AEK1924 Analysis: Το «μαύρο κουτί» της Λεωφόρου

Εγκαινιάζεται η στήλη “AEK1924 Analysis” σε συνεργασία με τον Πέτρο Βαμβακούλα και η αρχή γίνεται με την ανάλυση του παιχνιδιού της Ένωσης στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό

Το AEK1924.gr βρίσκεται στην ευχάριστη θέση, να εγκαινιάσει τη νέα της στήλη, “AEK1924 Analysis“, αναλύοντας τους αγώνες της  ΑΕΚ, την οποία θα αναλάβει ο Πέτρος Βαμβακούλας, αναλυτής ποδοσφαίρου και πτυχιούχος scouting του Alfa Sports Analysis Diploma, παραθέτοντας διάφορα στατιστικά στοιχεία.

Μετά από κάθε αγώνα, θα υπάρχει εκτενή ανάλυση του παιχνιδιού της ΑΕΚ, με το… ντεμπούτο να γίνεται σήμερα με την ανάλυση για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση, απ’ την ήττα της ΑΕΚ στο ντέρμπι με τους Πράσινους, αξίζει να σημειωθεί ότι σε μια ανάλυση αυτά που λαμβάνουμε υπόψιν, είναι τα ποιοτικά δεδομένα που μας δείχνει ο ίδιος ο αγώνας, αλλά φυσικά και τα ποσοτικά δεδομένα που έχουν να κάνουν με τους αριθμούς που προκύπτουν ομαδικά και ατομικά. Εμείς θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το παιχνίδι της ΑΕΚ και να δούμε θετικά και αρνητικά στοιχεία απ’ το παιχνίδι της.

Η ΑΕΚ ξεκίνησε με σχηματισμό 4-2-3-1 με δύο κεντρικά χαφ (6αρια) και έναν επιτελικό μέσο (10αρι).

Βλέπουμε δηλαδή τον Γιονσον να κινείται πιο πίσω από τον Σιμανσκι, και τον Αραούχο με τον Πινέδα στην ουσία να κινούνται σχεδόν στους ίδιους χώρους.

Ενώ στο παρακάτω γράφημα είναι οι θέσεις και η διάταξη μετά τις αλλαγές.

Από το 58ο λεπτό η διάταξη άλλαξε από 4-2-3-1  σε 4-3-3 και όχι σε 4-2-4 .

Από εκείνο το λεπτό, που έγιναν οι 4 αλλαγές του Αλμειδα και στην ουσία ο Μανταλος είχε τον ρόλο του 6αριου και ο Αραουχο με τον Πινέδα τους ρόλους των εσωτερικών χαφ δηλαδή των 8αριων. Βέβαια όταν μπήκε στο παιχνίδι ο Φαν βερτ πήγε στην κορυφή της επίθεσης και πέρασε θεωρητικά στον χώρο του κέντρου ο Γκαρσία.

Με την αλλαγή της διάταξης και έπειτα η ομάδα πήρε μέτρα στο γήπεδο και δημιούργησε 3 φάσεις για γκολ, δύο με τον Αραούχο και μια με τον Γκαρσία όπως βλέπουμε και στο γράφημα με τα x/g. Η ΑΕΚ είναι με την μαύρη γραμμή.

Βέβαια βγάζοντας από το παιχνίδι τα δύο κλασσικά κεντρικά της χαφ ,τον Γιόνσον και τον Σιμανσκι, έχασε σε συνοχή,  σε τρεξίματα και σε αλληλοκαλύψεις που έδιναν οι δύο χαφ αμυντικά, γι αυτό και ο Παναθηναϊκός δημιούργησε και αυτός με την σειρά  του τα προβλήματα στην άμυνα της ΑΕΚ από τον άξονα όπως φαίνεται πιο κάτω. Το 80% των επιθετικών του ενεργειών έγιναν από τον άξονα.

