«Κερκυραίοι» και… ΑΕΚτζήδες!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ: «Επέστρεψα, μετά από δύο χρόνια, για να διεκδικήσω θέση βασικού», δήλωνε, καλοκαίρι του ’08, εν μέσω μιας εξαιρετικής, σε προσωπικό, επίπεδο προετοιμασίας, επί Δώνη. Πράγματι, το «αγροτικό» του σε Νίκη Βόλου και Παναιτωλικό, είχε δώσει πράμα. Και ο μέγας Ριβάλντο (που κάποτε, ως παίκτη των «μικρών» της Λεβερκούζεν, του είδε δώσει κούπα και βραβείο MVP, μέσ’ το «Καμπ Νόου», βλέποντάς τον να κερδίζει τον… Μέσι και τον Φάμπρεγκας) συνηγορούσε: «Προσέξτε τον, ξέρει πολλή μπάλα!»Εντέλει, η σεζόν (2008-’09) εξελίχθηκε «δύστροπα» για την ΑΕΚ. Ευρω-αποκλεισμός απ’ την Ομόνοια, γρήγορα off o Δώνης, προαναγγελία αποχώρησης του Ντέμη. Και το όλο περιβάλλον δεν αφήνει ανεπηρέαστο τον «Ζορμπίνιο» (μόνο 6 ματς και… ΟΦΗ).Mετά από τέσσερα χρόνια στο Ηράκλειο, πέρσι (2013) ήρθε Κέρκυρα. Στη «νέα εποχή». «Γεμάτη» σεζόν, στο τέλος άνοδος και φέτος, μοιράζει… ασπιρίνες. Ο Άντι Λίλα, ξέρει…

Η υπόθεση άνοδος έχει ξεκαθαρίσει, αλλά η υπόθεση πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ για τη σεζόν 2014-2015 μόλις ξεκίνησε! Στο 2.75 ο Μάνταλος, στο 5.00 Αραβίδης και Μπρέσεβιτς μόνο στο Stoiximan.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗΣ: Στο νησί, πρωτοήλθε Ιανουάριο του ’10. Στα μισά της πορείας ανόδου απ’ τη Β’, ηγέτης και ψυχάρα με το «καλημέρα» (26/1). Παρών και την επομένη, στα «σαλόνια» (11 συμ.), άρχισε και τη μεθεπομένη (2011-’12), μόνο που του προέκυψαν τραυματισμός και… «Λυρ»! Και πήγε Πανσερραϊκό… Φεύγοντας από τις Σέρρες, ξαναγύρισε. Καλοκαίρι του ’13, πια στη (σκέτη) Κέρκυρα, για να στηρίξει τη νέα, δύσκολη προσπάθεια. Το έκανε. Νέα άνοδος και φέτος, έστω ένα βήμα (πιο) πίσω, πάντα έτοιμος για προσφορά. Τούτο είν’ το ένα άκρο της καριέρας του. Το κερκυραϊκό. Το άλλο, μαντέψτε: ΑΕΚτσίδικο. Γέννημα των «κιτρινόμαυρων» υποδομών ο Γιώργαρος, ενίοτε ως αρχηγός. Ώσπου στα τέλη του… αιώνα (1999), έφθασε… εξώπορτα της α’ ομάδας. Επίσημο ματς δεν πήρε, μέχρι το δεύτερο μισό της σεζόν 2000-’01, όταν «μετακόμισε» στη Νέα Σμύρνη. Εκεί πρωτόπαιξε στην Α’. Και μετά, Αθηναϊκός, Εθνικός Αστέρας, Λιβαδειά…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΛΙΤΖΗΣ: Από «παράσημα», ερχόμενος στην Κέρκυρα, μπόλικα. Κυπελλούχος (με Πανιώνιο και ΠΑΟΚ), πρώτος σκόρερ της Α’ Εθνικής (2000), θετική παρουσία σε Ιταλία (Ουντινέζε, Περούτζια), Πορτογαλία (Σπόρτινγκ Λισαβόνας, κατέκτησε το νταμπλ), Εθνική… Συν, βεβαίως, αυτό: τη θητεία του στην ΑΕΚ. Απ’ τον Ιανουάριο του ’03 (δανεικός, τότε, απ’ τη Σπόρτινγκ) ίσαμε το καλοκαίρι των θαυμάτων (2004), με 12 γκολ σε 41 ματς και παρουσία στο Champions League. Λογικά, λοιπόν, η μεταγραφή του στον ΑΟ Κέρκυρα (για 1+1), την πρώτη χρονιά κερκυραϊκού «παρών» στην Α’ Εθνική (2004-’05), θεωρήθηκε (και ήταν) «μπαμ». Αλλά υπήρχε Αναστόπουλος! «Δύσκολοι» και οι δύο, ο allenatore δεν τον πάει για βασικό, μετρημένες, μόλις 6 παρουσίες, ώσπου η (πρώιμη, Δεκέμβρη) λύση της συνεργασίας (και… πάλι Πανιώνιος) θεωρήθηκε μονόδρομος- καθώς «δεν ταίριαζε στη φιλοσοφία». Εν μέσω ενός αλησμόνητου «στολίσματος» στον κόουτς, απ’ τον… θυμωμένο σέντερ- φορ!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΣΙΟΣ: Απ’ τη Μελβούρνη και την ελληνική ομογένεια της Αυστραλίας, στο βήμα για το όνειρο. Και τους «μικρούς» της ΑΕΚ. Ήταν στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’90. Βήμα- βήμα, ώσπου το 1997, η πρόσκληση για τη «μεγάλη» ομάδα, έχει το όνομά του. Δεν έμεινε λίγο. Επτά χρόνια (ως το 2004, που «μετακόμισε» στη Λάρισα της Β’ Εθνικής). Αλλά, παρά τα αρχικά… βερμπαλιστικά πολλών πως «θα ξεχάσετε τον Τσιάρτα» (ειπώθηκε κι αυτό…), με σούμα μόλις 9 ματς (κι αυτά την πρώτη τριετία, 1997-2000), περιορίστηκε στον ρόλο του κομπάρσου. Στον ΑΟ Κέρκυρα εντάχτηκε τον Ιανουάριο του ’06, μεσόδιαβα της πορείας ανόδου στηSuper League (κι ενώ, στο πρώτο μισό της σεζόν, είχε 3 συμμετοχές στα «σαλόνια», με την ΑΕΛ). Μικρή συνεισφορά (4 συμ.), αλλά παρέμεινε, έστω μέχρι τον Δεκέμβριο (του ’06), όταν και ειδοποιήθηκε πως λύνει.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΣ: Πριν καθιερωθεί στο δεξί αμυντικό άκρο, συνήθιζε να παίζει στα μπροστά. Κυρίως, «φτερό». Έτσι πρωτοπροσέλκυσε το ενδιαφέρον της ΑΕΚ, εν έτει 2004. Απ’ τις… 17 ασίστ του με τον ΠΑΣ στη Β’ (2003-’04). Αλλά κι εκεί άρχισε να συντελείται η αλλαγή. Σταδιακά, δια χειρός Φερνάντο Σάντος. Η εμπιστοσύνη του Πορτογάλου, εξ αρχής. «Γεμάτη» πρώτη σεζόν (του παρά λίγο τίτλου), με 23 επίσημα ματς (τα δύο στο UEFA) και σταθερή παρουσία στην Ελπίδων, προτού, το 2005, τραυματιστεί. Όχι επιπόλαια. Επιστρέφοντας, επί, πια, Σέρα Φερέρ, με χαμένο έδαφος και ήδη Γεωργέα και Παουτάσο, ήταν δύσκολο… Έτσι κόπιασε (2006-’07), δανεικός, στον ΑΟ Κέρκυρα. Super League, επί Τεννέ. Αναντικατάστατος, όχι: 14 ματς, 1 γκολ (στο 4-3 επί του ΟΦΗ). Και μετά τον οδυνηρό υποβιβασμό, ο Τεννές δεν εισηγήθηκε παραμονή… Πίσω ΑΕΚ, χαμένος χρόνος και Ηρακλής… ΟΦΗ και, πια, Παναθηναϊκός…

