Ράγισαν καρδιές στο «αντίο» στον Μίμη Δομάζο: Αθάνατος ο Στρατηγός

Σε κλίμα βαθιάς θλίψης και συγκίνησης τελέστηκε το μεσημέρι της Δευτέρας (27/01) η εξόδιος ακολουθία του Μίμη Δομάζου στη Μητρόπολη Αθηνών.

Η σύζυγος, οι κόρες και τα εγγόνια του, η οικογένεια του Παναθηναϊκού, εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου, συμπαίκτες του, απλοί φίλαθλοι, παράγοντες συλλόγων, είπαν το τελευταίο «αντίο» στον «Στρατηγό» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Στον άνθρωπο που μεγαλούργησε στα γήπεδα, που δόξασε το «τριφύλλι» στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ενώ με τον χαρακτήρα και την σπάνια προσωπικότητά του, χάρισε μοναδικές συγκινήσεις και έγινε το ίνδαλμα για χιλιάδες φιλάθλους.

Πλήθος κόσμου στο λαϊκό προσκύνημα

Από το πρωί της Δευτέρας, η σορός του Μίμη Δομάζου τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης.

Ανώνυμοι φίλαθλοι αλλά και πολλοί επώνυμοι, περίμεναν καρτερικά για να αποχαιρετίσουν τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή στην ιστορία του Παναθηναϊκού, κρατώντας ένα λουλούδι στο χέρι.

Στάση στη Λεωφόρο

Λίγη ώρα προτού μεταφερθεί στη Μητρόπολη Αθηνών, για να τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, η σορός του Μίμη Δομάζου έκανε στάση έξω από το γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης», στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, όπου μεγαλούργησε και έγραψε στιγμές δόξας με το «τριφύλλι» στο στήθος.

Από νωρίς στο σημείο, φίλοι του Παναθηναϊκού άφηναν λουλούδια και άλλα αναμνηστικά, ενώ λίγο πριν τις 8, έξω από το γήπεδο έφτασε η κόρη του Πόπη, εμφανώς συγκινημένη για την απώλεια αλλά και από την αγάπη που έδειχνε ο κόσμος -που διαρκώς φώναζε «αθάνατος», «στρατηγέ καλό ταξίδι».

Η νεκροφόρα με τη σορό έφτασε κατά τις 8.15 και τότε άρχισε να ηχεί ο ύμνος του Παναθηναϊκού.

Η είσοδος στη Μητρόπολη με τον ύμνο του Παναθηναϊκού

Η σορός του Μίμη Δομάζου έφτασε στη Μητρόπολη Αθηνών μέσα σε χειροκροτήματα από τους συγκεντρωμένους και ενώ ηχούσε ο ύμνος του αγαπημένου του Παναθηναϊκού.

Το φέρετρο ήταν τυλιγμένο με τη σημαία του «τριφυλλιού».

Επώνυμοι στην Μητρόπολη Αθηνών

Παρόντες στην τελετή ο προπονητής του Παναθηναϊκού, Ρουί Βιτόρια, μαζί με τον τεχνικό διευθυντή της ομάδας, Γιάννη Παπαδημητρίου. Την ομάδα εκπροσώπησαν οι Φώτης Ιωαννίδης, Τάσος Μπακασέτας, Ζέκα και Μπαρτ Σένκεφελντ.

Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Γιάννης Αλαφούζος, ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός Γιώργος Βαρδινογιάννης, φίλοι και συμπαίκτες του όπως ο Τότης Φυλακούρης, Τάκης Οικονομόπουλος, Βασίλης Κωνσταντίνου, παίκτες του συλλόγου από τη νεότερη και σύγχρονη ιστορία όπως ο Νίκος Καρούλης, ο Κριστόφ Βαζέχα, ο Γιόζεφ Βάντσικ, ο Γιώργος Καραγκούνης και ποδοσφαιριστές της σημερινής ομάδας του «τριφυλλιού».

Το «παρών» και ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής όσο και ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας, αλλά και ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης.

Βούρκωσε ο Γιάννης Αλαφούζος στον επικήδειο

Εμφανώς συγκινημένος, ο Γιάννης Αλαφούζος αποχαιρέτισε τον Μίμη Δομάζο με τον επικήδειο λόγο του.

Ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού, κατά τη διάρκεια του λόγου του, βούρκωσε από την συγκίνηση ενώ ανέφερε ότι ο Δομάζος «ενέπνευσε εκατομμύρια φιλάθλων και έγινε συνώνυμο της ποδοσφαιρικής αυθεντίας».

«Η παρουσία της πολιτικής και αθλητικής ηγεσίας του τόπου, αλλά και χιλιάδων απλών πολιτώ εδώ σήμερα, δείχνει το μέγεθος της αναγνώρισης και της τιμής που η Ελλάδα αποδίδει στον Μίμη Δομάζο, στον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή, για την ανεκτίμητη προσφορά του.

Στον στρατηγό. Προσωνύμιο απόλυτα ταιριαστό με την όλη παρουσία του εντός και εκτός του αγωνιστικού χώρου. Κατά τη διάρκεια των αγώνων, ήταν πάντα αυτός που έπαιρνε την ομάδα, τον αγαπημένο μας Παναθηναϊκό από το χέρι για να τον οδηγήσει σε νίκες, θριάμβους, σε μοναδικά επιτεύγματα.

Αλλά και εκτός αγώνων, ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στα αποδυτήρια. Οι αμέτρητες αφηγήσεις των ποδοσφαιριστών εκείνης της γενιάς δείχνουν ότι ο Μίμης Δομάζος υπήρξε ο πρώτος Έλληνας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Είχε την ευλογία του ταλέντου, τη θέληση να το εξελίξει, το μυαλό για να το απογειώσει , το πάθος του νικητή, την καρδιά του ατρόμητου μπροστάρη. Μπροστάρης μίας ολόκληρης γενιάς.

Ενέπνευσε εκατομμύρια φιλάθλων και έγινε συνώνυμο της ποδοσφαιρικής αυθεντίας. Χάρισε πάρα πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, για εμάς στον Παναθηναϊκό ήταν σύμβολο και σημαία μας.

Μας προσέφερε μοναδικές στιγμές χαράς και δόξας, στιγμές που κάναμε όνειρα μεγαλύτερα απ’ όσα μπορούσαμε να φανταστούμε. Όπως εκείνο το βράδυ, στο Γουέμπλεϊ το 1971, όταν μπήκε πρώτος στο θρυλικό γήπεδο του Λονδίνου, κοίταξε στα μάτια τα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια του Άγιαξ και όρθωσε το ποδοσφαιρικό του ανάστημα

Τον έλεγαν κοντό, μα ήταν γίγαντας. Χάρη σ’ αυτόν εκατομμύρια άνθρωποι πίστεψαν πως όλα ήταν δυνατά. Τον ευχαριστούμε για όλα, είναι χρέος μας να μείνει άσβεστη η μνήμη του Στρατηγού και δεσμεύομαι πως όσο βρίσκομαι στον Σύλλογο, το αστέρι του θα λάμπει για πάντα».

Πόπη Δομάζου: «Είσαι ο καλύτερος πατέρας όλου του κόσμου»

Εκ μέρους της οικογένειας, το τελευταίο «αντίο» είπε στον πατέρα της η κόρη του Πόπη με έναν συγκινητικό επικήδειο.

«Είσαι ο καλύτερος πατέρας όλου του κόσμου, θα είσαι όπως πάντα μαζί μας στο γήπεδο, η θέση σου θα σε περιμένει και η θέση σου θα είναι πλάι μας», ανέφερε μεταξύ άλλων.

«Σήμερα αποχαιρετάμε αυτό το πεισματάρικο, γεμάτο πάθος, αγόρι που δεν ήθελε ποτέ να χάνει, που έγινε σημαία του Παναθηναϊκού μας και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το αγόρι γεμάτο ήθος, καλοσύνη, δυναμισμό και ευαισθησία. Έναν πραγματικό σπουδαίο άνθρωπο.

