Aνάκογλου: «Το «ήσουν εκεί στα δύσκολα» των οπαδών της ΑΕΚ είναι ο λόγος που δεν μετανιώνω που την επέλεξα αντί του ΠΑΟΚ»

Advertisement

Μεγάλη συνέντευξη του Δημήτρη Ανάκογλου με εκτενή αναφορά στο πέρασμά του από την ΑΕΚ  παραχώρησε ο Δημήτρης Ανάκογλου.

Εκ βαθέων εξομολόγηση του Δημήτρη Ανάκογλου, που άνοιξε και την καρδιά του και μίλησε για την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία.

Η καριέρα του σε Πανσερραϊκό, ΑΕΚ, Άρη, Βέροια, Λαμία και Παναχαϊκή, κάνοντας εκτενή αναφορά στην Ένωση και τον Δημήτρη Μελισσανίδη, αλλά και στα προβλήματα που αντιμετώπισε.

Αναλυτικά:

– Και έρχεται ο Γενάρης του 2013. Εκεί όπου έγινες ένα μεταγραφικό θρίλερ ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ πριν καταλήξεις στην Ένωση. Πες μου ακριβώς τι συνέβη…

«Θα σου πω τι έγινε. Ο Παναθηναϊκός είχε κάνει πρόταση 1-2 φορές στον Πανσερραϊκό και ο πρόεδρος για δικούς του, οικονομικούς λόγους δεν με έδωσε. Γενικά με είχε από κοντά και υπήρχε επαφή. Εκείνον τον Γενάρη με είχε προσεγγίσει ξανά ο Παναθηναϊκός μέσω του μάνατζερ μου. Ήμασταν σε μία διαδικασία ότι θα πήγαινα εκεί. Είχαμε συμφωνήσει στα πάντα έτσι; Στα χρόνια του συμβολαίου, σε χρήματα, στα πάντα. Το συμβόλαιο μου με τον Πανσερραϊκό έληγε εκείνο το καλοκαίρι, οπότε θα έκανα προσύμφωνο και ο Παναθηναϊκός θα προσπαθούσε με κάποια χρήματα να με πάρει από τον Γενάρη. Ήταν μία περίοδος όπου ο Πανσερραϊκός είχε αρκετά οικονομικά προβλήματα και εγώ από τον μισθό μου βοηθούσα την οικογένεια μου. Οπότε το οικονομικό ήταν θέμα. Έρχεται η στιγμή να πάω να υπογράψω λοιπόν. Την ίδια στιγμή, ο Πανσερραϊκός μιλούσε με την ΑΕΚ για να πάω εκεί. Εγώ έφυγα από τις Σέρρες, μου πλήρωσαν εισιτήριο να πάω στην Αθήνα και την ώρα που ήμουν στον δρόμο, έστειλα ένα μήνυμα στον Γρηγορίου.

Δεν έπρεπε να μάθει κανείς ότι δεν θα πάω στην προπόνηση. Στον Πανσερραϊκό το κατάλαβαν, πήραν τηλέφωνο την αδερφή μου, πήγαν στο σπίτι μου, ο συγχωρεμένος ο πρόεδρος, ο Θεοδωρίδης έβγαινε και έλεγε ότι θα τους πουλήσω και θα πάω σε άλλη ομάδα και τέτοια. Ουσιαστικά η ομάδα ήθελε να με πουλήσει στην ΑΕΚ για να πάρει και λεφτά. Με έπαιρναν τηλέφωνο, εγώ τα είχα όλα κλειστά. Έφτασα Αθήνα, κάνω εργομετρικά κανονικά, πάω στα γραφεία της ομάδας για να υπογράψω και έρχεται ένας κύριος από τη διοίκηση και μου λέει: “Την προκαταβολή που θα έπαιρνες ως πριμ υπογραφής δεν θα στη δώσουμε και από το συμβόλαιο θα αφαιρέσουμε κάποια χρήματα”. Πάγωσα εγώ. Του είπα δεν γίνεται και έφυγα. Το είπα στον ατζέντη μου και μου είπε να μιλήσω κατευθείαν με την ΑΕΚ για να δούμε αν ισχύει η πρόταση τους. Παίρνω ταξί και πάω κατευθείαν στην ΕΠΟ γιατί τελείωνε η διορία και υπέγραψα στην ΑΕΚ».

