλέπω παιχνίδια των ομάδων εκεί, λέω τη γνώμη μου για κάποιους παίκτες. Αλλά πρέπει να πω κάτι. Έχουμε μια πολύ δυνατή ομάδα. Δεν είναι εύκολο να βρούμε παίκτες που θα προσθέσουν μεγαλύτερη αξία στην ομάδα. Δεν είναι εύκολο να φτάσεις να παίζεις στην ενδεκάδα της ΑΕΚ αυτή τη στιγμή. Χρειάζεται να επιλέξεις με πολύ καλό τρόπο τους παίκτες που θα φέρεις. Όχι μόνο για το ποδόσφαιρό τους αλλά και για τον χαρακτήρα τους. Ο προπονητής θέλει έναν παίκτη που θα κατανοεί. Εμείς πρέπει να δίνουμε τα καλύτερα εργαλεία στον προπονητή για να δουλέψει και να πάρει αποφάσεις».

-Μπρούνο σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για τον χρόνο σου και για όσα μοιράστηκες μαζί μας…

«Κι εγώ. Η ομάδα πάει καλά. Το γεγονός ότι συμμετέχουμε στο Europa League μας δίνει τη δυνατότητα να καταλάβουμε πως μπορούμε να ανταγωνιστούμε πολύ καλές ομάδες. Η ποιότητα υπάρχει. Αν το πιστεύεις, τότε καταφέρνεις να πετύχεις πράγματα. Κάποιες φορές μπορεί να μην πας κάπου με τα πόδια, αλλά με την ψυχή σου. Η ΑΕΚ μπορεί να τα πάει ακόμα καλύτερα. Το έχουμε αποδείξει. Φέτος θα μπορούσαμε να φτάσουμε ακόμα και στους ομίλους του Champions League. Αλλά κάποιες λεπτομέρειες έκαναν τη διαφορά. Οι άλλες ομάδες είχαν παιχνίδια στα πόδια τους πριν από τα ευρωπαϊκά προκριματικά. Αν είχαμε και εμείς πιστεύω θα τα καταφέρναμε. Εμείς ξεκινήσαμε χωρίς να έχουμε παίξει κανένα επίσημο ματς. Και τα φιλικά δεν είναι το ίδιο. Πρέπει να ξεκινήσουμε να παίζουμε στην Ευρώπη έχοντας παιχνίδια στο πρωτάθλημα. Αν αυτή τη στιγμή ξαναπαίζαμε, πιστεύω πως θα προκρινόμασταν στους ομίλους του Champions League. Επίσης για να καταφέρεις να παίζεις τέτοια παιχνίδια τι είναι αυτό που θα σε βοηθήσει; Το πρωτάθλημα. Συνεπώς πάρε το πρωτάθλημα κάθε χρόνο και θα είσαι εκεί συνέχεια και θα καταφέρεις στο τέλος να μπεις και στους ομίλους του Champions League.

Γι’ αυτό πρέπει να παίρνουμε σοβαρά όλα τα παιχνίδια, ακόμα και όταν παίζουμε με τον τελευταίο στο πρωτάθλημα πριν από ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι. Να ζούμε το παρόν και όχι το μέλλον. Οι άνθρωποι έχουν άγχος γιατί σκέφτονται το μέλλον και τα πράγματα που δεν έχουν συμβεί. Αν δεν σκέφτονται το παρόν δεν θα μπορέσουν να τα ζήσουν. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να δημιουργήσει το μέλλον. Όλοι μας δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό ώστε η ΑΕΚ να προοδεύει. Η ΑΕΚ για μένα είναι κάτι παραπάνω από ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος. Η ΑΕΚ μου δίνει πράγματα που πολλές ομάδες που αγωνίστηκα δεν μου έδωσαν και μία από τις πιο όμορφες ευκαιρίες της ζωής μου. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Θυμάμαι και το 2004 που ήρθα ως παίκτης και είχαμε δημιουργήσει ένα τόσο όμορφο περιβάλλον. Μιλάω με τον Λυμπερόπουλο, τον Κατσουράνη μερικές φορές. Το ταξίδι για μένα δεν έχει ολοκληρωθεί γιατί πιστεύω πως έχουμε να πετύχουμε πράγματα με την ΑΕΚ. Βλέπω το παρόν, κοιτάζω το παρελθόν και όλα συνδέονται. Ούτε στα όνειρά μου δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα επέστρεφα εδώ. Η ζωή είναι ένα ταξίδι και πάντα δίνω τον καλύτερό μου εαυτό».