ΑΕΚ: Ασθενείς και οδοιπόροι παλεύουν με την γκίνια

Πού πονάει τελικώς η ΑΕΚ περισσότερο, καθόλη τη διάρκεια αυτών των μηνών που αγωνίζεται; Στην ενίσχυση που χρειάζεται ή στους τραυματισμούς παικτών που είναι κάτι παραπάνω από καταλυτικοί για εκείνη;

Κι αν είναι η μοίρα της σακατεμένη, δε φταίει ο κόσμος (προφανώς) ούτε και η ίδια. Με έναν στίχο από τον δικό της μελωδό, Στέλιο Καζαντζίδη θα γίνει μια μικρή αναδρομή της δύσβατης πορείας της ΑΕΚ, να έχει γεμάτο το οπλοστάσιό της. Θα μπορούσε να πει κανείς πως το πικρό αυτό σερί ξεκίνησε τον περασμένο Απρίλιο στον αγώνα με τον Άρη για τα play off. Συγκεκριμένα ο αρχηγός της Ένωσης τραυματίστηκε στο γόνατο έπειτα από ένα δυνατό χτύπημα στα δοκάρια. Στην προσπάθειά του ο «Τσίνο» να κερδίσει ακόμη μια μάχη κόντρα στον αντίπαλο, πάγωσε τους πάντες με ότι έγινε. Η κατάστασή του κρίθηκε κάτι περισσότερο από σοβαρή και έπρεπε άμεσα να περάσει την πόρτα του χειρουργείου. Δυστυχώς η ομάδα έπρεπε να ολοκληρώσει όλα της τα παιχνίδια σε πρωτάθλημα και Κύπελλο χωρίς τον Αραούχο, ο οποίος μέχρι και εκείνο το μοιραίο ματς είχε απουσιάσει σε μόλις τρία παιχνίδια στις δύο διοργανώσεις. Ευτυχώς για όλους αυτό το συμβάν δεν στάθηκε εμπόδιο για να τα πάρουν όλα αμπάριζα οι κιτρινόμαυροι.

Και εκεί που όλοι έλεγαν με την ονειρική (ή πολύ περισσότερο ηδονική) κατάκτηση του νταμπλ, πως η τύχη της χαμογέλασε διάπλατα, έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία ο τραυματισμός του Φερνάντες. Ο παίκτης που πέτυχε ένα από τα θεαματικότερα και αλήτικα γκολ, που τρέλανε τους ποδοσφαιρόφιλους, διεγνώσθη το καλοκαίρι με ολική ρήξη αχιλλείου τένοντα στο δεξί πόδι, με το χειρουργείο να είναι μονόδρομος. Για έξι με επτά μήνες ο Ισπανός μεσοεπιθετικός της Ένωσης θα έπρεπε να απέχει, με αυτό να συνεπάγεται πως θα πρέπει να απουσιάσει από πρωτάθλημα και Ευρώπη για μεγάλο διάστημα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα να χάσει έναν παίκτη που έχει όλα τα φόντα να αφήσει το στίγμα του, ακόμα και με λίγα λεπτά συμμετοχής και να βοηθήσει για το καλύτερο δυνατό.

Το μεγαλύτερο «αχ» των Ενωσιτών, ήταν το χαμένο τετ α τετ του Γιένς Γιόνσον κόντρα στον Άγιαξ μέσα στην Νέα Φιλαδέλφεια. Πολλοί, μαζί με αυτούς και ο ίδιος ο παίκτης, απογοητεύτηκαν, πιστεύοντας αυτή η ευκαιρία θα ήταν αρκετά μοιραία για την αγωνιστική πορεία της ΑΕΚ. Η πραγματικότητα φάνηκε πολύ πιο σκληρή από αυτό το σενάριο. Ο παίκτης τραυματίστηκε λίγο αργότερα και ταλαιπωρήθηκε αρκετά μέχρι να επιστρέψει στο 100% των δυνατοτήτων του. Ο Δανός μέσος, που έχει αποδείξει πόσο χρήσιμος αλλά και κρίσιμος παίκτης είναι, έλειψε σε πολύ σημαντικά παιχνίδια. Ο ίδιος επέστρεψε στο επαναληπτικό παιχνίδι της ΑΕΚ με την ολλανδική ομάδα, κι όταν όλα είχαν πάρει τον δρόμο χωρίς επιστροφή. Η παρουσία του «κομπιούτερ», όπως τον αποκαλούν οι φίλοι της ΑΕΚ, σίγουρα θα έδινε άλλη δυναμική στην ομάδα σε ένα ταξίδι που δεν ήταν στρωμένο με ροδοπέταλα.