– Για ποιο λόγο έκοψαν λεφτά στον Παναθηναϊκό;

«Δεν μου είπαν ποτέ. Ο ίδιος ο Αλαφούζος πήρε τον μάνατζερ μου όσο ήμουν στο ταξί προς την ΕΠΟ και του είπε να γυρίσουμε πίσω, είναι όλα καλά όπως τα είχαμε συμφωνήσει και τέτοια. Εγώ δεν έκανα πίσω. Όχι από εγωισμό αλλά ήμουν σε ένα ταξί και πηγαίναμε εκεί, οπότε τέλος, πάρθηκε η απόφαση. Έτσι υπέγραψα στην ΑΕΚ».

– Η πρόταση της ΑΕΚ ήταν κοντά στο οικονομικό κομμάτι;

«Ήταν περίπου τα ίδια νομίζω. Δεν θυμάμαι ακριβώς. Ο Πανσερραϊκός θα έπαιρνε λεφτά, θα ξεκινούσα στην ΑΕΚ από εκείνη τη στιγμή, οπότε ήταν θετικά».

– Γενικότερα, είχες κοιτάξει τα προβλήματα που είχε η ομάδα;

«Δεν είχα μπει τόσο πολύ στη διαδικασία να ψάξω. Έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Η ΑΕΚ είναι μία μεγάλη ομάδα, οπότε δεν το σκέφτηκα πολύ. Δεν είχα και την ωριμότητα να σκεφτώ ότι η ΑΕΚ έχει προβλήματα. Υπέγραψα, γύρισα Σέρρες να πάρω πράγματα και μετά πήγα Αθήνα να αρχίσω».

– Σε ενόχλησαν ξανά από τον Παναθηναϊκό;

«Εμένα προσωπικά δεν με ξαναενόχλησαν. Τώρα δεν ξέρω αν το έκαναν με κάποιον μάνατζερ μου».

– Στην ηλικία που είσαι τώρα, θα έμπαινες σε εκείνο το ταξί να φύγεις από τα γραφεία του Παναθηναϊκού ή θα είχες άλλη αντίδραση;

«Θα ζύγιζα παραπάνω το πρόβλημα που είχε η ΑΕΚ. Θα το έψαχνα λίγο παραπάνω. Δεν θα είχα τόσο μεγάλο ενθουσιασμό που θα πήγαινα σε μία μεγάλη ομάδα. Θα το κοιτούσα πιο καθαρά. Είχα και την πίεση του χρόνου, να έπαιρνα μία απόφαση σε πέντε λεπτά. Να μπορούσα να προβλέψω τι θα γίνει μετά, δεν το σκεφτόμουν».

– Είχες αναφερθεί σε μία συνέντευξη ότι ένα παιδί με αναπηρία είχε διαθέσει κάποια λεφτά στην ΑΕΚ για τη μεταγραφή σου. Είναι αλήθεια;

«Ισχύει. Μου είχαν πει ότι ένα παιδί με αναπηρία, μέρος από την ασφάλεια του θα τα έδινε για να κάνει η ΑΕΚ μία μεταγραφή και έτυχα να είμαι εγώ. Πήγα στο σπίτι του παιδιού, μίλησα με τους γονείς του. Φαντάσου πόση αγάπη είχαν για την ΑΕΚ για να δώσουν ένα σημαντικό ποσό για να γίνει μία μεταγραφή. Θα ήθελα για ακόμη μία φορά να τον ευχαριστήσω δημοσίως, δεν θα τον ξεχάσω ποτέ».