ΤΑΣΟΣ ΘΑΝΟΣ: Απ’ τους πολλά υποσχόμενους, κάποτε, «μικρούς» της «κιτρινόμαυρης» παραγωγής, που, ωστόσο, δεν πέτυχε το κάτι παραπάνω… Σεζόν 2003-’04 και το ρόστερ της Ένωσης διαθέτει μια θέση για τον 18χρονο, τότε, Ωρωπιώτη. Η απόρροια μιας συνεπούς πορείας απ’ τα 11 του (το ’95), στις υποδομές (και μια ενδιάμεση περίπτωση για… Σιένα). Κάνει προετοιμασία, με Μπάγεβιτς, στο Ζέεφελντ, παίζει σε φιλικά, ωστόσο, τον Δεκέμβρη του ’03 (κι ενώ κυρίως ενισχύει την ομάδα Νέων), που λήγει το συμβόλαιό του δεν… Και ο Σούλης τον πάει Προοδευτική (ντεμπούτο στην Α’ Εθνική). Στην Κέρκυρα κόπιασε το καλοκαίρι του ’07 (Β’ Εθνική, επί Τεννέ). Δεν κάθισε, ωστόσο, πάνω από εξάμηνο. Εννιά επίσημες συμμετοχές και τον Ιανουάριο, Πιερικός. Του… Σούλη! «Μέντοράς» του… Μέχρι την φετινή, καλοκαιρινή επιστροφή του στην ομάδα που ξεκίνησε (ΠΑΣ Ωρωπού), θα μεσολαβούσαν Ηλιούπολη, Ψαχνά, Δόξα Δράμας και Μανδραϊκός…

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΟΣΚΑΣ: Στα «κιτρινόμαυρα» λημέρια, το «Τόσκας» πρωτακούστηκε το μακρινό 1969, με τη μεταγραφή του Απόστολου, απ’ τα Τρίκαλα, στην ΑΕΚ. Χρόνια μετά, μέσα δεκαετίας του 2000, το επώνυμο θα… επέστρεφε στις γειτονιές της Φιλαδέλφειας. Για τον Γρηγόρη. Γιος του… Ντεμπούτο τη σεζόν 2003-’04 (με Ακράτητο), την επομένη (2004-’05), ευκαιρίες απ’ τον Σάντος στο ξεκίνημα (σε Ελλάδα κι Ευρώπη), αλλά, σταδιακά, λιγότερο στα… φώτα και, κατόπιν, εκτός πλάνων. Κάπως έτσι, κόπιασε στον ΑΟ Κέρκυρα, καλοκαίρι του 2005. Β’ Εθνική, επί Μπάμπη Τεννέ. Δεν το μετάνιωσε. «Γεμάτη» σεζόν (24 αγ.), επιστροφή στη Super League, ανανέωση… Ο (όπως ήρθε) υποβιβασμός, σήμανε «διαζύγιο». «Είπε στη διοίκηση πως ήθελε να συνεχίσει σε ομάδα Super League»,έγραφαν τα ρεπορτάζ. Και πήγε, στον Ιωνικό. Και μετά, σιγά- σιγά, η κατιούσα, Αιγάλεω, Καλαμάτα, Καλλιθέα, Ελπιδοφόρος, Πανναξιακός, Τριγλία. Αντίπαλος, πέρσι, της ΑΕΚ, στη Γ’ Εθνική…

