Πρώτη νίκη για τον Πιάστρι στο GP της Ουγγαρίας

Ο Πιάστρι πήρε την πρωτοπορία από τον Νόρις στην εκκίνηση και στα φρένα της πρώτης στροφής, άνοιξε διαφορά 4” από τον Άγγλο ομόλογό του που ακολουθούσε με την έτερη MCL38, την κράτησε μετά τα πρώτα πιτ-στοπς, αλλά στη δεύτερη αλλαγή ελαστικών η McLaren τα θαλάσσωσε.

Η αγγλική ομάδα κάλεσε πρώτον στα πιτς τον Νόρις, σκεφτόμενη ότι με αυτό τον τρόπο έπρεπε να καλυφθεί από το undercut του Χάμιλτον που είχε κάνει το δεύτερό του πιτ-στοπ λίγο νωρίτερα. Όμως, με αυτό τον τρόπο ο Νόρις έκανε ο ίδιος το undercut στον Πιάστρι, και έτσι ο Άγγλος ανέβηκε στην πρωτοπορία του αγώνα μετά το δεύτερο πιτ-στοπ του Αυστραλού.

Η McLaren θέλησε να αποκαταστήσει την αδικία που έκανε στον ίδιο της τον εαυτό -σε έναν αγώνα που η αγγλική ομάδα απλώς δεν είχε αντίπαλο- και ζήτησε από τον Νόρις να παραχωρήσει ξανά την πρωτοπορία στον Πιάστρι. Ο Νόρις όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά πίεζε κιόλας αυξάνοντας την διαφορά του από τον Αυστραλό πάνω από τα 5,0 δευτερόλεπτα.

Οι εκκλήσεις της ομάδας στον Νόρις ήταν επανειλημμένες, και εντέλει ο νεαρός Άγγλος αποφάσισε να φρενάρει στην ευθεία τρεις γύρους πριν το τέλος, υπακούοντας εντέλει στις εντολές της ομάδας και αποδίδοντας πίσω την πρώτη θέση στον Πιάστρι.

Εντέλει, με όλη αυτή η ιστορία η McLaren αδίκησε τόσο τον εαυτό της όσο και τον Πιάστρι: δεν άξιζε να κερδίσει με αυτό τον τρόπο η McLaren το πρώτο της 1-2 μετά το 1999, ούτε και ο Αυστραλός την πρώτη του νίκη σε GP της Formula 1.

Όμως, αυτή δεν ήταν η μοναδική πράξη του δράματος στο τελείωμα του αγώνα. Ο Μαξ Φερστάπεν, που είχε πέσει στην 5η θέση με τη λανθασμένη στρατηγική του overcut, πέρασε τον Σαρλ Λεκλέρ (που νωρίτερα του είχε κάνει το undercut στο δεύτερο πιτ-στοπ) και προσπαθώντας να κάνει το ίδιο συγκρούστηκε με τον Λιούις Χάμιλτον.