– Όταν πήγες στην ΑΕΚ, τι συνάντησες μπροστά σου;

«Βρήκα μία δύσκολη κατάσταση, καμία σχέση με την ΑΕΚ που έζησα μετά. Ήταν μία ομάδα που και σαν ρόστερ και σαν οργάνωση και σαν νοοτροπία και με τόσα προβλήματα, είχε χαθεί το μέγεθός της και στο οργανωτικό και σε όλα. Υπήρχαν πολλά θέματα. Ήταν και ο Λίνεν που δεν ήταν ο προπονητής που θα έστελνε μήνυμα ενότητας για να σωθεί το καράβι. Ήταν μία περίεργη κατάσταση. Έβλεπα παίκτες που δεν ήταν του μεγέθους της ΑΕΚ χωρίς να θέλω να πω κάτι για το επίπεδο τους. Είχε γίνει πρόχειρη δουλειά για τα δεδομένα της ομάδας σε θέμα ρόστερ και έβλεπα πράγματα που δεν είχαν σχέση με αυτό που είχα αντιμετωπίσει πριν με τον Πανσερραϊκό. Έβλεπα παίκτη να τρώει δύο τοστ δέκα λεπτά πριν την προπόνηση. Υπήρχε τοστιέρα στα αποδυτήρια και έτρωγαν τοστ. Στον Πανσερραϊκό δεν τα κάναμε αυτά. Ηταν σαν μία ερασιτεχνική ομάδα. Έπρεπε να υπάρχει μία σοβαρότητα αλλά εγώ έβλεπα χαλαρότητα. Μετά είχαμε και θέματα με τον Λίνεν, σαν να μην είμαι επιλογή μου. Με έβαζε σιγά-σιγά ενώ είχα ρυθμό και συνεχόμενα παιχνίδια. Ήταν δύσκολη χρονιά πολύ»

– Τα προβλήματα εκτός των τεσσάρων γραμμών σας επηρέαζαν;

«Περνούσε σε συγκεκριμένα παιδιά. Σε παίκτες πιο έμπειρους όπως ο Γκερέρο, ο Ρίκα, ο Αραμπατζής. Είχαν ένα όνομα, ένιωθαν την πίεση, είχαν συμβόλαια μεγάλα που ίσως έχαναν. Τα παιδιά αυτά καταλαβαίναν τι είναι ΑΕΚ και τι σημαίνει το ενδεχόμενο υποβιβασμού. Κάποιοι άλλοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι σημαίνει αυτό. Εγώ είχα φύγει από το σπίτι μου, έψαχνα τα πατήματα μου και έπρεπε να “τρέξω” για να μπορέσω να βοηθήσω. Δεν γινόταν η ΑΕΚ να προχωρήσει με αυτά τα προβλήματα».

– Φτάνουμε στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο όπου η ΑΕΚ έπεσε. Τι θυμάσαι από εκείνο το ματς;

«Εγώ ήμουν τραυματίας σε εκείνο το ματς. Μόλις τελείωσε το ματς και πέσαμε, δεν έγινε τίποτα. Παίξαμε, τελειώσαμε και φύγαμε. Δεν είχαμε κουβέντες, συνομιλίες, εξελίξεις. Τίποτα. Απλώς φύγαμε. Επηρεαστήκαμε πολύ και ειδικά τα παιδιά που σου είπα γιατί είχαν ζήσει την ΑΕΚ στα καλά της. Σταματήσαμε απότομα».

– Είχες τη δυνατότητα να αποχωρήσεις όταν η ομάδα έπεσε στη Γ’ Εθνική. Γιατί δεν το έκανες;

