Δεν είμαστε πια ναυαγοί. Βλέπουμε στεργιά

Στο άκουσμα της είδησης για την έναρξη των έργων κοίταξα τον ουρανό και ένιωσα πως η ψυχή μου ενώθηκε με τα χιλιάδες άλλα αδέρφια μου που κοιτάξανε και αυτά τον ουρανό ακούγοντας από τα βάθη του ουρανού τα τραγούδια από την σκεπαστή, από την 21, από όλο το κόσμο… Τα χαμόγελα, τις σκέψεις ή ακόμα και την πικρία που νιώθαμε σε μερικά παιχνίδια… 

Οι μυρωδιές από τις καντίνες, από το γυράδικο, ο κόσμος ΜΑΣ η γειτονιά μας το σπίτι μας…

Θυμάμαι με θαυμασμό πιτσιρίκι τότε που κοίταγα την σκεπαστή να φλέγεται από τα καπνογόνα, όλο το γήπεδο να φωνάζει ΑΕΚ ΑΕΚ ΑΕΚ…

Ο θάνατος της ψυχής μας ήρθε τον Μάιο του 2003 με την κατεδάφιση του ΝΑΟΥ για χατήρι κάποιων… Μας ξεσπιτώσανε και ήμασταν ξανά πρόσφυγες… Τα δάκρυα η οργή ο πόνος δεν αρκούσαν… Από το 2004 παίζαμε στο παγωμένο οακα που ποτέ πλην κάποιων περιπτώσεων θύμιζε ΝΑΟ (αλλά κατά βάθος ξέραμε ότι τίποτα δεν θα θύμιζε την ΑΕΚ μας πλην της Ομάδας μας και των φιλάθλων… Ο χώρος ξένος και ΠΟΤΕ δεν έγινε δεκτός στις ψυχές μας)

11 χρόνια…

11 χρόνια τόσο κράτησε η προσφυγιά μας, η απομάκρυνση μας από το ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ

Από τον ΝΑΟ ΜΑΣ…

21/01/2014,

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ

Ναι τα δάκρυα που τρέχουν από σήμερα είναι χαράς και συγκίνησης.

Πρώτη φορά μια μπουλντόζα μας έδωσε ΤΟΣΗ ΧΑΡΑ!!

Παρακαλάω τον Θεό να με έχει και να μας έχει ΟΛΟΥΣ γερούς για εκείνη την ευλογημένη μέρα που η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ θα ανοίξει τις πύλες της και τότε οι ιαχές μας θα ενωθούν με τις ιαχές ΟΛΩΝ των αδερφών σε όλη τη γη.

Θέλω να κλείσω και ελπίζω να μην κούρασα με την φράση του Παναγιωτάτου Αρχιεπισκόπου Βαρθολομαίου πως η ΑΕΚ είναι ΙΔΕΑ και οι ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ.

Με εκτίμηση,

Κατσαρδής Γιώργος