Αγγελόπουλος: « Επί 4 μήνες ο Πλάθα πίεζε για να φύγει ο Καμπενγκέλε»

Η εξήγηση του Μάκη Αγγελόπουλου για την απώλεια του Εμφιόντου Καμπενγκέλε.

Για τα σοβαρά θέματα που απασχόλησαν την ΑΕΚ Βetsson στη διάρκεια της χρονιάς μίλησε ο Μάκης Αγγελόπουλος, στο πρώτο μέρος της απολογιστικής του συνέντευξης.

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην αποχώρηση του Εμφιόντου Καμπενγκέλε για την οποία επέμενε ο τέως προπονητής της Βασίλισσας, Ζόαν Πλάθα. Όπως προκύπτει, η σχέση μεταξύ παίκτη και προπονητή κάθε άλλο παρά καλά ήταν και παρόλο που η ΑΕΚ πίστευε πολύ στον Καμπενγκέλε και έκανε ότι μπορούσε προκειμένου να εξομαλυνθεί η κατάσταση, ήταν αδύνατο τελικά να παραμείνει.

Παράλληλα ο Μάκης Αγγελόπουλος τοποθετήθηκε και για το ζήτημα της αποχής των παικτών από τις προπονήσεις λόγω οφειλών.

Αναλυτικά:

Για τις αποχωρήσεις Πλάθα και Καμπενγκέλε και πόσο κομβικές ήταν στη σεζόν: «Οι αιτίες για την κακή αγωνιστική πορεία ήταν αρκετές. Το συζήτησα και με τους παίκτες. Δεν ήταν μόνο ένα πράγμα, αλλά πολλά μαζί. Ένα από αυτά ήταν και ο προπονητής. Στο τέλος της περασμένης σεζόν αποφασίσαμε να παίξουμε κάτι άλλο σαν ομάδα. Ένα μπάσκετ πιο γρήγορο, πιο θεαματικό, κάτι που θα φέρνει περισσότερο θέαμα. Η επιλογή του προπονητή είναι αυτό ακριβώς, επειδή προέρχεται από το ισπανικό πρωτάθλημα. Δεν το κρύβω ότι ήταν δύσκολη απόφαση και πολλοί με συμβούλευσαν ότι ήταν επικίνδυνο να αλλάξεις το στυλ μέσα σε μια χρονιά. Ο κόουτς είπε “κάνε υπομονή θα χάσουμε κάποια παιχνίδια, αλλά την άνοιξη θα είμαστε σε καλό δρόμο”. Εκεί συμφώνησα μαζί του γι αυτό. Στην Ευρώπη όμως επειδή τα παιχνίδια είναι λίγα πρέπει να παίξουμε αυτό που χρειάζεται. Ήταν δύσκολη η διαχείριση της καθημερινότητας με τον Πλάθα. Πολύ καλός προπονητής, δύσκολος άνθρωπος. Είχε κάποιες εμμονές. Μία εξ αυτών ήταν οι δύο ψηλοί. Μετά το παιχνίδι με το Λαύριο μου ζήτησε να φύγουν οι δύο ψηλοί.

Του είπα ότι αυτό δεν γίνεται. Μου λέει αν δεν γίνεται να φύγουν και οι δύο, πρέπει να φύγει οπωσδήποτε ο Καμπενγκέλε. Ήταν ένας παίκτης που τον πιστεύαμε. Κάθε Δευτέρα ήταν ο εφιάλτης μου με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε “πρόεδρε γιατί είναι ακόμα εδώ ο Καμπενγκέλε”. Κάποια στιγμή του είπα ότι θα δούμε την αγορά. Αντικειμενικά δεν το πολυθέλαμε, βγήκε ο Γιώργος (Χήνας) στην αγορά, κυρίως για να ηρεμίσει ο προπονητής. Η μόνη επωδός ήταν το γιατί δεν φεύγει ο Καμπενγκέλε. Αποκορύφωμα μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ που είχαμε μια έντονη συζήτηση σε σχέση με τον Καμπενγκέλε που ήθελε να φύγει. Κάποια στιγμή προσπαθήσαμε να υπάρξει μια συνεννόηση μεταξύ τους. Κάποια στιγμή μέσα στον Δεκέμβριο ο Χήνας ήρθε και μου είπε ότι ήταν αφόρητη η πίεση από τον προπονητή, υπάρχει μια πρόταση από μια ομάδα Ευρωλίγκα, τον Ερυθρό Αστέρα, μας προσφέρει ένα buy out της τάξεως των 100 χιλιάδων. Εγώ δεν συμφωνούσα, αλλά αφού δεν θέλει ο προπονητής να το σκεφτούμε. Ως εναλλακτική μας είχαν προτείνει τον Ράιτ, που πήγε στον Ολυμπιακό, θα μπορούσε να έρθει σαν αντικαταστάτης του Καμπενγκέλε. Εν τέλει καταλήξαμε ότι δεν θέλαμε να φύγει. Αυτό ήταν το τελικό ξέσπασμα του προπονητή. Μετά ήταν στα κάγκελα που έμεινε ο παίκτης. Και ο παίκτης όμως είχε αρχίσει και αυτός να έχει τάσεις φυγής. Εν τέλει τέθηκε ένα δίλημμα ή εγώ ή αυτός ανάμεσα σε παίκτη και προπονητή. Σε αυτό το δίλημμα δεν είναι σωστό να πάρεις το μέρος του παίκτη. Αφού είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι πήραμε την απόφαση. Αν γυρίζαμε τον χρόνο δεν ξέρουμε τι θα κάναμε. Ήταν δύσκολη διαχείριση. Επί τέσσερις μήνες είχαμε έναν προπονητή που επί τέσσερις μήνες πίεζε για να φύγει ο Καμπενγκέλε».

Για τις απεργιακές κινητοποιήσεις των παικτών: «Υπάρχει μια υπερβολή. Στο χώρο του αθλητισμού και στο μπάσκετ μπορείς να έχεις 4-5 παιδιά με 10-15 μέρες πίσω, ήταν υπεραντίδραση από κάποιους αδικαιολόγητη στα δικά μου μάτια. Οι περισσότεροι από τους ξένους ζήτησαν να μείνουν. Κάτι η αποτυχία στην Ευρώπη και όταν έχασε τον στόχο στην Ελλάδα, ίσως ήταν μια δικαιολογία τα… δήθεν οικονομικά προβλήματα, που είχαμε μια καθυστέρηση 15-20 ημερών έως 1 μήνα, ήταν μια έμμεση δικαιολογία για την αγωνιστική αποτυχία και ίσως να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για την επόμενη χρονιά. Υπήρξε υπερβολική αντίδραση σε ένα θέμα που δεν υπήρξε ποτέ. Οικονομικά ήμασταν καλύτερα σε σχέση με τις προηγούμενες 3 χρονιές».