Ζντοβτς: «Περίμενα να με υποστηρίξουν οι οπαδοί για τον Γκριν»

– Κόουτς, ΑΕΚ, αντιδράσεις οπαδών, κλίμα… Κάθε λέξη μία ερώτηση

«Για εμένα ήταν μία νέα κατάσταση αυτή που έζησα. Δεν ήμουν συνηθισμένος ομολογώ σε τέτοιες συνθήκες. Πήγα στο γήπεδο του Αρη και του ΠΑΟΚ… Δε με έβρισε κανείς. Μόνο οι δικοί μας οπαδοί με βρίζουν. Αλλά, πρέπει να προσαρμοστώ σε αυτή την κατάσταση».

– Γιατί νομίζεις ότι σε κατηγορούν οι οπαδοί;

«Πάντα υπάρχει ένας λόγος, αλλά δε με νοιάζει. Κοίτα, για να πετύχεις, πρέπει να παλέψεις, να τσακωθείς, να προσπεράσεις εμπόδια. Αυτό είπα και στον πρόεδρο. Δεν είναι εύκολο. Δε μπορώ να γελάω συνέχεια, ούτε προσπαθώ να γίνομαι αρεστός. Δεν είμαι κλόουν, δεν εργάζομαι σε τσίρκο. Εχω μία θέση στην οποία πρέπει δουλεύεις σκληρά, να παίρνεις ευθύνες και αποφάσεις έστω κι αν αυτές είναι δυσάρεστες για εσένα και μπορεί να σου κάνουν κακό. Είναι όμως σημαντικές για το καλό της ομάδας. . Δε στο κρύβω. Μου προκάλεσε έκπληξη η αντίδραση των οπαδών μετά το επεισόδιο με τον Γκριν, διότι περίμενα ότι αυτοί πρώτοι θα με υποστηρίξουν. Θέλω παίκτες που να σέβονται την ομάδα, την προσπάθεια, τα πάντα.

Στο τέλος όμως, ακόμα κι εκείνη η στιγμή έπαιξε ρόλο ώστε να συμβούν θετικά πράγματα στη συνέχεια. Μέσα στην ομάδα, στην ατμόσφαιρα. Το ένιωθα. Το ένιωθα κάθε μέρα στην προπόνηση

-Δεν είναι άδικο αυτό; Να περιμένεις δηλαδή, ένα κακό συμβάν για να αλλάξει η ατμόσφαιρα;

«Πρώτα απ’όλα πρέπει να σου πω ότι δεν αποσείω ούτε κατ’ελάχιστον το κομμάτι της δική μου ευθύνης. Για να ξεκινήσει μία σύγκρουση, χρειάζονται δύο μέρη. Και το ένα ήμουν εγώ. Ο Γκριν είναι πραγματικά καλό παιδί και δεν έχω τίποτα εναντίον του. Κι αν ένας κόουτς μου τηλεφωνήσει για να πάρει πληροφορίες ενόψει μίας ενδεχόμενης συνεργασίας, πίστεψέ με ότι έχω πολλά καλά πράγματα να πω για το παιδί αυτό. Ωστόσο, ήταν ζήτημα, εκείνη τη δεδομένη στιγμή, ατμόσφαιρας, χημείας, πίεσης που δεχόμασταν. Γιατί πίεση; Γιατί είμαι ηλίθιος. Γιατί εγώ είπα ότι θα πάμε να κερδίσουμε τον Ολυμπιακό. Και χάσαμε 40 πόντους στο πρώτο ματς. Προσωπικά ασκώ στον εαυτό μου πολύ μεγάλη πίεση. Εγω πίστευα πραγματικά ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε, αλλά δεν το πίστευε κανείς άλλος. Και στο τέλος εγώ είμαι ο βλάκας. Διότι πιστεύω στη νίκη και στην ικανότητα της ομάδας μου. Και οι άλλοι είναι έξυπνοι επειδή δεν νοιάστηκαν για τις αναμετρήσεις με τον Ολυμπιακό και σου έλεγαν… «Πάμε να προετοιμαστούμε για τα ματς με τον Αρη». Εγώ όμως δε δουλεύω έτσι».

-Μετάνιωσες;

«Ποτέ! Για κανένα λόγο. Έτσι είμαι ως άνθρωπος. Όπου κι αν εργαστώ βάζω πολύ σκληρούς στόχους και πίεση στον εαυτό μου, αλλά και στους παίκτες. Έτσι είναι η ζωή στο μπάσκετ. Σήμερα εργάζομαι εδώ, αν δεν κάνω για την ομάδα, θα φύγω. Τώρα ξέρω πολύ καλά που βρίσκομαι και σε πιο περιβάλλον εργάζομαι.

-Κατηγορείσαι ότι «ξύπνησες» τους παίκτες του Ολυμπιακού και τους δημιούργησες επιπλέον κίνητρο. Δεν έχουν κι άδικο αυτοί που το λένε…

«Είναι οξύμωρο… Από τη μία πλευρά θέλουν να έχουν στην ομάδα τους έναν κόουτς που θέλει να είναι πρώτος, από την άλλη πλευρά όμως, με κατηγορούν που είπα ότι μπορούμε και θέλω να νικήσουμε. Συγγνώμη, αλλά τι είδους περιβάλλον είναι αυτό; Αν οι άνθρωποι θέλουν να βρουν κάτι κακό για να στο προσάψουν, πίστεψέ με, πάντα θα το βρουν. Πάντα! Είναι κανόνας αυτός! Αν δεν έλεγα τίποτα και κερδίζαμε εμείς, θα έλεγαν μετά… «Γιατί δεν πιστεύεις στη νίκη και στην ομάδα ρε κόουτς;». Σέβομαι πολύ τον κόσμο και τους οπαδούς, αλλά στο τέλος της ημέρας θα κάνω αυτό που νομίζω εγώ. Με έφεραν εδώ για να αναλάβω το έργο και να κάνω την ΑΕΚ μία μεγάλη ομάδα που θα μπει ανάμεσα σε δύο κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης. Για αυτό με έφεραν εδώ. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Το περιβάλλον, το μπάτζετ, οι διαιτητές. Ειδικά στην Ελλάδα πρέπει να δουλέψεις σε πολλούς τομείς ταυτόχρονα. Αν δεν μπορώ να δικαιώσω τις προσδοκίες θα φύγω. Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Δεν πεθαίνω για αυτή τη δουλειά. Δε θα αλλάξω το χαρακτήρα μου εξαιτίας της δουλειάς μου. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ φυσικά, μου αρέσει να εργάζομαι στην ΑΕΚ, αλλά δε θα αυτοκτονήσω κιόλας».