Ακόμη και τώρα προπονούσε μικρά παιδιά στην ακαδημία του, δωρεάν και με φιλανθρωπικό χαρακτήρα για τους τετράποδους φίλους. Νιώθω τόσο τυχερή και ευλογημένη που έχω πάρει το πείσμα, το πάθος σου, την καλοσύνη και τη δοτικότητά σου. Πόσο σού μοιάζω πατέρα. Είσαι ο καλύτερος πατέρας όλου του κόσμου.

Θα είσαι όπως πάντα μαζί μας στο γήπεδο, η θέση σου θα σε περιμένει και εμείς θα είμαστε πλάι σου. Στον Παναθηναϊκό μας, στο τριφύλλι μας, στις βόλτες και στις καλύτερες Κυριακές μας.

Σήμερα θρηνεί και πονάει όλη η Ελλάδα, άπειρα τα μηνύματά σας ένα τεράστιο ευχαριστώ μέσα από τις καρδιές μας, από τη σύζυγό του και μητέρα μου, Ηώ, το άλλο του μισό για πάνω από 40 χρόνια στα εύκολα και στα δύσκολα πάντα μαζί, διακριτικά όπως πάντα στο πλευρό του.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από εμάς, όλα του τα παιδιά από εμένα, τη Ράνια, την Ευαγγελία, τον Σταύρο και τις υπέροχες οικογένειές τους. Έκανες ξαφνική τρίπλα Στρατηγέ, αρχηγέ της καρδιές και της ζωής μου και μας άφησες. Η απουσία σου αναντικατάστατη, δεν θα αναπληρωθεί ποτέ.

Αυτό που πάντα σου έλεγα και σου αφιέρωνα. Σε αγαπώ για το τώρα, το μετά και το πάντα.  Ξέρω πως το ακούς. Μέχρι, λοιπόν, να σε ξανασυναντήσω, θα σε ψάχνω πάντα, στα γήπεδα, στην κερκίδα, στη θέση σου δίπλα μου. Και εγώ θα είμαι, ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος δίπλα σου.

Καλό ταξίδι πατέρα».

Φώτης Ιωαννίδης: «Η διαδρομή του οδηγός για όλους μας»

Τον επικήδειο λόγο για λογαριασμό της ομάδας του Παναθηναϊκού, εκφώνησε ο αρχηγός Φώτης Ιωαννίδης.

«Είναι δύσκολο για όλους εμάς τους νεότερους να μιλήσουμε για τον Μίμη Δομάζο. Δεν είχαμε καν γεννηθεί όταν φορούσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού και της Εθνικής μας ομάδας με τον αριθμό 10. Όμως ταυτόχρονα μας είναι οικείο να πούμε δύο λόγια για τον Στρατηγό μας.

Είναι αδύνατον ποδοσφαιριστής της γενιάς μας να μην έχει ακούσει περιγραφές από συγγενείς του ή παλαιότερους παίκτες, για τις ικανότητες του Μίμη Δομάζου.

Και μόνο το γεγονός ότι ήταν ηγέτης και αρχηγός του Παναθηναϊκού που αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971, λέει πολλά.

Κατάφερε πάρα πολλά στην καριέρα του κυρίως ενέπνευσε αρκετούς νέους να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο, έχοντας αυτόν ως πρότυπό τους.

Η απώλειά του είναι τεράστια για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό μας. Η διαδρομή του αποτελεί οδηγό για όλους μας.

Έφυγε αναπάντεχα αλλά δεν θα ξεχαστεί ποτέ.»

Βασίλης Κωνσταντίνου: ««Μίμη αδερφέ μας, Στρατηγέ μας»

Τον λόγο πήρε και ο Βασίλης Κωνσταντίνου, φίλος και συμπαίκτης του Μίμη Δομάζου επί χρόνια, με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.

«Μίμη αδερφέ μας, Στρατηγέ μας. Μας αιφνιδίασες, όπως αιφνιδίαζες τους αντιπάλους, να ρίχνεις τη μπάλα στα δίχτυα.

Στο άκουσμα της είδησης ότι μπήκες στο νοσοκομείο, είπαμε όλοι ότι είναι δυνατός θα τα καταφέρει. Όμως μας αιφνιδίασες στο άκουσμα ότι τα κατάφερες γιατί όλοι ξέρουμε ότι ήσουν αήττητος.

