AEK1924 Analysis: Η συνέπεια της ΑΕΚ στα must win παιχνίδια και η ποιότητα του Σιντιμπέ

Η ΑΕΚ πέρασε και από το Περιστέρι και ανέβηκε στην κορυφή της βαθμολογίας με μια ολοκληρωτική εμφάνιση. Το ΑΕΚ1924Analysis και ο Πέτρος Βαμβακούλας  εξηγούν μέσω των αριθμών πως ήρθε το διπλό αυτό της Ένωσης και περνούν από ακτίνες τους τον φοβερό και τρομερό Σιντιμπέ.

Στον αγώνα με τον Ατρόμητο η ΑΕΚ είχε μόνο μια υποχρέωση, να νικήσει. Για καθαρά αγωνιστικούς λόγους ήταν ένα παιχνίδι που θα την έφερνε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, και θα αύξανε την διαφορά της από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ.

Από το πρώτο λεπτό του αγώνα, φάνηκε ότι ο Ματίας Αλμέιδα και οι συνεργάτες του είχαν κάνει εξαιρετική δουλειά στο ψυχολογικό κομμάτι, μιας και στο αγωνιστικό έχουν αποδείξει εδώ και καιρό την πολύ καλή δουλειά τους. Η ομάδα μπήκε στο γήπεδο με την σκέψη ότι πρέπει να τελειώσουν την υπόθεση νίκη από το πρώτο κιόλας ημίχρονο.

Προσωπικά θεωρώ ότι το πρώτο ημίχρονο που έκανε η ΑΕΚ στο Περιστέρι θα το βάλω σε μία τριάδα αγώνων ως τα καλύτερα εκτός έδρας, μετά από το παιχνίδι στο Κλεάνθης Βικελίδης με τον ΑΡΗ και το νικηφόρο 0-2, και το παιχνίδι στο Καραϊσκάκης με τον Ολυμπιακό, που παρότι δεν σκόραρε η απόδοση της έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Η Ένωση έτρεξε απίστευτα, δεν άφησε την μπάλα καθόλου στον αντίπαλο τον υποχρέωσε να παίξει την άμυνα του κάτω από το μεσαίο τρίτο του γηπέδου, έκανε high press που κυριολεκτικά πρέπει να διδάσκεται σε σχολές, δημιούργησε φάσεις με διάφορους τρόπους, έβγαλε ωραίους αυτοματισμούς, είχε δύο δοκάρια και φυσικά σκόραρε. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ο Ατρόμητος στο πρώτο ημίχρονο όχι μόνο δεν έκανε τελική προσπάθεια, αλλά δεν πάτησε ούτε μία φορά την περιοχή της ΑΕΚ.

Δεν υπήρξε παίκτης που να υστέρησε. Έχω γράψει σε παλαιότερες αναλύσεις ότι το τακτικό σχέδιο του Ματίας Αλμέιδα όσον αφορά την δημιουργία στο επιθετικό κομμάτι, περιλαμβάνει ένα καθαρό εξτρέμ συνήθως από δεξιά, είτε με τον Ελίασον είτε με τον Άμπραμπατ ή με τον Φερνάντες, να δίνει αυτό το εξτρέμ περισσότερο πλάτος και να βγάζει συνεργασίες με το εκάστοτε δεξιό μπακ (Ρότα ή Σιντιμπέ), από την αριστερή πλευρά δεν υπάρχει καθαρό εξτρέμ, είτε με τον Γκατσίνοβιτς είτε με τον Πινέδα η και σε κάποιες περιπτώσεις τον Αραούχο,
να συγκλίνουν περισσότερο στον άξονα και να δίνει χώρο στο αριστερό μπακ (Χατζησαφί η Μοχαμάντι) να ανεβαίνει σε όλη την πλευρά και να γίνεται εξτρέμ, σαν να παίζει με τρείς στην άμυνα και τα μπακ να παίρνουν όλη την πλευρά. Ο προπονητής της ΑΕΚ βασίζει πολύ το παιχνίδι του στα άκρα, για αυτό και στο ξεκίνημα της χρόνιας άρχιζε τα παιχνίδια με σχηματισμό 3-5-2 το οποίο όμως δεν έδειξε να λειτουργεί και πολύ καλά, γι’ αυτό και γρήγορα σχετικά το άλλαξε.

Στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο ο Αργεντινός τεχνικός, ο οποίος παρεμπιπτόντως το είχε διαβάσει εξαιρετικά, έβαλε τον Σιντιμπέ αντί του Ρότα διότι ήθελε να εκμεταλλευτεί τα χαρακτηριστικά του Γάλλου που φάνηκε ότι ταίριαζαν καλύτερα με τον συγκεκριμένο αντίπαλο. Παρότι ο Ρότα με την τρομερή βελτίωση που έχει την φετινή χρονιά έχει τρεξίματα είναι καλός στο αμυντικό κομμάτι, δεν είναι τόσο αξιόπιστος στο επιθετικό. Κάτι που εν αντίθεση έχει ο Σιντιμπέ, ο οποίος ομολογουμένως διαθέτει άλλη ποιότητα. Σε όσες φάσεις δημιούργησε η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, ο Γάλλος μπακ ήταν μέσα. Είχε μια φοβερή εκτέλεση φάουλ στο οριζόντιο δοκάρι, έβγαλε την ασίστ στον Τσούμπερ για το γκολ και ήταν μέσα στο δοκάρι του Γκατσίνοβιτς που λίγο αν τη έβρισκε την μπάλα, θα κατέληγε στα δίχτυα.

Τώρα στο δεύτερο ημίχρονο και από το 60′ άρχισε να φαίνεται μια κούραση λογικό αν θυμηθούμε το πόσο έτρεξε στο πρώτο και φάνηκαν σημάδια έλλειψης συγκέντρωσης και χαλάρωσης, έδωσε για περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια των παικτών του Ατρόμητου και απειλήθηκε σε δύο περιπτώσεις.

Η ανάλυση του αγώνα

Ο Ματίας Αλμέιδα επανήλθε στο 4-2-3-1 με Σιμάνσκι και Γιόνσον σε θέση 6, με τον Γιόνσον συχνά όμως να κινείται πιο ψηλά από τον Πολωνό, τον Ελίασον σε θέση δεξιού εξτρέμ , τον Γκατσίνοβιτς από αριστερά τον Αραούχο πίσω από τον Τσούμπερ που ήταν ο μοναδικός προωθημένος. Η διάταξη δεν άλλαξε και μετά τις αλλαγές, με τον Πινέδα να πηγαίνει στην αρχή δίπλα στον Σιμάνσκι και αργότερα αριστερά αντί του Γκατσίνοβιτς, τον Φερνάντες δεξιά αντί του Ελίασον, τον Μάνταλο στην αρχή σε θέση 10 και μετά στα χαφ στην θέση του Γιόνσον, και τον Φαν Βεέρτ στην κορυφή της επίθεσης αντί του Τσούμπερ, θέση που έπαιξε για 9 περίπου λεπτά και ο Αραούχο μέχρι να μπει στο παιχνίδι ο Ολλανδός.

\

Στο πρώτο γράφημα μπορούμε να δούμε πόσο ψηλά κινήθηκε η αμυντική γραμμή, με τα δύο μπακ να κινούνται από το μεσαίο τρίτο και πάνω και τον Γιόνσον να παίζει σχεδόν στην ίδια ευθεία με τον Σιμάνσκι και τον Αραούχο να βρίσκεται κοντά στον Γκατσίνοβιτς αριστερά .
Το κάτω γράφημα μας δείχνει το πόσο ψηλά βρίσκεται στο γήπεδο μια ομάδα σε μέτρα, και μπορούμε να δούμε ότι ειδικά στο πρώτο ημίχρονο αλλά και μέχρι το 60′ η ΑΕΚ βρισκόταν σε μέσο όρο 65 μέτρα σε αντίθεση με τον Ατρόμητο που αναγκάστηκε από τους κιτρινόμαυρους να περιοριστεί στα 33 μέτρα μέσο όρο. Στο δεύτερο μέρος από το 60′  μετά ο Ατρόμητος κέρδισε μέτρα και με τις αλλαγές που έκανε ο προπονητής του ανέβασε την ομάδα του πιο ψηλά στο γήπεδο.

Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και ο επόμενος δείκτης που είναι ο δείκτης πίεσης. Στο πρώτο μέρος η ΑΕΚ άσκησε τέτοια πίεση που επίτρεψε στον αντίπαλο της να αλλάζει μέσο όρο μέχρι 5 φορές την μπάλα πριν την χάσει. Αξίζει να δούμε στο γράφημα από το 31 ‘ μέχρι και το τέλος του ημιχρόνου, ότι η ΑΕΚ πίεζε ακόμη περισσότερο για να πετύχει και δεύτερο γκολ και να κλειδώσει το αποτέλεσμα, οι μεταβιβάσεις του Ατρόμητου περιορίστηκαν στις 2,3 προτού χάσει την μπάλα. Ενώ στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ χαμήλωσε την ένταση της και έδωσε το δικαίωμα στον Ατρόμητο να ανεβάσει τις γραμμές του και να κυκλοφορήσει περισσότερο την μπάλα.

Μέσω του high press που έκανε η ΑΕΚ, προήλθαν αρκετές από τις ανακτήσεις μπάλας. Συγκεκριμένα η ΑΕΚ είχε 75 κατοχές μπάλας στο επιθετικό της τρίτο έναντι 34 των γηπεδούχων. Ενώ συνολικά οι κατοχές της ΑΕΚ σε open play ήταν 85 με τις 33 από αυτές να διαρκούν έως 10 δευτερόλεπτα κάτι που σημαίνει ότι πήγαινε σε γρήγορο και άμεσο παιχνίδι με σκοπό να βρει την άμυνα του Ατρόμητου ανοργάνωτη.

Ακόμη ένας τομέας που υπερίσχυσε η ΑΕΚ είναι η μονομαχίες. Όπως παρατηρούμε και στον κάτω πίνακα, από το 16 ‘έως και το 75’ η ΑΕΚ κέρδιζε συνεχώς τις μονομαχίες και μόνο στο τελευταίο
τέταρτο του παιχνιδιού έδειξε να τις χάνει. Είχε 50% κερδισμένες επιθετικές μονομαχίες με 38/76 και 63% στις αμυντικές μονομαχίες με 32/51.

Σε ακόμη ένα παιχνίδι η ΑΕΚ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί και τα άκρα της αλλά και τον άξονα. 16 επιθέσεις έγιναν και από την αριστερή πλευρά αλλά και από τον άξονα με την διαφορά όμως να εντοπίζεται στην ποιότητα των ευκαιριών. Από τον άξονα ήταν το 50% των ποιοτικότερων επιθέσεων με τον δείκτη των xG να φτάνει στο 0,89.
Συνολικά τα xG της ΑΕΚ ήταν 1,77 με το 1,53 να είναι στο πρώτο ημίχρονο, κάτι που δείχνει ότι θα έπρεπε βάσει της ποιότητας των ευκαιριών να είχε πετύχει ακόμη ένα γκολ. Η Ένωση είχε 14 τελικές προσπάθειες αλλά μόνο 1 να είναι στον στόχο. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το δοκάρι δεν μετράει στην στατιστική στον στόχο, μιας και η ΑΕΚ είχε 2 δοκάρια στο παιχνίδι.

