Συγκλονίζει ο Μπακασέτας: «Έχασα τον εαυτό μου, δεν υπήρχε ζωή, ήμουν φάντασμα…» (VIDEO)

Σπουδαία εξομολόγηση από τον Τάσο Μπακασέτα και το «σκοτάδι» της κατάθλιψης: Ο αγώνας που δεν ήθελε να παίξει, οι δύσκολοι μήνες και τα μηνύματα για όλους μας

Ο αρχηγός της Εθνικής μίλησε για την μάχη που έδωσε με την κατάθλιψη και θυμήθηκε τα πρώτα στάδιά της. Ο Μπακασέτας, στο βίντεο του Stars Inc. 11, θυμήθηκε ένα ματς του Πανιωνίου με την Ξάνθη, στο οποίο πέτυχε τρία γκολ, τα οποία δεν του έδωσαν καμία χαρά.

«Άρχισα να χάνω τελείως τον εαυτό μου στην ΑΕΚ», είπε στη συνέχεια ο «Μπάκα», προτού προσθέσει:

«Έγινε πολύς ντόρος γύρω από τη μεταγραφή μου κι όλο αυτό με αποσυντόνισε γιατί ψυχολογικά δεν ήμουν τόσο σταθερός. Όσο περνούσαν οι μέρες, έχανα τον εαυτό μου. Δεν με αναγνώριζα σε πάρα πολλά πράγματα. Ήμουν σε μια κατάσταση πολύ φλατ. Ένιωθα ένα κενό. Μετά δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα ούτε επαγγελματικά γιατί όταν βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση είναι αδύνατο να μπορείς να αποδώσεις τα αναμενόμενα. Οπότε μόλις άρχισα και στην ΑΕΚ να μη κάνω καλά παιχνίδια, υπήρχαν πολλές προσδοκίες και από τον εαυτό μου και από τον κόσμο… Ήταν μία κατάσταση στην οποία δεν μπορούσα να αποδώσω καθόλου, δεν ήμουν συγκεντρωμένος, προσπαθούσα να καταλάβω τι γίνεται, δεν έβρισκα άκρη.

Ζήτησα βοήθεια από έναν ειδικό να φτιάξω τον εαυτό μου, να λύσω όποια θέματα είχα. Με πολλή δουλειά γιατί αυτά δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη κατάφερα πλέον να ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω και να είμαι ο εαυτός μου. Στην Τουρκία ηρέμησα εντελώς και απέκτησα πάλι τον εαυτό μου. Με βοήθησε και η περίδος της καραντίνας».

Ο μεσοεπιθετικός της Τράμπζονσπορ συνέχισε λέγοντας: «Μου πήρε περίπου έξι μήνες. Ήθελα πιο νωρίς να πάω σε έναν ειδικό, καταλάβαινα ότι κάτι δεν πάει καλά. Ένιωθα πολύ ευάλωτος σε πολλά πράγματα. Θεωρώ ότι και η ηλικία μου δεν ήταν.. δεν ήμουν τόσο ώριμος για να πάω ένα βήμα παρακάτω εκείνη την εποχή. Μας αρέσει να κρυβόμαστε πίσω από πράγματα και καταστάσεις, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με την κατάσταση να κοιτάξεις κατάματα και να δουλέψεις πάνω σε αυτό να πας παρακάτω.

Τα προβλήματα τα δικά μου ξεκίνησαν όταν έγινα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής γιατί αυτή η μετάβαση από το β’ ομάδα που είναι όλα ρόδινα, μετά όταν φτάνεις σε επίπεδο επαγγελματισμού αλλάζουν πολλά πράγματα. Έπρεπε να αλλάξω κάποια πράγματα του χαρακτήρα μου για να μπορέσω να ανταποκριθώ στις υψηλές προσδοκίες που είχα πάντα για τον εαυτό μου. Είμαι πολύ εσωστρεφής δεν θέλω να μεταφέρω τα προβλήματα που έχω στους άλλους, δεν μου αρέσει να τα μοιράζομαι. Κι αυτό κακό μου έκανε και προσπαθώ να τα βελτιώσω. Κρατούσα πάρα πολλά πράγματα μέσα μου. Έτσι είχα συνηθίσει».

Για το πώς περνούσε εκείνες τις μέρες: «Ζωή δεν υπήρχε, πολύ σπίτι. Δεν σκεφτόμουν τίποτα άλλο από το πρόβλημα που έχω και πως θα το ξεπεράσω. Διαρκείς αρνητικές σκέψεις. Κοιμόμουν. Δεν είχα κάτι σαν προσωπική ζωή. Σπίτι, έβλεπα μπάλα. Δεν έκανα σχεδόν τίποτα. Στο ποδόσφαιρο δεν ήμουν ο εαυτός μου. Ήμουν σε μια διαρκή σύγκρουση, σε μια κόντρα πολύ τοξική που σε κουράζει απίστευτα σωματικά και ψυχικά. Προσπαθείς να το αλλάξεις»