Νέμεθ: «Ήθελα να μείνω στην ΑΕΚ»

Advertisement

Ο πρώην Ούγγρος επιθετικός της ΑΕΚ και νυν του ΜΤΚ, Κρίστιαν Νέμεθ παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη σε ελληνικό Μέσο, αναφέροντας ότι ο ίδιος επιθυμούσε την παραμονή του στην Ένωση, αλλά λόγω των οικονομικών προβλημάτων δεν ήταν εφικτό.

Με τα καλύτερα λόγια μίλησε για την ΑΕΚ, ο Κρίστιαν Νέμεθ, χαρακτηρίζοντας την, ιδανικό περιβάλλον, όταν βρέθηκε στην χώρα μας, ως δανεικός απ’ την Λίβερπουλ.

Επίσης, ο Ούγγρος εξέφρασε την τότε επιθυμία του, να παρέμενε στην Ένωση και μετά την ολοκλήρωση του δανεισμού του, ωστόσο τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας, στάθηκαν εμπόδιο.

Αναλυτικά όσα είπε ο Κρίστιαν Νέμεθ στο gazzetta.gr:

Το story της μετακίνησής σου στην ΑΕΚ ποιο ήταν;

«Ήταν η τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου. Τα είχα πάει πολύ καλά στην προετοιμασία με την Λίβερπουλ. Ο Ράφα Μπενίτεθ, όμως, μου είχε πει ότι δεν θα έχω την ευκαιρία να παίξω πολύ. Εγώ χρειαζόμουν αγωνιστικά λεπτά γιατί ήμουν κοντά και στην κλήση μου στην εθνική ομάδα. Τότε η ΑΕΚ επρόκειτο να παραχωρήσει στη Λίβερπουλ τον Κυργιάκο και έτσι ρωτήθηκα αν θα με ενδιέφερε να πάω στην Ελλάδα. Απάντησα θετικά και συμπεριλήφθηκα στη συμφωνία των δύο πλευρών. Δεν είχα πολύ χρόνο να το σκεφτώ και επέλεξα να δοκιμάσω αυτή την προοπτική».

Πώς ήταν η κατάσταση που συνάντησες στην ΑΕΚ τις πρώτες μέρες της παρουσίας σου εκεί;

«Ερωτεύθηκα αμέσως τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα. Το πάθος που έχει αυτός ο λαός για το ποδόσφαιρο είναι απίστευτο. Ειδικά όταν κάποιος τα πηγαίνει καλά, όλοι τον έχουν σαν Θεό! Αυτά ήταν και τα πρώτα συμπεράσματα που έβγαλα».

Ποια είναι η άποψή σου για τον Ντούσαν Μπάγεβιτς;

«Ήταν ένας πολύ σοβαρός αλλά και καλός προπονητής που απολάμβανε το σεβασμό από όλους, τόσο εντός του συλλόγου όσο και γενικότερα στη χώρα. Το πρόβλημα ήταν ότι τον χειμώνα είχα έναν τραυματισμό στον ώμο σε αγώνα της εθνικής και έτσι στη συνέχεια έχασα αρκετά ματς. Έμεινα για 3-4 μήνες εκτός δράσης και αυτό ήταν απογοητευτικό, γιατί τα πήγαινα καλά στην ΑΕΚ. Τραυματίστηκα τον Νοέμβριο και επέστρεψα στα γήπεδα τον Μάρτιο».

Βίωσες μία δύσκολη οικονομικά περίοδο στην ΑΕΚ. Πώς το έζησες αυτό; Θεωρείς ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα επηρέαζε περισσότερο τους ξένους παίκτες σε σχέση με τους Έλληνες;

«Εγώ ήθελα να μείνω στην ΑΕΚ και μετά το τέλος της πρώτης μου χρονιάς στην Ελλάδα. Αυτό, ωστόσο, δεν ήταν εφικτό γιατί είχαν εμφανιστεί τα οικονομικά προβλήματα στο σύλλογο και έτσι δεν μπορούσε να δώσει τα χρήματα που ζητούσε η Λίβερπουλ. Τότε, εμφανίστηκε ο Ολυμπιακός και με απέκτησε. Από εκεί και πέρα, υπήρχαν καθυστερήσεις στις πληρωμές αλλά δεν μπορώ να πω ότι αυτές επηρέαζαν τους ποδοσφαιριστές. Μπορεί μεν να είχαν τις οικογένειές τους και η κατάσταση να τους δημιουργούσε έναν προβληματισμό, ωστόσο, έπαιζαν σε μία μεγάλη ομάδα με ψηλούς στόχους. Έτσι, το πάθος ήταν αυτό που τους έκανε να επικεντρώνουν την προσοχή τους στον αγώνα. Μιλώντας για εμένα προσωπικά, σίγουρα δεν ήταν προτεραιότητα τα χρήματα αλλά το να παίξω ποδόσφαιρο».

Από τις τρεις ελληνικές ομάδες στις οποίες αγωνίστηκες, ξεχωρίζεις κάποια ως προς τις εμπειρίες που έζησες;

«Στην ηλικία που ήρθα εγώ στην Ελλάδα, η ΑΕΚ αποτέλεσε ιδανικό περιβάλλον».

