Καλοσκάμης: «Ανυπομονώ να παίξω σε γεμάτη OPAP Arena, με έπεισε ο κύριος Νίκολιτς»

Advertisement

Ο Δημήτρης Καλοσκάμης παραχώρησε δηλώσεις στην κιτρινόμαυρη εφημερίδα, τονίζοντας ότι τον έπεισε ο Μάρκο Νίκολιτς για το πρότζεκτ της ΑΕΚ, αλλά και ότι ο ίδιος ανυπομονεί να παίξει σε γεμάτη Αγιά Σοφιά-OPAP Arena.Αναλυτικά όλο το δημοσίευμα του Δικέφαλου Αετού με τις δηλώσεις του Δημήτρη Καλοσκάμη:

Ο 20χρονος ποδοσφαιριστής περίμενε στο ακουστικό του και όπως εκμυστηρεύεται στον Δικέφαλο Αετό, στην πρώτη συνέντευξή του ως ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ «εγώ προσωπικά δεν είχα τίποτα δεμένο. Ήξερα ότι οι εκπρόσωποί μου μιλούσαν με τη συγκεκριμένη ομάδα, γνώριζα ότι ενήμερος ήταν και ο Ατρόμητος, ωστόσο τίποτα περισσότερο δεν είχε συμβεί με εμένα. Δεν  με είχαν φωνάξει να υπογράψω κάτι, ούτε είχα μιλήσει με ανθρώπους του Ολυμπιακού».

Πως αλήθεια ένας νεαρός ποδοσφαιριστής, με μια τέτοια πρόκληση να ξετυλίγεται μπροστά του, μπορεί να παραμένει ήρεμος, ψύχραιμος κι ενώ κάτι που θεωρείται τελειωμένο, εν τέλει αποδεικνύεται στάσιμο;

«Κανένα πρόβλημα για μένα, εγώ ζω για τον αθλητισμό, ζω για το ποδόσφαιρο, μου αρέσει να γυμνάζομαι, οπότε συνέχισα τη ρουτίνα μου μετρώντας αντίστροφα για την επόμενη σεζόν και απλά άφηνα το χρόνο να δουλεύει για μένα. Δεν είχαν άγχος, όταν έχεις δουλέψει, όταν ξέρεις ότι έχεις προσπαθήσει, θα δικαιωθείς. Στην τελική θα έκανα δεύτερη σεζόν με τον Ατρόμητο, στη μεγάλη κατηγορία και όλα θα ήταν καλά».

Ώριμος και συγκεντρωμένος στον εαυτό του, ο Δημήτρης Καλοσκάμης σίγουρα δεν περίμενε την ανατροπή! Κάπου μέσα του, λογικά, θα είχε ταυτιστεί με την επικείμενη μεταπήδησή του στον Ολυμπιακό, οπότε αυτό που συνέβη έφερε όντως τα πάνω κάτω:

«Κάποια στιγμή έφτασε στα αφτιά μου το ενδιαφέρον της ΑΕΚ από τους εκπροσώπους μου. Αλλά μου είπαν επίσης ότι, ακριβώς επειδή η ομάδα βρισκόταν σε διαδικασία αλλαγής προπονητή, θα έπρεπε να περιμένω για να δούμε που θα οδηγηθεί αυτό».

Και πράγματι, όταν η Ένωση προχώρησε στη συμφωνία με τον αντικαταστάτη του Ματίας Αλμέιδα, το τηλεφώνημα έγινε! Το ζήτησε και το έκανε ο ίδιος ο Μάρκο Νίκολιτς προκειμένου να μιλήσει στον Καλοσκάμη και να του μεταφέρει αυτό που σκέφτηκε όταν ο Χαβιέρ Ριμπάλτα του τον εμφάνισε: «Πριν με πάρει ο προπονητής, είχα ήδη την εικόνα ότι θα γίνει επίσημη  πρόταση από την ΑΕΚ στον Ατρόμητο. Είπα στους εκπροσώπους μου ότι εγώ δεν είχα το παραμικρό πρόβλημα γι’ αυτή την αλλαγή και πως ήμουν σύμφωνος να πάω σε αυτήν. Και μετά, έγινε το τηλεφώνημα».

