AEK1924 Analysis: Το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει ακόμη

Το ΑΕΚ1924 και ο αναλυτής Πέτρος Βαμβακούλας κάνουν τον απολογισμό του αγώνα της Ένωσης κόντρα στον Παναθηναϊκό, που παρά την λευκή ισοπαλία βρήκε την ΑΕΚ εμφανώς ανώτερη, με την υπόθεση τίτλος να παραμένει ορθάνοιχτη τρεις στροφές πριν το φινάλε.

Το βράδυ της Κυριακής στην Λεωφόρο, η ΑΕΚ έχασε μοναδική ευκαιρία να έχει εκείνη την τύχη στα χέρια της όσον αφορά την έκβαση του πρωταθλήματος. Ο Παναθηναϊκός έχει ένα μικρό προβάδισμα διότι έχει την ισοβαθμία, αλλά με εμφανίσεις όπως αυτή, θα πρέπει να προβληματιστεί. Το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει ακόμη, μένουν τρείς αγωνιστικές, υπάρχουν παιχνίδια με ομάδες που έχουν κίνητρο, οι αγώνες είναι συνεχόμενοι, η κούραση είναι δεδομένη, προκύπτουν προβλήματα τραυματισμών, η πίεση είναι πολύ μεγάλη και φαίνεται ότι όλα είναι ακόμη ανοιχτά.

Η ΑΕΚ έκανε τακτικά ίσως το καλύτερο εκτός έδρας παιχνίδι της φέτος, διότι εκείνη δεν άφησε σχεδόν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού τον αντίπαλό της να κάνει το παιχνίδι του, τον περιόρισε σε μόλις 4 τελικές μέσα στο γήπεδο του με μόλις την μία από αυτήν να μπορεί να θεωρηθεί ”κλασσική” και έβγαλε μια εικόνα ομάδας που επιβάλει τον τρόπο παιχνιδιού της στον αντίπαλο και το μόνο που της έλειψε, ήταν το γκολ.

Οι δύο ομάδες συναντήθηκαν την φετινή σεζόν τέσσερις φορές, είχαν απόλυτη ισορροπία σε αποτελέσματα (από μία νίκη και δύο ισοπαλίες), είχαν απόλυτη ισορροπία και στα γκολ(2-2), μόνο που ο Παναθηναϊκός σε κανονική ροή παιχνιδιού τα γκολ των πρασίνων ήταν μηδέν. Και τα δυο γκολ του Παναθηναϊκού ήρθαν με πέναλτι και αυτά στον αγώνα του πρώτου γύρου στην Λεωφόρο.

Ο Ματίας Αλμέιδα παρά τα πολλά προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει την τελευταία στιγμή  και κατά την διάρκεια του αγώνα, παρέταξε μια ομάδα που ήταν συγκεντρωμένη στο πλάνο του από την αρχή μέχρι το τέλος του παιχνιδιού. Υπήρξαν παίκτες που είχαν εντολή να παίζουν man to man αντίστοιχους παίκτες του Παναθηναϊκού και τους κυνηγούσαν σε όλους τους χώρους του γηπέδου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο Τσούμπερ που σαν άλλος Αραούχο είχε αναλάβει να εξουδετερώσει τον κινητήριο μοχλό του Παναθηναϊκού, τον Πέρεθ και ο Πινέδα σαν δεξί μπακ (έπαιζε λες και ήταν η φυσική του θέση) δεν άφησε τον Μπερνάρ να πάρει ανάσα.

Οι περισσότεροι παίκτες των κιτρινόμαυρων έβγαιναν πρώτοι στις μονομαχίες, κέρδιζαν τις δεύτερες μπάλες και ανάγκασαν τον Παναθηναϊκό να πάει σε μεγάλες μεταβιβάσεις κυρίως με τον Μπρινιόλι και με τον Μάγκνουσον. Οι πράσινοι δεν κατάφεραν να βγάλουν μπάλες στην πλάτη της άμυνας της ΑΕΚ με οποιονδήποτε τρόπο, διότι εκείνη έκανε επιθετική άμυνα καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα και ταυτόχρονα είχε πολλούς τρόπους να βγάλει επιθέσεις  με επιθετική μετάβαση. Είτε  βγαίνοντας με τρείς επαφές σε θέση βολής, είτε με οργανωμένη επίθεση πλαγιοκοπόντας κυρίως από δεξιά με Πινέδα και Ελίασον, αλλά και από τον άξονα με τον Γαλανόπουλο να κάνει εξαιρετικό παιχνίδι,  αλλά και τους Τσούμπερ και Γκαρσία να βάζουν δύσκολα στους ανασταλτικούς μέσους των πρασίνων και στα στόπερ, παίζοντας σε μικρούς χώρους με λίγες επαφές, πατούσε εύκολα στην περιοχή του Μπρινιόλι.

