Κεδέρης στο ΑΕΚ1924: «Μίλησε η καρδιά όταν ήρθα στην ΑΕΚ – Θα φύγω όταν…»

Νέα συνέντευξη από το ΑΕΚ1924 TV, με τους Νίκο Κλεισαρχάκη και Κώστα Κοσικίδη να πίνουν… κΑφΕδάΚι στης Φιλαδέλφειας τα μέρη με τον διεθνή αθλητή της ΑΕΚ, Χρήστο Κεδέρη.

Μία από τις εμβληματικές μορφές στη νέα εποχή του χάντμπολ της ΑΕΚ, ο Χρήστος Κεδέρης έχει συνδέσει το όνομά του σπουδαίες στιγμές στην ιστορία του τμήματος.

Ο διεθνής εξτρέμ της Ένωσης μιλά αποκλειστικά στους Νίκο Κλεισαρχάκη και Κώστα Κοσικίδη στην κάμερα του ΑΕΚ1924 TV, αποκαλύπτοντας το deal με τον ΠΑΟΚ που δεν ολοκληρώθηκε.

Μιλά για την dream-team που έφερε το τρεμπλ στην ΑΕΚ, την φετινή -δύσκολη- σεζόν και την στιγμή που θα αποχωρήσει από την ομάδα ως αθλητής.

Το… κΑφΕδάΚι του ΑΕΚ1924 με τον Χρήστο Κεδέρη:

Αναλυτικά η συνέντευξη του Χρήστου Κεδέρη στο ΑΕΚ1924:

Πριν ακόμα έρθεις στην ΑΕΚ, ήσουν συνδεδεμένος με την ΑΕΚ, τι είναι πλέον η ΑΕΚ για σένα;

«Είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα, προσωπικά είχα προλάβει το παλιό γήπεδο στα τελευταία του, είχα μπει με την οικογένεια μου σ’ ένα τελευταίο ματς και το θυμάμαι με παιδικές εικόνες.

Είναι ευλογία Θεού να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα και ν’ αγωνίζεσαι στην ομάδα που αγαπάς και νομίζω ότι δεν χαρίζονται σε κανέναν αυτές οι στιγμές και ότι αξίζεις παίρνεις στη ζωή σου. Έτσι και για μένα είναι, ένα πάρα πολύ όμορφο συναίσθημα από τότε, που με πλησίασαν οι άνθρωποι της ομάδας στο restart της, μετά τα δύσκολα χρόνια, για να μπορέσω να γίνω και γω μέλος αυτής της ομάδας.

Κατευθείαν τα βρήκαμε και αν και ήταν δύσκολο ν’ έρθω στην ομάδα, το καταφέραμε και το κάναμε εύκολο».

Μίλησε η καρδιά;

«Ναι, μίλησε η καρδιά, μίλησε το συναίσθημα και όταν έρχεται η ομάδα που αγαπάς και σου λέει θα έρθεις, τότε είναι πολύ όμορφο συναίσθημα».

Φανταζόσουν από μικρός που αγωνιζόσουν στο χάντμπολ ποτέ την μεταγραφή σου στην ΑΕΚ;

«Από τότε που ήμουν στο Άργος και είχα επαφές με όλες τις εμβληματικές μορφές στην ιστορία της ΑΕΚ, με τον Δημήτρη Καφφάτο και τον Αλέξη Αλβανό (οι Μάγκες και οι σημαίες της ομάδας για μένα) εγώ από τότε ήθελα να παίξω στην ΑΕΚ.

Όταν ακόμα τα πράγματα δεν ήταν καλά, ήθελα να πάω εκεί πέρα, να μην παίρνω τα χρήματα που παίρνω τώρα, γιατί σας είπα είμαστε απ’ τους τυχερούς, καθώς όταν οι κολλητοί σου δουλεύουν 8-10 ώρες και παίρνουν έναν βασικό μισθό και συ κάνεις αυτό που αγαπάς και πληρώνεσαι καλά, είσαι τυχερός».

«ΕΙΧΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟΚ»

Υπήρξε και ένα σήριαλ με την μεταγραφή σου απ’ τον Ολυμπιακό (πρώην ΔΙΚΕΑΣ) στην ΑΕΚ, καθώς δεν αγωνίστηκε ποτέ με την ερυθρόλευκη φανέλα.

«Έπρεπε να ξεκαθαρίσει λίγο η κατάσταση τότε. Ωστόσο, έχουν ξεκαθαρίσει τα δεδομένα με τους ανθρώπους να μ’ έχουν πλησιάσει και να μου έχουν ζητήσει μια συγνώμη, με τον τρόπο τους. Απλά είναι πολύ άσχημο, σ’ ένα άθλημα που είναι ερασιτεχνικό, όταν είσαι 18-19 χρονών να κοροϊδεύεις ουσιαστικά έναν αθλητή.

Όταν πήγα απ’ τον Ιωνικό στον ΔΙΚΕΑ τότε, δεν δεσμεύτηκα μ’ ένα χαρτί, για να είμαι ελεύθερος όποτε θέλω και εμπιστεύτηκα έναν άνθρωπο που μου μίλησε και μου είπε «σου μιλάω σαν πατέρας», που στο μέλλον δεν φάνηκε.

Δηλαδή, εγώ πριν πάω στον Δούκα, ήταν να πάω στον ΠΑΟΚ με πολύ καλά χρήματα και είχα συμφωνήσει σ’ όλα με τους ανθρώπους της ομάδας, αλλά η μεταγραφή μπλόκαρε γιατί δεν ήμουν… ελεύθερος, όπως νόμιζα, παρότι μ’ είχε αφήσει μια φορά να πάω απ’ τον ΔΙΚΕΑ στον Διομήδη Άργους, όταν αγωνίστηκα για έξι μήνες που ήμασταν στην Α2».

Βλέποντας τότε την εξέλιξη σου, σε ηλικία 18-19 χρονών ν’ έχεις προτάσεις κλπ, έβλεπες ότι ήρθε η στιγμή να πας στην ΑΕΚ. Ήθελες να δημιουργήσεις και συ από μόνος σου την ευκαιρία;

«Όσοι παίζουν χάντμπολ, καλώς ή κακώς κοιμούνται μ’ αυτήν την σκέψη, να παίξουν τελικούς ΑΕΚ – Ολυμπιακός και Ολυμπιακός – ΑΕΚ. Αυτό είναι το όνειρο τα τελευταία 10 χρόνια στο Ελληνικό πρωτάθλημα, αλλιώς «οκ, παίζει χάντμπολ για να παίζεις;». Θέλουν όλοι, αλλά στο τέλος της ημέρας μπορείς να παίξεις ΑΕΚ – Ολυμπιακό και ας φέρουν ξένο, ν’ έχεις την πίεση της φανέλας; Και η πίεση της φανέλας της ΑΕΚ, είναι πολύ βαριά, το νιώθεις και αυτό προσπαθεί και ο Έλληνας να το μεταδώσει στον ξένο.

Καλά τα λεφτά ναι, αλλά καταλαβαίνεις στο τέλος της ημέρας, ότι θα έρθουν στον πέμπτο τελικό 3.000 φίλοι της ΑΕΚ, δυο ώρες πριν το παιχνίδι και εσύ ακόμα δεν έχεις βγει για ζέσταμα, δεν έχεις πάει να μιλήσεις στ’ αποδυτήρια, καταλαβαίνεις ότι όλο αυτό «βουλιάζει»».

Κάτι φωτογραφίζεις τώρα στο μυαλό σου;

«Εντάξει έχω εικόνες, όπως έχω εικόνες και στον τέταρτο τελικό με τον Ολυμπιακό στην Χαλκίδα, δεν το είχα νοιώσει μέχρι τότε, με τον κόσμο του Ολυμπιακού, να γεμίζει το Κλειστό, «ένιωθες το κόσμο στο στομάχι» και όχι μόνο εσύ, το ένιωθαν όλοι, κοιταζόμασταν μεταξύ μας.