«Είχα το ελεύθερο να φύγω επειδή το συμβόλαιο λυνόταν λόγω Γ’ Εθνική. Εκείνο το καλοκαίρι είχα δύο προτάσεις. Από τον ΠΑΟΚ και από τον Αστέρα Τρίπολης. Με τον ΠΑΟΚ είχαμε φτάσει σχεδόν σε σημείο συμφωνίας. Είχαμε μιλήσει με τον Βρύζα για τα πάντα και επειδή είχαν χάσει ένα παιχνίδι play off, καθυστέρησαν λίγο. Ήμασταν σε διαδικασία να πάω Δευτέρα να υπογράψω αλλά λόγω αυτής της ήττας δεν είχαμε επαφή ούτε τη Δευτέρα, ούτε την Τρίτη. Από την άλλη για την ΑΕΚ, ήταν πιο συναισθηματικό το θέμα με λιγότερα χρήματα από τον ΠΑΟΚ. Με την ΑΕΚ παρότι ήταν δύσκολη περίοδος, την αγάπησα σαν ομάδα. Δεν ήμουν από μικρός αλλά ήταν, είναι και θα είναι μέσα στην καρδιά μου. Οπότε ήμουν ανάμεσα σε αυτές τις δύο. Μετά την καθυστέρηση του ΠΑΟΚ, μιλούσα και με τον Δέλλα και τον κ. Μελισσανίδη, υπήρχε ένα καλό πλάνο για να επανέλθει γρήγορα η ομάδα. Ήταν πάρα πολύ δύσκολη απόφαση. Από τη μία ένα πρότζεκτ Γ’ Εθνικής μεγάλης ομάδας και από την άλλη έχεις τον ΠΑΟΚ στην Α’ Εθνική. Εν τέλει αποφάσισα να πάω στην ΑΕΚ. Ο μπαμπάς μου δεν ήταν θετικός λόγω Γ’ Εθνικής αλλά πήρα την απόφαση, τη σεβάστηκε όπως και κάθε απόφαση που πήρα και έμεινα εκεί».

– Θα σε ρωτήσω το ίδιο. Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω τι θα διάλεγες;

«Θα πήγαινα πάλι στην ΑΕΚ. Το μόνο που θα άλλαζα θα ήταν κάποια πράγματα που έγιναν πιο μετά. Δεν μετανιώνω για την απόφαση και αυτό μου το θυμίζει ένας οπαδός της ΑΕΚ, όταν με συναντά εδώ σε αυτά τα μέρη, όταν μου λέει: “στα δύσκολα χρόνια ήσουν εκεί”. Αυτό μου θυμίζει τον λόγο που έμεινα. Έχουν περάσει πολλά μεγάλα ονόματα από την ΑΕΚ που έγραψαν ιστορία αλλά εγώ και τα παιδιά που ήμασταν εκεί έχουμε το μοναδικό προνόμιο ότι ζήσαμε αυτή την ομάδα στη Γ’ Εθνική και την ανεβάσαμε πίσω στην Α’ Εθνική. Μπορεί να ήταν άλλος στη θέση μου και να ανέβαινε επίσης, δεν έχει να κάνει με αυτό. Όμως ήμασταν εμείς και παλέψαμε. Ήμασταν στα δύσκολα χρόνια της ΑΕΚ και την βγάλαμε από εκείνη την περίοδο. Και ο κόσμος το εκτιμάει. Οπότε αν είχα να επιλέξω, θα διάλεγα ξανά την ΑΕΚ. Παρότι ήταν πισωγύρισμα γιατί πήγαινα στη Γ’ Εθνική και είχα δύο χρόνια τουλάχιστον για να ανέβουμε ξανά. Δεν το μετάνιωσα όμως».

Ο Τραϊανός Δέλλας ήταν ο προπονητής που έφερε την ομάδα πίσω στα μεγάλα σαλόνια. Θέλω να μου μιλήσεις για την προσωπικότητά του.

«Για εμένα προσωπικά είναι τρομερός άνθρωπος και προσωπικότητα. Έχει κάνει απίστευτη καριέρα και τον έχω πάρα πολύ ψηλά στα μάτια μου. Είχα πάρα πολύ καλή σχέση και ποδοσφαιρική αλλά και εξωαγωνιστική. Με βοήθησε πάρα πολύ όταν αρρώστησε ο πατέρας μου. Τη σεζόν που ήμασταν Β’ Εθνική με στήριξε πάρα πολύ ψυχολογικά κυρίως και τον έχω συνδέσει ως τον ποδοσφαιρικό μου πατέρα. Είχε αυτή τη φιγούρα. Με στήριξε και σε κάποια φάση που είχα πει ότι ψυχολογικά δεν μπορώ να αγωνιστώ γιατί είχα τον πατέρα μου με καρκίνο και τον έβλεπα να φεύγει, οπότε δεν μπορούσα να αγωνιστώ. Ήταν εκείνος που στάθηκε δίπλα μου με τα λόγια και τις πράξεις του. Τον έχω μέσα στην καρδιά μου. Τον θεωρώ πολύ καλό προπονητή, καλό άνθρωπο και μεγάλη προσωπικότητα. Μόνο καλά πράγματα θυμάμαι για εκείνον. Ένωσε την ομάδα παρότι ήταν στην αρχή της προπονητικής του καριέρας και ανέβασε την ομάδα. Δεν είμαι ο αρμόδιος για να πω αν δίκαια έφυγε αλλά θεωρώ ότι έκανε πολύ καλή δουλειά σε όλα τα επίπεδα».

