Οι δύο δρόμοι της ΑΕΚ Βetsson: Αλλάζει ή βουλιάζει

Η τελευταία ήττα της ΑΕΚ Betsson από τη Ραμάτ Γκαν, που ήρθε σε συνέχεια των κακών εμφανίσεων των προηγούμενων παιχνιδιών έκανε σαφη την ανάγκη για άμεσες αλλαγές στους κιτρινόμαυρους πριν χαθεί από πολύ νωρίς ακόμη μια σεζόν.

Από εκεί που λέει κανείς ότι τα έχει δει όλα με την ΑΕΚ Betsson, είναι ικανή δυστυχώς αυτή η ομάδα να εκπλήσσει δυσάρεστα αγώνα με τον αγώνα.

Πραγματικό ναυάγιο η χθεσινή εικόνα στο άδειο κλειστό της Τσεχίας με την Ραμάτ Γκαν, όπου δέχθηκε 94 (!) πόντους και κατάφερε να απωλέσει ακόμη και το +9 που είχε κερδίσει τους Ισραηλινούς στη Sunel Arena.

Φυσικά και η υπόθεση BCL έμπλεξε για τα καλά για τη Βασίλισσα, που την τελευταία αγωνιστική υποδέχεται τη Βόννη και μπορεί να καταλήξει ακόμη και 3η στον όμιλο, για να πάει έπειτα στα play-in της πρόκρισης με μειονέκτημα έδρας.

Βέβαια τα σενάρια αυτά για την ώρα μπαίνουν στο συρτάρι, μιας και με τις εμφανίσεις της το τελευταίο διάστημα η ομάδα αυτή δεν μπορεί να πάει πουθενά. Δεν τους έβαλε κανείς το πιστόλι στον κρόταφο να απαιτήσει να κάνουν πρωταθλητισμό οι κιτρινόμαυροι, αλλά εικόνα σαν και τη χθεσινή είναι πραγματικά θλιβερή.

Σταθερά τραγική στο αμυντικό κομμάτι, με τον Αμερικανό Μακόλουμ της Ραμάτ να κάνει ότι θέλει στην τελευταία περίοδο σε άμυνα και επίθεση (τελείωσε με 23 πόντους, 6 ασίστ, 4 ριμπάουντ και 7 κλεψίματα για μόλις 2 λάθη) και ουσιαστικά να… φτιάχνει το βιογραφικό του στις πλάτες της ΑΕΚ Betsson.

Από κοντά και ο έτερος Αμερικανός σκόρερ Στίβενς, που έβαλε για πλάκα 24 πόντους με 10/14 σουτ. Καμιά σκληράδα, καμιά διάθεση για ένα φάουλ στην τελική νιώσει και ο αντίπαλος ότι θα ματώσει για να σκοράρει.

Μακάρι να υπήρχε η φιλοσοφία ότι η ΑΕΚ θα κερδίζει από την επίθεσή της κι ας έχει κάνει τους 90 πόντους παθητικό συνήθεια, αλλά κι εκεί τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Έλλειψη πλάνου και στόχευσης, με την ατομική ποιότητα ορισμένων παικτών (Κουζμίνσκας, Χέιλ και Μπράις) να αρκεί για να γράφει το κοντέρ. Βέβαια στην κρίσιμη τελευταία περίοδο, η απουσία του πλάνου έκανε… μπαμ, με τη μπάλα να μένει στα χέρια των παικτών του Σάκοτα σε κρίσιμες φάσεις ή οι ίδιοι να τη χαρίζουν ελαφρά τη καρδία στους αντιπάλους τους.

Απαιτούνται αλλαγές… χθες!

Τα παραπάνω δεν χρειάζεται να είναι επιστήμονας κανείς για να τα διαπιστώσει εδώ που τα λέμε.

Το θέμα είναι τι μπορεί να γίνει από δω και μπρος για να αλλάξει αυτή η κάκιστη εικόνα. Ξαναλέμε, δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε για προκρίσεις, Κύπελλα κλπ αυτή τη στιγμή, διότι οι κιτρινόμαυροι θα μείνουν με τη χαρά της συμμετοχής και τίποτα παραπάνω.