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΙΩΤΗΣ: Ένας… Championsleague-άτος στο νησί! Ουχί, συχνό… Συνέβη, ωστόσο, μεταξύ των δύο «σεντονάτων» θητειών του καλού τερματοφύλακα, με ΑΕΚ και ΑΠΟΕΛ. Ήταν τη σεζόν 2007-’08. Στη Β’. «Σημάδι» πτώσης, είπαν τότε, για έναν keeper, που μόλις λίγα χρόνια πριν, αναδεικνυόταν MVP του τελικού Κυπέλλου (2000-’01, ΑΕΚ- Ολυμπιακός 2-1), διεθνής και (το 2002-’03) είχε φανέλα βασικού στο Champions League (με αήττητο, μάλιστα). Για το «απ’ το “Μπερναμπέου” στο ΕΑΚ», «μίλησαν» δύο τινά: ένας σοβαρός τραυματισμός και, όταν επανήλθε, η (ήδη) παρουσία του Σορεντίνο. Και ο Φερέρ, καλοκαίρι του ’07, «τον έστειλε». Μετά από 12 χρόνια Φιλαδέλφεια (υποδομές, δανεικός σε Εθνικό, Προοδευτική, μέχρι το… χρίσμα του Σάντος). Η Κέρκυρα δεν ήταν καλή του περιπέτεια. Ανεπιτυχής σεζόν, 14 ματς και μετά, θέμα μείωσης αποδοχών, παροπλισμός, «καψώνια», λύση (πρώιμα, τον Μάιο). Και πήγε Κύπρο, για να ‘βρει την υγειά του…

ΑΛΕΧΑΝΤΡΕ ΝΤΑΚΟΛ: Αν δεν είχε τον, προ εβδομάδων, τραυματισμό του, θα επέστρεφε, τώρα, ως αντίπαλος… Διάγει ήδη τη δεύτερη χρονιά του στην Ένωση, όπου εντάχθηκε καλοκαίρι του ’13 και συνέβαλε σημαντικά στην άμεση άνοδο απ’ την Γ’ Εθνική στηFootball League. Koινώς, 7,5 χρόνια μετά την κερκυραϊκή του περιπέτεια (ενδιάμεσα, σε Πανιώνιο, Καλλιθέα, Θρασύβουλο και πάλι Καλλιθέα) και 9 μετά το πρώτο του «φλερτ» με την ΑΕΚ! Αυτή, βλέπετε, τον πρωτόφερε, το 2004, Ελλάδα, επί Μπάγεβιτς. Υπέγραψε κιόλας! Προτού ο Ντούσκο τον πάρει μαζί του στο Λιμάνι. Ιανουάριος ’06, δανεικός, τότε, απ’ τον Ολυμπιακό (των 10 επίσημων συμμετοχών). Τότε κατέφθασε στην Κέρκυρα (με ράστα μαλλί). Συμβολή στην άνοδο στη Super League (3 γκολ σε 11 αγώνες), καλοκαιρινή ανανέωση του δανεισμού, καλή προσπάθεια (4 γκολ σε 22 ματς) στον κόπο παραμονής, εντέλει υποβιβασμός, πίσω Ολυμπιακό και… στο καλό!

ΗΛΙΑΣ ΒΟΥΡΑΣ: Ποιος να το ‘λεγε, τότε, στα μικράτα του, που ήρθε στο νησί, πως, λίγα χρόνια αργότερα, θα κουβαλούσε «τίτλους», όπως του top τερματοφύλακα της Γ’ και της Football League (τη διετία 2011-’13, της Νίκης Βόλου), γεννώντας την κάψα σε brands, όπως η ΑΕΚ. Έστω, των δύσκολων καιρών… Πέρσι (2013) φόρεσε τα κιτρινόμαυρα (για 4 χρόνια), με τις ευλογίες του Στέλιο Μανωλά. Όχι… βασικότερος του βασικού, αλλά έπαιξε, αρκετά (15 ματς – φέτος, λιγότερο). Βεβαίως, πολύ περισσότερο απ’ όσο (2 επίσημα παιχνίδια) τα 3,5 χρόνια (Ιανουάριος 2007-’09), που φόρεσε το «καραβάκι» του ΑΟ Κέρκυρα (Super League και Β’ Εθνική), προερχόμενος απ’ την ιταλική, Αρέτζο (και πριν, επί σειρά ετών, στους «μικρούς» του Ηρακλή), ήδη διεθνής με Παίδες και με Νέους. Το deal (μετά από επιτυχή δοκιμαστικά, επί Τεννέ) ήταν για 2,5 χρόνια. Εξαντλήθηκε κι έφυγε (Κοζάνη).

