Μαράζωσε η Νέα Φιλάδέλφεια

* Κερδίστε μία αυθεντική φανέλα με την υπογραφή του Νίκου Λυμπερόπουλου και 20 free bets των 10 ευρώ. Κάντε τώρα εγγραφή μέσα από τα banner μας στον Stoiximan και παίξτε οποιοδήποτε στοίχημα στο ΑΕΚ-Βέροια (ή άλλο ματς) ως την Δευτέρα 18/10 όταν θα ανακοινωθούν οι νικητές

Μέρες δύσκολες που είναι για την ΑΕΚ, σε πιάνει ακόμα μεγαλύτερη νοσταλγία όταν ανηφορίζεις τη Σμύρνης και περνάς έξω από τον ναό, αυτό που σήμερα είναι χωράφι. Στα αφτιά σου λες και αντηχούν ακόμα ο αντίλαλος από το πανζουρλισμό της σκεπαστής, ο σεισμός για τις αποκρούσεις του Χρηστίδη στα πέναλτι των Άγλλων της Ντέρμπι, η οργή για τους Θεολόγη και Μπαλή στο ματς της ντροπής με τον Ολυμπιακό, το ανίκητο στο χρόνο σύνθημα “ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος ο Θεός”… Εκεί όμως δεν  υφίσταται πια ο “ναός”, παραμένουν ζωντανές μόνο οι αναμνήσεις. Και είναι τόσο ηχηρές όσο πρέπει να είναι μια καρπαζιά αφύπνισης.

Πόσο έχει λείψει αυτό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Χάθηκε μαζί με το άρωμα του γιασεμιού που κάποτε σκαρφαλώνοντας τα κάγκελα ξεπρόβαλε από τις αυλές μας και γέμιζε τις καρδιές και τα σωθικά μας όταν περπατούσαμε προς το γήπεδο. Μαράζωσε από τότε η περιοχή. Τουλάχιστον τα δικά μου μάτια. Γιατί η ΑΕΚ είναι η μάνα της Νέας Φιλαδέλφειας και η ορφάνια της ζωγραφίζεται καθημερινά στα πρόσωπα των κατοίκων της. Εκτός από τους περίφημους 131 «καταστροφείς» του ονείρου χιλιάδων κατοίκων…

Άρχισε να γκριζάρει, να αλλάζει… Όλο και περισσότερο σε καθημερινή βάση από την ημέρα που γκρεμίστηκε εκείνος ο ιερός χώρος που στέγαζε αναμνήσεις δεκαετιών και αναστεναγμούς γενεών ολόκληρων που κάθισαν στα σκαλιά του για να υποστηρίξουν αυτό που τις ένωνε με τις χαμένες πατρίδες: την ΑΕΚ!

Άλλαξε η Φιλαδέλφεια, αλλάξαμε κι εμείς. Τώρα στα στενά και στα πεζοδρόμια που κάποτε περπατούσαμε ανέμελα φωνάζοντας γι αυτό που τόσο αγαπούσαμε στη μικρή πορεία μας προς το γήπεδο, στριμώχνουμε με κάθε τρόπο τα αυτοκίνητά μας γιατί πλέον δεν έχουμε που να τα χωρέσουμε.

Τώρα η περιοχή δεν χρειάζεται ένα κυριακάτικο ματς για να προκληθεί συνωστισμός, είναι από μόνη της πηγμένη. Αλλά κι εμείς οι ίδιοι οι Φιλαδελφιώτες, εμείς που τότε είχαμε το ίδιο σημείο συνάντησης για να δούμε την ΑΕΚ μας, τώρα τρωγώμαστε με τα ρούχα μας κι έχουμε χίλιες διαφορετικές απόψεις ψάχνοντας αιτίες και αφορμές για να διχαστούμε. Χωρίς αυτήν είμαστε όλοι διασκορπισμένοι κρίκοι μίας διαλυμένης αλυσίδας.

Μακάρι να έλθει αυτή η Κυριακή που θα μας κάνει να νιώσουμε πάλι περήφανα, να σκεφτούμε ενωτικά περπατώντας προς το νέο γήπεδο. Η ημέρα που θα δούμε ξανά τη Νέα Φιλαδέλφεια γιορτινή, λαμπερή, ΜΟΝΟ κιτρινόμαυρη. Που θα την περπατήσουμε για να βρεθούμε όλοι μαζί στον ίδιο χώρο, για να φωνάξουμε, να αγκαλιαστούμε, να πανηγυρίσουμε. Ακόμα και για να πικραθούμε, στο παιχνίδι είναι και η ήττα άλλωστε…

Δεν είναι έδρα το ΟΑΚΑ για την προσφυγοπούλα ΑΕΚ και δεν θα γίνει ποτέ. Αυτό το αφιλόξενο στάδιο που μόνο «μεγαλοπιάσματα» γέμισε όλες τις διοικήσεις του παρελθόντος κι εν τέλει ζημίωσε την ομάδα. Ας όψεται εκείνη η γόμα που μας πέταξε έξω από τα ολυμπιακά έργα για το χατήρι του δυνάστη του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Σκεφτείτε πόσες χαμένες ευκαιρίες, ενδεχομένως πόσοι χαμένοι τίτλοι για το κυνήγι ενός καταδικασμένου ονείρου, ενός ανεμόμυλου χαμένου σε υποσχέσεις πολιτικής σκοπιμότητας και ψευτιάς. Αναλογιστείτε την οικονομική χασούρα, πόσες χαρές θα είχαμε ζήσει και πόσο γεμάτοι θα νιώθαμε από την ατμόσφαιρα που μόνο ΑΕΚτζήδες ξέρουν να δημιουργούν και την οποία αναγκαστήκαμε να θάψουμε στην παγωνιά του ΟΑΚΑ. Αυτού που παλεύουμε να κάνουμε να φαίνεται σπιτικό μας, αυτό το κρύο ρημάδι που χρυσοπληρώνουμε δίχως το κλεμμένο γήπεδό μας.

Θα επιστρέψει η ΑΕΚ, διότι προστάζει η μοίρα της, αυτό προβλέπει το ριζικό της. Θα επιστρέψει και θα μας δώσει αυτά που τόσο μας έλειψαν τα τελευταία επτά χρόνια: την αγάπη και την ενότητα. Δεν μας θέλει βλέπετε και η Ριζούπολη. Εκεί που τουλάχιστον θα θυμηθούμε ξανά τι σημαίνει έδρα, τι σημαίνει να παίζει η ομάδα σε περιβάλλον που θα τη βοηθά να είναι κυριαρχική, τι σημαίνει αεκτζήδικη γειτονιά. Υπομονή αδέρφια, θα έρθει ο καιρός!