Όπως και πέρυσι, εμείς ήμασταν πολύ τυχεροί που το παιχνίδι έγινε στο ΟΑΚΑ και δεν έγινε κάπου αλλού. Την πίεση την είχε ο Ολυμπιακός και το έβλεπες στα μάτια τους, πραγματικά ότι ήταν «που πάμε τώρα;». Εννοείται ότι βοηθάει η καυτή έδρα, πάρα πολύ και ειδικά το ΟΑΚΑ είναι μια έδρα, που έχει να σπάσει χρόνια. Δεν έχει σπάσει έξι χρόνια τώρα, απ’ τον Ολυμπιακό και από καμία ομάδα δεν έχει σπάσει».

Κάτι που σημαίνει, ότι τα ματς της κανονικής διάρκειας, παίζουν μεγάλο ρόλο για το πλεονέκτημα έδρας.

«Εννοείται παίζει μεγάλο ρόλο, απλά εμείς δείξαμε τώρα με τη νίκη εκτός έδρας επί του Ολυμπιακού στο Κύπελλο, ότι αν μια ομάδα, μπορεί να σπάσει έδρα, αυτή την στιγμή είναι η ΑΕΚ».

«ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΡΕΜΠΛ ΕΙΧΑΜΕ ΦΤΙΑΞΕΙ… DREAM TEAM»

Πως είναι να πετυχαίνεις το «τρεμπλ» με την αγαπημένη σου ομάδα, η οποία είναι και η μοναδική ελληνική ομάδα που το έχει πετύχει; Είναι η κορυφαία στιγμή της καριέρας σου;

«Πριν 20 ημέρες θα σου έλεγα «ναι», τώρα μετά το Euro με την Εθνική ομάδα, αλλά ας πάμε βήμα βήμα (γέλια).

Το τρεμπλ είναι κάτι ξεχωριστό, φαντάσου έπαιζα τότε φουλ, είχαμε και τον Κρις Ουγκάλντε, που είχε τον χιαστό και είχα μπει κατευθείαν στα βαθιά και είχαμε αποκλείσει όλα τα φαβορί.

Μετά την κατάκτηση, γυρίζαμε με το λεωφορείο και λέγαμε μεταξύ μας, «τι κάναμε;» και «πόσο τυχεροί είμαστε;» και ότι απομένει ακόμα ένας στόχος για το πρωτάθλημα. Θέλαμε να έχουμε εμείς αυτό το ρεκόρ και βλέποντας και τον Ολυμπιακό, ήταν ένα βήμα να το πετύχει και εφόσον είχε κερδίσει το Super Cup, πήγαινε προς τα εκεί και εμείς δεν θέλαμε να τους το δώσουμε αυτό.

Εμείς ματώσαμε γι’ αυτό και εμείς πρέπει να έχουμε αυτήν την διάκριση του τρεμπλ, για τα επόμενα χρόνια. Πραγματικά δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει άλλη ομάδα να το κάνει αυτό. Μακάρι να υπάρξει για το καλό του ελληνικού χάντμπολ, αλλά δύσκολα θ’ υπάρξει μια dream team σαν της ΑΕΚ τότε.

Πραγματικά όμως, ήμασταν πολύ τυχεροί και ακόμα το συζητάμε όταν συναντιόμαστε με τις εθνικές ομάδες, ότι αυτό που κάναμε ήταν ένα κατόρθωμα».

Τότε η ΑΕΚ είχε και μια καλή ελληνική φουρνιά και μαζί με τους ξένους που είχαν έρθει, είχε φτιάξει όπως είπες και συ μια πραγματική dream team.

«Ναι ήταν οι Έλληνες τότε, ο Τζηράς, ο Δομπρής, ο Αραπακόπουλος, κλπ».

Έχεις εικόνες απ’ τα πανηγύρια εδώ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μετά το Ευρωπαϊκό;

«Όταν τα ζεις, μόνο τυχερός μπορεί να νιώθεις να έχεις τις καλύτερες αναμνήσεις».

