Η μεγαλύτερη ζημιά είναι ο διχασμός – ΑΕΚ  εναντίον ΟΛΩΝ

Ούτε η ένσταση, ούτε η δεύτερη θέση, ούτε το Τσάμπιονς Λιγκ, ούτε τι θα πουν οι παρατρεχάμενοι, τα πρόβατα , οι αδερφές και οι ξαδέρφες. Η ιστορία έχει γράψει, τα ντοκουμέντα υπάρχουν για όσους θέλουν να βεβαιωθούν για το ποιοι είναι οι «χάρτινοι», οι «πέτσινοι» και η ΑΕΚ το μόνο που έχει να κάνει, από τη στιγμή που πήρε την απόφασή της, είναι να κοιτάξει μπροστά και να κάνει περήφανο τον κόσμο της μέσα στις τέσσερις γραμμές, από τη στιγμή που «βγάζει τη γλώσσα της» στην ανομία και εξευτελίζει το διεφθαρμένο σύστημα των «αγαπημένων» παιδιών. Γράφει στον #Psyxiatro η Πένυ Μακρή.

Οι αποφάσεις είναι για να λαμβάνονται τις μεγάλες στιγμές όταν έχεις να επιλέξεις αν θα γίνεις ίδιος με αυτούς που χλευάζεις εδώ και δεκαετίες, ή θα κρατήσεις ψηλά τη σημαία αυτού που λέμε «περηφάνια», «τιμιότητα» και «παντελονάτη» στάση, απέναντι σε ένα σύστημα που μόνιμα χαϊδεύει τα αγαπημένα της παιδιά και αλλάζει νόμους εν μία νυκτί για να καμαρώνει «πιστολέρο» παράγοντες, να περιδιαβαίνουν στα γήπεδα και να μιλάνε για «χάρτινα» πρωταθλήματα.

Όποια κι αν θα ήταν η απόφαση της ΑΕΚ, θα ήταν δίκαιη. Κανείς δεν μπορεί να της προσάψει αν θα ακολουθούσε το «γράμμα του νόμου», κανείς δεν μπορεί να της προσάψει γιατί τελικά παρέμεινε πιστή στις αξίες και τις αρχές της, απέναντι σε ένα κατεστημένο που της ίδιας της έχει φερθεί σκληρά και αν εκείνη ήταν σε ανάλογη θέση, τώρα θα μιλούσαμε για «μαύρη σελίδα» με αυταπάγγελτη δίωξη και χωρίς.. περιστροφές και αναμονές. Το «διαφορετικό» βέβαια της ΑΕΚ συγκριτικά με τους υπόλοιπους, είναι ότι η ίδια θα καταδίκαζε τον εαυτό της, πρώτη, πριν ο καθένας θελήσει να παίξει το παιχνίδι του εις βάρος της. Έχει μάθει να πράττει κατ’ αυτόν τον τρόπο, είναι στο dna της…

Δεν θα πάρω θέση για την απόφαση, άλλωστε όπως παρατηρώ οι απόψεις διίστανται και ουσιαστικά δεν έχει και κανένα νόημα, αφού δεν είμαι ούτε εγώ, ούτε εσείς που αποφασίζουμε τελικά. Κάποιοι θα ήταν σύμφωνοι, κάποιοι αντίθετοι, μικρή σημασία…

Αυτό όμως που παρατηρώ είναι ο διχασμός που πάει να δημιουργηθεί στις τάξεις των φιλάθλων, απώτερος σκοπός, όπως φαίνεται του ΠΑΟΚ, που ήξερε πολύ καλά τι έκανε εδώ και τρεις αγωνιστικές και πέταξε το μπαλάκι στην ΑΕΚ, γνωρίζοντας ότι εκείνη δεν θα έμπαινε ποτέ στη διαδικασία της ένστασης, ειδικά από τη στιγμή που το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ δεν τελείωσε όπως ήθελε, για να πάει την τελευταία αγωνιστική στα πλέι οφ και να διεκδικήσει στα ίσια (αν την άφηναν) τη δεύτερη θέση.

Η ΑΕΚ είναι με την πλάτη στον τοίχο και κανείς, ούτε ο πιο αισιόδοξος, δεν περιμένει να αλλάξει η απόφαση του CAS ή να κάνει γκέλα ο ΠΑΟΚ. Η δεύτερη θέση φαντάζει άπιαστο όνειρο, που και με δικά της λάθη έχασε, όμως υπάρχει ένα Κύπελλο και σε αυτό δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για εφησυχασμό, ούτε για διχασμούς και διχόνοιες.

Η ΑΕΚ και ο κόσμος της απαγορεύεται να πέσουν στην παγίδα τους, απαγορεύεται να δημιουργήσουν ένα «εμπόλεμο» κλίμα στις τάξεις της ομάδας, απαγορεύεται να διχαστεί, ειδικά την προκειμένη στιγμή, που όλη η Ελλάδα βλέπει ποιους «σπρώχνει » στο σύστημα και τι παιχνίδια παίζονται στο παρασκήνιο αυτού του δύσμοιρου ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η ΑΕΚ εναντίον ΌΛΩΝ αποτελούσε πάντα φόβητρο και αυτή είναι η στιγμή που επιβάλλεται να αντιμετωπίσει τους αιώνιους εχθρούς της ενωμένη, εντός τους αγωνιστικού χώρου, «παντελονάτα» και καθαρά αγωνιστικά. Όχι στα αθλητικά δικαστήρια με «κομμώτριες» και πιστόλια. Όχι με αποφάσεις του… μπουζουκιού.

Κανείς δεν θέλει να είναι «υπόδουλος», κανείς δεν θέλει να γίνει σαν αυτούς, όμως κανείς δεν θέλει να γίνει και «κλέφτης» στη θέση του «κλέφτη».

ΑΕΚ εναντίον ΟΛΩΝ πάντα και ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΥΓ Με δηλώσεις περί «τιμής» από ανθρώπους που αποκαλούσαν «κλέφτρα» την ΑΕΚ και τώρα ζητάνε συγγνώμη από τον κόσμο τους για την ίδια τους την «κλεψιά», απλά γελάμε.

ΥΓ1 Δεν θέλουμε «άλλο πνεύμα αντιπαλότητας». Δεν ξεχάσαμε κύριοι, δεν έχουμε κοντή μνήμη… Βγάλτε μπλουζάκια «δευτεραθλητή» και βιβλίο με τα καμώματά σας.

ΥΓ2 Για τα μπασκετικά έχουμε καιρό να τα πούμε, θα γίνει και αυτό. Ένα πράγμα έχω να πω μόνο αυτή τη στιγμή. Άνθρωποι έχουν έρθει, θα έρθουν, έχουν παρέλθει και θα παρέλθουν. Έχουν προσφέρει ή όχι, αυτό το κρίνει ο καθένας ξεχωριστά και η ιστορία. Όταν ένας κύκλος κλέινει ένα «ευχαριστώ» και ένα «αντίο» είναι αρκετό. Και από τις δύο πλευρές. Ο καθένας κάνει ότι κάνει πρώτα για τον εαυτό του και δεν περιμένει από κανέναν να του το πιστώσει. Το κάνει γιατί το θέλει εκείνος και για την ίδια την ομάδα, όχι για να πάρει το «μπράβο» στο τέλος. Αυτοί που ξέρουν, εκτιμούν, χωρίς να τους το υποδείξει κανείς. Αυτούς που δεν εκτιμούν δεν χρειάζεσαι καν το «ευχαριστώ» τους. Οι μικρότητες είναι για τους μικρούς, όση πικρία και να κρύβει κανείς μέσα του.