Απ’ την άλλη η ΑΕΚ δεν είχε ισορροπία στις επιθέσεις τις γιατί ειδικά ο Γκατσινοβιτς μέχρι και το 57ο λεπτό όπου και αντικαταστάθηκε, δεν πήρε τις απαιτούμενες προσπάθειες από την αριστερή πτέρυγα όπου αγωνιζόταν και εκ των πραγμάτων μάλλον αποδείχθηκε λάθος επιλογή διότι κάτι που μπορεί και κάνει καλά ο Γκατσινοβιτς είναι το συνεχές πρεσάρισμα , χθες η ΑΕΚ δεν το είχε σε βαθμό που το είχε στα προηγούμενα τρία ματς. Κι’ αυτό φαίνεται από τον δείκτη PPDA όπου και μέχρι πριν τον χθεσινό αγώνα η ΑΕΚ ήταν πρώτη στην σχετική κατηγορία στην Super League , αλλά εχθές ο Παναθηναϊκός έβγαλε μεγαλύτερη πίεση από την ΑΕΚ.

Μόνο από το 61ο λεπτό μέχρι και το 75ο έβγαλε μεγαλύτερη πίεση και αυτό είχε λογική διότι μπήκαν τέσσερις ξεκούραστοι παίκτες με διάθεση να τρέξουν και να πιέσουν με ένταση.

Το παιχνίδι είχε πολύ τακτική και ο Ματίας Αλμειδα το είχε διαβάσει καλά και θεωρώ ότι ακόμη και μέχρι το σημείο πριν το δεύτερο γκολ του Παναθηναϊκού, το παιχνίδι πήγαινε όπως το είχε σχεδιάσει.

Σε οργανωμένη άμυνα η πίεση της ΑΕΚ ξεκινούσε από το μεσαίο τρίτο και με την διάταξη να γίνεται κάτι σαν 4-4-2 με τον Αραούχο και τον Πινέδα να πιέζουν μαζί ψηλά αλλά όχι με ένταση και τον Γκαρσία από δεξιά και τον Γκατσινοβιτς από αριστερά να δίνουν βοήθειες στα μπακ της πλευράς, κάνοντας τετράδα στον μεσαίο τρίτο με τον Σιμανσκι και τον Γιονσον.

Ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε με μεγάλες μπαλιές να βγάλει στη  πλάτη της άμυνας τους Αιτορ και Παλασιος από τις πτέρυγες αλλά και τον Σποραρ κεντρικά. Κάτι που φαίνεται και στο  πίνακα ότι ο Παναθηναϊκός έπαιξε με ποσοστό 13% με μεγάλες μπαλιές σε αντίθεση με την ΑΕΚ που μόνο στο τελευταίο τέταρτο του παιχνιδιού σήκωσε ψηλά την μπάλα έχοντας και μέσα στην περιοχή τον Φαν Βέερτ αλλά και το  Γκαρσία.

Ένα άλλο σημείο αφορά τις μονομαχίες. Όπως βλέπουμε στον πίνακα η ΑΕΚ κέρδισε στις συνολικές μονομαχίες και στις εναέριες, έχοντας 30 παραπάνω κερδισμένες μονομαχίες έναντι του Παναθηναϊκού, παρόλα αυτά δεν κατάφερε να φτάσει έστω στην ισοφάριση διότι δεν κατάφερε να είναι αποτελεσματική στις ευκαιρίες που τις παρουσιάστηκαν.

Στον παρακάτω πίνακα, μας δείχνει που παίχθηκε περισσότερο η μπάλα. Φανερά με 45% στο μεσαίο τρίτο του γηπέδου και μετά με 30% στο αμυντικό τρίτο του Παναθηναϊκού και τέλος με 25% στο αμυντικό τρίτο της ΑΕΚ.