Ήταν μάλιστα και στιγμή μη αναμενόμενη! Ο Δημήτρης βρισκόταν σε ένα μυστήριο όταν έγινε η κλήση: «Ήμουν σε έναν γάμο ενός πολύ φιλικού προσώπου. Αρχικά μου μίλησε ο κύριος Ριμπάλτα και μετά μου έδωσε τον προπονητή. Πραγματικά αισθάνθηκα πολύ όμορφα με αυτά που άκουσα από τον κύριο Νίκολιτς. Μου είπε ότι με έχει παρακολουθήσει, ότι του αρέσουν τα στοιχεία μου και θέλει να συνεργαστούμε στην ΑΕΚ, ότι θα κάνουμε μαζί καλά πράγματα και πως θα με βοηθήσει να βελτιωθώ. Ήταν αυτά ακριβώς που ήθελα να ακούσω. Τεράστια η ομάδα, φανταστικό το γήπεδο και οι συνθήκες, απίστευτος ο κόσμος της ΑΕΚ, αλλά όταν σου λέει ο προπονητής ότι σε θέλει, είναι το σημείο που κάνει τη διαφορά. Τι άλλο να ζητήσεις όταν ξέρεις ότι εκείνος σε θέλει και σε υπολογίζει».

Θα έλεγε κάποιος ότι για ένα παλικάρι στα 19 του έναν χρόνο νωρίτερα, με όνειρα και πετυχημένη θητεία σε πρωταθλήματα χαμηλότερων ηλικιών με τον Παναθηναϊκό δεν ήταν θα ήταν τόσο απλό να φύγει από ένα μεγάλο club για κάποιο μικρότερο. Ή μήπως όχι;

«Λένε ότι πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω για να ακολουθήσουν μετά δύο μπροστά. Εγώ δεν αισθάνθηκα στιγμή έτσι, έφυγα από τον Παναθηναϊκό όπου ήμουν εκτός πλάνων για να παίξω σε ομάδα της μεγάλης κατηγορίας. Τόσο απλά, τόσο εύκολο ήταν για μένα να το επιλέξω και να προχωρήσω. Είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, γνώριζα τι μπορώ να κάνω και ήξερα ότι θα πετύχω και να που τώρα, με αυτή τη μεταγραφή, έρχεται η δικαίωση».

Συνομιλώντας μαζί του, εύκολα διαπιστώνεις ότι είναι ένας νέος που τρέφεται από τις προκλήσεις, γεμάτος αυτοπεποίθηση: «είναι ένα από τα δυνατά σημεία μου, δεν φοβάμαι, αντιθέτως μου αρέσει να υπάρχει πίεση για το αποτέλεσμα, απαίτηση για μεγάλους στόχους. Να πω εδώ ότι ένα από τα πιο δύσκολα παιχνίδια -αν όχι το πιο δύσκολο- της πρώτης μου σεζόν στη μεγάλη κατηγορία, ήταν εκείνο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μεγάλη ένταση, ταχύτητα, μια πολύ δυνατή ανάμνηση που είχα απολαύσει τότε».

Ο Δημήτρης αναφερόταν στον αγώνα του περασμένου Φεβρουαρίου, όταν η ΑΕΚ επικράτησε με 2-1 χάρις σε ένα τέρμα του Πέτρου Μάνταλου στα τελειώματα των καθυστερήσεων της αναμέτρησης κι ενώ ο Ατρόμητος είχε προηγηθεί στο σκορ. Είχε μπει τότε στο 64’ ως αλλαγή σε αγώνα που, παρόλο το ότι διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, είχε τρομερή ένταση με τον κόσμο να σπρώχνει την Ένωση στη νίκη αν και βρισκόταν εκτός του γηπέδου.