ΝΕΪΘΑΝ ΜΠΕΡΝΣ: Δανεικός, «Φαίαξ» για μονάχα ένα χρόνο, αλλά αγαπήθηκε απ’ τον κόσμο. Δικαίως. Ήταν, βλέπετε, σπουδαία η προσφορά του στην πορεία επιστροφής στη Super League, το 2009-’10 (31/8, επί Τεννέ). Ηγέτης. Και σκόρερ. Και διόλου, άρα, παράλογο, που δύο χρόνια πιο μετά, το ’11, η περίπτωσή του επανήλθε ως κερκυραϊκό αιτούμενο, όταν, έχοντας επιστρέψει πια στην ΑΕΚ, ο Χιμένεθ δεν έδειχνε να τον υπολογίζει. Αν και τούτη τη φορά, δεν «έκατσε»… Στην ΑΕΚ, ο Αυστραλός φορ υπέγραψε (τετραετές) το 2008, απ’ τον… ερασιτεχνικό της Αντελαϊντ Γιουνάτεντ! Δύσκολη πρώτη χρονιά (5 ματς, ελλιπής προσαρμογή), αλλά τα «όργια» της Κέρκυρας, γέννησαν στην Ένωση την πίστη. Με 20 αγώνες (2 γκολ) στα δύο τελευταία χρόνια του συμβολαίου του, θ’ αρκούνταν σε στιγμές. Πριν δοκιμάσει τη γεύση της… Κορέας (Ιντσόν) και πίσω, Αυστραλία (Νιούκαστλ Τσετς) και Νέα Ζηλανδία (Ουέλινγκτον Φοίνιξ)…

ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΙΚΚΑ: Ήταν ο δεύτερος δανεισμός του «Μαρσεγέζου» (εκεί γεννήθηκε, Γαλλία) απ’ την ΑΕΚ, μετά απ’ τον… αμέσως νωρίτερο, στον Βόλο (Ολυμπιακός, καλοκαίρι ‘10). Για έναν παίκτη που μόλις δυόμισι χρόνια πριν (Μάιος ’11) είχε αναγκάσει την ΑΕΚ να «σκάσει» 600.000 ευρώ, για πενταετές, στην Skoda Ξάνθη, τύποις παράδοξο. Ρεαλιστικά, πάλι… Βλέπετε, παρά τη σούπερ προετοιμασία του με Δώνη (καλοκαίρι ’08), ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός τον άφησε έξω για καιρό (πρόλαβε μόλις 3 ματς). Και όταν επέστρεψε, δεν ήτανε ο ίδιος. Το αποτέλεσμα; Αν και μετά την Κέρκυρα, έμεινε άλλες δύο σεζόν στην Ένωση (2011-’13), θέση βασικού δεν εξασφάλισε ποτέ. Ώσπου ο υποβιβασμός τον έστειλε πίσω, στη Γαλλία (Ρεντ Σταρ)… Στο νησί κόπιασε Ιανουάριο του ’11, επί Μπάντοβιτς, κατευθείαν απ’ το Βόλο (7 ματς). Ελάχιστη κι εδώ η παρουσία του (2). Αλλά τουλάχιστον, γεύτηκε τα επινίκια της παραμονής…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βασικός τερματοφύλακας του ΑΟΚ στην πρώτη, ιστορικά, παραμονή του στα «σαλόνια» (2010-’11, με Τεννέ, Μπάντοβιτς). Ο πρώτος (και μοναδικός) εν ενεργεία ποδοσφαιριστής της Κέρκυρας, που αγωνίστηκε στην Εθνική. Αλλά και ο one and only, μετά τον Γιώργο Τζαβέλλα, που αποδείχτηκε «προϊόν» με μεταπωλητική αξία. Πουλήθηκε. Έφερε χρήμα. Έστω και θεωρητικά. Γιατί εκείνες οι (περίπου) 50.000 ευρώ που συμφωνήθηκαν, καλοκαίρι του ’11, κάπου χάθηκαν στο δρόμο. Και τις ιστορικές, στην ΑΕΚ, εξελίξεις. Anyway… Στην Ένωση ο «Dimi» έμεινε δύο σεζόν (2011-’13, αντίπαλος του ΑΟΚ στα «σαλόνια»): 33 ματς στη Super League, άλλα 5 στο Europa και πίσω, «ξενιτιά», τα γνώριμα λημέρια της Αγγλίας. Από εκεί τον πήρε ο ΑΟ Κέρκυρα (Κόβεντρι – πρωτόπιασε Αλβιόνα το 2003/ Χάρτπουλ), εκεί παίζει και σήμερα (Μίντλεσμπρο), στα 37 του. Μα, όπως γράφουν οι ταμπλόιντς, «στην καλύτερη φόρμα της καριέρας του…».