-Οι διαιτητές είναι μέρος του συστήματος;

«Φυσικά και είναι. Οχι μόνο στην Ελλάδα, παντού! Ουδείς θέλει να μιλάει ανοιχτά και δυνατά για τους διαιτητές. Οι ρέφερις είναι κάτι  σαν …ανέγγιχτοι. Είναι μέρος του παιχνιδιού. Ποτέ δεν θα κάτσω να κλάψω για τους διαιτητές, ούτε να διαμαρτυρηθώ, εκτός από μία περίπτωση, στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, στο ΟΑΚΑ, όταν αποφασίσαμε ότι πρέπει να μιλήσουμε και για αυτό. Προσωπικά ασχολούμαι με την ομάδα και τους παίκτες μου. Να γινόμαστε καλύτεροι. Μόνο αυτό».

-Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που έκανες;

«Στο παιχνίδι έχω κάνει πολλά λάθη. Το λάθος είναι μέρος του μπάσκετ. Αν δεν κάνεις λάθη είναι αδύνατον να μάθεις και να διδαχθείς. Θα κάνουμε πολλά λάθη. Απλά όταν γίνονται πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τα διορθώνουμε. Να μην επαναληφθούν».

-Μιλάω για σημαντικά λάθη…

«Είναι κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για σημαντικά λάθη τη στιγμή που η ομάδα πήρε την 3η θέση; Τι λες;»

-Λέω ότι όποιος αναγνωρίζει τα λάθη του, έχει πιθανότητα να τα διορθώσει κιόλας….

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι κάνω την αυτοκριτική μου. Ενα λάθος ήταν ότι δεν επέλεξα τους σωστούς παίκτες τη στιγμή που ήρθαν στην ομάδα. Εκείνη τη δεδομένη στιγμή, όμως, όλοι όσοι με κατηγορούν για αυτό, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν υπήρχαν παίκτες στην αγορά. Κοιτάξτε τον Ολυμπιακό. Ποιους παίκτες πήρε μέσα στη σεζόν; Τον Τζόνσον Οντομ; Ο Παναθηναϊκός; Υπέγραψε τρεις παίκτες και στους τελικούς δεν έπαιξε κανείς. Δεν είναι εύκολο να βρεις καλό παίκτη μεσούσης της σεζόν».

-Είναι θέμα οικονομικό, ή συγκεκριμένων χαρακτηριστικών που έψαχνες;

«Είναι και τα δύο. Είναι οικονομικό διότι για να φέρεις έναν καλό παίκτη πρέπει να τον αγοράσεις από άλλη ομάδα και να πληρώσεις το buy out. Εμείς λοιπόν δε θέλαμε να βάλουμε τον πρόεδρο σε αυτή τη διαδικασία και να προσθέσουμε ακόμα ένα πρόβλημα στο κεφάλι του. Εχει ήδη αρκετά, που πρέπει να επιλύσει. Ηταν επίσης θέμα χαρακτηριστικών. Ξέρεις, αν στη μέση μίας σεζόν ο παίκτης δεν έχει ομάδα, κάτι κακό συμβαίνει. Δεν είναι τυχαίο! Και σίγουρα δεν είναι καλό! Ελπίζεις, όταν υπογράφεις έναν παίκτη, ότι θα πάρεις κάτι θετικό, ότι θα προκύψει κάτι καλό, ότι θα είναι ο σωστός παίκτης, αλλά δεν είναι εύκολο. Ειδικά στην Ελλάδα, είναι ακόμα πιο δύσκολο. Πρέπει να ξέρεις καλά τον άνθρωπο που βάζεις στη ομάδα και επίσης να δουλέψεις πολύ μαζί του. Από την αρχή της σεζόν. Να τον βοηθήσεις στην προσαρμογή του, αλλά και για να ανταποκριθεί στην πίεση που θα δεχτεί. Σε αυτό το περιβάλλον, στην Ελλάδα, δεν υπάρχει χρόνος να δουλέψεις με τους παίκτες. Στην Ελλάδα όλοι θέλουν νίκες. Και τις θέλουν τώρα αμέσως. Πλέον, καλό είναι να το συνειδητοποιήσουμε, δεν υπάρχουν παίκτες που θα έρθουν σε μία ομάδα και θα παίξουν αμέσως, αλλάζοντας την ισορροπία. Που θα μπουν στην πρίζα και θα λειτουργήσουν. Ας το ξεχάσουμε αυτό. Κι όσοι υπάρχουν είναι στο ΝΒΑ, ή σε μεγάλες ομάδες. Πρέπει ο προπονητής να δουλέψει με τους παίκτες. Σκληρά. Αλλά κι αυτό δεν είναι εφικτό να γίνει, διότι αυτό που μετράει στην Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα και μόνο αυτό».

-Μισό λεπτό… Υπάρχει κι άλλη λύση: Να μην πάρεις κανέναν παίκτη!

