Τζαβέλλας: «Ο Αλμέιδα άλλαξε τα πάντα στην ΑΕΚ – Οι προπονήσεις του πιο δυνατές απ’ τις γερμανικές»

Ο Γιώργος Τζαβέλλας παραχώρησε μια μεγάλη συνέντευξη σε αθλητική ιστοσελίδα και δεν θα μπορούσε να λείψει απ’ την συζήτηση η ΑΕΚ και το ντάμπλ που κατέκτησε με την φανέλα της.

Μια μεγάλη συνέντευξη καριέρας παραχώρησε ο Γιώργος Τζαβέλλας στο gazzetta.gr, μιλώντας για όλους και για όλα, αλλά φυσικά και για την ΑΕΚ.

Για τα χρόνια που αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα, αλλά και για την χρονιά ορόσημο της καριέρας του, που ήταν η περυσινή, πανηγυρίζοντας το ντάμπλ με την φανέλα της.

Επίσης, αναφέρθηκε τόσο για την Εθνική ομάδα, για τις επιλογές της καριέρας τους, για τον ΠΑΟΚ και για την σχέση του με τον Ιβάν Σαββίδη.

Αναλυτικά όσα είπε ο Γιώργος Τζαβέλλας στο Gazzetta.gr για την ΑΕΚ:

Τελείωσες μια χρονιά με νταμπλ στην ΑΕΚ. Δικαιώθηκες για την απόφαση σου, παρότι δεν ξεκίνησε ιδανικά το κεφάλαιο ΑΕΚ για σένα, είχες κάποιες προστριβές; Τι άλλαξε μετά; Ήταν ο προπονητής το θέμα;

«Εντάξει, αυτή η ΑΕΚ είναι καθαρά θέμα Αλμέιδα. Η πρώτη μου χρονιά με τη δεύτερη ήταν τελείως διαφορετικές. Προστριβές δεν είχα, αλλά ήταν μια καταστροφική σεζόν η πρώτη για την ΑΕΚ, ήταν λογικό να υπάρχουν αντιδράσεις. Όμως από την έλευση του Αλμέιδα κι έπειτα ο οργανισμός άλλαξε τελείως, του πιστώνεται όλο αυτό».

Τι ακριβώς άλλαξε;

«Τα πάντα. Πρώτα απ’ όλα τη νοοτροπία των ποδοσφαιριστών, τους κανόνες. Ήρθε και σε ένα καλό τάιμινγκ, στο οποίο η ομάδα έμπαινε σε αυτό το υπέροχο γήπεδο. Οπότε όλα αυτά μαζί ήρθαν και κούμπωσαν και έγινε η τόσο όμορφη χρονιά, που ήταν σαν παραμύθι για μένα».

Πώς κατάφερε τόσο γρήγορα, να αλλάξει εντελώς την αγωνιστική ταυτότητα μιας ομάδας και οι παίκτες να προσαρμοστούν; Όχι μόνο αυτοί που ήρθαν, αλλά και όσοι ήταν εκεί και τους είδαμε να παρουσιάζουν διαφορετικό αγωνιστικό πρόσωπο.

«Πρώτα από όλα το υλικό της ΑΕΚ δεν ήταν κακό. Θέλω να το πω αυτό. Είχαν επενδυθεί χρήματα, είχαν γίνει προσπάθειες για να αρχίσει η ομάδα σιγά-σιγά να αλλάζει επίπεδο για να είναι έτοιμη για το νέο γήπεδο. Δεν έγιναν πολλές μεταγραφές το καλοκαίρι. Απλά, ήταν μια ομάδα η οποία έδειξε από την αρχή ότι θέλει να είναι νικήτρια. Αυτό το πέρασε ο προπονητής. Από την προετοιμασία δηλαδή προσπαθούσαμε κάθε μέρα να τελειώσουμε την προπόνηση! Ήθελε πάρα πολλή δουλειά, πάρα πολύ τρέξιμο, αγώνα. Κάναμε άπειρες ομιλίες. Και όταν ξεκινήσαμε και είδαμε ότι δεν είμαστε αυτοί που ήμασταν και αρχίσαμε να παίρνουμε ψυχολογία, μπήκαμε και στο γήπεδο και όλο αυτό μας πήγε. Είναι σημαντικό το ότι είχε στο πλευρό του και τον Μπονίνι, ένα γυμναστή που είναι κορυφαίος στη δουλειά του και αποτελεί τεράστια προσωπικότητα».

Άρα και το γήπεδο έπαιξε μεγάλο ρόλο…

«Σίγουρα.»

Στη συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει, ο Μπρούνο Άλβες είχε σταθεί στο περιβάλλον, στη φιλοσοφία και την ενότητα όλων των ανθρώπων που βρέθηκαν στο κλαμπ…

«Ο Μπρούνο Άλβες είναι μια τεράστια προσωπικότητα, χαίρομαι που κατάφερα να τον γνωρίσω στο ποδόσφαιρο. Με βοήθησε πολύ, σε πάρα πολλά θέματα. Θα ήθελα να τον έχω γνωρίσει νωρίτερα στην καριέρα μου. Είναι ευλογία για την ΑΕΚ αυτός ο άνθρωπος».

