ΑΕΚ σημαίνει επίθεση

Ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ποδοσφαιρικής Ένωσης βρίσκεται σε αρκετά προχωρημένο στάδιο αν αναλογιστεί κανείς ότι τουλάχιστον 8 ποδοσφαιριστές (ίσως και 10 εντός της εβδομάδας) έχουν συμφωνήσει να συνεχίσουν την καριέρα τους στην ΑΕΚ της Β’ Εθνικής.

Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και ο επιθετικός του Πανιωνίου Χρήστος Αραβίδης, ένας από τους παίκτες που άρχισαν να απασχολούν την ομάδα από το περασμένο καλοκαίρι όταν και φοβήθηκε (όπως πολλοί ακόμα) το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής αλλά και τη ρευστή κατάσταση στα διοικητικά της ΑΕΚ. Ήταν πολλοί οι παίκτες τότε που αρνήθηκαν την προσέγγιση της Ένωσης επειδή (παρά το όσα τους μεταφέρονταν με τρόπο απόλυτο και ξεκάθαρο) δεν είχαν πειστεί για την εμπλοκή του Δημήτρη Μελισσανίδη. Αρκετοί το μετάνιωσαν αργότερα…

Ο 27χρονος Αραβίδης ήταν ωστόσο ένας από εκείνους που είχαν εκφράσει την επιθυμία τους να ενταχθούν στην Ένωση από το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής και μετά. Είχε τότε μεταφέρει στους ανθρώπους της ομάδας ότι εφόσον η ΑΕΚ εξασφάλιζε την άνοδό της στη δεύτερη τη τάξει επαγγελματική κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν θα είχε πλέον κανέναν ενδοιασμό να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα. Πλέον έχει δώσει τα χέρια του με την Ένωση και ανυπομονεί όπως πολλοί ακόμα για την αλλαγή σελίδας στην καριέρα του.

Η απόκτησή του είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς τα τελευταία δύο χρόνια έπεισε για την εξέλιξή του, ενώ καθοριστικό ρόλο για να προωθηθεί η περίπτωσή του έπαιξε η ικανότητά του να αγωνίζεται σε όλες τις θέσεις τις επίθεσης. Δεν είναι ψέμα να πει κανείς ότι αν ήταν σήμερα στην ΑΕΚ και βάσει του αγωνιστικού πλάνου του Δέλλα, θα αγωνίζονταν στις πτέρυγες ή πίσω από τον φορ περιοχής (Μπρέσεβιτς ή Ντακόλ) και όχι στην κορυφή αυτής.

Ένας ακόμα με δοκιμασμένο βιογραφικό;

Με την προσθήκη του Αραβίδη στο ρόστερ, η ΑΕΚ διαθέτει πλέον τέσσερις επιθετικούς. Οι Μπρέσεβιτς και Ντακόλ θεωρείται βέβαιο ότι θα παραμείνουν στην Ένωση και την ερχόμενη σεζόν, ενώ ως τέταρτος θα λογίζεται ο νεαρός Τσεβάς ο οποίος στις λιγοστές ευκαιρίες που πήρε ως σήμερα έδειξε ότι διαθέτει κάποια ελπιδοφόρα στοιχεία. Ωστόσο έχει μπροστά του και πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι να θεωρηθεί λύση ουσίας.

Έχει λοιπόν ανάγκη η Ένωση από την απόκτηση ενός ακόμα επιθετικού αναγνωρισμένης αξίας και διαπιστωμένης ποιότητας; Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος (ο οποίος είχε δηλώσει πως θα συζητούσε  με την ΑΕΚ την περίπτωση της Β’ Εθνικής, έχοντας αρνηθεί την προοπτική της Γ’ κατηγορίας) είναι μία περίπτωση περισσότερο εφικτή από εκείνη του Ραφίκ Τζιμπούρ ο οποίος αποτελεί προσωπικό διακαή πόθο του Δημήτρη Μελισσανίδη.

Δεν πρέπει να λησμονούμε επίσης την παρουσία αρκετών μεσοεπιθετικών στην ΑΕΚ της επόμενης περιόδου. Ο Ανάκογλου και ο Μάνταλος, ο Πλατέλλας και ο Ζόριτς αλλά και οι δύο ακόμα ακραίοι που φαίνεται ότι θα αποκτηθούν με σκοπό να ενισχύσουν την ομάδα στις θέσεις των εξτρέμ (αναζητούνται παίκτες που θα πατούν περιοχή με βιογραφικό που θα πιστοποιεί ικανότητα και στο σκοράρισμα), ανεβάζουν τον αριθμό των παικτών που θα ψάχνουν δίχτυα στους 10. Υπάρχει ασφαλώς και η περίπτωση του Πόποβιτς που ουδείς μπορεί να προβλέψει ακόμα πως θα εξελιχθεί.

Όλα τα προαναφερθέντα στοιχειοθετούν και ένα δίλημμα που έχουν ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας. Διότι παρά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, για τον Ντακόλ υπάρχει η άποψη ότι την επόμενη σεζόν θα βρει τουλάχιστον 15-20 φορές δίχτυα (το έπραξε πέρυσι και με την Καλλιθέα), ενώ ο Μπρέσεβιτς δουλεύει πολύ για την ομάδα και έχει αποδείξει ότι ξέρει να σημαδεύει σωστά όταν και τροφοδοτείται όπως πρέπει. Μαζί με τον Αραβίδη συνθέτουν μία δυνατή τριάδα για ομάδα Β’ Εθνικής, θα αποδειχθούν όμως αρκετοί (σε συνεργασία με τους ακραίους) για μία σίγουρη άνοδο, όπως την ονειρεύονται στην Ένωση; Ο λόγος σε εσάς…