Ήρωας είναι αυτός που δεν λυπάσαι…

Μία στάση στο τότε, στο περασμένο καλοκαίρι…
Στην Αγγλία βρισκόμουν, παρακολουθώντας την προετοιμασία της ΑΕΚ. Έτυχε να έχω μία διαδικτυακή συνομιλία με ένα αγαπητό πρόσωπο το οποίο μου μετέφερε όλη την αλήθεια και τις ανεξιχνίαστες λεπτομέρειες για την κατάσταση του Μιχάλη Παυλή.

Γνώριζα ότι έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας. Το γνωρίζαμε οι περισσότεροι άλλωστε από τότε, από το 2010… Απλώς κάποια πράγματα δεν γράφονται. Τα μοιράζεται εκείνος που τα βιώνει εφόσον και όταν νιώσει έτοιμος. Δεν ήξερα ωστόσο για την τεράστια προσπάθειά του, τον αγώνα του, τις αγωγές που ακολούθησε για να επιστρέψει. Τα έμαθα και αναθεώρησα πολλά πράγματα. Όχι για εκείνον μόνο, και για τον ίδιο τον εαυτό μου ομολογώ!

Μία στάση εδώ, στο σήμερα… Ο Παυλής εξωτερικεύει το πρόβλημά του, μοιράζεται την αγωνία και την αγάπη του, τον πόνο και την προσπάθειά του. Νιώθει έτοιμος να το πράξει διότι πλέον έχει ξεπεράσει τον μεγαλύτερο ενδοιασμό από όλους: Δεν μπορεί κανείς κοιτώντας τον στα μάτια, ή παρακολουθώντας από την τηλεόραση, να νιώσει οίκτο! Παρά μόνο θαυμασμό. Αυτή είναι η νίκη, η μεγαλύτερη…

Ο Ήρωας της ζωής είναι αυτός που δεν λυπάσαι. Εκείνος που πέφτει αλλά ξανασηκώνεται, που μάχεται χαράσσοντας την ήττα ως μη αποδεκτή στο μυαλό του για να ξεπεράσει το ζόρι του, αυτός ο οποίος δεν στηρίζεται σε δεκανίκια άλλων νιώθοντας κακομοίρης και αδικημένος από τη ζωή. Άλλοι το παρατούν και άλλοι το παλεύουν με όλες τις δυνάμεις τους. Κάποιοι παραδίνονται και κάποιοι βάζουν κάτω τον πιο ύπουλο αντίπαλο και τον πατάνε!

Μία στάση στο αύριο, στο ερχόμενο καλοκαίρι… ΑΕΚ χωρίς Παυλή δεν νοείται πια. Αν η πρώτη εξασφαλίσει τη συνέχιση της ύπαρξής της, ο δεύτερος θα παραμείνει ο φύλακας-άγγελός της. Δεν του το χάρισε κάποιος. Το κέρδισε μόνος του, μέσα στα γήπεδα, με την καθοριστική παρουσία του στους αγωνιστικούς χώρους αλλά και τη φλόγα του έξω από αυτούς. Με τις διαρκείς υπενθυμίσεις του για όσα πρεσβεύει αυτή η φανέλα, με τα πύρινα λόγια για το μεγαλείο της ομάδας που έβαλε πάνω από τη ζωή του.

Ο Μιχάλης Παυλής ανήκει πλέον στην κατηγορία των ευλογημένων ανθρώπων οι οποίοι όταν κοιτούν στον καθρέφτη τους νιώθουν ήρεμοι, γαλήνιοι. Νίκησε τον φόβο, τσάκισε την ανασφάλεια, πήρε τα εκατομμύρια κομμάτια του ακατόρθωτου και τα ένωσε ως το παζλ του εφικτού! Η ψυχή του είναι… παλικάρι!