Όμως δυστυχώς, στο μοιραίο μας παιχνίδι, νικητής είναι ένας. Ήσουν ατρόμητος, αλύγιστος στις δυσκολίες, παθιασμένος στις νίκες, αξιοπρεπής και ήπιων τόνων. Κέρδιζες τον σεβασμό των αντιπάλων σου. Η Λεωφόρος γέμιζε για να δουν τον Δομάζο και τα άλλα παιδιά.

Όλη σου η ζωή ήταν το ποδόσφαιρο. Πρέπει να είσαι σωστός. Η ζωή σου να είναι μετρημένη μας έλεγες. Και έτσι ήσουν. Κάθε Κυριακή ο κόσμος ερχόταν να σε δεί, να δει τον Δομάζο και την παρέα του. Έκανες το ποδόσφαιρο υπόθεση όχι μόνο της εργατικής τάξης, αλλά όλων.

Στις προπονήσεις και στους αγώνες, παίρναμε δύναμη από εσένα, μαθαίναμε από εσένα, όταν σε βλέπαμε να ορμάς στο γήπεδο και να μας λες “πάμε Θα τους νικήσουμε όλοι μαζί σαν μία παρέα”. Είναι μία παρέα, και ο σύλλογος που εσύ οδήγησες στη μεγαλύτερη διάκριση που είχε ποτέ ελληνική ομάδα το 1971 στο έπος του Γουέμπλεϊ, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στον Άγιαξ.

Ο Παναθηναϊκός με σένα αρχηγό. Πρώτος των πρώτων. Η εμβέλειά σου έκανε τους φιλάθλους να ξεπεράσουν τα οπαδικά. Φίλαθλοι να σε παραδέχονται και να σε θαυμάζουν από όλες τις ομάδες του κόσμου.

Ήσουν είσαι και θα είσαι σύμβολο αγωνιστικότητας και πηγή έμπνευσης για τους νέους αθλητές. Ταπεινός με αρχές.

Ένας μύθος που κόσμησε με την παρουσία του τα ελληνικά γήπεδα.

Για εμάς τους φίλους σου, τα παιδιά της ομάδας, είσαι ο Μίμης μας. Ο φίλος μας. Με τις πλάκες, τα πειράγματα και τα αστεία μας. Μία φιλία που δεν χάθηκε ποτέ. Όλοι μαζί δίνουμε ραντεβού κάθε Κυριακή εκεί όπου παίζει η ομάδα μας.

Κάθε φορά που φεύγει κάποιος συμπαίκτης μας, αισθανόμαστε ότι κάτι λείπει. Τώρα όμως το κενό είναι πολύ μεγάλο. Γιατί θα λείπει ο Στρατηγός μας και αυτό πονάει πολύ.

Το γήπεδο θα είναι πιο άδειο γιατί το γέμιζες με την προσωπικότητά σου.

Θα μείνεις αθάνατος στις καρδιές μας και όλων των φιλάθλων. Πρώτα του Παναθηναϊκού και όλου του αθλητικού κόσμου. Εκεί ψηλά θα κλείνεις το μάτι σε αυτούς που θα συναντήσεις όπως μας έκλεινες το μάτι στον πάγκο για να μας εμψυχώσεις πριν από τους αγώνες.

Καλό παιχνίδι στο απέραντο γήπεδο του παραδείσου.

Τα θερμά συλλυπητήριά μας στις αγαπημένες σου, στη σύζυγό σου Ηώ, στις κόρες σου Πόπη, Ευαγγελία, Ουρανία. Καλό σου ταξίδι».

Η ταφή στο Α’ Νεκροταφείο και το τελευταίο χειροκρότημα

Μόλις ολοκληρώθηκε η εξόδιος ακολουθία, η σορός του Μίμη Δομάζου έφτασε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών συνοδεία αυτοκινητοπομπής, λίγο πριν τις 5 το απόγευμα για την τελετή της ταφής.

Από τα μεγάφωνα του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών, έπαιζε ο ύμνος του Παναθηναϊκού ενώ κόσμος ήταν συγκεντρωμένος για να συνοδεύσει τον «Στρατηγό» στην τελευταία του κατοικία.