Απ’ το «ΑΕΚ για φίλημα» στο… black out και στο «τι ζούμε Παναγία μου»

Δεν λέει να σηκώσει κεφάλι η ΑΕΚ, που συνεχίζει τ’ αρνητικά αποτελέσματα, ακόμα και όταν προηγείται με 2-0, καταφέρνει να ηττηθεί, βγάζοντας δυο πρόσωπα στο παιχνίδι της.

Σ’ ένα παιχνίδι που η ΑΕΚ έδειχνε κυρίαρχη απέναντι στον ΠΑΟΚ, τον είχε περιορίσει στα καρέ του και δεν τον άφηνε, ούτε να κάνει παιχνίδι, ούτε να δημιουργήσει ευκαιρίες για ν’ απειλήσει, κατάφερε να βρεθεί μπροστά με 2-0 στο σκορ, αλλά στο τέλος του αγώνα, να γνωρίσει την ήττα με… 2-3.

Η Ένωση για 55-60 λεπτά τα έκανε όλα τέλεια, εμφανίστηκε όπως έπρεπε για να παίξει τον ΠΑΟΚ, είχε αρκετούς ποδοσφαιριστές στους κορυφαίους της και γενικότερα είχε μια ολοκληρωμένη εμφάνιση, που έδειχνε ότι η διακοπή δούλεψε υπέρ της και έδειχνε διατεθειμένη να εξαντλήσει οποιανδήποτε πιθανότητα για τον τίτλο, αλλά κυρίως να εξασφαλίσει το εισιτήριο της 2ης θέσης.

Όλα αυτά όμως, όπως προείπαμε στα 55-60 λεπτά της αναμέτρησης, γιατί απ’ εκεί και έπειτα, η ΑΕΚ έπαθε «black out», οι Κιτρινόμαυροι έδειχναν χαμένοι και εκτός τόπου και χρόνου, παρουσιάζοντας ένα πρόσωπο λες και έφυγαν απ’ το γήπεδο…

Ο ΠΑΟΚ φυσικά και το εκμεταλλεύτηκε, μείωσε αρχικά σε 2-1 και παρότι αυτό το γκολ της μείωσης του σκορ, θα μπορούσες να γίνει «καμπανάκι» αφύπνισης για τους Κιτρινόμαυρους, παρόλα αυτά τόσο οι ποδοσφαιριστές, όσο και ο Ματίας Αλμέιδα, δεν ξύπνησαν ΠΟΤΕ…

Γι’ ακατανόητο λόγο μέχρι και τώρα, ο Αργεντινός τεχνικός βλέποντας η ΑΕΚ να καταρρέει και να χάνει το κέντρο μετά το 2-1, με τον ΠΑΟΚ να προχωράει με αλλαγές στο φρεσκάρισμα της ομάδας του και βλέποντας να κερδίζει όλο και περισσότερο μέτρα στο γήπεδο, δεν προχώρησε ποτέ σ’ αλλαγές και καθυστέρησε, σε σημείο να κάνει τις πρώτες μετά το 2-2, βάζοντας για τα καλά τον ΠΑΟΚ στο ματς και δίνοντας του, το μομέντουμ.

Οι ευθύνες φυσικά και βαραίνουν σε πρώτη φάση και με το μεγαλύτερο ποσοστό τον Ματίας Αλμέιδα, ο οποίος έμεινε άπραγος, όσο έβλεπε ο ΠΑΟΚ να γυρίζει το ματς, όχι μόνο στο σκορ, αλλά και στην εικόνα του παιχνιδιού, κερδίζοντας μέτρα στο γήπεδο και γι’ αυτό φυσικά, δεν υπάρχει εξήγηση, παρά μόνο προβληματισμός.

«Τι ζούμε Παναγία μου…»

Αυτή η ήττα, έρχεται και προστίθεται με τα αρνητικά αποτελέσματα του τελευταίου μήνα και δείχνει ότι η ΑΕΚ νοσεί βαριά και μάλλον, η υπάρχουσα κατάσταση στην ομάδα, δεν μπορεί να την βοηθήσει, για να την «γιατρέψει».

Μ’ έναν κόσμο που βρέθηκε -ξανά- στο γήπεδο για να στηρίξει την ομάδα και την στήριξε μέχρι το τελευταίο λεπτό, ακόμα και όταν υπέστη «σοκ» με το 2-2, αλλά στο τέλος ξανά αναφώνησε «τι ζούμε Παναγία μου…» και όχι άδικα, καθώς όπως πέρυσι με τον ΠΑΟΚ στα playoffs, αλλά μαζί και με τις φετινές αποτυχίες, που είναι αρκετές, έχει εξαντληθεί η υπομονή του και έχει προβληματιστεί για το μέλλον της ομάδας.

Τώρα, για το ποιος θα δώσει την λύση, την δεδομένη χρονική στιγμή είναι άγνωστο και αν θα υπάρξουν ενδεχόμενες αλλαγές, αλλά σίγουρα θα πρέπει ν’ αναθεωρηθούν πολλά πράγματα και άμεσα για την επόμενη σεζόν, ψάχνοντας ήδη την λύση, διαφορετικά θα «μπλέξει» και θα ξεκινήσει με εμπόδια με κίνδυνο να βάλει και την επόμενη σεζόν.