Ο Άντονι Μαρσιάλ γεννήθηκε στα προάστια του Παρισίου και οι γονείς του έχουν καταγωγή από τη Γουαδελούπη. Τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, ο Ντοριάν και ο Γιοχάν, είναι επίσης επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, όχι ασφαλώς του ίδιου βεληνεκούς.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τα τμήματα υποδομής της τοπικής Les Ulls και ήδη από τα 13 του ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα από τα άλλα παιδιά. Το ποδόσφαιρο ήταν ο προορισμός και δεν άργησε να ξεκινήσει την επαγγελματική του σταδιοδρομία.
Στις 22 του Αυγούστου του 2012, ο Μαρσιάλ υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με τη Λιόν σε ηλικία 16 ετών, 9 μηνών και 4 ημερών, με τους “λιονέ” όπου κινήθηκαν γρήγορα και νίκησαν την Γιουβέντους που επίσης είχε σαγηνευτεί από τις δυνατότητες και την προοπτική του νεαρού Γάλλου. «Αν δεν γινόταν αυτός επαγγελματίας δεν θα γινόταν κανείς» έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ο τότε προπονητής του στη Λιόν, Αρμάντ Γκαριδό.
Εκεί εμφανίστηκε σε μόλις τέσσερα παιχνίδια ως αλλαγή, με την Μονακό να δράττει την ευκαιρία και να πληρώνει το ποσό των 5 εκατομμυρίων (αφήνοντας και ποσοστό μεταπώλησης) για να τον αποκτήσει! Μια πώληση που δεν άρεσε καθόλου στους φίλους της Λιόν, οι οποίοι άσκησαν έντονη κριτική στην διοίκηση, μιας και τότε ο νέος στράικερ της Ένωσης χαρακτηριζόταν ως ο «νέος Μπενζεμά» και στα μάτια του έβλεπαν τον επόμενο σπουδαίο ηγέτη τους.
Από αυτό το σημείο και έπειτα όλα πήραν το δρόμο τους. Στη Μονακό τον πίστεψαν, βρήκε το χώρο και τον χρόνο να ξεδιπλώσει το ταλέντο του και πραγματικά οργίασε! 15 γκολ και 8 ασίστ σε 70 ματς και όλοι ήξεραν πως η ώρα για να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του είχε φτάσει.
H Mάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει πλέον πειστεί για το πρότζεκτ Μαρσιάλ και στρώνει ένα χαλί δεκάδων εκατομμυρίων στα πόδια του, που θα τον κάνουν τον πιο ακριβό νεαρό παίκτη που είδε ποτέ το ποδόσφαιρο. Οι κόκκοινοι διάβολοι έβγαλαν από τα ταμεία τους το ποσό των 50 εκατομμυρίων ευρώ (!) προσφέροντας παράλληλα εξωφρενικά μπόνους επίτευξεις στόχων στους μονεγάσκους!
Αρχικά, οι Άγγλοι θα έπρεπε να δώσουν επιπλέον 10εκατ. αν έβαζε 25 γκολ σε επίσημα ματς και άλλα 10 αν κάνει 25 συμμετοχές (45λεπτών και άνω) με την εθνική Γαλλίας , ενώ άφησαν στη Μονακό και ποσοστό μεταπώλησης.
Αυτό που όμως έκανε πραγματικά κρότο ήταν το εξής. Στα συμβόλαια που υπογράφηκαν μεταξύ των ομάδων, υπήρχε όρος που αφορούσε ακόμη 10 εκατομμύρια, εφόσον ο Άντονι Μαρσιάλ βρισκόταν στους τρεις φιναλίστ της Χρυσής Μπάλας! Ναι τόσο υψηλές ήταν οι προσδοκίες που υπήρχαν. Η συμφωνία-μαμούθ αυτή έγινε μάλιστα θέμα και στα… περίφημα wikileaks.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 2015,ο Μαρσιάλ σε ένα ντέρμπι με τη Λίβερπουλ. Θα περάσει ως αλλαγή και θα σκοράρει για το τελικό 3-1. Ένα γκολ που για τον ίδιο θα είναι πάντα ξεχωριστό, όπως έχει παραδεχθεί.
Για τον τότε προπονητή του Λουίς Φαν Χαάλ έχει μόνο καλά λόγια να πει: «Είχα πολύ καλή σχέση μαζί του. Μου αρέσει να μαθαίνω και όταν ένας κύριος κάθεται μαζί σου και βλέπετε τους αγώνες για να σου εξηγήσει τι θέλει είναι το καλύτερο. Σε ένα ματς έβαλα δύο γκολ και πάλι με έβαλε να αναλύσουμε το ματς. Να μου μιλήσει για το πώς πρέπει να τρέχω και που να κινούμαι».
Η συνέχεια όμως δεν ήταν η ανάλογη. Η έλλειψης σταθερότητας στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και οι εναλλαγές των προπονητών, τον επηρέασαν. Η έλευση του Ζοσέ Μουρίνιο δεν ήταν ακριβώς ευεργετική. Για την ακρίβεια, το γυαλί άρχισε να ραγίζει με αφορμή το νούμερο στη φανέλα.