«Σωστό! Έχεις απόλυτο δίκιο. Συμφωνώ απόλυτα. Να σου πω την αλήθεια, μεγαλύτερη ήταν η πίεση προς εμένα από το γενικότερο περιβάλλον να πάρω κάποιον παίκτη, παρά δική μου επιθυμία. Διότι δεν πίστευαν ότι μπορούμε να βγάλουμε τη χρονιά με τον Νώντα και τον Κατσίβελη. Κι αν θυμάσαι δεν πήραμε αμέσως κάποιον παίκτη. Περιμέναμε. Αν δεν έρθει ο κατάλληλος παίκτης, μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα σου λύσει. Στο τέλος, όμως, η ευθύνη βαρύνει εμένα και κανέναν άλλον. Εγώ ευθύνομαι που έφερα αυτούς τους παίκτες, εγω θα ευθυνόμουν ακόμα κι αν δεν παίρναμε κανέναν παίκτη και καταλήγαμε στην 4η ή την 5η θέση. Αλλά είναι αλήθεια αυτό που λες… Ίσως είναι καλύτερο και να μην πάρεις παίκτη».

-Καλά όλα αυτά, αλλά στην απόκτηση του Ερικ, ποιο ήταν το σκεπτικό σου;

«Ο Ερικ έπρεπε να έχει έρθει πιο νωρίς. Τον θέλαμε. Όταν ήρθε πια, ήταν πολύ αργά. Τον παρακολουθούσαμε ένα μήνα. Άκου να σου πω… Ακόμα και τότε, εμείς πόιντ γκαρντ είχαμε στο μυαλό μας να προσθέσουμε στο ρόστερ.  Τον Ομαρ Κουκ. Ηταν μία εξαιρετική επιλογή, καθώς πρώτα έχει στο μυαλό του να πασάρει και μετά να σκοράρει. Μπορούσε να προσφέρει μία νέα διάσταση στο παιχνίδι μας. Δεν τον άφησαν να φύγει από την ομάδα του κι έτσι δεν είχαμε άλλη σοβαρή επιλογή. Μετά σκεφτήκαμε ότι μπορούμε να φέρουμε έναν αθλητικό παίκτη, που θα πρόσθετε κάτι διαφορετικό από αυτό που είχαμε, όπως τάπες, αλλαγές στην άμυνα και βέβαια να τον ματσάρουμε με τον Χάγκινς του Αρη, ή τον Χάντερ του Ολυμπιακού. Ακόμα και τώρα πιστεύω ότι δεν ήταν λάθος η απόκτησή του. Το λάθος ήταν που δεν ήρθε νωρίτερα. Αυτά τα παιδιά που είναι αθλητικά χρειάζονται περισσότερο χρόνο να προσαρμοστούν στο σύστημα της ομάδας. Μας βοήθησε όμως ο Ερικ, όσο μπορούσε. Με τον ΠΑΟΚ στο τρίτο ματς ιδιαίτερα. Μας έδωσε κάτι! Από τη στιγμή μάλιστα που τραυματίστηκε και ο Λουκάς, τον χρειαστήκαμε. Ήταν μία σωστή απόφαση».

-Πως είναι οι διαιτητές στην Ελλάδα;

«Δε θέλω να μιλήσω για αυτό… Θέλεις να έχω θέματα; (Γελάει). Πάντα έλεγα και πριν έρθω στην ΑΕΚ ότι οι Έλληνες διαιτητές είναι οι καλύτεροι στην Ευρώπη. Όπως οι προπονητές και οι παίκτες. Η Ελλάδα πάντα έβγαζε σπουδαίους διαιτητές».

-Να σου πω κόουτς… Τώρα, αλήθεια το πιστεύεις αυτό, ή θες να κάνεις πολιτική;

«Φυσικά και το εννοώ. Δεν κάνω πολιτική εγώ. Ποτέ δεν έκανα. Αυτό όμως δε σημαίνει δε γίνονται λάθη. Και με όλα αυτά που κυκλοφορούν, τις φήμες, τις πληροφορίες, τις ιστορίες που διακινούνται, είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις αν κρύβεται κάτι πίσω από ένα λάθος. Και δεν είναι δουλειά μου. Δουλειά μου είναι να συνομιλώ με τους διαιτητές στη διάρκεια του αγώνα. Κι αυτό που σιχαίνομαι είναι η αγένεια. Υπάρχουν κάποιοι διαιτητές που είναι πολύ αγενείς. Δεν θέλουν ούτε καν να συνομιλούν με τον προπονητή. Κι αυτό το μισώ. Οι διαιτητές πρέπει να επικοινωνούν με τους κόουτς στη διάρκεια του ματς. Είναι υποχρέωσή τους. Κάποιοι φέρονται σαν να μην μας βλέπουν. Σαν να μην υπάρχουμε. Φέρονται σαν να είναι …Θεοί! Και δεν αναφέρομαι σε διαμαρτυρίες, αλλά σε απλές, ήρεμες κουβέντες που είναι απαραίτητο να γίνονται σε ένα ματς. Λες κι εμείς δεν έχουμε άποψη. Είμαι στο μπάσκετ 40 χρόνια. Σε όλη τη ζωή μου. Κανείς δεν μπορεί να με κοροϊδέψει. Αυτό ισχύει και για τους παίκτες. Ξέρω όλα τα τρικ, όλα τα κόλπα, όλα τα μυστικά που μπορούν να χρησιμοποιήσουν ανά πάσα στιγμή. Ως παίκτης και ως προπονητής συνεργάστηκα με όλα τα ήδη των παικτών που υπάρχουν. Ολα! Τεμπέληδες, εξυπνάκηδες, εργατικούς, απατεώνες… Με τους πάντες. Δεν μπορεί να με κοροϊδέψει κανείς. Κι αυτό ζητάω από τους διαιτητές. Να σεβαστούν. Μόνο αυτό. Οταν τελειώνει ένα ματς όλοι πάμε στις οικογένειές μας και στα σπίτια μας. Και τελειώνει εκεί».

-Υπάρχει δικαιοσύνη από τους διαιτητές στο ελληνικό πρωτάθλημα;

«Θα μπορούσε να υπάρχει περισσότερο. Μόνο αυτό έχω να πω»

-Σε σχέση με την Τουρκία;

«Στην Τουρκία μία ομάδα όπως η Γκατζιαντέπ μπορεί να νικήσει την Εφές, ή την Φενέρ εκτός έδρας, όπως και το έκανε. Στην Ελλάδα αυτό δε μπορεί να συμβεί».