Πώς ήταν η πρώτη φορά που περπάτησες μέσα εκεί;

«Επειδή είχα συνηθίσει από την προηγούμενη ομάδα μου στην Ελλάδα, τον ΠΑΟΚ, να παίζω σε μια έδρα -γιατί η Τούμπα είναι μια εκπληκτική έδρα- το έζησα μετά από χρόνια και στη Φιλαδέλφεια. Η πρώτη μου χρονιά στο ΟΑΚΑ ήταν πολύ δύσκολη. Ένα γήπεδο παγωμένο, στο οποίο κανένας ποδοσφαιριστής δεν ήθελε να αγωνίζεται».

Μετράει τελικά στην ψυχολογία και στην απόδοση του ποδοσφαιριστή. Γιατί κατά καιρούς ακούγονται διάφορα, ότι αυτά είναι για τον κόσμο κ.ο.κ…

«Πάρα πολύ. Όλα παίζουν τον ρόλο τους. Και βλέπουμε πλέον ότι το ελληνικό πρωτάθλημα, πέραν των προβλημάτων που είπαμε, είναι ένα καλό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Πρέπει να το καταλάβουμε. Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω από το ποδόσφαιρο, νομίζουμε ότι είναι όπως το 2014-15, που είχαν σταματήσει να επενδύονται χρήματα, που δεν έρχονταν καλοί ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα. Έρχονται καλοί ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα. Επενδύουν οι ομάδες. Δίνουν χρήματα, δίνουν συμβόλαια. Έρχονται καλοί παίκτες. Βλέπουμε μια βαθμολογία με τις ομάδες στην κορυφή να είναι στον έναν πόντο. Πότε υπήρχε αυτό; Απλά το θέμα είναι εμείς οι ίδιοι να μπορέσουμε να βοηθήσουμε το προϊόν, να το ανεβάσουμε και να γίνουμε καλύτεροι. Πότε θα έρθει αυτή η ώρα;».

Πάρα πολλοί συμπαίκτες σου ξεχώρισαν πέρυσι, αλλά νομίζω έκανε μεγάλη αίσθηση ο Λιβάι που άλλαξε θέση και μετατράπηκε σε ένα σύγχρονο σέντερ φορ που τα «έσπασε». Το περίμενες εσύ αυτό, ζώντας τον καθημερινά;

«Εγώ το περίμενα και το κουβεντιάζαμε με τον Λέβι από την προηγούμενη σεζόν. Είναι ένας αθλητής που καταλαβαίνεις ότι είναι άλλου επιπέδου. Το βλέπεις. Και γι’ αυτό θα ήθελα και το καλοκαίρι να τον έβλεπα σε μια νέα ομάδα, θα ήταν πολύ καλό και για εκείνον και νομίζω ότι η ΑΕΚ, αν η αφετηρία της ήταν μια τεράστια μεταγραφή του Λιβάι Γκαρσία, θα δημιουργούσε άλλες προοπτικές για το μέλλον του οργανισμού στην Ευρώπη».

Η προπόνηση του Αλμέιδα που είπες πριν ότι στην αρχή λέγατε “άντε να τη βγάλουμε”, ήταν επιπέδου Γερμανίας;

«Παραπάνω. Τουλάχιστον ίση, αλλά και παραπάνω. Είναι, δεν ξέρω, τρελό να τον πω; Του το ΄χω πει και του ίδιου! Αλλά δεν παίρνει χαμπάρι».

Σαν άνθρωπος πώς είναι;

«Είναι ένας άνθρωπος που θεωρώ ότι έχει ζήσει τα πάντα στη ζωή του, από αυτά που μας έχει πει. Οπότε απολαμβάνει κι αυτός τη ζωή, βλέπει το ποδόσφαιρο σαν ευχαρίστηση, έχει το ταπεραμέντο το δικό μας, έχει κι αυτός τα νεύρα του, το άγχος του την πίεσή του, είναι ωραίος».

Πες μας καμία ιστορία από τους δύο locos που έχεις συνεργαστεί τον τελευταίο καιρό, τον Αλμέιδα και τον Πογιέτ.

«Είναι προσωπικά δικά τους τώρα αυτά (γέλια). Να σου πω ένα με τον Αλμέιδα πέρυσι. Μετά το ματς στην Τούμπα, το 0-1, πήγα κι έκανα ντου στο γραφείο του και αρχίσαμε και παίζαμε σφαλιάρες. Με τον Αλμέιδα και τους βοηθούς του. Για συγχαρητήρια παίζαμε σφαλιάρες. Δεν είπαμε τίποτα, ξαναβγήκα έξω, πήγα στα αποδυτήρια τα δικά μας και φύγαμε. Τα ζει έντονα πολύ κι αυτός τα παιχνίδια. Ο Πογιέτ είναι στον πάγκο και βλέπει το παιχνίδι όλο. Είναι καθηγητής στο να διαβάζει το ματς την ώρα που παίζεται. Νομίζω ότι είναι ο προπονητής που βλέπει περισσότερο από όλους όσους έχω συνεργαστεί, τι συμβαίνει στο παιχνίδι την ώρα που παίζεται και πώς μπορεί να εξελιχθεί η αναμέτρηση. Και μπορεί να να βλέπει το ματς, να μιλάει με τους βοηθούς του, να μιλάει με εμένα στον πάγκο, να κοιτάζει και λίγο πάνω την κερκίδα, να ξαναγυρνάει και να λες “ρε φίλε πώς γίνεται αυτό; Να μην χάνει τη συγκέντρωσή του και να κάνει αυτό που πρέπει;”».

Διαβάστε τη συνέχεια και όλη τη συνέντευξη του Τζαβέλλα πατώντας ΕΔΩ