Μουρίνιο: “Σκέφτομαι να μείνω για πολύ καιρό”

 “Νομίζω ότι θα πετύχω, επειδή αυτό που μου προτάθηκε δεν ήταν να έρθω εδώ, να χτυπήσω παλαμάκια και να κερδίσω αμέσως. Γνωρίζουμε ότι αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος, ειδικά αυτήν τη στιγμή, επειδή το προφίλ των παικτών και του ρόστερ είναι διαφορετικό από το 2004, όταν ήρθα πρώτη φορά. Είμαι βέβαιος ότι θα πετύχω διότι πιστεύω στη δουλειά, πιστεύω στον σύλλογο, πιστεύω στους παίκτες, πιστεύω στο παγκόσμιο σχέδιο. Πιστεύω ότι ο σύλλογος γνωρίζει ότι σε κάθε μεταγραφική περίοδο θα πρέπει να βελτιώνουμε την ομάδα. Οπότε, θεωρώ ότι ήταν καλή απόφαση να επιστρέψω. Για πρώτη φορά, δεν χτίζω μόνο για μένα και για το τώρα, χτίζω και σκέφτομαι για πολύ μακρά παραμονή”.

Ο Πορτογάλος τεχνικός ρωτήθηκε για τα συναισθήματα κατά την επιστροφή του, εξηγώντας ότι πήρε την οικογένειά του στο πρώτο παιχνίδι στο “Στάμφορντ Μπριτζ” για να της δείξει γιατί έπρεπε να γυρίσει στην Τσέλσι.

Μίλησε για τις εμπειρίες του σε Ιταλία και Ισπανία, δηλώνοντας ότι ήταν σαν να “έκανα το master και το PhD μου”. “Έκανα τα πάντα σε κάθε χώρα, πάντα σε μεγάλο σύλλογο, σε μεγάλη ποδοσφαιρική χώρα, πάντα με φιλοδοξία για να κερδίσω τίτλους, με σπουδαίους παίκτες, με σπουδαίους αντιπάλους”, πρόσθεσε.

Όταν ρωτήθηκε για το εάν παρακολουθούσε την ομάδα όσο ήταν μακριά και δη στο Champions League, μίλησε για τις φορές που οι δρόμοι του με τους “μπλε” διασταυρώθηκε δίχως ο ίδιος να ανήκει στην Τσέλσι. Μία φορά εξ αυτών το 2004, όταν ήταν τεχνικός της Πόρτο και η Τσέλσι του Κλαούντιο Ρανιέρι αντιμετώπιζε τη Μονακό στον άλλον ημιτελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

“Απονεμήθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη (σ.σ. το 2012), διότι υπήρχε ο ημιτελικός με τον Ρανιέρι που, το να χάσεις από τη Μονακό όπως έχασε ήταν απίστευτο, αλλά και καλό για μένα. Για εμένα ήταν εύκολο, στον τελικό ήταν εύκολο για μένα. Μετά από αυτό, με εμένα, χάσαμε στα ημιτελικά με το ‘γκολ φάντασμα’ (σ.σ. απέναντι στη Λίβερπουλ το 2005). Μετά από αυτό, χάσαμε στον ημιτελικό στα πέναλτι (σ.σ. απέναντι στη Λίβερπουλ το 2007) και μαζί με αυτά, υπάρχει και ο ημιτελικός σκάνδαλο του 2009, ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα”.

“Όλα αυτά μαζί θα ήταν μία καταστροφή, εάν η Τσέλσι δεν κατακτούσε το Champions League. Ειδικά γι’ αυτήν τη γενιά παικτών. Αν και προφανώς ήταν πολύ καλύτερη ομάδα τα προηγούμενα χρόνια. Η ομάδα που έπαιξε στον τελικό της Μόσχας (σ.σ. 2008) ήταν ασύγκριτα καλύτερη ομάδα από εκείνη του 2012”.

Πηγή: contra.gr