Προφανώς σε μια ομάδα που είναι συνυφασμένη από το κλίμα που χαρακτηρίζεται με την ατάκα του εμβληματικού τζογαδόρου από την εκπομπή του Φερεντίνου «γκίνια, με έχει φάει γκίνια» δε θα μπορούσε να λείπει κι ένας τραυματισμός από απροσεξία. Λίγες ώρες πριν ταξιδέψει η Ένωση στην Ολλανδία για τον μεγάλο τελικό με τον Άγιαξ και όσο η ομάδα προπονείται ο Πινέδα δέχεται ένα χτύπημα. Ένα ατυχές τάκλιν του Μουκουντί τον τραυμάτισε βαθιά στο πόδι, με την ροή να είναι αρκετά αυξημένη. Αυτό συνετέλεσε ώστε ο παίκτης να παραμένει στην Ελλάδα για να αναρρώσει. Αυτό το συμβάν δυστυχώς είχε ως αποτέλεσμα ο Μεξικανός να λείπει ούτε από ένα, ούτε από δύο αλλά από τρία ματς, που αποδείχτηκαν για την ΑΕΚ επίπονα. Τρία παιχνίδια, ένας Ευωρπαϊκός αποκλεισμός και δύο ισοπαλίες με Παναιτωλικό και Πανσερραϊκό. Κανείς δεν γνωρίζει ποια θα ήταν η αλλαγή που θα προσέφερε ο μάγος της Ένωσης, σίγουρα όμως αποτελεί πολυτέλεια να παίρνει λεπτά συμμετοχής.

Και στο θέμα που πονάει πιο πολύ από κλωτσιά…στο καλάμι. Λιβάι Γκαρσία! Ο παίκτης από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο που την περσινή σεζόν ήταν ο φόβος και ο τρόμος καθώς εκτελούσε κατά ριπάς ταλαιπωρήθηκε από μυϊκούς τραυματισμούς και ταλαιπώρησε και την ομάδα που έμεινε χωρίς επιθετικό, με τα δικά του χαρακτηριστικά. Ο Πόνσε δεν έχει καταφέρει να δώσει στην ομάδα αυτό που περίμενε, ενώ ο Φαν Βέερτ είναι σχεδόν εκτός. Αυτή η πολύμηνη απουσία, ανησύχησε τους πάντες που έπαθαν στερητικό σύνδρομο από την παρουσία ενός κίλερ. Τον περίμεναν σαν αλλοτινό Ανδρέα, κι όχι για μια Ελλάδα νέα, αλλά για μια ΑΕΚ όπως πριν, ωραία. Και εκεί που βλέπουμε όλοι το θωρηκτό να επιστρέφει στην βάση του και όλους να έχουν πάρει μια γερή δόση ανάλογη για να σε στείλει σε τόπο χλωερό σε τόπο αναπάυσεως, ένα μυϊκό πρόβλημα τον θέτει ξανά εκτός πριν από τον επαναληπτικό με τον Άρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης», ενώ τον έχει και σαν ερωτηματικό για το ματς της Κυριακής στο Περιστέρι. 

Δεν μπορεί κάποιος να δώσει μια σαφή απάντηση σχετικά με τους τραυματισμούς που έχουν δυσκολέψει την Ένωση και έχουν ταλαιπωρήσει τους παίκτες. Άλλοτε υπάρχει μια λογική εξήγηση και άλλοτε όχι. Το σίγουρο είναι πως σε μια ακόμη κρίσιμη καμπή της ομάδας η ΑΕΚ πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και αγκαλιά με το απουσιολόγιο. Μπορεί να μην είναι γεμάτο, σαν τις πρώτες ώρες με Αρχαία αλλά έχει ονόματα που είναι σίγουρα οι πιο καλοί μαθητές στην τάξη.