-Εξαιτίας των διαιτητών;

«Δεν ξέρω γιατί. Ξέρω ότι δε γίνεται να συμβεί. Έχει τύχει κάποιες ομάδες να νικήσουν τον Ολυμπιακό, ή τον Παναθηναϊκό, αλλά σε γενικές γραμμές είναι σχεδόν απίθανο. Στην Τουρκία είναι νορμάλ να χάνουν οι μεγάλοι, που τελειώνουν τη σεζόν με 7-8 ήττες».

-Τι πρέπει να κάνει η ΑΕΚ, από σήμερα κιόλας για να γίνει η ομάδα που ονειρεύεσαι;

«Αυτό είναι κάτι που πρέπει να συζητήσω με τον πρόεδρο. Η ΑΕΚ είναι ομάδα ενάμιση έτους. Έχει κάνει πολλά πράγματα σε αυτό το διάστημα, αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν. Θα προσπαθήσω με όλες τις δυνάμεις μου να διορθώσω κάποιες λεπτομέρειες ώστε η ΑΕΚ να γίνει υψηλού επιπέδου ομάδα σε όλους τους τομείς…»

-Σαν τι…;

«Δεν είναι για τους δημοσιογράφους και τα media. Αυτές οι αλλαγές θα επηρεάσουν πρόσωπα. Και δε θέλω να το μάθουν από τα media. Το πιο σημαντικό είναι όλα να μένουν μέσα στα τείχη της ομάδας… Από εκεί ξεκινούν όλα».

-Πως είναι η ατμόσφαιρα εντός της ομάδας, ως κλαμπ;

«Ηταν πολύ δύσκολο για εμένα να προσαρμοστώ. Ήρθα στην Ελλάδα εντελώς μόνος μου. Αλλοι προπονητές, όταν αναλαμβάνουν μία ομάδα, παίρνουν μαζί τους ολόκληρο στρατό από συνεργάτες. Εγώ δεν έφερα κανέναν μαζί μου. Δεν ήθελα! Δεν φοβάμαι κανέναν. Εχω τη φιλοσοφία μου, τα χαρίσματά μου και στο κάτω κάτω, το είπα και πριν: Γιατί να φέρω εγώ κάποιον, όταν στην Ελλάδα υπάρχουν οι καλύτεροι προπονητές; Προσωπικά μπορώ να μάθω πολλά. Μου αρέσει πολύ να μαθαίνω. Εγώ έχω τη δική μου φιλοσοφία και μου αρέσει πολύ να συνεργάζομαι με κόουτς που έχουν τη δική τους. Ετσι εξελισσόμαστε όλοι. Ανταλλάσσουμε απόψεις και βελτιωνόμαστε όλοι. Αλλά σου ξαναλέω… δεν ήταν εύκολο. Ήρθα στην Αθήνα και προσγειώθηκα σαν αλεξιπτωτιστής στη μέση του πολέμου. Είχα δεκάδες πράγματα να ασχοληθώ. Πολλοί ήταν ακόμα και φοβισμένοι στην όψη μου. Εχω όμως πολύ ανοιχτό μυαλό και πιστεύω ότι για αυτό με αποδέχτηκαν πολύ καλά. Τώρα, το μόνο που έχω να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσοι με βοήθησαν να βρω τα πατήματά μου. Σε όλους. Από τον Φάντομ, τον φροντιστή, μέχρι τον Γιώργο Χήνα…».

-Αυτό σημαίνει ότι έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη και στον Σωτήρη Μανωλόπουλο…

«Πάντα! Σε όλους τους συνεργάτες μου. Τον βρήκα εδώ και πριν έρθω μου είχαν πει πολλά καλά λόγια. Δεν με απασχόλησαν καθόλου όμως, αυτά που άκουγα. Κοίταξε! Ακόμα και στο Σωτήρη, πολλές φορές έλεγα πράγματα τα οποία ίσως δε θα έπρεπε, διότι εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. Αν σε αυτή τη δουλειά δεν έχεις εμπιστοσύνη στους ανθρώπους σου, ο μοναδικός δρόμος μετά για εσένα είναι αυτός που οδηγεί στο νοσοκομείο. Πρέπει να είσαι ανοιχτός, ειλικρινής και να τους εμπιστευτείς. Είναι πολύ βασικό. Όταν οι άλλοι βλέπουν ότι τους εμπιστεύεσαι, δε θα το εκμεταλλευτούν. Αυτό συμβαίνει σε εμένα τουλάχιστον. Κάποιοι θα το εκμεταλλευτούν βέβαια, αλλά οι περισσότεροι όχι. Είχαμε εξαιρετική συνεργασία. Είναι ένας πολύ φιλόδοξος κόουτς. Θα μπορούσε να είχε αυτή τη δουλειά αν δεν ερχόμουν εγώ και ίσως να την άξιζε κιόλας. Έχει τη δική του φιλοσοφία και περάσαμε πολύ καλά μαζί».

-Θα μείνει;

«Προσωπικά εύχομαι να μείνει. Θέλω. Αλλά όπως είπα, είναι φιλόδοξος άνθρωπος και ίσως θελήσει να εργαστεί κάπου ως πρώτος προπονητής. Και θα το σεβαστώ. Για αυτό πιστεύω ότι όλοι πρέπει να πάρουμε μία εβδομάδα για τον εαυτό μας, να σκεφτούμε και να καθαρίσουμε το μυαλό μας. Η επίδραση των συναισθημάτων από τα τελευταία ματς είναι πολύ μεγάλη. Και δεν είναι καλή περίοδος για αποφάσεις, ή ακόμα και συζητήσεις».

