Το λάθος με Ζντόβτς, η στήριξη σε Μανωλόπουλο και ο «πόλεμος»

Advertisement

Η ΑΕΚ είχε εσωτερικούς «εχθρούς» και αυτό το κατάλαβε ο Μάκης Αγγελόπουλος όταν αποφάσισε να αναλάβει την ομάδα.

Διαβάστε τι είπε στην Ώρα για το λάθος που έκανε με τον Γιούρι Ζντόβτς, τον λόγο που δεν επέλεξε τον Σωτήρη Μανωλόπουλο να αναλάβει την ομάδα μετά τον Ντράγκαν Σάκοτα και τους εχθρούς της Ένωσης, εκ των έσω.

-Μάκη, ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που έχεις κάνει από τότε που μπήκες στην ΑΕΚ; Όχι υπό την έννοια, σώνει και καλά, να το μετάνιωσες γιατί από τα λάθη, μαθαίνουμε. Αλλά να είπες μετά… «δεν μου βγήκε αυτή η επιλογή».

Ένα λάθος είναι ότι θα έπρεπε να είχα δώσει την ευκαιρία στον Σωτήρη να αναλάβει  προπονητής μας, νωρίτερα, δηλαδή μετά τον Ντράγκαν. Γιατί το έκανα; Θεώρησα επειδή ο Σωτήρης ήταν βοηθός προπονητή, πως θα περνούσα το μήνυμα στον κόσμο ότι… πετάμε λευκή πετσέτα! Και δεν ήθελα να σταλεί ένα τέτοιο μήνυμα. Υπήρχε η μάχη με τον Άρη για την 3^η θέση και την ήθελα την 3^η θέση. Και παράλληλα, εφόσον δεν την παίρναμε την 3^η θέση, δεν ήθελα να… καεί και ο ίδιος ο Μανωλόπουλος. Αυτές τις σκέψεις έκανα τότε, αλλά ήταν όντως λάθος. Γιατί, ο Σωτήρης είναι εξαιρετικός προπονητής. Φέτος, πήρε άριστα και στον τομέα του σκάουτινγκ. Σε κάποιες θέσεις, δεν πήραμε τους πρώτους μας στόχους, αλλά αυτοί πήγαν όλοι στο NBA! Αυτό σημαίνει ότι έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά στον τομέα αυτό. Προπονητής σημαίνει χτίσιμο της ομάδας, διαχείριση του υλικού και κοουτσάρισμα. Και ο Σωτήρης, μας έχει δείξει ότι και στα τρία, έχει υψηλή ποιότητα ως προπονητής. Και του άξιζε νωρίτερα αυτή η ευκαιρία. Χάσαμε λίγο χρόνο εκεί. Ήταν δικό μου λάθος. Ο Σωτήρης επίσης, εκτός από πολύ καλός προπονητής, έχει εξαιρετική ποιότητα ως άνθρωπος. Κι επειδή μπαίνει τώρα στον τρίτο χρόνο στον οργανισμό-ΑΕΚ, τον βλέπω ότι έχει μπολιαστεί με τη νοοτροπία μας, στα θετικά και στα αρνητικά που έχουμε οι ΑΕΚτζήδες. Ο Μανωλόπουλος έχει γίνει ένας από εμάς! Έχει μπει πλήρως στην ΑΕΚτζήδικη οικογένεια και αυτό είναι πολύ  θετικό».

-Νομίζω ότι γίνεται εύκολα κατανοητό ότι δεν έμεινες ευχαριστημένος από την επιλογή που έκανες με τον Ζντοβτς…

«Εμμέσως, το είπα! Περισσότερο, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί συναισθήματα. Δεν μπόρεσε βασικά να διαχειριστεί τα νεύρα του. Που όπως και να το κάνουμε είναι πολύ σημαντικό. Όσο σημαντική είναι η επιλογή των παικτών μέχρι τον Ιούλιο, άλλο τόσο σημαντική είναι και η διαχείριση ανθρώπων μετά. Αυτό ήταν προβληματικό».

-Πέρα από το λάθος που ανέφερες, υπήρξε κάποια στιγμή μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που σε απογοήτευσε τόσο, που να σκέφτηκες ακόμα και να εγκαταλείψεις;

«Να εγκαταλείψω, όχι. Στενάχωρες σκέψεις, ναι. Είναι ένας οργανισμός που χτίζεται κυριολεκτικά από το μηδέν. Και γίνεται και καθημερινός πόλεμος. Σε ένα περιβάλλον με capital controls, σε ένα περιβάλλον με φορολογία που έχει πάει από το 8% στο 24%. Στα έξοδα έχουν διπλασιαστεί οι φόροι. Στην ΚΑΕ ΑΕΚ έχει γίνει ένα μικρό οικονομικό θαύμα, αν αναλογιστεί κανείς αυτό το περιβάλλον. Συν τα όσα είπαμε πριν για την Ευρωλίγκα. Είναι θαύμα που είμαστε ακόμα ζωντανοί! Και σε πιάνει καμιά φορά, απογοήτευση και στεναχώρια, όταν βλέπεις πίσω σου και διαπιστώνεις ότι είσαι λίγο μόνος σου… Στη “σκούπα” (3-0) με τον Άρη στο τέλος του πρωταθλήματος, είχαμε 300 εισιτήρια. Ή έχεις κερδίσει τον ΠΑΟ, παίζεις μετά ξανά μαζί του και έχεις 1000 εισιτήρια. Εκεί αισθάνεσαι λίγη πικρία. Εγώ, όπως ξέρετε, δεν μιλάω πολύ και είναι η πρώτη φορά σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, που παραχωρώ τόσο μεγάλη συνέντευξη. Γιατί, πιστεύω ότι οι παράγοντες πρέπει να μιλάνε με τις πράξεις του. Νομίζω, λοιπόν, ότι μιλάω καθημερινά με τις πράξεις μου, δίνοντας λύση σε όλα τα προβλήματα. Πώς θα πληρώσεις τους Αμερικάνους σε περιβάλλον capital controls; Και μιλάμε για μια ομάδα όπως η ΑΕΚ, που πριν από μερικά χρόνια, ήταν εξαφανισμένη από τον μπασκετικό χάρτη. Ήταν ασύλληπτα δύσκολο για να περάσει αυτή η ομάδα στο επίπεδο της αξιοπιστίας. Για να μπορεί να πείσει στην αρχή, ότι πλέον είχαμε μια άλλη, σοβαρή και οργανωμένη κατάσταση. Και για να συμβεί αυτό, έπρεπε να πληρώνουμε και περισσότερα, αλλά και προκαταβολικά. Είναι μεγάλο βουνό αυτό για να το ανέβεις. Η απογοήτευση, λοιπόν, είναι όταν σκέφτεσαι και μονολογείς… “εγώ βγήκα μπροστά, όχι για μένα, αλλά για την ΑΕΚ και για όλους τους ΑΕΚτζήδες. Ε, δεν θα πρέπει να εκτιμηθεί αυτό κάποια στιγμή;”. Και για να μην παρεξηγηθώ, το εξήγησα και πριν ότι πρώτος ήμουν εγώ που δεν το έκανα. Οπότε, υπομονή, επιμονή και νομίζω ότι η στήριξη είναι κοντά.