Νίκολιτς: Ψάχνοντας αφορμές, να βρούμε τις αιτίες

Advertisement

Η εποχή του Μάρκο Νίκολιτς στην ΑΕΚ ξεκίνησε επισήμως χθες (14/06), βάζοντας «τέλος» σε κάθε περίεργη συζήτηση σχετικά με τον 46χρονο τεχνικό και αναζητώντας ΜΟΝΟ αφορμές συσπείρωσης και ένωσης.

Παρέλαση ονομάτων πριν την τελική ετυμηγορία της πρόσληψης του Μάρκο Νίκολιτς στην ΑΕΚ, για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας στη νέα ημέρα που «τρέχει».

Πολλά εξ’ αυτών αποτέλεσαν επιλογές από τις υψηλές θέσεις της λίστας Ριμπάλτα, όμως ο πρώτος ήταν από την αρχή ο 46χρονος Σέρβος, πρώην τεχνικό της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Όταν και βρέθηκε η φόρμουλα αποδεύσμευσης από τον σύλλογο της Ρωσίας, το deal είχε ήδη επέλθει καθότι ο Νίκολιτς είχε πειστεί πως το μέλλον του πρέπει να είναι… κιτρινόμαυρο. Έτσι κι έγινε.

Αρκετές ημέρες μετά, η επίσημη ανακοίνωση επισφραγίζει τη συμφωνία των δύο πλευρών και ο Νίκολιτς αναλαμβάνει (επισήμως) χρέη προπονητή στην Ένωση. Όχι όμως και δουλειά, καθώς από αρκετές ημέρες πίσω συμμετείχε στις διαδικασίες σχεδιασμού και ήταν απόλυτα ενήμερος.

Η ΠΡΩΤΗ ΚΡΥΑΔΑ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ

Δεν ήταν εύκολο για τον μέσο ΑΕΚτζή να δεχθεί πως ο Μάρκο Νίκολιτς θα φορέσει την προπονητική φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, έχοντας αφορμές να επικρίνει την επιλογή.

Σωστό ή λάθος, η πρώτη εντύπωση δεν ήχησε καλά στα αυτιά του κόσμου, όμως αυτός επιλέχθηκε να επαναφέρει την ΑΕΚ σε τροχιά κανονικότητας διεκδίκησης τίτλων και η στήριξη είναι αυτονόητη επιλογή στο φινάλε.

Μάλιστα, κοιτάζοντας το καθαρά προπονητικό σκέλος της επιλογής Νίκολιτς, διαπιστώνει κανείς πως όχι μόνο έχει λογική, αλλά έχει τα φόντα να πετύχει. Όπου κι αν βρέθηκε, άφησε κάτι πίσω του, έρχεται με φιλοδοξίες και ένα status που… κουμπώνει στο ποδόσφαιρο που αρέσκεται να βλέπει ο ΑΕΚτζής από την ομάδα του.

Δεν απέχει πολύ από το ποδόσφαιρο υψηλής πίεσης που παρουσίασε ο Αλμέιδα, προσθέτοντας σε αυτό μία πιο ασφαλής πλευρά του, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον τρόπο αμυντικής λειτουργίας που θα βγάλει άμεσα την ομάδα στο επιθετικό transition.

Όλα προσαρμόζονται στα δεδομένα που υπάρχουν, το ίδιο και ο Νίκολιτς. Δεν αποτελεί τροχοπέδη το προπονητικό προφίλ του, αλλά αιτία να παραμεριστούν τα… γύρω-γύρω που τον συνόδευαν και να υπάρξει πίστη.

Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΙ

Μάλιστα, η επιμονή για να βρεθεί η «χρυσή» τομή και να αποδεσμευτεί από την ΤΣΣΚΑ για να έρθει στην Ελλάδα, ώστε να ικανοποιηθεί ο… πόθος του Ριμπάλτα να δουλέψει με τον Σέρβο τεχνικό, δείχνει πως οι ιθύνοντες είδαν κάτι στον Νίκολιτς που δεν βρέθηκε σε άλλον για να αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική. Παρά τις δυσκολίες που είχε η υπόθεση, ο Νίκολιτς παρέμεινε πρώτη επιλογή.

Αποτέλεσε τον εκλεκτό από την πρώτη ημέρα για τους ιθύνοντες του συλλόγου και αυτό αρκεί για να υπάρξει συσπείρωση, ένωση και πίστη σε αυτό που «χτίζεται» με μπροστάρη τον Νίκολιτς.

Όλοι κρίνονται στο χορτάρι και αυτό δεν θα αλλάξει για τον Σέρβο τεχνικό. Όπως δεν άλλαξε και για τον Ματίας. Όσο και αν λατρεύτηκε, στο τέλος κρίθηκε (ορθά) εκ του αποτελέσματος.

Το ζητούμενο είναι να μην αναζητηθούν αφορμές πόλωσης, αλλά αιτίες συσπείρωσης γύρω από το πρόσωπο του Νίκολιτς και τη… νέα τάξη πραγμάτων που λαμβάνει χώρα στην ΑΕΚ.

Ο δρόμος δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όπως δεν υπήρξε ποτέ σχεδόν για τον οργανισμό της ΑΕΚ παραδοσιακά. Υπάρχει όμως (ξανά) αυτή η σπίθα ΕΝΩΣΗΣ, αφήνοντας στην άκρη τα γύρω-γύρω.