-Αν μπορώ να σε κατηγορήσω προσωπικά για κάτι είναι το γεγονός ότι η ΑΕΚ, ως ομάδα, δεν απέκτησε και δεν υπηρέτησε ποτέ τη δική σου ταυτότητα… Ήταν μία ομάδα που δεν κατάλαβα ποια χαρακτηριστικά ήθελε να αφήσει στο παρκέ και ποιες ήταν οι αρχές της…

«Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Μετά από 3-4 μήνες στην ΑΕΚ το είπα μόνος μου. Και κυρίως το κατάλαβα. Δεν κατάφερα να περάσω τη φιλοσοφία μου στην ομάδα. Δεν είναι μυστικό. Το έχω παραδεχθεί στους συνεργάτες μου. Κάποιοι παίκτες δεν ήθελαν να αποδεχθούν τη φιλοσοφία μου και κάποιοι δεν μπορούσαν. Έπρεπε να προσαρμοστώ εγώ στους παίκτες για να πάρω το μάξιμουμ από αυτούς και να νικήσουμε. Αλλά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου».

-Πως ονειρεύεσαι την ΑΕΚ του Ζντοβτς;

«Κοίταξε… Αυτή η ομάδα θα έχει κάποιες, αρκετές, ομοιότητες με τον τρόπο που για ένα διάστημα έπαιξε ο Ολυμπιακός φέτος. Επιθετική άμυνα, με κανόνες και ρόλους. Να σου φέρω ένα παράδειγμα. Προσπάθησα πραγματικά πολύ να διδάξω την ομάδα τον τρόπο που πρέπει να γίνεται το close out. Με ανοιχτά χέρια, επιθετικά βήματα, αλλά και ισορροπία στο σώμα Μετά από μήνες έβλεπα τους παίκτες στο close out να κάνουν βήματα πίσω με τα χέρια κάτω και τους αντίπαλους να σουτάρουν στα μούτρα μας. Όταν έχουν περάσει πέντε μήνες ομιλίας και δουλειάς και δεν υπάρχει αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Πολύ δε περισσότερο όταν συμβαίνει στην κρίσιμη στιγμή. Η ομάδα έδειξε πολλά από αυτά που πρεσβεύω, στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Αρη στο Nick Gallis Hall. Ήταν η στιγμή που έπαιξε όπως ακριβώς θέλω να τη βλέπω.  Στην άμυνα τουλάχιστον….

-Στην επίθεση;

«Εκεί τα πράγματα ήταν λίγο δύσκολα φέτος διότι είχαμε πολλούς παίκτες με κοινά επιθετικά χαρακτηριστικά. Η φιλοσοφία μου δεν περιλαμβάνει το παιχνίδι στο low post, είναι βαρετό. Αλλά είδατε ότι φέτος κατά κύριο λόγο παίζαμε low post. Είτε με τον Μαλίκ, είτε με τον Λουκά, για τον «4», τον «5»… Έπρεπε να προσαρμοστώ. Η δική μου φιλοσοφία έχει βασικές αρχές το spacing, τις αποστάσεις δηλαδή. Καλή και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, πολλή κίνηση, με καλό transition, με τρίποντα και αναζήτηση της έξτρα πάσας. Σε αυτό λοιπόν απέτυχα. Δεν είναι μυστικό. Απέτυχα 100%! Αν ήταν η έλλειψη θέλησης από τους παίκτες, το άγχος, ή κάτι άλλο, δεν ξέρω… Ξέρω ότι απέτυχα. Δεν έβαλα τη φιλοσοφία μου. Απλά. Τους πρώτους δύο μήνες ήμουν εκνευρισμένος με όσα έβλεπα. Μετά θα έλεγα ότι εγκατέλειψα. Σταμάτησα να επιμένω για πράγματα που ήταν αδύνατον να εμφυσήσω».

-Εσύ είπες νωρίτερα ότι οι Έλληνες προπονητές είναι οι καλύτεροι στην Ευρώπη… Γιατί λοιπόν, να δεχθεί ο Έλληνας φίλαθλος, ο οπαδός της ΑΕΚ, έναν ξένο κόουτς; Εσένα!

«Θα μπορούσαν με πολύ μεγάλη άνεση να φέρουν κάποιον άλλον. Δεν αλλάζει η άποψή μου. Το πιστεύω αυτό που είπα. Έφεραν εμένα όμως. Μη ρωτάς εμένα τους λόγους, ρώτα αυτούς που έκαναν την επιλογή. ΗΕλλάδα έχει πολλούς καλούς προπονητές. Και το αισθάνομαι αυτό που λέω σε κάθε ματς. Στο παιχνίδι αισθάνεσαι, διαβάζεις το coaching του αντιπάλου. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις ούτε ένα δευτερόλεπτο. Η Ελλάδα έχει παράδοση τα τελευταία χρόνια κι έχει βγάλει πολλούς καλούς κόουτς».

-Ποιος σε εντυπωσίασε περισσότερο;

«Δεν είναι εύκολη ερώτηση. Εχω μικρό δείγμα. Εξι μήνες είναι λίγοι. Ο Πρίφτης έκανε καταπληκτική δουλειά. Είχε σπουδαία πράγματα στο παιχνίδι του. Ο Μαρκόπουλος του ΠΑΟΚ, ο Γιάννης (Σφαιρόπουλος) έφερε δικές του ιδέες στο παιχνίδι, άλλαξε αυτό που έκανε ο Ολυμπιακός με τον Γιώργο Μπαρτζώκα και δεν φοβήθηκε να το κάνει. Σέβομαι όλους τους κόουτς όμως. Είναι εξαιρετικοί. Και δεν είναι δίκαιο αυτό γίνεται. Επίσης υπάρχουν και πολλοί κόουτς στις πιο χαμηλές κατηγορίες που ίσως να μην έχουν ποτέ την ευκαιρία να βγουν στο προσκήνιο, επειδή είναι δύσκολο για έναν προπονητή να πάρει μία ευκαιρία».