Η ΑΕΚ προσπάθησε κυρίως στο πρώτο μέρος του παιχνιδιού, και περισσότερο με τον Χατζησαφί από την αριστερή πλευρά, να παίξει με μεγάλες μεταβιβάσεις στην πλάτη της άμυνας του Ατρομήτου, προς τον Τσούμπερ και τον Αραούχο, εκμεταλλευόμενη το αργό αμυντικό δίδυμο των γηπεδούχων. Έφτασε τις 525 μεταβιβάσεις με τις 448 από αυτές να είναι επιτυχημένες με το ποσοστό της στην ακρίβεια να φτάνει το 85%.
Πολύ καλό ήταν και το ποσοστό στις μεγάλες μεταβίβασες, όπου έφτασε το 74% με 40 από τις 54 να έχουν ακρίβεια.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Έχοντας μείνει μόλις ένα παιχνίδι για να τελειώσει η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, η ΑΕΚ κατάφερε μέσα σε έναν γύρο να καλύψει μια διαφορά 8 πόντων που είχε στο τέλος του πρώτου γύρου από τον Παναθηναϊκό και να βρίσκεται και έναν βαθμό από πάνω του. Σε 12 παιχνίδια στον Β γύρο η Ένωση έχει μαζέψει 30 βαθμούς έχοντας 10 νίκες και 0 ισοπαλίες και 2 ήττες. Σε όσα παιχνίδια υπήρχε το ”πρέπει” για την νίκη η ΑΕΚ ανταποκρίθηκε θετικά. Κατά την προσωπική μου άποψη αυτά τα παιχνίδια ήταν με τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό στην Φιλαδέλφεια, με τον Ιωνικό στην Νίκαια όπου έκανε και την πρώτη της ανατροπή, και τα δύο τελευταία εκτός έδρας με ΟΦΗ και Ατρόμητο. Η ομάδα έχει μπολιαστεί με πίστη, με αυτοπεποίθηση, με νοοτροπία νικητή, και ετοιμάζεται να μπει στο τελευταίο κομμάτι της χρονιάς, με πλήρες το ρόστερ της – κάτι που δεν είχε σε κανένα σημείο από τον Αύγουστο μέχρι και σήμερα- και αυτό πιστεύω ότι θα είναι και το πλεονέκτημά της απέναντι στους υπολοίπους.

MAN OF THE MATCH

DJIBRIL SIDIBE

Η ποιότητα του ήταν δεδομένη. Αυτό που του έλειπε ήταν η φυσική κατάσταση και ο ρυθμός. Ο Ματίας Αλμέιδα έχει τον τρόπο να φέρνει τους παίκτες σε σταδιακή βελτίωση μέσα στην διάρκεια της σεζόν. Ο Γάλλος έκανε πολύ καλό παιχνίδι αντάξιο της ποιότητας του κυρίως επιθετικά, αμυντικά δεν είχε προβλήματα. Εκτός από τα πολύ καλά ανεβάσματα του, πάτησε περιοχή, είχε την ασίστ για το γκολ του Τσούμπερ, αλλά μας έδειξε ακόμη ένα χάρισμα του, ότι μπορεί να εκτελεί και στατικές φάσεις. Είχε μια πολύ ωραία εκτέλεση φάουλ με την μπάλα να πηγαίνει στο δοκάρι.
Ολοκληρωτική εμφάνιση απο τον Τζιμπρίλ Σιντιμπέ.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΆ
1 ΑΣΙΣΤ
0,38 xG
63% ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΜΕ 57/91
75% ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΙΣ ΜΕ 44/59
75% ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΝΤΡΙΜΠΛΕΣ ΜΕ 3/4
3 ΕΠΑΦΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
100% ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΙΣ ΜΕ 4/4
87% ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΙΣ ΜΕ 13/15
1 KEY PASS

Ο xάρτης δράσης του με τους χώρους που κάλυψε μέσα στο γήπεδο.

Το γράφημα με τις ενέργειές του σε πρώτο και δεύτερο ημίχρονο

Και το γράφημα με τις μεταβιβάσεις του, όπου μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι οι πίσω μεταβιβάσεις του είναι ελάχιστες, και ότι δεν δίσταζε να δοκιμάσει να παίξει με μεγάλες μεταβιβάσεις, όπως επίσης ότι έπαιξε αρκετά κάθετα κυρίως με τον Ελίασον.

ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΜΒΑΚΟΥΛΑΣ
Αναλυτής και Scout
* Η ανάλυση έγινε με την βοήθεια της πλατφόρμας στατιστικών wyscout και sofascore