Παπανικολάου: «Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν με απέρριψε η ΑΕΚ»

Ο Γιάννης Παπανικολάου αναφέρθηκε στο πώς ένιωσε όταν τον απέρριψε η ΑΕΚ, αλλά και για το πέρασμά του από την Εθνική ομάδα

Ο Έλληνας χαφ δεν έχει ξεχάσει το πέρασμα του από την ομάδα της ΑΕΚ, και σε συνέντευξη του μιλάει για την απογοήτευση του, που κόπηκε απ’ τις Ακαδημίες της ομάδας, όταν έπρεπε να πάρει… προαγωγή, αλλά και την εμπειρία του ως διεθνής με την Εθνική ομάδα.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Γιάννης Παπανικολάου:

«Στην ΑΕΚ, επειδή κάναμε προπονήσεις ξεχωριστά από την πρώτη ομάδα, η οποία προπονούνταν στους Θρακομακεδόνες, δεν είχαμε αυτήν την καθημερινή τριβή που είχα την τελευταία σεζόν στις ακαδημίες, όταν είχαν πλέον φτιαχτεί τα Σπάτα. Τότε όντως έβλεπες τους παίκτες από κοντά. Αλλά, επειδή εγώ ήμουν καψούρης με το ποδόσφαιρο, όταν έπαιζε η ΑΕΚ στο Πρωτάθλημα, πήγαινα κάθε Σαββατοκύριακο, όπως και στα ευρωπαϊκάπαιχνίδια. Ήμουν ball boy, έβγαινα με τους παίκτες απ’ τη φυσούνα, ζούσα το όνειρό μου!

Μεγάλωσα με τον Σκόκο, τον Μπλάνκο, τον Λυμπερόπουλο, τον Μαϊστόροβιτς, με τέτοιες φιγούρες. Πάντα μου άρεσε ο Κατσουράνης, αλλά δεν τον πρόλαβα στην ΑΕΚ, ήταν στον Παναθηναϊκό. Ήμουν δίπλα στον Γεωργέα, τον Καφέ. Επίσης, πρόλαβα τον Δέλλα προπονητικά, όχι να κάνει σε εμένα προπόνηση, αλλά, όταν η ΑΕΚ ήταν στην Γ’ Εθνική, τότε που είχαν φτιαχτεί τα Σπάτα και είχαμε καθημερινή τριβή στο γυμναστήριο, εμείς τότε ήμασταν πιτσιρίκια και εκείνος έκανε την προπόνησή του. Φοβερές εμπειρίες!

Για κάθε βήμα της πορείας μου χρωστάω κάτι σε κάποιον, αλλά τότε οι προπονητές που με επηρέασαν πολύ ήταν ο Άγγελος Χατζόπουλος και ο Γιώργος Παπακωστούλης. Φυσικά, είχαμε και τον Τόνι Σαβέβσκι, μεγάλη προσωπικότητα, ο οποίος ερχόταν και μας μιλούσε. Αν λοιπόν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιους από το σταφ, είναι αυτοί. Είχα την τύχη να έχω προπονητή και τον Μανώλη Παπαδόπουλο. Και φυσικά, θα αναφέρω και πάλι τους γονείς μου, οι οποίοι ήταν πάντα δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι με την ΑΕΚ.

Ταυτίστηκα με την ομάδα, γιατί ήμουν από οχτώ ετών εκεί, την έζησα, δεν ήμουν ΑΕΚτζής από πριν, αλλά, όταν πήγα εκεί, μας έμαθαν την ιστορία του συλλόγου, πήγαινα στους αγώνες, την έβλεπα, έβλεπα τον κόσμο, την αγάπησα πολύ και γούσταρα που έπαιζα στις ακαδημίες της.

Την τελευταία μου χρονιά στην ΑΕΚ, όταν η ομάδα ανέβαινε στη Β’ κατηγορία, έπρεπε να δημιουργήσει δυο γκρουπ και συνεπώς εμείς θα χωριζόμασταν. Προφανώς δεν τους έκανα, τηλεφώνησαν στη μητέρα μου και της είπαν «δεν μας κάνει ο Γιάννης για τις ακαδημίες, μπορεί να πάει σε άλλη ομάδα». Εγώ τότε έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, δεν το περίμενα, ήταν η πρώτη απόρριψη, έως τότε ουσιαστικά σκεφτόμουν «θα μεγαλώσω και θα παίξω στην ΑΕΚ», δεν ήθελα κάτι διαφορετικό».