– Πώς αντιμετώπισες την περίοδο που έφυγε από τη ζωή ο πατέρας σου;

«Ήταν δύσκολη περίοδος γιατί έγινε πολύ γρήγορα. Σε διάστημα 3-4 μηνών. Ο μπαμπάς μου αρρώστησε, τον έφερα στην Αθήνα, ήταν άνεργος όπως και η μάνα μου. Δεν είχε ασφάλεια οπότε τα πλήρωνα όλα εγώ. Δεν ήταν εύκολο να το διαχειριστώ. Με επηρέασε ψυχολογικά αλλά είχα ανθρώπους δίπλα μου εντός και εκτός ποδοσφαίρου και με στήριξαν. Ένα γεγονός που στέκομαι και είναι στενάχωρο είναι ότι σε εκείνη τη στιγμή, είχα ζητήσει βοήθεια για τον πατέρα μου από κάποιους ανθρώπους στην ΑΕΚ και δεν την πήρα. Μιλάμε για συγκεκριμένους ανθρώπους που δεν θέλω να πω. Δεν το περίμενα και εκεί είπα: “για ποιο λόγο;”. Η αλήθεια είναι ότι όταν ο μπαμπάς μου έφυγε από τη ζωή, πήρα τα πάνω μου. Ηρέμησα γιατί ήξερα ότι ηρέμησε και εκείνος. Όταν τον βλέπεις να ταλαιπωρείται, σε πληγώνει περισσότερο. Ήταν δύσκολη περίοδος μέχρι να το ξεπεράσω αλλά είχα τεράστια στήριξη από τη γυναίκα μου, την οικογένεια της, τη δική μου, τον Δέλλα».

– Πόσο δύσκολη ήταν η άνοδος στα μεγάλα σαλόνια;

«Εμείς καταλάβαμε πόσο παλέψαμε. Δεν ήταν τόσο δεδομένο όπως φαινόταν. Έπρεπε σε κάθε παιχνίδι να δείξουμε ότι είμαστε η ΑΕΚ, ότι δεν πρέπει να χάσουμε. Αυτά όλα είναι πίεση και είναι δύσκολο στο ποδόσφαιρο, δεν παίζει μόνη της η φανέλα. Ένα παιχνίδι να χάσεις, ξεκινάνε τα προβλήματα. Όμως είχαμε καλή ομάδα, ο κόσμος μας στήριζε, ο Δέλλας και τα παιδιά ήταν πολύ κοντά όποτε δεν γινόταν κάτι να μας σταματήσει. Υπήρξε ενθουσιασμός μεν αλλά ήταν κάτι που θεωρούνταν δεδομένο για τους απέξω. Ουσιαστικά περίμεναν να περάσει ο χρόνος και όχι να δουν τι θα γίνει όσον αφορά την άνοδο. Ήταν δεδομένο».

– Με τον κ. Μελισσανίδη ποια ήταν η σχέση σου;

«Όταν πήγα να υπογράψω είδα έναν άνθρωπο που με ήθελε στην ομάδα του, είχε ένα όραμα και εν τελεί το έπραξε. Δεν είχα πολλές κουβέντες μαζί του για να εκφέρω άποψη. Είναι ένας μεγάλος επιχειρηματίας, έχει μία ισχυρή προσωπικότητα. Δεν είχα ούτε θετικές, ούτε αρνητικές στιγμές μαζί του. Τον ευχαριστώ που με πίστεψε και μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ σε μία τόσο μεγάλη ομάδα αλλά από την θητεία μου στην ΑΕΚ και μέχρι την αποχώρησή του ίδιου από το τιμόνι της ομάδας θεωρώ ότι κάποιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών και υπαλλήλων που έχουν δείξει την αγάπη τους για την ΑΕΚ έπρεπε να αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερο σεβασμό».

