Τελείωσε η «χρυσή» εποχή Μελισσανίδη, βάζοντας ψηλά τον πήχη για τον Ηλιόπουλο

Το νέο αφεντικό της ΑΕΚ, δεν μπορεί να δώσει κάτι λιγότερο απ’ αυτό που έδινε 11 χρόνια ο Δημήτρης Μελισσανίδης, με τα καλά του και τα «στραβά» του, είναι μονόδρομος για την ομάδα να κυμανθεί στα ίδια ή ακόμα καλύτερα μονοπάτια.

Μετά από 11 χρόνια, η εποχή του Δημήτρη Μελισσανίδη ολοκληρώθηκε χθες το μεσημέρι στην Αγιά Σοφιά – OPAP Arena, με μια αρκετά συγκινητική στιγμή για τον «Πρόεδρο των Προέδρων» στην ιστορία της ΑΕΚ, ο οποιός εξήγησε τον λόγο που προχώρησε στην απόφαση ν’ αποχωρήσει, αλλά και όλο το χρονικό της υπόθεσης εδώ και ένα με ενάμιση χρόνο.

Η ΑΕΚ με την αποχώρηση του Τίγρη, ολοκληρώνει μια «χρυσή» εποχή για την ίδια, που μέσα σε 11 χρόνια κατάφερε να έχει επιτυχίες και να επιστρέψει στους τίτλους, αλλά κυρίως και το βασικότερο απ’ όλα να επιστρέψει στη Νέα Φιλαδέλφεια και στα «ιερά χώματα», με το νέο της ναό.

Μπορεί κάποιος, να καταλογίσει πολλά στον Δημήτρη Μελισσανίδη και αποτυχίες της ΑΕΚ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μέσα σε 11 χρόνια, η Ένωση επί προεδρίας του, είχε πολλά περισσότερα καλά, από βάση τίτλου κατέκτησε δυο φορές το πρωτάθλημα και δυο το Κύπελλο, βάζοντας μάλιστα το 2018 τέλος στα δικά της πέτρινα χρόνια, ενώ πέρυσι κατέκτησε το τρίτο νταμπλ της ιστορίας της, παίζοντας το ομορφότερο ποδόσφαιρο των τελευταίων ετών στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Όμως, το σημαντικότερο απ’ όλα, ο Δημήτρης Μελισσανίδης πρωτοστάτησε και έχτισε μ’ όσες δυσκολίες συνάντησε την Αγιά Σοφιά στη Νέα Φιλαδέλφεια και έφερε ξανά την ΑΕΚ, πίσω στο σπίτι της, της έδωσε ξανά υπόσταση και την έκανε πραγματικό φόβητρο των αντιπάλων της, μ’ αποτέλεσμα να βλέπουμε τα τελευταία δυο χρόνια, όλο και περισσότερες συμμαχίες απέναντι της.

Ο Μελισσανίδης φυσικά, προχώρησε σε πολλά μέτωπα και εκσυγχρόνισε την ΑΕΚ, στο κομμάτι και των Προπονητικών εγκαταστάσεων, φτιάχνοντας άλλα δυο γήπεδα, μέσα σ’ αυτά και το Σεραφείδειο, αλλά έχοντας ένα πλάνο και σχέδιο και γι’ άλλες αλλαγές.

Το μόνο, που μπορεί να πει κανείς ότι δεν είχε ανάλογες επιτυχίες, με εξαίρεση μόνο μια χρονιά, ήταν αναμφίβολα το κομμάτι μιας πορείας της ΑΕΚ, στην Ευρώπη.

Μ’ εξαίρεση λοιπόν, την χρονιά 2017-2018 που η ΑΕΚ έφτασε στους «32» του Europa League και μια ανάσα απ’ τους «16» (α, ρε Μασούντ), αλλά και την είσοδο στους ομίλους του Champions League, η Ένωση δεν έκανε κάτι άλλο στην Ευρώπη και σ’ αυτό μπορεί να πει κάποιος ότι δεν το πέτυχε, έχοντας βάλει άλλες προτεραιότητες.

Κλείνει έτσι, μια αν μη τι άλλο «χρυσή» εποχή για την ΑΕΚ, με τον Δημήτρη Μελισσανίδη ν’ έχει βάλει αρκετά ψηλά τον πήχη, για τον Μάριο Ηλιόπουλο, που από χθες είναι το νέο αφεντικό της Ένωσης.

Η Ένωση του Ηλιόπουλου πλέον, έχει έναν μονόδρομο που πρέπει ν’ ακολουθήσει τα ίδια ή ακόμα καλύτερα μονοπάτια, των διακρίσεων και των τίτλων.