Απαιτούνται άμεσα αλλαγές που έπρεπε ήδη να έχουν δρομολογηθεί. Ο Ομπιέσε έκανε ένα θετικό ντεμπούτο, έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί σημαντικός παράγοντας η αλλαγή στον 7ο ξένο (αντί του Αλίν), που θα έχει πιο συμπληρωματικό ρόλο στα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Τη δεδομένη στιγμή δύο είναι τα τινά. Αφενός ότι υπάρχει οφθαλμοφανέστατο πρόβλημα στη θέση του πλέι μέικερ και του σέντερ και αφετέρου ότι δεν είναι και ότι πιο εύκολο μεσούσης της χρονιάς να βρει κάτι πραγματικά καλό που θα λύσει τα ζητήματα που υπάρχουν. Το λάθος έγινε το καλοκαίρι. Ο Χαμπ δεν ταιριάζει στα μπασκετικά «θέλω» της ομάδας. Δεν είναι πλέι μέικερ, στην άμυνα μπάζει και αδυνατεί να οργανώσει το παιχνίδι ειδικά στο κλείσιμό του. Είναι καλός σουτέρ αν βρεθεί στη μέρα του αλλά ως εκεί, περισσότερο κακό κάνει παρά καλό. Θα μπορούσε να προσφέρει σκορ μόνο από το “2” αλλά εκεί υπάρχει ο Χέιλ που ασφαλώς είναι καλύτερος παίκτης.

Τα ίδια ισχύουν και για τον Γκόλντεν. Προσωπική άποψη, αλλά προκαλεί εντύπωση το γιατί ο κόουτς επέλεξε εκείνον να πάρει τη μία από τις δύο θέσεις των σέντερ στο ρόστερ, ειδικά από τη στιγμή που τον ήξερε από το ιταλικό πρωτάθλημα. Η παρουσία του δεν προκαλεί δέος μέσα στη ρακέτα με εμφανή την έλλειψη σε αθλητικότητα, πολύ αργά πόδια, ενώ επιθετικά το όπλο του είναι η δημιουργία (εξαιρετικός πασέρ για 5άρι), που κι αυτό τελευταία δεν το βλέπουμε.

Το πάντρεμα με τον Γκρέι δεν έχει αποδώσει μέχρι στιγμής και καλείται να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά ο πάντα σταθερός Κουζέλογλου. Και στην περίπτωση του Γκρέι το τοπίο είναι θολό. Σίγουρα ακόμη δεν δικαιολογείται το ότι η ΑΕΚ τον περίμενε όλο το καλοκαίρι σαν τον Μεσσία. Σε καμία περίπτωση δεν είναι κακός παίκτης ο Αμερικανός, αλλά κάπου κι εκεί είναι μπερδεμένα τα πράγματα με τον ρόλο του. Ξεκινάει τα ματς σε θέση “4” με τον Γκόλντεν στο “5”, προτιμάει να επιτίθεται στο καλάθι μετά από ντρίπλα και σίγουρα δεν επαρκεί για να πεις ότι είσαι καλυμμένος στη ρακέτα με έναν παίκτη στα 2,01 μ.

Είναι επιβεβλημένες οι προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ αυτή τη στιγμή, με τα θέματα στον άσο και το πέντε να είναι στο επίκεντρο. Όμως σε μια καλοδουλεμένη ομάδα οι παίκτες δείχνουν καλύτεροι από ότι είναι πραγματικά, ενώ σε μια προβληματική αποδίδουν χειρότερα από τα πραγματικά τους στάνταρ, αυτό είναι νόμος στον ομαδικό αθλητισμό.

Το ρόστερ της ΑΕΚ Betsson αυτή την περίοδο δεν είναι τόσο κακό στην πραγματικότητα, υπάρχει ταλέντο που δεν έχουν οι περισσότερες ομάδες που έχει αντιμετωπίσει αλλά παίζει συνεχώς κάτω από τις πραγματικές του δυνατότητες.

H δουλειά που γίνεται καθημερινά, ακόμη τουλάχιστον, δεν έχει φανεί και το στοιχείο αυτό είναι ακόμη πιο σπουδαίο από τις επικείμενες αλλαγές στους ξένους.

Αν δεν γίνουν τα παραπάνω, η επιδίωξη τόσο της διοίκησης όσο και της ομάδας να προσελκύσουν τον κόσμο στον γήπεδο, τίθεται εν αμφιβόλω…