-Ποιος είναι ο στόχος της ΑΕΚ για την επόμενη σεζόν;

«Είναι κάτι που πρέπει να συζητήσω με τη διοίκηση…»

-Είναι ζήτημα χρημάτων;

«Εντάξει, δεν μπορεί να μην είναι όλα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Ο πρόεδρος όμως, έχει αποδείξει ότι αφιερώνει πολύ χρόνο, κόπο και πολλά χρήματα στην ομάδα. Είναι πανέξυπνος άνθρωπος και ξέρει ότι δεν μπορούμε να χτυπήσουμε τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στα χρήματα. Πρέπει να βρούμε το σωστό συνδυασμό.  Να βάλουμε αρχικά κάποια νέα παιδιά στο σύστημά μας, πρέπει να είμαστε πιο γενναίοι γενικότερα. Πρώτος στόχος πρέπει να είναι η διατήρηση στο σημείο που βρισκόμαστε. Να υπερασπιστούμε την 3η θέση κι αν μπορούμε να κάνουμε την έκπληξη. Και δε θα είναι καθόλου εύκολο. Επίσης στόχος μας πρέπει να είναι η απόκτηση παικτών που θα έχουν ισχυρό προσωπικό κίνητρο. Κίνητρο να διακριθούν μέσα από την επιτυχία της ομάδας. Να μη φέρουμε παίκτες που βρίσκονται στη δύση τους. Ασφαλώς και πρέπει να έχουμε έμπειρους παίκτες, διότι στο ελληνικό πρωτάθλημα πρέπει να έχεις τέτοιες δυνάμεις στο ρόστερ σου, αλλά να είναι έμπειροι με κίνητρο και να βρουν χημεία με τους νέους. Είναι δύσκολη δουλειά. Θα προσπαθήσουμε να φέρουμε τους κατάλληλους παίκτες και θα κάνουμε το παν για αυτό. Ο κόσμος βέβαια ίσως περιμένει να φέρουμε τον… δεν ξέρω κι εγώ ποιον, έναν σούπερ σταρ. Εχω ξαναπεί όμως, πως πλέον δεν υπάρχουν παίκτες. Δεν υπάρχουν αυτοί που θα κάνουν τη διαφορά, όπως παλιότερα».

-Ο Μωραϊτης και ο Τσαλμπούρης θα είναι στο rotation της ομάδας του χρόνου;

«Ασφαλώς. Δίχως την παραμικρή αμφιβολία».

-Είσαι έτοιμος να υπηρετήσεις αυτή την απόφαση μέχρι τέλους;

«Φυσικά και είμαι. Τα παιδιά αυτά μου έχουν δείξει ότι έχουν κίνητρο. Μεγάλο κίνητρο. Πρέπει να δουλέψουν πάρα πολύ, αλλά έχουν κάτι μέσα τους που μου δείχνει πολλά πράγματα. Και συνήθως δεν κάνω λάθος στους νέους παίκτες. Το πρόβλημά μου ίσως είναι ότι ζητάω πάρα πολλά απ’όλους. Και από τους νέους. Τους κοιτάω σαν να αντιμετωπίζω τους καλύτερους παίκτες του κόσμου».

-Μα αυτό είναι και το βασικό πρόβλημα των μεγάλων παικτών οι οποίοι είναι αδύνατον να γίνουν εξίσου καλοί προπονητές…

«Οχι, δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ο εγωισμός τους, που δεν του επιτρέπει. Θέλω να σου πω όμως, ότι η δική μου αδυναμία είναι ότι ζητάω πολλά από τους παίκτες. Πάρα πολλά. Κι αυτός ίσως είναι λάθος».

-Ναι, αλλά μπορείς να αναγνωρίσεις ένα ταλέντο…

«Ναι! Αλλά ξέρεις κάτι; Το ταλέντο είναι αυτό που πεθαίνει πρώτο στο σώμα ενός παίκτη. Πολύ γρήγορα. Τα παιδιά αυτά έχουν ταλέντο».

-Νοοτροπία έχουν;

«Εχουν. Μου το έχουν δείξει. Το έχω δει. Έχουν μεγάλο κίνητρο. Και χαρά όταν κάνουν προπόνηση. Αυτό που λέω συνεχώς στα νέα παιδιά είναι: «Είμαι εδώ για να σας στηρίξω μέχρι να φύγω. Δείξτε μου, όμως… Δείξτε αυτό που έχετε μέσα σας. Οι προπονητές έρχονται και φεύγουν. Ποιος ασχολείται με αυτούς; Εσείς είστε που πρέπει να επιβάλλετε τον εαυτό σας. Με τη δουλειά και την ενέργειά σας. Δείξτε μου το κίνητρο και την ενέργεια που έχετε».

-Ο Χέρστον γιατί δεν κατάφερε να παίξει στο επίπεδο που ορίζει η ποιότητά του;

«Είναι ένας ιδιαίτερος παίκτης. Και το έδειξε φέτος. Είναι παίκτης που θα παίξει απίστευτα, πραγματικά απίστευτα για 2-3 ματς και μετά θα πέσει πάλι. Ειλικρινά σου μιλάω ο συγκεκριμένος παίκτης παραλίγο να με τρελάνει. Έχει σκαμπανεβάσματα. Αλλά δείχνει ότι μπορεί να παίξει εκπληκτικό μπάσκετ για μερικά ματς και μετά να πέφτει πάλι. Με τον Αρη στα πλέι οφς, ήταν αδιανόητα καλός. Πρέπει να ξέρεις όμως, ότι στην Ευρώπη άμυνα παίζουν και οι πέντε. Οχι ένας ή δύο. Κι επίσης πρέπει να μοχθείς, να παλεύεις για κάθε κατοχή, για καλάθι».

-Αρα δεν είσαι ικανοποιημένος;

«Σου ξαναλέω. Με τρελαίνει. Πηγαίνει από το 10, στο 1 και μετά επιστρέφει στο τέλειο. Κι όταν λέω τέλειο, εννοώ τέλειο. Παίζει άμυνα, βοηθάει, βάζει χέρια, σκοράρει, μου δείχνει όλα αυτά που λατρεύω. Αλλά η σεζόν διαρκεί 10 μήνες όχι έναν».