«Όλα ξεκίνησαν με την ιστορία για το νούμερο. Είχαμε διακοπές και ο Μουρίνιο μου έστειλε μήνυμα αν θέλω να αλλάξω από το 9 στο 11. Μου έλεγε ότι είναι καλό γιατί το φορούσε ο Γκιγκς που είναι μύθος για το κλαμπ. Του απάντησα ότι έχω τον απόλυτο σεβασμό για τον Γκιγκς αλλά προτιμώ να κρατήσω το νούμερο μου το 9. Όταν επέστρεψα είδα το όνομα μου με το 11. Η ιστορία δεν ξεκίνησε καλά. Δεν με σεβάστηκε από την αρχή. Μετά μιλούσε για εμένα στο Τύπο με μικρές φράσεις, όπως έκανε με τον Μπενζεμά στη Ρεάλ. Του αρέσουν αυτά τα παιχνίδια και ξέρει με ποιους να τα παίξει. Γνώριζε ότι ήμουν 20 χρονών και αν έλεγα κάτι θα ήμουν εγώ που δεν έχω σεβασμό. Έτσι έμεινα σιωπηλός. Τη δεύτερη σεζόν ήμουν ο πρώτος σκόρερ και έφερε τον Σάντσες. Μετά έπαιζα ελάχιστα. Ήταν η σεζόν του Μουντιάλ (2018) και εγώ δεν πήγα λόγω αυτής της κατάστασης. Με πονάει ακόμα» έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ο Μαρσιάλ, αποτυπώνοντας
Από τη μεριά του ο Μουρίνιο δεν… μάσησε και είχε πει πως: «Στον Μαρσιάλ, στον Ράσφορντ, στον Σο, σε όλα αυτά τα παιδιά λείπει η ωριμότητα. Είναι πιο κακομαθημένα από τους γονείς τους απ’ ό,τι ήμασταν εμείς. Εμείς ήμασταν καλύτερα προετοιμασμένοι. Τώρα το περιβάλλον τους, τους προστατεύει πάρα πολύ. Οι πολλές δικαιολογίες που σε κάνουν να ωριμάσεις πιο αργά».
Ο speial one αποχώρησε από τον πάγκο των κόκκινων διαβόλων, με την παλιά δόξα της ομάδας, Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ να αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία.
Ούτε με εκείνον όμως τα πράγματα άλλαξαν. «Συχνά έπαιζα τραυματίας. Ο κόσμος δεν το ήξερε αλλά για τέσσερις μήνες δεν μπορούσα να επιταχύνω. Ο προπονητής όμως που έλεγε ότι με χρειάζεται και έτσι έπαιζα. Με το στιλ μου όμως αν δεν μπορώ να επιταχύνω τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Δεχόμουν κριτική και ο προπονητής ποτέ δεν είπε στον Τύπο τι συμβαίνει. Τελικά τραυματίστηκα σοβαρά και όταν επέστρεψα είχα τελειώσει. Δεν έπαιζα πλέον. Το πήρα πολύ άσχημα. Ένιωθα αδικημένος. Μου ζήτησαν θα θυσιαστώ για την ομάδα και παρασκηνιακά με τελείωσαν. Για εμένα ήταν σχεδόν προδοσία. Το μισώ, δεν μπορούν να με κατηγορούν επειδή δεν ήμουν ψεύτικός».
Ήταν ξεκάθαρο πια πως το μέλλον του έπρεπε να είναι μακριά από το Μάντσεστερ. Τότε εμφανίστηκε η Σεβίλλη η οποία του έδωσε ένα αδιέξοδο και μια ευκαιρία να ξαναβρεί τον εαυτό του.
Το ξεκίνημα ήταν εξαιρετικό, αλλά η συνέχεια όχι ανάλογη και ο δανεισμός δεν έγινε ποτέ μια μόνιμη κατάσταση στην οποία θα μπορούσε να βρει και πάλι τον εαυτό και μαζί την χαρά για το παιχνίδι.
Η επιστροφή στη Γιουνάιτεντ είχε τον χαρακτήρα της αντίστροφης μέτρησης και όλοι το ήξεραν αυτό. Τελευταία φορά αγωνίστηκε τον Δεκέμβρη του ’23 με τα χρώματα της πρώην πλέον ομάδας και μετά από εννέα ολόκληρα χρόνια είχε έρθει η ώρα για το “αντίο”.
Το επόμενο βήμα ήταν γεμάτο από αβεβαιότητα. Οι υψηλές του οικονομικές απαιτήσεις, που αρμόζουν σε ένα τόσο σπουδαίο όνομα, έρχονταν μόνιμα σε αντιδιαστολή με τα προβληματικά τελευταία χρόνια και τα ζητήματα τραυματισμών.
Η μοίρα τα έφερε έτσι που ούτε στη Λιόν επέστρεψε, ούτε με την Σεβίλλη ξανάσμιξε, ούτε έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι για το πρωτάθλημα της Βραζιλίας.
Ο Μάριος Ηλιόπουλος, με μεγάλη επιμονή, υπομονή και μια τεράστια οικονομική υπέρβαση έπεισε τον Γάλλο σούπερ σταρ και απόψε το βράδυ προσγειώνεται στο «Ελ. Βενιζέλος» για να ενσωματωθεί στις προπονήσεις της ΑΕΚ στα Σπάτα υπό τις οδηγίες του Ματίας Αλμέιδα.
Εδώ ελπίζει να βρει ξανά μια ιδανική ποδοσφαιρική κατάσταση, κατά την οποία θα επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη του και θα ξανα βρει την χαρά για το ποδόσφαιρο.
ΑΕΚ και Μαρσιάλ έχουν από κοινού μια τεράστια ευκαιρία να βγουν κατά πολύ κερδισμένοι και δεν πρέπει να την αφήσουν να πάει χαμένη.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ AEK1924 ΚΑΙ ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ
Όλα τα νέα της ΑΕΚ στο Google News
Κάνε Like στην σελίδα του AEK1924 στο Facebook
Κάνε follow το AEK1924 στο Instagram
Παρακολούθησε τις εκπομπές και τα βίντεο του AEK1924 με ένα subscribe στο YouTube
Βρείτε το AEK1924 στο TikTok
Ακολούθησε το AEK1924 στο X
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO
Advertisement