Με τα «ναι μεν, αλλά…» δεν πάτε πουθενά

Η παράταξη Γρετζελιά, που αντιπροσωπεύτηκε στο Δ.Σ. της Τετάρτης από τον πρώην Δήμαρχο και την κα Αγαγιώτου, παρουσιάστηκε «δυσκοίλια» στην υπερψήφιση της προμελέτης. Ο κ. Γρετζελιάς παρουσιάστηκε διστακτικός διότι όπως υποστήριξε, δεν είχε σαφή εικόνα για τα σχέδια της υπογειοποίησης της «Πατριάρχου Ιωακείμ» και επιφυλάχτηκε να πάρει θέση όταν θα έχει τη δυνατότητα να δει ολοκληρωμένη τη μελέτη. Στην ίδια γραμμή και η κα Αγαγιώτου. 

Όσο και να προσπάθησα να καταλάβω το σκεπτικό τους όμως, ομολογώ πως αδυνατώ να το κατανοήσω. Αν και τους τονίστηκε επαλειμμένα από τον κύριο Ανδριόπουλο πως η υπερψήφιση της προμελέτης στην ολότητά της, δεν αποτελεί δέσμευση για αποφάσεις που θα κληθούν να πάρουν στο μέλλον,  αυτοί προβάλλοντας δυσνόητη και ασαφή επιχειρηματολογία, προτίμησαν να διαφοροποιηθούν, προκαλώντας αντιδράσεις και γνωρίζοντας εν τέλει τις αποδοκιμασίες από δημότες και οπαδούς της ΑΕΚ που παρακολούθησαν τη συνεδρίαση.

Δεν έχω καμία διάθεση να αναζητήσω τυχόν μικροπολιτικά συμφέροντα που ενδεχομένως να «κρύβονται» πίσω από τη στάση των δύο. Ήταν σημαντικό να σταλεί το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι στο δημοτικό συμβούλιο υπάρχει ομοφωνία, τουλάχιστον από ανθρώπους που πατούν στη γη και έχουν επαφή με την πραγματικότητα και αυτό δεν συνέβη. Συγχωρέστε με που γίνομαι αφελής, όμως απορώ… δεν σκέφτονται το πολιτικό κόστος; Εκτιμούν δηλαδή ότι με αυτή την αλλοπρόσαλλη στάση αντιπροσωπεύουν κάποια σημαντική μερίδα των δημοτών της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας; Γιατί η δική μου αίσθηση είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών επιθυμεί την επιστροφή της ΑΕΚ στη γειτονιά της χωρίς αστερίσκους, από τη στιγμή που τηρείται στο ακέραιο η νομιμότητα όσον αφορά στην κατασκευή του νέου γηπέδου. 

Επιτρέψτε μου τέλος ακόμη μια αφελή ερώτηση. Υπάρχει αμφιβολία για το γεγονός πως η υπογειοποίηση δεν γίνεται μόνο για λόγους καλαισθησίας; Δεν είναι προφανές ότι από τη στιγμή που ο δρόμος θα παραμένει ανοιχτός τις ημέρες των αγώνων, θα μειώνεται αυτομάτως και η κυκλοφοριακή συμφόρηση; Αλήθεια, δεν θυμάται κανείς την εποχή του «Νίκος Γκούμας» όταν οι γύρω δρόμοι έκλειναν τις ημέρες των αγώνων και δεν υπήρχε η παραμικρή δυνατότητα διέλευσης; Δεν άκουσα κανέναν να το θέτει αυτό ως αντεπιχείρημα!

Θα συμφωνήσω πάντως πλήρως με την άποψη του κ. Καραβία, ο οποίος πολύ ορθά είπε ότι σε κάθε μεγάλο έργο υπάρχουν θετικά και αρνητικά. Θα πρέπει άρα κατά περίπτωση να εξετάζουμε αν τα θετικά είναι περισσότερα από τα αρνητικά και να πράττουμε αναλόγως. Και στην προκειμένη περίπτωση η ζυγαριά γέρνει κατά πολύ προς την πλευρά με το «+».