– Τι συνέβη αφότου η ομάδα επέστρεψε;

«Θυμάμαι μία ατάκα του Δέλλα στην προετοιμασία το καλοκαίρι. Ήμασταν με τον Πλατέλλα και μας είπε: “παιδιά, για ό,τι δείτε, κάν’τε υπομονή”. Το καταλάβαμε μετά τελικά τι εννοούσε».

– Τι εννοούσε;

«Προφανώς εννοούσε το αγωνιστικό σκέλος, τις αλλαγές ρόστερ, ποιοι θα “πρέπει” να παίξουν επειδή ήρθαν και ποιοι θα… φαγωθούν. Ξεκινήσαμε την προετοιμασία, ήμασταν καλά στην αρχή αλλά από ένα σημείο και έπειτα αρχίσαν οι μεταγραφές και άρχισαν τα προβλήματα. Όταν πας να συνδέσεις μία ομάδα που είχε πολύ καλή παρουσία αλλά λες “είναι Έλληνες, ήταν Β’ Εθνική, να φέρουμε ονόματα”… Ήταν ένα μεταβατικό στάδιο. Είχες μία φουρνιά παικτών και έναν κορμό που πρέπει να δουλέψεις γιατί αξίζαμε να είμαστε στην ομάδα αλλά σκέφτονται όλοι και το φαίνεσθαι είναι ότι ήσουν στη Β’ Εθνική. Χάνεις την αξία σου επειδή ήσουν χαμηλή κατηγορία. Ο τότε τεχνικός διευθυντής Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς έφερε παίκτες που έπρεπε να παίξουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και επειδή ο ξένος θα πάρει δέκα ευκαιρίες και ο Έλληνας μία, κάποιοι θα την πληρώσουν και ένας από αυτούς ήμουν εγώ. Άρχισε από κάποιους ανθρώπους της διοίκησης μία τελείως διαφορετική συμπεριφορά χωρίς να υπάρχει κάποιο δικαίωμα αγωνιστικό ή εξωαγωνιστικό».

– Τι αλλαγές έγιναν;

«Για παράδειγμα ο Δημητριάδης μου ζήτησε να αλλάξω το νούμερο μου αρχικά επειδή θα έρθει άλλος παίκτης. Εγώ είχα τρία χρόνια αυτό το νούμερο και έπρεπε να το σεβαστούν. Ξεκίνησαν τέτοιες διαδικασίες και αν είχα διαφορετικό χαρακτήρα θα μπορούσα να επιβληθώ και να διαχειριστώ αλλιώς τα πράγματα. Εγώ έκανα υπομονή, δούλευα, τα έβλεπα. Εν τελεί την πλήρωσα. Τη μία στιγμή ήμουν βασικός και την άλλη εκτός αποστολής. Το τελικό πρόβλημα ήταν όταν άλλαξε ο προπονητής και ήρθε ο κ. Πογιέτ. Τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση σαν άνθρωπο και ως προπονητή γιατί έχει μεγάλη παρουσία και αντιμετώπιζε τους πάντες με τον ίδιο τρόπο, δεν έχω κανένα παράπονο από τον ίδιο. Αλλά δημιουργήθηκαν θέματα. Ξαφνικά μας πήραν στα αποδυτήρια και μας είπαν ότι αλλάζουν οι αρχηγοί της ομάδας χωρίς κάποιον λόγο ή νόημα και μέσα στη σεζόν κιόλας. Ήμουν εγώ, ο Κορδέρο, ο Πλατέλλας. Ήμασταν παιδιά που τραβήξαμε κουπί και για κάποιο λόγο ήμασταν εκεί. Βγάζω το αρχηγιλίκι γιατί δεν με ενδιαφέρει αλλά πρέπει να σεβαστείς για ποιο λόγο είμαι αρχηγός όμως. Γίνεται αυτό το πράγμα και μετά μένω τελείως εκτός. Δεν με έπαιρναν στις αποστολές και μιλάω με τον προπονητή για το τι συμβαίνει και γιατί συνέβη αυτό με τους αρχηγούς. Και η απάντηση του ήταν ότι του το είπε η διοίκηση, ότι δεν γνώριζε ποιοι ήταν οι αρχηγοί. Όταν μίλησα με τη διοίκηση, μου λένε ο προπονητής (γέλια). Έλεγα τι γίνεται… Αρεσα αγωνιστικά στον προπονητή, αλλά μου είχε πει ότι η διοίκηση του είπε ότι θέλω να φύγω να πάω δανεικός κάπου. Εγώ ξεκαθάρισα ότι δεν είχα πει κάτι τέτοιο στη διοίκηση όμως επειδή βλέπω ότι δεν παίζω, ρώτησα τι σχεδιάζουν να κάνουν με εμένα ώστε να πάω κάπου και να παίζω».