Όλα αυτά που ζήσαμε εκείνο το βράδυ, δεν είναι η ανταμοιβή που λες, «τίποτα άλλο να μην έχω πάρει, έχω ζήσει αυτή την στιγμή με την ΑΕΚ και είμαι γεμάτος»;

«Σίγουρα, ο κόσμος που ήταν από κάτω και ο χαντμπολίστας που έρχεται να σε δει και σου στέλνει μηνύματα, σίγουρα πριν κοιμηθεί λέει «τι κάνω εγώ;», το λέει και εγώ το έλεγα.

Όταν ήμουν μικρός και έβλεπα τους τελικούς, έβλεπα τα βραβεία MVP, τα Κύπελλα, έλεγα «τι κάνω;» θα πάω να κάνω προπόνηση και άμα μ’ ανταμείψει ο Θεός θα είμαι και εγώ εκεί πέρα κάποια στιγμή. Έτσι λοιπόν, δούλεψα και δουλέψαμε όλοι αυτοί που ήμασταν στην ομάδα τότε και ανταμειφθήκαμε».

Εθνική Ελλάδος, Euro και προσωπική διάκριση για σένα βραβείο MVP

«Ο κάθε στόχος ενός αθλητή, είναι και η εθνική ομάδα. Όταν παίζεις στην ΑΕΚ και στον Ολυμπιακό, αυτομάτως είσαι λίγο πιο πάνω απ’ τους άλλους αθλητές για να παίξεις στην Εθνική ομάδα, γιατί υπάρχουν πιο δυνατά ματς απ’ τις υπόλοιπες ομάδες, παίζεις Ευρώπη φουλ και υπάρχει περισσότερη πίεση».

Τρομερή εμπειρία το Euro της Γερμανίας;

«Απ’ την ημέρα που μπήκαμε στο αεροπλάνο, μετά που κατεβήκαμε βλέπαμε επιγραφές Euro 2024 και διάφορα άλλα και λέγαμε «ρε φίλε τι κάνουμε εδώ;». Μετά στο πεντάστερο ξενοδοχείο, όλα έτοιμα για σένα, τα είχες όλα, ξεκούραση, φωτογραφίσεις μετά κατευθείαν προπόνηση στο μεγάλο γήπεδο και έλεγες «θα γεμίσει;».

Ένα γήπεδο σαν το Κλειστό στα Άνω Λιόσια και έβλεπες δεξιά και αριστερά και έλεγες «δεν θα γεμίσει…» και στο πρώτο παιχνίδι με την Πορτογαλία, είναι γεμάτο και δεν πέφτει καρφίτσα. Λες «τι κάνω εδώ ρε φίλε;», απίστευτη εμπειρία. Να τρως στο ίδιο ξενοδοχείο με τους αθλητές που τους βλέπεις στο Champions League και στην τηλεόραση, τότε λες «κάτι έχω κάνει καλά για να είμαι εδώ». Δηλαδή, δεν μπορεί να σου χαρίστηκε κάτι για να ζεις μια τέτοια στιγμή, ανταμείφθηκαν οι κόποι μας.

Κι’ εκεί λες «χαλάλι», χαλάλι που δεν έχω βγει τρεις μήνες για την προετοιμασία, χαλάλι οι περιορισμοί».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Κεδέρης Χρήστος (@kederis_xrhstos)

Έχει συνέχεια η Εθνική, θα την ξανά δούμε σ’ μια τελική φάση διοργάνωσης;

«Η ευχή όλων είναι, να έχουμε μια συνέχεια και για τους επόμενους που θα έρθουν από κάτω, να ζήσουν κάτι παρόμοιο και να υπάρξει μια ανάπτυξη στο άθλημα μας. Καταλαβαίνεις, ότι το χάντμπολ είναι άθλημα που για να συνεχίσει να έχει πνοή και ζωή, χρειάζεται αυτές τις στιγμές, όπως χρειάζεται και τις πορείες των μεγάλων ομάδων στην Ευρώπη».

Να μπει και η τηλεόραση…

«Ναι, φαντάσου τα παιχνίδια της Εθνικής, μπορεί να τα έδειξαν στο YouTube, αλλά η κρατική τηλεόραση δεν τα έδειξε, που πληρώνει ο Έλληνας.

