Ποστέκογλου: «Ο πατέρας μου ήταν φανατικός οπαδός της ΑΕΚ»

Ο Άγγελος Ποστέκογλου, παραχώρησε συνέντευξη στο BBC και αναφέρθηκε για τα παιδικά του χρόνια, την καριέρα του ως προπονητής, αλλά και για την σχέση του με τον πρόσφυγα πατέρα του, που ήταν φανατικός οπαδός της ΑΕΚ.

Ο προπονητής της Τότεναμ, Άγγελος Ποστέκογλου, έδωσε συνέντευξη στο BBC και στον Γκάρι Λίνεκερ, μιλώντας για την ζωή του.

Τα παιδικά του χρόνια και την απόφαση να φύγει απ’ την χώρα μας για την Αυστραλία, για τον πατέρα του και την αγάπη του, για την ΑΕΚ, ως φανατικός οπαδός της, αλλά και για την καριέρα του, ως προπονητής.

Θυμίζουμε, ότι ο Άγγελος Ποστέκογλου έφυγε απ’ την Σέλτικ και την επιτυχημένη θητεία του, για λογαριασμό της Τότεναμ το φετινό καλοκαίρι, με την οποία έχει κάνει εξαιρετικό ξεκίνημα και βρίσκεται δυο βαθμούς πίσω απ’ την Μάντσεστερ Σίτι.

Αναλυτικά όσα είπε ο Άγγελος Ποστέκογλου στο BBC:

«Ήμασταν μετανάστες. Δεν μοιάζω με τον τυπικό πρόσφυγα, αλλά ήμουν πέντε χρονών όταν φύγαμε. Πήραμε μια βάρκα και δεν είχαμε καμία βεβαιότητα για τίποτα. Την εποχή που η Αυστραλία έψαχνε για μετανάστες για να βοηθήσει με το εργατικό δυναμικό, ο πατέρας μου ήταν ανειδίκευτος εργάτης, οπότε κάναμε αυτό το άλμα, μείναμε σε έναν καταυλισμό προσφύγων για λίγο και μετά αποκτήσαμε ένα σπίτι».

Για τη σχέση με τον πατέρα του, ο οποίος αγαπούσε πολύ την ΑΕΚ: “Το ποδόσφαιρο είναι αυτό που τον έκανε ως άνθρωπο και ήθελα να τον πλησιάσω περισσότερο. Καθόμασταν αργά και παρακολουθούσαμε τους αγώνες. Το μόνο που κράτησε μέσα του από την παλιά χώρα ήταν η αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Η ΑΕΚ ήταν η ομάδα του, γεννήθηκα μερικά χιλιόμετρα από το γήπεδο. Λάτρευε το ποδόσφαιρο και, μεγαλώνοντας, αυτή ήταν η σύνδεσή μου. Η τοπική μας ομάδα ήταν ελληνική, ομάδα μεταναστών, και πηγαίναμε εκεί τις Κυριακές και μπορούσαμε να μιλάμε ελληνικά, ένιωθε άνετα για δύο ώρες.

Είχα μερικές ευκαιρίες να παίξω στην Ελλάδα αλλά τραυματίστηκα στο γόνατο και αυτό ήταν. Αλλά ό,τι έκανα ήταν πραγματικά προπομπός για να γίνω προπονητής».

Σε ερώτηση γιατί επέλεξε την προπονητική, απάντησε: «Πάντα ήθελα να γίνω προπονητής. Μου άρεσε το ποδόσφαιρο. Μου άρεσαν τα πάντα, όχι μόνο να παίζω. Έπαιρνα περιοδικά και διάβαζα για το ποδόσφαιρο και κυρίως για την Λίβερπουλ. Στον παράξενο κόσμο στον οποίο μεγάλωσα, κατέληξα με έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Τον Φέρεντς Πούσκας.

Ο κόσμος με ανακάλυψε τα τελευταία χρόνια , όπου είμαι αρκετά επιτυχημένος εδώ και 25 χρόνια. Δεν το καταλάβαινα, ερχόμουν εδώ πριν από πέντε ή έξι χρόνια. Ήμουν προπονητής της εθνικής ομάδας και ο κόσμος με σύστηνε. Και ήταν σαν να πήγαινα σε εκείνες τις οντισιόν του Χόλιγουντ και να με απέρριπταν, απλά δεν ήξεραν ποιος ήμουν. Ήταν πολύ καταθλιπτικό.

Είναι καλύτερο να σε απολύουν τρεις φορές στην Ευρώπη παρά να έχεις επιτυχία στην άλλη άκρη του κόσμου».

Ενώ για την παρουσία του, τώρα στην Τότεναμ ο Ελληνοαυστραλός τεχνικός παραδέχτηκε ότι «ποτέ δεν πίστευα ότι θα έφτανα εδώ, για να είμαι ειλικρινής, όχι λόγω της ικανότητάς μου, αλλά απλώς επειδή κανείς δεν κοίταζε προς αυτή την κατεύθυνση. Τελείωσα πολύ αργά την καριέρα μου, διοικώντας έναν από τους πιο διάσημους συλλόγους στον κόσμο, τη Σέλτικ και έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους στον κόσμο, την Τότεναμ. Ήρθε αργά, απλά χρειάστηκε κάποιος να κοιτάξει πέρα ​​από τον κανόνα».