Ατομική ανάλυση

Συνεχίζουμε με την ατομική ανάλυση του κάθε παίκτη μαζί με τον χάρτη που κινήθηκε, μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς οπότε χρειάστηκε ήταν εκεί με τρεις εξαιρετικές επεμβάσεις και φοβερά αντανακλαστικά κράτησε το σκορ. Είχε επίσης και καλό ποσοστό μεταβιβάσεων με τα πόδια στο 92%.

Ο Λάζαρος Ρότα ήταν κακός αμυντικά έδωσε 7 μονομαχίες με τον Αϊτόρ και έχασε τις 6 , αλλά και επιθετικά δεν βοήθησε σχεδόν καθόλου είτε τον Γκαρσία είτε τον Άμραμπατ.

Σε αντίθεση με τον Ρότα, ο Εχσάν Χατζισαφί από την αριστερή πλευρά κατάφερε και περιόρισε σημαντικά τον Παλάσιος και αυτό φαίνεται από τις έξι μονομαχίες που έδωσε με τον Αργεντινό και κέρδισε και τις έξι, και από τις 12 συνολικά κέρδισε τις 11. Επιθετικά δεν βοήθησε ούτε αυτός αλλά είχε μπροστά του τον Γκατσίνοβιτς σε μια θέση που μάλλον δεν του ταιριάζει.

Ο Γιώργος Τζαβέλλας δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι έκανε ένα απ’ τα καλύτερα του παιχνίδια με την φανέλα της ΑΕΚ και το λένε και οι αριθμοί 11/13 κερδισμένες μονομαχίες και 83% ακρίβεια στις πάσες του. Μπόρει να έπαιζε δίδυμο με τον Βίντα αλλά κάλυπτε περισσότερο χώρους παίρνοντας το βάθος στην άμυνα.

Ο Ντομαγκόι Βίντα προς το τέλος του ματς φάνηκε πολύ κουρασμένος καθώς από το 57ο λεπτό και μετά αναγκάζονταν να βοηθάει τον Μάνταλο στο μεσαίο τρίτο ανεβαίνοντας αρκετά συχνά για να καλύπτει χώρο. Όσον αφορά τις μονομαχίες είχε μέτρια απόδοση κερδίζοντας 9/15.

Ο Γενς Γιόνσον για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν παντού όπως φαίνεται και στον χάρτη δράσης του. Έτρεχε, προσπαθούσε να βοηθήσει στα μαρκαρίσματα τα μπακ, μοίραζε σωστά έχοντας 83% ακρίβεια στις πάσες και και 78% κερδισμένες μονομαχίες. Κάτι που αποδεικνύει ακατανόητη την αλλαγή του.

Απ’ την άλλη ο Νταμιάν Σιμανσκι για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι μοιάζει λίγο σαν να μην καταλαβαίνει τι ακριβώς πρέπει να κάνει στο γήπεδο. Είχε 57% κερδισμένες μονομαχίες δηλαδή 8/14 και 1/7 ανακτήσεις στο μεσαίο τρίτο.

Ο Ορμπελίν Πινέδα αγωνίστηκε σε όλο το παιχνίδι έτρεξε πολύ έπαιξε σε δύο διαφορετικές θέσεις, ξεκίνησε σαν επιτελικός μέσος 10αρι και μετά τις αλλαγές από το 57ο λεπτό και μετά σαν εσωτερικός δεξιός μέσος 8αρι, πιστώνεται την πολύ ωραία ενέργεια και το τελείωμα του στο γκολ, είχε 67% στις ντρίμπλες που επιχείρησε και 5/7 ανακτήσεις μπάλας.

