Ταξίδι στην τρέλα της ΑΕΚ

Όλα πλέον μπορώ να τα καταλάβω, να τα δεχθώ, να τα συγκεντρώσω σε μια σκέψη για να τα αξιολογήσω. Την αποθέωση μετά από μια μεγάλη νίκη και την ισοπέδωση μετά από ένα άσχημο αποτέλεσμα. Τις ήρεμες προσεγγίσεις, τις ακραίες τοποθετήσεις, τη φωνή της λογικής και το απόλυτο του παραλόγου.

Αυτή είναι η ΑΕΚ άλλωστε εδώ και δεκαετίες, όπως τη ζούσα και συνεχίζω να τη ζω. Ακόμα και στα καλά χρόνια της, εκείνα που ως σύνολο απέδιδε μπαλάρα, κατακτούσε συνεχόμενους τίτλους και θαυμαζόταν για το θέαμα που απέδιδε, εισπράττοντας το χειροκρότημα σε όλα τα γήπεδα της ελληνικής επικράτειας, ο αστικός θρύλος της εποχής πρέσβευε ότι ο Μπάγεβιτς κοιμόταν στον πάγκο της ομάδας και ο Ραβούσης τον ξυπνούσε ψιθυρίζοντάς του τις καθοριστικές παρεμβάσεις.

Ο Χιμένεθ φαίνεται ότι δεν έχει κάποιον τόσο οξυδερκή όπως ο Ραβούσης στο πλευρό του. Όταν λοιπόν το ματς στραβώνει επειδή δεν το διάβασε σωστά εξ αρχής (όπως εν προκειμένω απέναντι στον Πανιώνιο), πάει, πέταξε το πουλάκι. Και είναι μια πραγματικότητα ότι ο Ισπανός έχει άστοχες και εύστοχες αλλαγές. Είναι αληθές ότι δεν είναι το φόρτε του, ότι δεν στοχεύει πάντα σωστά, ή δεν αποφασίζει έγκαιρα.

Όπως επίσης είναι τουλάχιστον αηδία το να λοιδωρείται και να κακοχαρακτηρίζεται εμπαθώς. Ποιος είπε ότι είναι ο καλύτερος όλων; Ποιος ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει καλύτερος για τον πάγκο της ΑΕΚ; Αλλά και ποιος μπορεί να παραγνωρίσει όλα όσα έχει φέρει εις πέρας ως σήμερα με δικές του καθοριστικές αποφάσεις και παρεμβάσεις;

Μπορώ, περισσότερο από κάθε άλλη, να διακρίνω την εξής αδυναμία στον Χιμένεθ. Είναι φορές που τα λόγια του δεν ακολουθούνται από τις ανάλογες πράξεις. Είχε μαλλιάσει η γλώσσα του μετά το παιχνίδι της Τούμπας με το να επισημαίνει στους παίκτες του ό,τι δεν θα είναι εύκολο ματς. Ό, τι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και υψηλός βαθμός συγκέντρωσης. Ό, τι θα πρέπει να υπάρχει πάθος.

Και μετά παρουσιάζει μια ενδεκάδα που είναι ανέφικτο να συνδυάσει όλα τα προαναφερθέντα. Δεν υποτίμησε τον Πανιώνιο στα λόγια, αλλά τον μέτρησε λάθος στα έργα. Όχι μόνο λόγω κακού διαβάσματος, αλλά επειδή πίστεψε ότι με πολλές αλλαγές, για να το πω απλά με εμένα και εσένα στο παιχνίδι βασικούς, θα το κέρδιζε το ματς μόνο και μόνο επειδή έτσι το είχε δει.

Και ναι, εδώ μπορώ να εντοπίσω κάποια μονομανία και έναν ιδιότυπο εγωισμό. Συνδυάζει τα συστατικά επειδή του αρέσουν ή διότι πιστεύει μεμονωμένα σε αυτά, δίχως κάποιες φορές να αντιλαμβάνεται ότι δεν ταιριάζουν μεταξύ τους.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου, ΕΔΩ