Αν σου ζητούσε κάποιος να ξεχωρίσεις κάποιες στιγμές που σου έχουν χαραχθεί πιο έντονα στο μυαλό από τις ημέρες σου στην Ελλάδα, ποιες θα ήταν αυτές;

«Μπορεί να μην ήμουν τόσο ενεργό μέλος της ομάδας, καθώς στο δεύτερο μισό της σεζόν δεν άνηκα στο ρόστερ, ωστόσο η κατάκτηση του πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό ήταν κάτι σπουδαίο για εμένα. Από εκεί και πέρα, οι αγώνες στο Europa League με την ΑΕΚ ήταν πολύ ξεχωριστοί, όπως και το γκολ που πέτυχα κόντρα στον Ολυμπιακό. Ένα γκολ σε ντέρμπι έχει πάντα μεγάλη αξία. Στην Ελλάδα βίωσα πόσο σπουδαίο μέγεθος είναι ο Ολυμπιακός. Ασφαλώς και η ΑΕΚ είναι μεγάλη ομάδα. Άλλωστε, από αυτήν μου την εμπειρία με ξεχωρίζει ο κόσμος στο δρόμο όποτε επιστρέφω στην Αθήνα».

Θυμάσαι και από την εποχή που αγωνιζόσουν στην Ελλάδα πως υπήρχε μία συνεχής συζήτηση για τη διαιτησία και τα όσα συμβαίνουν εκτός αγωνιστικών χώρων. Αυτό συνιστά πρόβλημα για έναν ξένο ποδοσφαιριστή;

«Δεν μπορείς να βγάλεις τις κόντρες για τη διαιτησία από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι του αθλήματος στη χώρα. Συνδέονται άμεσα με το πάθος που υπάρχει για τη νίκη, με τη νοοτροπία “refuse to lose”. Οι Έλληνες λατρεύουν να κερδίζουν, γι’ αυτό διαφωνούν τόσο έντονα».

Ποιο είναι το πιο δύσκολο γήπεδο στο οποίο έχεις αγωνιστεί ως φιλοξενούμενος;

«Αυτό του ΠΑΟΚ, χωρίς δεύτερη σκέψη. Στην Τούμπα φοβόμουν να πλησιάσω τους οπαδούς. Θυμάμαι να πετούν συνεχώς αντικείμενα κάθε φορά που κάποιος ποδοσφαιριστής της αντίπαλης ομάδας πήγαινε κοντά τους. Πρέπει να έχεις… καρύδια για να παίξεις εκεί».

Πόσο θεωρείς ότι μία τέτοια ατμόσφαιρα, όπως αυτή που περιγράφεις, επηρεάζει την απόδοση ενός ποδοσφαιριστή;

«Πολλοί παίκτες αγαπούν να παίζουν τέτοιους αγώνες. Θεωρούν πως σε αυτά τα ματς υπάρχει το “πρέπει”. Τα ντέρμπι στην Ελλάδα είχαν κάτι πολύ ξεχωριστό. Όταν έχεις υπάρξει μέλος του Ολυμπιακού, μπορείς να καταλάβεις καλύτερα τι σημαίνει να δίνει ο αντίπαλος τα πάντα για να σε κερδίσει. Είσαι στην ομάδα που όλοι θέλουν να νικήσουν, γιατί για τους αντιπάλους είναι αυτός ο πιο σπουδαίος αγώνας της σεζόν. Στις περισσότερες, βέβαια, έδρες του πρωταθλήματος, όταν πηγαίναμε με τον Ολυμπιακό, ήταν σαν να παίζαμε εντός έδρας. Θυμάμαι να ταξιδεύουμε στην Κρήτη για να αγωνιστούμε κόντρα στον ΟΦΗ, μία ομάδα που έχει πολύ κόσμο στην πόλη και στο αεροδρόμιο μας περίμεναν πολλοί οπαδοί του Ολυμπιακού».

Πώς ήταν η ζωή σου εκτός γηπέδων στην Αθήνα;

«Αγαπώ την Αθήνα. Έμενα στη Βούλα και πήγαινα συχνά στην παραλία. Αυτό από μόνο του αρκούσε για να ερωτευθώ αυτήν την πόλη».

Πώς θα συνέκρινες τη φιλοσοφία γύρω από το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και αυτήν στην Ουγγαρία;

«Δεν απέχουν πολύ. Είχαμε πολλά προβλήματα στην Ουγγαρία. Από την ημέρα, όμως, που ανέλαβε ο σημερινός πρωθυπουργός, ο Όρμπαν και ο σημερινός πρόεδρος της Ομοσπονδίας, έγιναν πολλά βήματα προόδου. Χτίστηκαν γήπεδα ακόμα και για τις πιο μικρές ομάδες και δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στο να εξελιχθούν νεαροί γηγενείς ποδοσφαιριστές».

Υπάρχει κάποια απόφαση που έχεις πάρει στην καριέρα σου και για την οποία να έχεις μετανιώσει;

«Αν είχα περισσότερη υπομονή σε κάποιες περιπτώσεις, ίσως τα είχα καταφέρει ακόμα καλύτερα. Για παράδειγμα, αν δεν είχα πάει τότε στην ΑΕΚ και είχα μείνει στη Λίβερπουλ, πιθανότατα θα είχα πάρει κάποια ευκαιρία στην πρώτη ομάδα. Αν είχε συμβεί αυτό, όλα θα ήταν διαφορετικά γιατί έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, ξεκίνησα ουσιαστικά από ένα χαμηλότερο σκαλί».

Όμως η ΑΕΚ δεν έμοιαζε για σένα ως το σκαλοπάτι για να διεκδικήσεις μία ευκαιρία στη Λίβερπουλ;

«Εκείνη την περίοδο το να πάω στην ΑΕΚ έμοιαζε ως το καλύτερο σενάριο για εμένα. Αν, όμως, έμενα τότε στη Λίβερπουλ, ενδεχομένως να είχα πραγματοποιήσει το ντεμπούτο μου στην πρώτη ομάδα σε κάποιο ματς Κυπέλλου ή ακόμα και πρωταθλήματος. Θα είχα παλέψει με τον Ενγκόγκ για μία θέση».