Είναι τραγικό, να μην μπορεί ο καθένας να δει την Εθνική ομάδα, που πληρώνει απ’ τους φόρους.

Οπότε για ν’ έχουμε συνέχεια, πρέπει να έρθει άλλη μια διάκριση τώρα, με την Ολλανδία που έχουμε Μάρτιο – Απρίλιο τα προκριματικά. Οι πιθανότητες δεν είναι μαζί μας, αλλά κι’ αυτοί έχουν απουσίες, οπότε νομίζω ότι ένα 30% το έχουμε και πρέπει να το διεκδικήσουμε».

«ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙΣ 3 ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΣΕ 1 ΣΕΖΟΝ»

Η ΑΕΚ άλλαξε φέτος τρεις προπονητές, πως το βιώνει αυτό ένας αθλητής μέσα στην ομάδα;

«Ξεκινάς με τον Αλέξη Αλβανό, χάνεις το Super Cup, έρχεται μετά ο Ντράγκαν Τζούκιτς, η ομάδα ρολάρει και τώρα ήρθε ένας άλλος προπονητής. Ο κάθε προπονητής δίνει τις δικές του οδηγίες και συμβουλές, φαντάσου δηλαδή όταν ακόμα ένας προπονητής είναι «φρέσκος», να έρχεται και ένας τρίτος να σου αλλάζει τα δεδομένα.

Είναι πολύ δύσκολο γι ένα αθλητή, γιατί εκτός ότι αλλάζουν οι προπονητές, αλλάζουν και οι παίκτες και ξανά καινούργια πρόσωπα στ’ αποδυτήρια και πρέπει να τους μεταδώσεις αυτό που πρέπει να γίνει και ξανά να μπουν στο κλίμα. Δηλ, ότι κερδίσαμε τον Ολυμπιακό με καινούργιο προπονητή και τόσο νωρίς, γιατί εμείς λείπαμε με την Εθνική το 50% των παικτών και ήρθαμε και τον ξέραμε, 10 ημέρες ουσιαστικά.

Είναι δύσκολο, γιατί έρχεται ο δεύτερος προπονητής λες «πάμε για μια νέα αρχή», τώρα ο τρίτος τα σβήνεις όλα και λες πάμε να χτίσουμε πάλι κάτι και πρέπει να πάρεις αυτό που αξίζεις επιτέλους».

Οι «παλιοί» (Παν. Νικολαΐδης, Αραμπατζής, Λέμος κλπ), έχετε ένα ιδιαίτερο βάρος να δώσετε στους καινούργιους και στους ξένους το «τι εστί ΑΕΚ;», να τους βάλετε στο κλίμα;

«Τα παιδιά που είμαστε εδώ πέντε χρόνια και είμαστε ο ελληνικός κορμός, εκτός ότι κάνουμε κάτι καλά, αγαπάμε και την ομάδα και θέλουμε να παλεύουμε για τους τίτλους. Θα προσπαθήσουμε να το μεταδώσουμε αυτό και στους υπόλοιπους, αλλά καταλαβαίνεις «θέλει ν’ ακούσει και ο άλλος;».

Μέχρι ενός σημείου γίνεται αυτό, μετά είναι και οι διοικητικοί που πρέπει να κάνουν αυτό που πρέπει για να δείξουν ότι «ο στόχος δεν πρέπει να χαθεί». Όπως και πέρυσι, χάνεις το Κύπελλο και μετά από μια εβδομάδα έρχονται στο ΟΑΚΑ για τους τελικούς. Εκεί πέρα τους έδωσες να καταλάβεις, ότι δεν μπορείς να ξεκινήσεις πάλι με το 0-1, το μεταδίδεις, όπως κι’ αυτή μεταδίδουν την εκάστοτε εμπειρία τους».

Είναι δύσκολο να παίζεις σ’ ένα άδειο ΟΑΚΑ;

«Η ΑΕΚ και αυτό το τμήμα, χρειάζεται τον κόσμο της ομάδας, πολύ. Απ’ τα ερασιτεχνικά αθλήματα, είμαστε το αγαπημένο άθλημα, μας αγαπάει ο κόσμος και πιστεύω ότι τους έχουμε ανταμείψει φουλ.

