Ο Τζανετόπουλος και η δικαίωση του Δέλλα

Το να βλέπεις ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ να βρίσκονται στις κλήσεις των Εθνικών ομάδων είναι μεγάλη χαρά, ωστόσο το συναίσθημα του να καταλαβαίνεις ότι ένας παίκτες που δουλεύει σκληρά ανταμείβεται κάνει το συναίσθημά σου ακόμα μεγαλύτερο.

Ο Άνταμ Τζανετόπουλος είναι ένα από τα πιο… ήρεμα παιδιά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ήρεμος, σοβαρός, επαγγελματίας και με ένα όνειρο το οποίο βλέπει σιγά σιγά να πραγματοποιείται.

Όλα ξεκίνησαν για αυτόν όταν ο Ηλίας Βούρας υπέγραψε στην ΑΕΚ της Γ’ Εθνικής και είπε στους υπεύθυνους ότι θέλει να φέρει για δοκιμή και έναν φίλο του. Ο υψηλόσωμος αμυντικός κέρδισε τις εντυπώσεις και ο Δέλλας τελικά τον κράτησε στην ομάδα, βλέποντας κάτι διαφορετικό σε αυτόν.

Η σεζόν του στην Γ’ Εθνική δεν ήταν η καλύτερη δυνατή καθώς δεν πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής, ωστόσο αυτό το… κάτι που έβλεπε ο Κολοσσός σε αυτόν συνέχισε να υπάρχει και ο Τζανετόπουλος παρέμεινε και στην ΑΕΚ της Β’ Εθνικής. Στην τότε προετοιμασία της Ένωσης ο Δέλλας τον δοκίμασε ως αμυντικό χαφ και όλοι μας μείναμε με το στόμα ανοιχτό, καθώς σκεφτόμασταν ότι δεν θα τα κατάφερνε.

Η απάντηση ωστόσο του νεαρού αμυντικού ήρθε μέσα στο γήπεδο, εκεί που έδειξε τη σωστή δουλειά που έκανε δύο χρόνια μαζί με τον Τραϊανό Δέλλα, ακούγοντάς τον πιστά και εκτελώντας κατά γράμμα όλες τις συμβουλές του.

Εφέτος, ο Τζανετόπουλος αποτελεί το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο της ΑΕΚ. Στα 20 χρόνια του έχει πάρει στο σπίτι του τη φανέλα του βασικού, κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Ελπίδων και λίγο αργότερα ήρθε και η κλήση του στην Εθνική ανδρών, με τους κόπους του να επιβραβεύονται.

Όσοι τον θυμούνται από παλιά, τότε που έπαιζε στο τμήμα κ17 του Ολυμπιακού δεν πιστεύουν στα μάτια τους. Τότε έβλεπαν έναν ποδοσφαιριστή που πίστευαν ότι δεν μπορούσε να κάνει καριέρα και τώρα έχουν μπροστά τους έναν έτοιμο παίκτη, έναν αμυντικό πανέξυπνο που είναι μόλις 20 χρονών και αγωνίζεται σα να έχει εμπειρία χρόνων στη Σούπερ Λίγκα.

Ο Τζανετόπουλος που δεν είναι όπως οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές της ηλικίας του, έχει μάθει να τραβάει την προσοχή μόνο μέσα στο γήπεδο και μόνο για αγωνιστικούς καθαρά λόγους. Έχοντας στο πλευρό του έναν προπονητή που τον πίστεψε και τον πιστεύει, που δούλεψε μαζί του, που είδε σε αυτόν στοιχεία που δεν είχε δει κανείς άλλος έκανε την έκπληξη και απέδειξε σε όλους ότι για να παίξεις ποδόσφαιρο δεν αρκεί μόνο να το… έχεις, αλλά και να το θέλεις.

Ποδόσφαιρο για αυτόν δεν είναι η δημοσιότητα, δεν είναι μόνο τα 90 λεπτά κάθε αγώνα, είναι μια ολόκληρη ζωή. Μια ποδοσφαιρική ζωή για την ακρίβεια, η οποία είναι εντελώς διαφορετική από την κανονική. Πολλοί κανόνες, πολύ δουλειά, πολύ πάθος, πολλές ώρες προπόνησης, με μοναδικό στόχο την πραγματοποίηση όλων εκείνων που ονειρεύεται από μικρός.

Ο Άνταμ Τζανετόπουλος λοιπόν πρέπει να είναι το παράδειγμα για όλους τους πιτσιρικάδες που θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο.

ΥΓ1: Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να υποτιμήσω τη δουλειά των υπόλοιπων παικτών της ΑΕΚ που έχουν κληθεί στις Εθνικές ομάδες, ωστόσο όλοι καταλαβαίνεται ότι ο Άνταμ τη δεδομένη χρονική στιγμή ξεχωρίζει.

ΥΓ2: Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν και στον Δέλλα. Σε έναν προπονητή που κριτικάρεται πολλές φορές αρνητικά και όμως κατάφερε να φτιάξει έναν δικό του ποδοσφαιριστή στα πρώτα του βήματα στην προπονητική. Κάτι σημαίνει αυτό δεν νομίζετε;

ΥΓ3: Το ότι άπαντες χαίρονται με την ανοδική του πορεία και όλα όσα έχει καταφέρει αποδεικνύει ότι εκτός από πολύ καλός ποδοσφαιριστής είναι και ένας εξαιρετικός άνθρωπος, κάτι που η ΑΕΚ θέλει και χρειάζεται, καθώς πολλές φορές στο παρελθόν οι υπεύθυνοι έχουν αναφέρει ότι θέλουν στην ομάδα παίκτες με ήθος και σωστούς χαρακτήρες.