– Και τελικά τι έγινε;

«Από όταν έφυγε ο Δέλλας, με την έλευση του Μιλοβάνοβιτς και την εμπλοκή διοικούντων στα αποδυτήρια, κάτι που δεν συνέβαινε τις προηγούμενες χρονιές, χάθηκε η ισορροπία. Ο κ. Μελισσανίδης θεωρώ πως δεν γνώριζε όλα αυτά. Με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε να ανανεώσουμε το συμβόλαιο και του εξήγησα την κατάσταση. Δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Ο πρόεδρος δεν ήθελε να φύγω αλλά τελευταία μέρα της χειμερινής περιόδου μου είπαν να πάω δανεικός στη Βέροια και λέω ας πάω αν είναι να μην παίξω. Να σου ξεκαθαρίσω εδώ ότι ο Πογιέτ με αντιμετώπιζε όπως και ένα παιδί που ήταν βασικός και είχα ψυχολογία. Με είχε πιάσει και μου είχε πει ότι θα έχω ρόλο στην ομάδα αν θέλω και να μείνω στην ομάδα. Εκείνος μου έλεγε ότι του είχαν πει ότι θέλω να φύγω. Γινόταν ένα τέτοιο πράγμα. Εγώ ήθελα απλώς να μου βρουν μία ομάδα να πάω να παίξω αν δεν με υπολόγιζαν».

– Στη Βέροια είχες πετυχημένο εξάμηνο;

«Έκανα ένα δυνατό εξάμηνο, πήρα παιχνίδια, έπαιξα και τα είχαμε βρει και με τον Ελευθερόπουλο που ήταν προπονητής. Μετά γύρισα στην ΑΕΚ και με πιάνει ο Μπάγεβιτς και μου λέει αν θέλω να πάω στον Ατρόμητο που είναι ο Δέλλας. Το είπε όμως με ύφος, δεν το είπε σαν πρόταση για να πάω. Εγώ του είπα ότι είχα έναν χρόνο ακόμα συμβόλαιο με την ΑΕΚ, ο πρόεδρος ζητούσε να ανανεώσω και τους εξήγησα ότι μπορούν να μου βρουν μία ομάδα ή να πάω στο εξωτερικό. Πήγαμε προετοιμασία με τον Κετσπάγια, είχε πάρει τους δανεικούς, τους μικρούς, σχεδόν 30 άτομα, παίζαμε 14-14 στο μισό γήπεδο, τίποτα… Μόλις γυρίσαμε προετοιμασία έκανα μόνος μου προπόνηση και εν τελεί έφυγα, έμεινα ελεύθερος».