Όταν το ΟΑΚΑ γέμισε πέρυσι δυο ώρες πριν το παιχνίδι, δεν θα το ζήσει κανείς ερασιτέχνης αθλητής, αν δεν πάει σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό και συγκεκριμένα στην ΑΕΚ.

Δεν έχω δει ποτέ γεμάτο, τα γήπεδα του Ολυμπιακού (Ηλιούπολη και Ρέντη) και δεν βλέπω χαντμπολικό κόσμο ν’ έρθει να δει το ματς. Κι’ αυτό δεν είναι «γλείψιμο» για τον κόσμο της ΑΕΚ».

Υπάρχουν συζητήσεις με τους συμπαίκτες σου στην Εθνική ομάδα, αλλά αντίπαλοι με τις ομάδες σας γι’ αυτό;

«Ναι το έχουν πει πολλοί και το παραδέχονται κι’ άλλοι. Ναι, είναι νίκη για τον κόσμο της ΑΕΚ. Πέρυσι, για παράδειγμα κάναμε το 1-0, παρότι το γήπεδο δεν ήταν γεμάτο λόγω του αγώνα του ποδοσφαίρου με τον Παναθηναϊκό για τα playoffs. Και ο κόσμος που είχε έρθει δεν ήταν για ματς ΑΕΚ – Ολυμπιακός, αλλά το ένιωθες πολύ ζεστό το ΟΑΚΑ, ένιωθες όμως το παλμό, το ένιωθες δίπλα σου. Εμείς παίζουμε με οχτώ παίκτες, δεν παίζουμε με εφτά.

Πραγματικά, είναι απίστευτο ότι πέρυσι ήταν 3.000 στους τελικούς και 2.000 είναι δυο ώρες πριν το παιχνίδι και βγαίνεις για ζέσταμα και σου λένε έχουν κλείσει τις πόρτες δεν μπαίνουν άλλοι. Πας στ’ αποδυτήρια και τους νιώθεις να είναι έξω απ’ την πόρτα. Και θυμάμαι να μας λέει ο προπονητής (Αλέξης Αλβανός) «τι να πούμε; Τι να πούμε για τακτικές κλπ;», απλά ακούς «1,2,3, ΑΕΚ» και βγαίνεις και όλα ρολάρουν».

Και το «Κασιμάτης» είναι μια δύσκολη έδρα, δεν θέλεις να είσαι αντίπαλος…

«Ναι ναι ισχύει, έχουν περάσει δύσκολα οι παίκτες στις γωνίες εκεί».

Στην αποφώνηση ο Χρήστος τοποθετήθηκε λέγοντας πως:

«Αν δεν είμαι καλός σε αυτό που κάνω, δεν θα μείνω κάπου επειδή με αγαπάει ο κόσμος. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Ναι, με αγαπάει ο κόσμος απλά οκ θα έρχομαι ως φίλαθλος και γιατί όχι σε ένα ΑΕΚ – Ολυμπιακός στο χάντμπολ. Δεν θα πω ‘’Α! με έδιωξε η ΑΕΚ, ή ζηλεύω αυτόν που πήρε’’. Απλά πρέπει να είσαι καλός σε αυτό που κάνεις. Αυτό πρέπει να έχει κάποιος που έχει το μυαλό στο κεφάλι του όταν κάτι τελειώνει ή αν υπάρχει κάποιος καλύτερος και δεν παίρνεις τα λεπτά που θέλεις γιατί πάνω από όλα ήμαστε αθλητές και έχουμε στόχους, έχουμε την Εθνική, να παίξουμε σε κάποιο καλύτερο επίπεδο. Θα φύγω εάν φτάσω στο πικ μου ή δεν έχω να δώσει κάτι άλλο και ο προπονητής και ο πρόεδρος δεν έχει να πάρει κάτι άλλο από εμένα. Καλό το πάθος και η αγάπη αλλά κρινόμαστε στο γήπεδο.»