Από τον παράδεισο, στην κόλαση της AEK Betsson BC

Αργά και βασανιστικά προχωρά η σεζόν για την ΑΕΚ. Μία σεζόν που ξεκίνησε με φιλοδοξίες και δυναμική, έχοντας εξελιχθεί σε εφιάλτη δίχως τέλος, με συνεχόμενες ήττες, «αποστράγγιση» του ρόστερ και έναν κόουτς που παλεύει να κρατήσει σε ένα αγωνιστικό επίπεδο την ομάδα.

Ποιος μπορούσε να φανταστεί αυτό που βιώνει η ΑΕΚ Betsson BC; Τόσο όσοι παρακολουθήσαμε από… κοντά το «χτίσιμο», όσο και εκείνοι που περίμεναν από τα Μέσα για μεταγραφικά νεότερα.

«Μόνο ήττες στο Olympic Hall το 2024 η ΑΕΚ», «δεν κέρδισε κανέναν του top-5 η ΑΕΚ» και άλλες πολλές αναλύσεις και τίτλοι που κυκλοφορούν τελευταία για την… κατάρρευση που βιώνει η ομάδα από τον Δεκέμβρη και έπειτα.

«ΑΠΟΣΤΡΑΓΓΙΣΗ» ΤΟΥ ΡΟΣΤΕΡ

Και αναφέρομαι στον Δεκέμβρη καθώς εκεί η Ένωση αποχαιρέτησε Μπεν ΜάκΛεμορ και Εμφιότου Καμπενγκέλε. Δύο παίκτες των οποίων η επίδραση -αγωνιστική και μη- στην ομάδα, δεν καλύφθηκε από τους αντικαταστάτες τους.

Οι λόγοι αποχώρησης του καθενός είναι γνωστοί πλέον, αν και στην περίπτωση του «Big F» (όπως αποκαλούσαν τον Καναδό στα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια) να χρειάζεται μία περισσότερη διευκρίνηση από τον Πλάθα για τον τρόπο που τον διαχειρίστηκε.

Το ρόστερ ξεκίνησε με μία δυναμική που απέδιδε, τον Ισπανό τεχνικό να δείχνει πως διαχειρίζεται αποτελεσματικά ένα -δύσκολο- σύνολο παικτών και το 5-1 ρεκόρ στο BCL να «καλύπτει» την μέτρια πορεία στο Πρωτάθλημα. Μία εκκίνηση που έφερνε αρχικά ικανοποίηση, βάσει των υπερβάσεων του Μάκη Αγγελόπουλου το καλοκαίρι σε ρόστερ και πάγκο.

Οι ανακατατάξεις του ρόστερ, σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του Μιντάουγκας Κουζμίνσκας, «έσπασαν» αυτήν την συνοχή που είχε δημιουργηθεί. Οι παίκτες που ήρθαν (πχ. Μόργκαν) είτε δεν απέδωσαν ό,τι αναμενόταν, είτε αποδείχθηκαν… ανέκδοτο (πχ. Ρίκι Λίντο). Προσθήκες που όχι μόνο δεν διατήρησαν την δυναμική του ρόστερ, αλλά την υποβάθμισαν.

Η ΑΕΚ Betsson δεν κατέρρευσε επειδή αποχώρησαν ΜάκΛεμορ και Καμπενγκέλε. Δεν στηριζόταν αποκλειστικά σε εκείνους αγωνιστικά άλλωστε, αλλά λόγω της αδυναμίας του μηχανισμού της να προσαρμοστεί αποτελεσματικά στις ανακατατάξεις που προέκυψαν μεσούσης της σεζόν.

Έφτασε λοιπόν στο σημείο να διαθέτει ένα ρόστερ παικτών που «αποστραγγίστηκε» η δυναμική του, έχοντας μετρημένες στα δάχτυλα του… μισού χεριού λύσεις που θα έβγαιναν μπροστά, όταν η μπάλα θα έκαιγε.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΘΑ ΣΤΟΝ ΖΟΥΡΟ

Η πρόσληψη του Ζουάν Πλάθα ήρθε ως… βόμβα στα αυτιά των ΑΕΚτζήδων και όχι άδικα, με τον Ισπανό να έχει δυνατό βιογραφικό, διαπιστευτήρια και παλμαρέ τροπαίων.

Όμως άφησε πίσω του ένα μεγάλο βαρίδι στην ομάδα και αυτό αποτυπώνεται στις 6 νίκες σε 15 αγώνες στην Basket League, και μία σειρά λανθασμένων χειρισμών εντός του κιτρινόμαυρου στρατοπέδου.

Μάλιστα, για το 2ο σκέλος δεν ανέλαβε κάποια ιδιαίτερη ευθύνη στην πρόσφατη προκλητική συνέντευξη που παραχώρησε, όμως το τελικό 6-9 ρεκόρ στο Πρωτάθλημα που άφησε στο «αντίο» του, αποτέλεσε βαρίδι για τον Ηλία Ζούρο, ο οποίος προσπαθεί να διατηρήσει  την ΑΕΚ σε ένα αξιόλογο αγωνιστικ΄π επίπεδο.

Η αγωνιστική στροφή που έκανε η ΑΕΚ με την αλλαγή προπονητή είναι φανερή σε θεωρητικό επίπεδο. Πρακτικά η ομάδα δεν έδειξε να ανταποκρίνεται με διάρκεια στα «θέλω» του νέου της προπονητή, με την διάρκεια να είναι αυτή που απουσιάζει από τα παιχνίδια της και πλέον εύχεται σε ήττες άλλων ομάδων για να τερματίσει 6^η(!) στο Πρωτάθλημα.

Δεν ανέλαβε καθόλου εύκολη αποστολή ο Ζούρος αλλά ίσως να περίμενε και καλύτερες αγωνιστικές συνθήκες, από αυτές που διαχειρίζεται αφότου ο Πλάθα αποχώρησε από την ΑΕΚ.

Δεν είναι εύκολα αναλύσιμο το πώς η ΑΕΚ ξεκίνησε από τον… παράδεισο και καταλήγει με αργά και βασανιστικά βήματα, στην κόλαση μέσα σε μία σεζόν. Όμως να είστε σίγουροι πως ο Μάκης Αγγελόπουλος είναι ο πρώτος που βλέπει την ομάδα και «πονά», περιμένοντας πιο πολύ από τον καθένα το προσεχές καλοκαίρι. Ξανά, για νέα προσπάθεια να «χτίσει» μία ΑΕΚ όπως αυτή που φάνηκε να «χτίζει» στο πρώτο μισό της σεζόν.

Υ.Γ.: Έχει πράγματα να κρατήσει -όσο αποκρουστικό και αν ακούγεται δεδομένου της αγωνιστικής κατάστασης της ομάδας- από το υπάρχον ρόστερ, με μία 3-4άδα παικτών -με τους δύο της παρακάτω φώτο μέσα σε αυτούς- που δείχνουν να ιδρώνουν την φανέλα και να παλεύουν. Θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος του… αυριανού ρόστερ, αλλά ως ποιοτική αφετηρία και όχι το «ταβάνι» της ΑΕΚ.