«Πέσατε Γ’ και το γλεντάτε;»

Η ΑΕΚ έπεσε στη Γ’ Έθνικη και ο κάθε ΑΕΚτζής, άλλος πολύ και άλλος περισσότερο, μέσα του πενθεί και πονάει. Πονάει για την ΑΕΚ όμως, δεν σκέφτεται την καζούρα, την πλάκα και ενίοτε τον χλευασμό από τους αντιπάλους. Δεν τον νοιάζει. Η αγάπη για την ομάδα του είναι παθολογική και το αποδεικνύει. Κάθε Κυριακή είναι εκεί, όλο και περισσότεροι. Άντρες, γυναίκες, παιδιά, οργανωμένοι και μη. Ποιος σκέφτεται τον αντίπαλο ή την κατηγορία για να πάει γήπεδο; “Η μόνη σκέψη μου να ‘ρθω να σε δω”, λέει το πλέον επιτυχημένο σύνθημα φέτος που εφαρμόζεται και στην πράξη.

Ίσως αυτή είναι και μια διέξοδος για να απαλύνεται ο πόνος: “Όλοι δίπλα στην ομάδα, μαζί θα το περάσουμε κι αυτό”. Αν θέλετε τη γνώμη μου, και λίγοι είναι. Όσοι ξαφνιάζονται με τη δυναμική του κόσμου της ΑΕΚ δεν αποκλείεται σε λίγο καιρό να εκπλαγούν εκ νέου από την όλο και μαζικότερη παρουσία.

Η ομάδα άλλωστε ρολάρει εσχάτως. Βάζει γκολ, παράγει θέαμα (τηρουμένων των αναλογιών) και ανταμείβει τους απαιτητικότερους. Και όσο πάει θα γίνεται και καλύτερη. Κόντρα στην Τριγλία είδαμε και τους πρώτους αυτοματισμούς να βγαίνουν, με χαρακτηριστική περίπτωση τη φάση του δεύτερου γκολ. Ο Δέλλας δουλεύει, μαθαίνει από τα λάθη του και βελτιώνεται και αυτός καθημερινά μαζί με την ομάδα του. Φέτος άλλωστε μην ξεχνάμε ότι μια είναι χρονιά που κάλλιστα μπορεί να χρησιμεύσει ως προπόνηση και ευκαιρία για δοκιμές ενόψει της επόμενης σεζόν στη Football League με συμμετοχή και στο κύπελλο, που θα είναι σαφώς πιο δύσκολη.

Δεν θα πρέπει πάντως να αμελούμε και τον παράγοντα γήπεδο που συμβάλει καταλυτικά στην συσπείρωση του κόσμου. Η δική μου απορία είναι πάντως πως αν γίνεται με τις μακέτες και τα σχέδια τέτοιος χαμός, τι έχει να γίνει όταν οι μπουλντόζες θα μπουν στη Φιλαδέλφεια;