– Γενικά ένα χάος δηλαδή;

«Υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν κακό γενικά στην ομάδα αλλά και εγώ αν είχα τον τρόπο, θα μπορούσα να μιλήσω απευθείας στον πρόεδρο ή να περίμενα να φύγει ο Κετσπάγια και να δω τον άλλον προπονητή. Αλλά μου έκαναν όλη αυτή τη διαδικασία χωρίς να σεβαστούν την παρουσία μου στην ομάδα. Αλλαγή αριθμού, βγήκα από αρχηγός, εκτός αποστολής και ομάδας. Εγώ δεν έκανα κάτι κακό. Ζήτησα ή να κάτσω και να έχω έναν ρόλο ή να φύγω δανεικός. Έμαθα από κάπου ότι η μεταγραφή μου στον Ατρόμητο χάλασε για άλλους λόγους, εξωαγωνιστικούς. Ακόμα και όταν πήγα στον Άρη άκουσα στη Θεσσαλονίκη ότι άνθρωπος της διοίκησης της ΑΕΚ, που είχε αγωνιστεί παλιότερα στον Άρη, διέδιδε οτι έφυγα από την ΑΕΚ γιατί ήμουν αλκοολικός!».

– Παρά τα όσα έγιναν, ο κόσμος της ΑΕΚ δεν έχει ξεχάσει όσα πρόσφερες. Φάνηκε από το παιχνίδι στην OPAP Arena με τον Πανσερραϊκό που σε χειροκρότησαν…

«Όταν παίξαμε με τον Πανσερραϊκό στην OPAP Arena με χειροκρότησαν και ήταν υπέροχο συναίσθημα. Έπαιξα και σε αυτό το γήπεδο ήθελα τόσο πολύ αλλά ήταν ανατριχιαστικό που θυμήθηκαν και εκτίμησαν την προσπάθεια που κάναμε και με χειροκρότησαν».

– Τι έχεις να πεις για τους οπαδούς;

«Έχω μόνο τα καλύτερα να πω. Ο κόσμος ήταν δίπλα στην ομάδα ακόμα και στη Γ’ Εθνική. Είχαν συνηθίσει μία ομάδα στην Ευρώπη και να διεκδικεί πρωτάθλημα και τώρα έβλεπαν την ομάδα να παλεύει σε γήπεδα Γ’ Εθνικής. Μία πίκρα σίγουρα αλλά εμείς θέλαμε με την απόδοση και την πορεία μας να τους κάνουμε να το ξεχάσουν και να χαρούν. Η στήριξη ήταν τεράστια στην ομάδα και ακόμα και τώρα με βλέπουν στον δρόμο εκτιμούν αυτό που κάναμε τότε. Ο κόσμος με σεβάστηκε περισσότερο από κάποιους ανθρώπους της ΑΕΚ που συνεργάστηκα. Θα έρθει εδώ ο αντίλογος που θα πει ότι η ΑΕΚ δεν είναι κανένα ίδρυμα επειδή ήμουν στη Γ’ και στη Β’ να πρέπει να είμαι βασικότατος και στην Α’ αλλά εκείνοι με ζήτησαν να πάω μαζί τους στη Γ’ ενώ θα μπορούσα να μείνω στην Α’. Δεν βγήκα από το πουθενά. Έκαναν μία επιλογή όταν ήταν ακόμα Α’ Εθνική και προοριζόμουν για εκεί. Και προτάσεις από Α’ είχα αλλά προτίμησα να μείνω στην ΑΕΚ. Όταν πέφτεις κατηγορία, μπορεί κάποιος να σε απαξιώσει. Ευχαριστώ τον κόσμο πάρα πολύ. Η ΑΕΚ θα είναι για πάντα μέσα στην καρδιά μου. Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου το πέρασα εκεί»

– Τελευταία ερώτηση, δεν γινόταν να μην σε ρωτήσω για τη φάση κόντρα στον Ολυμπιακό για το Κύπελλο Ελλάδας στο ΟΑΚΑ. Ήταν χέρι του Χάρα;

«Είμαι σχεδόν βέβαιος πως ναι. Τα παιδιά που ήταν μπροστά στη φάση το είπαν, κάποιες φωτογραφίες το έδειξαν. Μου έχει μείνει σαν παιχνίδι γιατί με 65.000 κόσμο στις εξέδρες και εγώ αρχηγός να παίζουμε με τον Ολυμπιακό και ήμασταν και Β’ Εθνική… Μετά το 1-1 στο Καραϊσκάκης να διεκδικούμε πρόκριση με τον Ολυμπιακό, ήταν κάτι τρομερό».

Πηγή: gazzetta.gr