-Μένει; Εχει συμβόλαιο…

«Εχει συμβόλαιο…»

-Πόσους καινούριους παίκτες χρειάζεται η ΑΕΚ;

«Είναι νωρίς να μιλήσουμε για αυτό. Για να έρθει ένας παίκτης στην ΑΕΚ πρέπει να φέρει μαζί του κάτι φρέσκο, κάτι διαφορετικό. Ομως με τους νέους παίκτες, έρχονται νέα προβλήματα επίσης. Όταν δουλεύεις με παίκτες που γνωρίζεις, ξέρεις και ποια είναι τα ελαττώματά τους. Στις νέες προσθήκες πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή για να διαπιστώσεις αν μπορείς να λύσεις τα προβλήματά τους και να βελτιώσεις τις αδυναμίες τους. Είναι όπως στη ζωή. Όλοι θέλουν κάτι καινούριο. Κάτι νέο. Κι όταν αυτό έρχεται, κάθεσαι και κλαις για αυτό που έχασες».

-Είναι αποτυχία για την ΑΕΚ το δεδομένο ότι πρέπει να χτιστεί πάλι από την αρχή την επόμενη σεζόν μετά από δύο χρόνια επένδυσης αρκετών χρημάτων;

«Συμφωνώ ότι δεν υπάρχει σταθερός κορμός μετά από δύο χρόνια. Αλλά μην ξεχνάς ότι ο Αγγελόπουλος, πέρσι μπήκε στην ομάδα. Μετά την έναρξη της σεζόν. Αρα ο χρόνος είναι λίγος. Έγιναν λάθη. Αλλά ειλικρινή και τίμια λάθη. Όλοι κάνουν λάθη. Η στόχευση πρέπει να είναι στους Ελληνες παίκτες. Αυτοί είναι που θα κάνουν τη διαφορά. Οχι οι ξένοι. Γιατί ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν καλές ομάδες; Διότι διαθέτουν Έλληνες. Οι ξένοι έρχονται και φεύγουν. Για εμάς είναι πολύ βασικός στόχος να φέρουμε Έλληνες παίκτες»

-Μπορείς να πεις ονόματα;

«Οχι!».

-Στην Ελλάδα είσαι γνωστός ως το Ξανθό Σκυλί…

«Μα ποιος νοιάζεται για αυτό;»

-Είναι παρατσούκλι που το κουβαλάς από τη Σλοβενία, ή στο έβγαλαν στην Ελλάδα;

«Οχι, στην Ελλάδα γεννήθηκε αυτό το παρατσούκλι».

-Είναι στη φιλοσοφία σου να έχεις 12 Ξανθά σκυλιά στο ρόστερ σου;

«Οχι, βέβαια! Είμαι όμως, προπονητής που παίρνω ως παράδειγμα τον εαυτό μου για να δημιουργώ το προφίλ ενός επαγγελματία. Πως πρέπει να ζει κάποιος από το μπάσκετ. Πως να προπονείται. Πως να έρχεται πιο νωρίς στην προπόνηση. Πως να μένει επιπλέον χρόνο μετά την προπόνηση για να γυμνάζεται μόνος του. Πως να τρώει, πως να κοιμάται. Ολη αυτή η σκέψη έρχεται από το δικό μου προφίλ και το πως ήμουν εγώ ως παίκτης. Οταν ο αθλητής θα γκρινιάξει, θα τεμπελιάσει, θα προσπαθήσει να κοροϊδέψει, θα υποδυθεί τον τραυματία, εντάξει, αυτά με κάνουν έξαλλο. Δεν είναι κάτι που μου ταιριάζει. Πρέπει να είναι πολύ, πάρα πολύ ταλαντούχος κάποιος για να τον ανεχτώ. Και στο κάτω κάτω ποιοι είναι οι παίκτες που επιτυγχάνουν πια; Πάρε παράδειγμα τον Κόρεϊ Χίγκινς. Τον είχα στην Τουρκία και φέτος κατέκτησε την Ευρωλίγκα. Είναι παιδί που προσπαθεί σκληρά, προπονείται συνέχεια και σκέφτεται μόνο το μπάσκετ. Ο Μπαρτζώκας εμπιστεύτηκε τον Μπρόκχοφ. Για τον ίδιο λόγο. Δεν είναι σπουδαίοι παίκτες, αλλά οτιδήποτε κάνουν, το κάνουν με το 100% της ενέργειάς τους».

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις στον εαυτό σου;

«Πολλά πράγματα. Κοίτα, δεν είμαι τόσο μεθοδικός, όπως είναι άλλοι κόουτς. Είμαι περισσότερο σαν το Ζέλικο. Δουλεύω με τη διαίσθηση. Δε θα με δεις επίσης να σημειώνω σαν τρελός ακόμα και τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Το 90% των πληροφοριών υπάρχει μέσα στο μυαλό μου. Για αυτό κι εμπιστεύομαι προπονητές γύρω μου, ως συνεργάτες, που έχουν διαφορετικές ικανότητες. Και μαθαίνω από αυτούς».

-Θα ήθελες να είσαι πιο μεθοδικός;

«Ας πούμε ναι. Ειδικά τώρα που γερνάω και αρχίζω να ξεχνάω (βάζει και πάλι τα γέλια). Αλλά είναι δύσκολο να γίνεις πιο μεθοδικός, διότι οι υποχρεώσεις είναι απίστευτες. Δεν υπάρχει χρόνος. Το μπάσκετ προχωράει όμως. Και πρέπει να μαθαίνεις. Ξέρω ποια είναι αυτά που μου αρέσουν και ποια όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ένας κόουτς πρέπει να έχει φιλοσοφία. Και να πιστεύεις σε αυτό που κάνεις. Στο ξαναλέω, δεν είμαι κλόουν. Όταν όμως, πας σε μία ομάδα στη μέση της σεζόν είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Ναι, ίσως ήταν λάθος να έρθω μεσούσης της σεζόν σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Βασικά, ήταν λάθος! Αλλά με κάποιο τρόπο, επιβίωσα και βγαίνω πιο δυνατός από αυτή την εμπειρία. Εχω την αίσθηση παρόλα αυτά, ότι αν και κατακτήσαμε την 3η θέση τελικά στο πρωτάθλημα, υπάρχει μία κακή ενέργεια πίσω μου. Ενας κακός άνεμος για την επόμενη σεζόν που πρέπει να τον κουβαλήσω. Ξέρω όμως, που βρίσκομαι πια. Και είμαι πολύ πιο δυνατός. Θέλω να μεταφέρω στους παίκτες ένα πράγμα: Ολα τα άσχημα που συμβαίνουν με κάνουν πραγματικά πιο ισχυρό».