ΝΙΚΟΣ ΖΙΑΜΠΑΡΗΣ: Θεωρήθηκε «πουλέν» του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Αυτός, λέει, ο «Πρίγκηψ», τον ξεχώρισε, το 2009, στην U20 της ΑΕΚ, τον… συμμετείχε σε προπονήσεις των «μεγάλων», «γέννησε» ακόμη και σενάρια πως θα υπέγραφε επαγγελματικό συμβόλαιο. Δεν έγινε. Και καλοκαίρι του ’10, ο «Ζια» έμεινε ελεύθερος – το τέλος της τριετούς «κιτρινόμαυρης» θητείας του, αρχής γενομένης απ’ το ’07, όταν ο Σαβέφσκι τον εντόπισε στο τοπικό Σερρών και κάποιο ματς του Ολυμπιακού Λεύκωνα. Στον ΑΟ Κέρκυρα ήρθε καλοκαίρι του ’11 (απ’ τον Μ. Αλέξανδρο Ηρακλείας), με Μπάντοβιτς (και μετά, Γκράθια, Καβακά). Δύσκολη η (τελικώς, επιτυχής) υπόθεση παραμονή, λογικά περιορισμένος χρόνος (3 συμ., λόγω απουσιών των βασικών, αλλά με γκολ στην ήττα, 3-4, στη Λιβαδειά), η μη αδειοδότηση (καλοκαίρι ’12) γεννά πιθανότητες πιο «γεμάτης» παρουσίας επί Μάντζιου, αλλά δεν… Και τον Ιανουάριο, λύνει. Πρώτα Φωστήρας, κατόπιν Ηρακλής. Και στους δύο, εξαιρετικός…

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ: Το «διαζύγιό» του με τον ΑΟ Κέρκυρα (Ιανουάριος ’13) δεν ήταν ακριβώς «αναίμακτο». Μεσούσης μιας δύσκολης σεζόν (2012-’13, της μη αδειοδότησης), πιέζοντας με αποχή απ’ τις πρώτες μετα-χριστουγεννιάτικες προπονήσεις και με προσφυγή, έχοντας ήδη συμφωνήσει με την ΑΕΚ. Ειπώθηκαν πολλά τότε. Από… το περιβάλλον του, που τον «ξεσήκωσε», ίσαμε την απλή κάψα για την ευκαιρία του ΠΟΚ. Βάσει καριέρας, δεν του «βγήκε». Όταν επέστρεψε, ως αντίπαλος, τα… άκουσε (μερικώς). Στο τέλος της σεζόν, «συνδέθηκε» με τον θλιβερό υποβιβασμό της Ένωσης. Κι έκτοτε, Καλλιθέα και Χανιά. Κατιούσα… Στον ΑΟΚ είχε έρθει, Γενάρη του ’12, όντας ένα εξάμηνο εκτός, μετά την καλοκαιρινή ακύρωση του deal του με την Καβάλα (του… φούντου). Πανηγύρισε την παραμονή, παρέμεινε, συμπλήρωσε 21 επίσημα ματς και 2 γκολ (το ένα στη «μεγάλη» άλωση, 1-0, της Ν. Σμύρνης- 20/10). Ώσπου άλλαξαν τα «θέλω» του…