«Δεν θα το ξεχάσω αυτό το ματς, από ένα σημείο και μετά ένιωθες ότι ο κόσμος που φώναζε έξω από το γήπεδο και έκανε τόση φασαρία με ιαχές και πυροτεχνήματα, έσπρωχνε τους παίκτες της ΑΕΚ προς τη νίκη. Έγειρε το γήπεδο! Σκέφτηκα τότε πως θα είναι όταν το γήπεδο θα είναι γεμάτο και ανυπομονώ να το ζήσω αυτό. Κρατάω αυτό και τη μεγάλη εντύπωση που μου έκανε ο Ελίασον. Έπαιζε στην πλευρά μου και θαύμασα τον τρόπο που παίζει και την ταχύτητά του. Θα πω επίσης ότι Λιβάι Γκαρσία ήταν γενικά εντυπωσιακός όσο τον έβλεπα στην ΑΕΚ και θα ξεχωρίσω επίσης τον Πινέδα. Μεγάλος παίκτης, είναι παντού στο γήπεδο».

Ωραία πάσα αυτή για να ρωτήσω τον Δημήτρη αν βλέπει στον Πινέδα στοιχεία του εαυτού του τα οποία, προφανώς λόγω ηλικίας και μικρών ακόμα παραστάσεων, θα πρέπει να αναπτύξει περισσότερο: «Είναι αλήθεια ότι μου αρέσει περισσότερο να παίζω στον άξονα του γηπέδου, αισθάνομαι πιο άνετα εκεί. Δεν έχω πρόβλημα να πάω και στα φτερά, θα το κάνω και με χαρά γιατί σημασία για μένα αυτή τη στιγμή έχει να βρίσκομαι μέσα στο γήπεδο, όπου μου ζητηθεί να παίξω θα το κάνω, το βασικό είναι να είμαι μέσα στις τέσσερις γραμμές».

Ρωτάς έναν 20χρονο για τα προτερήματά του και περιμένεις ειλικρινή απάντηση ή κάτι κλισέ; Ο Δημήτρης ξέρει ποιος είναι και ανάλογα, με γνώση και ωριμότητα, τοποθετείται: «νομίζω ότι το μεγαλύτερο προσόν μου είναι η αντίληψη που έχω για το παιχνίδι. Το που πρέπει να βρίσκομαι ανάλογα με το που είναι η μπάλα, πώς να τοποθετηθώ, αν πρέπει να παίξω με μία ή με δύο επαφές, αν πρέπει να δώσω την πάσα ή όχι, πώς να κινηθώ στον χώρο. Θεωρώ ότι σε αυτά τα κομμάτια τα πηγαίνω καλά. Είμαι παιδί που δουλεύω πολύ, λατρεύω αυτό που κάνω και τα μυαλά μου δεν παίρνουν αέρα».

Και που πιστεύει ότι πρέπει να βελτιωθεί: «θέλω να γίνω καλύτερος στο αμυντικό κομμάτι, να βελτιώσω το pressing μου σε υψηλή ένταση και να έχω περισσότερη επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας, να βάζω γκολ, να δίνω ασίστ. Ξέρω ότι τα μπορώ αλλά όλα πρέπει να γίνουν με ταπεινότητα και δουλειά».

Κλείνοντας, να τι θα ήθελε ο Δημήτρης να μου λέει στην επόμενη συνέντευξή μας, στο τέλος της σεζόν: «να έχω κάνει μια γεμάτη σεζόν, να είμαστε πρωταθλητές, μαζί με καλή πορεία στην Ευρώπη. Στην ΑΕΚ είμαστε, δεν είναι να συμβιβαζόμαστε».

Φαντάζομαι αυτό θα είπε και στον αγαπημένο φίλο του Άγγελο Σιώρρη, έναν φανατικό ΑΕΚτζή που δεν το πίστευε ότι τελικά εντάσσεται στην Ένωση κι ενώ τα είχε βάψει μαύρα που θα πήγαινε στον Ολυμπιακό. Στη ζωή φίλε Άγγελε, ποτέ μην λες ποτέ, ο καλός φίλος σου θα τρέχει για να πανηγυρίζεις εσύ!