Η ΑΕΚ έπαιξε και με μεγάλες μεταβιβάσεις με τον Αθανασιάδη να μην ρισκάρει στην πίεση των παικτών του Παναθηναϊκού. Κάποιες από αυτές -κυρίως όταν η ΑΕΚ έπαιζε με 10 παίκτες στο διάστημα του τραυματισμού του Ρότα- δεν ήταν με ακρίβεια, κάποιες άλλες όμως είχαν ως στόχο τους Γκαρσία και Ελίασον οι οποίοι με την σειρά τους έπαιζαν με πλάτη, υποδεχόμενοι την μπάλα σωστά, βγάζοντας την ομάδα υποδειγματικά προς το επιθετικό της τρίτο. Η ΑΕΚ έβγαζε μια ηρεμία στο παιχνίδι της, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που έβγαζε νευρικότητα, άγχος, και φάνηκε ότι πίεση ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή που μπορούσε να διαχειριστεί, κάτι που το παραδέχθηκε και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Η ΑΕΚ άρχισε τον αγώνα με μία αλλαγή σε σύγκριση με τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Τον Γαλανόπουλο αντί του Πινέδα, αλλαγή σαν πρόσωπα και όχι σαν θέση. Οι υπόλοιποι γνωστοί. Η τετράδα στην άμυνα με Ρότα – Βίντα – Μουκουντί – και Χατζησαφί, ο Γιόνσον μαζί με τον Γαλανόπουλο σε θέση 6, Γκατσίνοβιτς και Ελίασον στα άκρα, Τσούμπερ και Γκαρσία μπροστά. Ακόμη και μετά τις αλλαγές από το 69′ και μετά οι διάταξη δεν άλλαξε , ο Σιμάνσκι στην θέση του Γιόνσον, ο Μάνταλος στην θέση του Γαλανόπουλου, ο Άμπραμπατ στην θέση του Γκατσίνοβιτς αριστερά και ο Φερνάντες στην θέση του Ελίασον δεξιά.

Στο παραπάνω γράφημα φαίνεται ότι ο Γαλανόπουλος έπαιζε ελαφρώς πιο ψηλά από τον Γιόνσον σε κοντινά μέτρα όμως, οι Τσούμπερ και Γκαρσία κινούνταν σαφώς σε πιο χαμηλά μέτρα απ’ ότι συνήθως. Επίσης μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι έδωσε περισσότερο πλάτος από την δεξιά πλευρά με τον Ελίασον να έχει τις βοήθειες του Πινέδα , ενώ ο Γκατσίνοβιτς περισσότερο συνέκλινε στον άξονα παρότι ο Χατζισαφί όταν του δινόταν η ευκαιρία προσπαθούσε να βοηθήσει κάνοντας υπεραριθμία στην αριστερή πλευρά.

Στο γράφημα που αφορά τα μέτρα που βρισκόταν η κάθε ομάδα στο γήπεδο, παρατηρείται ότι καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού, η ΑΕΚ βρισκόταν πιο ψηλά στο γήπεδο απ’ ότι ο Παναθηναϊκός. Ειδικά στα πρώτα 30 λεπτά του παιχνιδιού βρισκόταν από 55 – 57 μετρά ψηλά κάτι που αντικατοπτρίζει και το πολύ δυνατό της ξεκίνημα, σε αντίθεση με τους γηπεδούχους που ειδικά στα πρώτα 15 λεπτά, αναγκάστηκαν από την ΑΕΚ να μείνουν πολύ χαμηλά μόλις στα 41 μέτρα. Το ίδιο παρατηρούμε από το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και μέχρι και το τέλος του αγώνα.