Ο Μιγιάτ Γκατσινοβιτς θεωρώ ότι στις θέσεις που έχει χρησιμοποιηθεί δεν μπορεί να προσφέρει τα αναμενόμενα που είναι αρκετά. Τακτικά ήταν σωστός σε αυτό  που του ζήτησε ο Αλμέιδα να κάνει, δεν έχανε την θέση του βοηθούσε τον Χατζησαφί οπότε χρειαζόταν αλλά δεν έχει τις κινήσεις ειδικά χωρίς την μπάλα που απαιτεί αυτή η θέση. Στα 67 λεπτά που έπαιξε είχε 72% ακρίβεια στις πάσες αλλά είχε επίσης το πολύ φτωχό 33% κερδισμένες μονομαχίες.

Απ’ εκεί και έπειτα, πρέπει να βρεθεί τρόπος να αξιοποιηθεί ο Γκαρσία. Δεν ήταν σε καλή μέρα και αυτό φαίνεται από τις 16/33 κερδισμένες μονομαχίες δηλαδή 48% ποσοστό και από τις 31/53 επιτυχημένες ενέργειες. Κι’ αυτός έπαιξε σε όλο το ματς και άλλαξε τρείς θέσεις. Ξεκίνησε σαν δεξί εξτρέμ με εντολές όμως να χαμηλώνει στο γήπεδο και να βοηθάει τον Ρότα και από το 57ο λεπτό και μετά σαν σέντερ φορ, αλλά όταν μπήκε ο Φαν Βέερτ έπαιζε θεωρητικά σαν εσωτερικός μέσος από τα αριστερά.

Ο Σέρχιο Αραούχο πστώνεται την πάσα που έγινε ασίστ στο γκολ του Πινέδα αλλά χρεώνεται επίσης και τις δύο μεγάλες ευκαιρίες που έχασε μέσα από την περιοχή του Παναθηναϊκού που για την κλάση του έπρεπε να είχε βάλει τουλάχιστον την μια. Είχε 92% ακρίβεια στις πάσες αλλά και μόλις 31% κερδισμένες μονομαχίες.

Ο Άμραμπατ έκανε σε 37 λεπτά όσα δεν έκανε ο Γκαρσια σε 57 λεπτά. Δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα στον Γκάνεα έδωσε φρεσκάδα από την δεξιά πλευρά έβγαλε μια φοβερή πάσα στον Αραούχο πάρε βάλε αλλά είχε και μία λάθος μεταβίβαση στο χώρο του κέντρου που παρά λίγο θα κατέληγε σε γκολ εις βάρος της ομάδας.

Ο Μάνταλος έπαιξε σε μια θέση που εγώ προσωπικά δεν θυμάμαι να έχει παίξει ξανά στην ΑΕΚ. Ανέλαβε το ρόλο του 6αριου σε σχηματισμό 4-3-3 έδωσε 8 μονομαχίες κέρδισε τις 5 και από τις 8 πάσες που δοκίμασε να περάσει μόνο οι 3 ήταν επιτυχημένες. Φανερά δεν μπορεί να παίξει την θέση.

Ο Ελίασον  αγωνίστηκε 37 λεπτά και είχε 100% επιτυχημένες ντρίμπλες, 75% κερδισμένες μονομαχίες και 4 επαφές τις μπάλας στο ύψος του πέναλτι. Πιστεύω ότι έπρεπε να παίξουν περισσότερο από την πλευρά του.

Ο Μοχαμάντι απάντησε ακόμη μία φορά στο γιατί ο Αλμέιδα επιλέγει τον Χατζισαφί αντί για εκείνον. Αβίαστα λάθη με αποκορύφωμα την μονομαχία με τον Παλάσιος όπου ούτε σε πλάγιο διώχνει, ούτε σε κόρνερ, ούτε καν κάνει φάουλ. Έδωσε 6 μονομαχίες έχασε τις 4, αλλά και η ακρίβεια στις πάσες τού έφτασαν μόλις το 42%.

Τέλος, ο Τομ Φαν Βερτ μπήκε ως αλλαγή στο 77ο λεπτό στη θέση του Σέρχιο Αραούχο και δεν μπορεί να κριθεί.

Βαμβακούλας Πέτρος
Αναλυτής και Scout