-Κόουτς, δίχως ίχνος ασέβειας στο πρόσωπό σου… Οι παίκτες είναι περίεργοι άνθρωποι και πανέξυπνοι. Σου προσφέρουν ή αφαιρούν τον σεβασμό τους για τους πιο απίθανους λόγους. Μήπως λοιπόν, υπ’αυτή την έννοια, θα έπρεπε να μάθεις να «ζωγραφίζεις» τα συστήματά σου καλύτερα στο μπλοκάκι σου;

«Το ξέρω… Το έχω και πει και μόνος μου στους παίκτες: «Παιδιά, ακούστε, δεν είμαι ο Πικάσο».

(Σε εκείνο το σημείο η συζήτηση διακόπηκε. Από τα γέλια. Η απάντησή του με είχε κερδίσει.)

«Εχω απέναντί μου τους παίκτες λοιπόν. Συνέχεια τους λέω: «Παιδιά, αν δεν καταλαβαίνετε κάτι: ΡΩΤΗΣΤΕ ΜΕ! Συνήθως πάντως, δεν αντιμετωπίζω πρόβλημα. Δεν είναι θέμα σεβασμού όμως».

-Μπορεί και να διαφωνώ…

«Κοίτα, ήμουν παίκτης. Εχω ζήσει τα πάντα. Και τώρα είμαι προπονητής. Δεν μπορεί να με κοροϊδέψει ο παίκτης. Και ειδικά οι Έλληνες. Τους ξέρω καλά. Ολα τα κόλπα που χρησιμοποιούν. Όταν ήμουν στον Ηρακλή, πήγα τη Δευτέρα για την πρώτη πρωινή προπόνηση και δεν ήταν έτοιμος να προπονηθεί κανείς. Άλλος το έπαιζε άρρωστος, άλλος τραυματίας, άλλος έβρισκε δικαιολογίες. Μετά από 45 μέρες σταμάτησα τις πρωινές προπονήσεις. Όλοι γκρίνιαζαν».

-Γιατί ειδικά τους Έλληνες;

«Ημουν στη Ρωσία… Εκεί οι παίκτες είναι τελείως διαφορετικοί από τους Έλληνες. Οι Ρώσοι είναι στρατιώτες. Έτοιμοι να κάνουν ό,τι ζητήσεις ανά πάσα στιγμή. Έρχονταν κάθε πρωί στην προπόνηση, δούλευαν σκληρά, σέβονταν. Οι Έλληνες είναι διαφορετικοί. Προσπαθούν να «κλέψουν» λίγο, να κάνουν πλάκα, διάφορα τέτοια. Αλλά τι νομίζεις; Δεν κάνουμε κι εμείς πλάκα με τους παίκτες; Φυσικά και κάνουμε (πάλι βάζει τα γέλια). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι κάτι που πρέπει να βελτιώσω. Όπως και το να είμαι πιο ήρεμος. Πάντα στην καριέρα μου ήμουν πολύ ήρεμος. Εδώ στην Ελλάδα έγινα πολύ νευρικός».

-Συμφωνείς ότι το ελληνικό πρωτάθλημα, παρότι έχει χαμηλότερο ποιότητα πια, είναι εξαιρετικά δύσκολο;

«Συμφωνώ απόλυτα. Εξάλλου, όταν παίρνουμε έναν παίκτη, στο εξωτερικό εννοώ, κοιτάμε αν έχει περάσει από την Ελλάδα και τι έχει κάνει. Είναι πολύ δυνατό πρωτάθλημα, δυναμικό με καλούς κόουτς και πολύ καλούς Έλληνες παίκτες. Είναι έμπειροι, είναι ανθεκτικοί, χρησιμοποιούν πολλά τρικ….

-Και είναι έξυπνοι…

«Οχι δεν είναι έξυπνοι. Είναι ΠΑΝ-έξυπνοι. Και όλα αυτά δίνουν στους ξένους μία καλή συστατική επιστολή για να τους επιλέξουμε. Οι προπονητές επιλέγουν πολύ καλούς ξένους παρότι οι κόουτς δουλεύουν με μικρά μπάτζετ. Ο Αρης και ο ΠΑΟΚ το απέδειξαν στο Eurocup. Διέλυσαν μερικές σπουδαίες ομάδες. Κι αυτό στέλνει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα».

-Τι σημαίνει η φανέλα για μία ομάδα;

«Είναι μία απάντηση που πολλοί ίσως να μην μπορούν να καταλάβουν. Φανέλα σημαίνει ότι ένας παίκτης υπογράφει σε μία ομάδα και είναι τόσο χαρούμενος για αυτό που δεν τον νοιάζει αν θα παίζει 3 ή 33 λεπτά. Στην ΑΕΚ είχαμε παίκτες που κάθε φορά, όταν πήγαιναν στον πάγκο, κατέβαζαν τα μούτρα τους. Ολοι ήταν δυσαρεστημένοι επειδή δεν έπαιζαν 20 λεπτά. Στις άλλες μεγάλες ομάδες, οι παίκτες είναι απλά χαρούμενοι που βρίσκονται εκεί».

-Μίλα μου για τον Διαμαντίδη…

«Είναι ο παίκτης που, πολύ απλά, πιστεύω εκφράζει όλα αυτά που πρέπει να έχει ένας τέλειος παίκτης. Κατά τη γνώμη μου είναι ο τέλειος παίκτης. Ο τέλειος παίκτης».

«Αντε και τώρα πρέπει να φύγω…»

Πηγή:sdna.gr