Η εικόνα του αγώνα φαίνεται στον παρακάτω πίνακα των xG. Βάσει της ποιότητας των ευκαιριών η ΑΕΚ θα έπρεπε να είχε πετύχει 2 γκολ και ο Παναθηναϊκός ίσως ένα. Το 0,32 του Παναθηναϊκού στην ουσία βγαίνει από την κεφαλιά του Σπόραρ στο πρώτο ημίχρονο.

Ακόμη ένα στοιχείο που δείχνει την ανωτερότητα της ΑΕΚ, είναι οι επαφές που έκανε κάθε ομάδα μέσα στην περιοχή. Ο Παναθηναϊκός ως
γηπεδούχος είχε μόλις 6 επαφές σε ολόκληρο το παιχνίδι, με τους Παλάσιος(2), και τους Κουρμπέλη – Σπόραρ – Ιωαννίδη – Τσοκάι με μόλις μία επαφή. Αντιθέτως η ΑΕΚ είχε 22 επαφές με τους Τσούμπερ(7) , Χατζισαφί(4) , Γκαρσία(3) , Γαλανόπουλος – Ελίασον(2) και οι Μουκουντί – Γιόνσον – Γκατσίνοβιτς – Άμπραμπατ(1). Όσον αφορά τις τελικές η ΑΕΚ είχε 14 τελικές οι 2 στον στόχο και αντίστοιχα ο Παναθηναϊκός 4 με μία στον στόχο. Οι 11 τελικές από αυτές έγιναν μέσα από την περιοχή.\

Στον πίνακα που ακολουθεί βλέπουμε την επιλογή της ΑΕΚ να παίξει και με μεγάλες μεταβιβάσεις, ειδικά στο τέταρτο 31 ‘ – 45 ‘ όπως διαβάσατε και στον πρόλογο της ανάλυσης, κυρίως με τον Αθανασιάδη.

Στο γράφημα με τις μεγάλες μεταβιβάσεις του Αθανασιάδη. Παρατηρούμε ότι αποδέκτες κυρίως ήταν οι Γκαρσία – Τσούμπερ και Ελίασον.

Στον τομέα της πίεσης και οι δύο ομάδες έκαναν high press με αυτό της ΑΕΚ να είναι ελαφρώς με περισσότερη ένταση, καθώς μόνο στο τέταρτα 16 ‘ – 30’ και στο 76 ‘ – 90 ‘ το high press του Παναθηναϊκού ήταν με περισσότερη ένταση από αυτό των κιτρινόμαυρων.

Στην κατηγορία των μεταβιβάσεων, μια κατηγορία που η ΑΕΚ έχει ένα ποσοστό γύρω στο 85%, και μεγάλο αριθμό, στο παιχνίδι της Κυριακής τα νούμερα της Ένωσης ήταν χαμηλότερα. Τελείωσε τον αγώνα με 76% ακρίβεια και με μικρό αριθμό, 356 από τις οποίες οι 272 ήταν με ακρίβεια. Στις προωθητικές μεταβιβάσεις είχε 68% ακρίβεια με 50/74, και 67% στις μεταβιβάσεις προς το επιθετικό τρίτο με 28/42.

Ρίχνοντας μια ματιά στην ποιότητα των ευκαιριών και από πού δημιουργήθηκαν, θα δούμε ότι ο άξονας και η δεξιά πλευρά, ήταν οι πιο παραγωγικές. 14 επιθέσεις από τον άξονα με 63% ποσοστό και 1,06 xG και 12 επιθέσεις από την δεξιά πλευρά με 37% ποσοστό και 0,62 xG. Αντίθετα από την αριστερή πλευρά έκανε μεν 10 επιθέσεις και οι 10 όμως ήταν ανεπιτυχής.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η ΑΕΚ έδειξε σε ακόμη ένα παιχνίδι φέτος, ότι έχει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, δεν προσαρμόζεται σε κανένα παιχνίδι αντιπάλου, επιβάλει τον ρυθμό της σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια και έδειξε ότι μπορεί να διαχειριστεί την όποια πίεση δεδομένα υπάρχει και ότι το πρωτάθλημα είναι κάτι παραπάνω από ανοικτό. Απομένουν 3 αγώνες, η ΑΕΚ πρέπει να κάνει το καθήκον της να κερδίσει και τα 3 παιχνίδια και να κάνει το ταμείο της στο τέλος. Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει, η χρονιά για την ΑΕΚ είναι ήδη επιτυχημένη.

ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΜΒΑΚΟΥΛΑΣ
Αναλυτής και Scout