O άναρχος Άμραμπατ στον τακτικό Αλμέιδα

Ο Μαροκινός δείχνει πως δεν μπορεί να μπει σε… καλούπι και ο Αργεντινός τεχνικός αναζητεί τρόπο αξιοποίησης ενός (άκρως) ποιοτικού παίκτη, με άρνηση όμως να προσαρμοστεί σε νέους ρόλους.

Οριστική μορφή πήρε η μεταγραφή του Κλεμάν Μισελέν στην Μπορντό και η ανάγκη απόκτησης παίκτη για τα δεξιά γίνεται επιτακτική.

Ειδικά από την στιγμή που το 3-5-2 (με τις παραλλαγές του) αποτελεί κύρια επιλογή του Ματίας Αλμέιδα, οι πτέρυγες θέλουν παίκτες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Τέτοια που – βάσει εικόνας – δεν μπορεί να προσφέρει ο πολύπειρος Νορντίν Άμραμπατ, τον οποίο ο προπονητής χρησιμοποίησε ως βασικό στην πρεμιέρα της Λαμίας. Και αυτό, όχι επειδή στερείται ποιότητας.

Αρνητής… τακτικής

Ο 35χρονος μεσοεπιθετικός έχει να επιδείξει έναν ποδοσφαιρικό χαρακτήρα… άναρχο. Τέτοιο που δεν μπορεί να ακολουθήσει τις τακτικές προσεγγίσεις που θέλει ο Αλμέιδα.

Στο πλάνο του Αργεντινού άπαντες γνωρίζουν τον ρόλο τους, αυτόν επιτελούν και στο σύστημα με τριάδα στην άμυνα, οι πτέρυγες έχουν (ίσως) τον πιο σύνθετο ρόλο του γηπέδου.

Τα δείγματα από το ματς με την Λαμία έδειξαν πως ο Άμραμπατ δεν μπορεί να τον επιτελέσει, στο επίπεδο για παράδειγμα που αποδίδει ο Στίβεν Τσούμπερ, με ισορροπία σε άμυνα και επίθεση.

Παρ’ ότι ποιοτικά είναι στις πρώτες 3 θέσεις στο ρόστερ της ΑΕΚ, δείχνει μία άρνηση να εγκαταλείψει τον τρόπο παιχνιδιού που ξέρει να επιτελεί και να μπει σε… καλούπι.

Άλλωστε η σέντρα που έβγαλε στον Μάνταλο, ο οποίος αστόχησε με κεφαλιά, είναι ένα μικρό παράδειγμα από την ποιότητα του 35χρονου.

Ο Αλμέιδα θέλει παίκτες-στρατιώτες

Η παρουσία του Άμραμπατ στην ενδεκάδα απέναντι στην Λαμία συνέβη για δύο λόγους: Αρχικά λόγω απουσίας του Γκατσίνοβιτς και δεύτερον λόγω δυναμικής αντιπάλου.

Έχει αντιληφθεί πως ο Μαροκινός μπορεί να αποτελέσει τον game-changer της ομάδας, όταν εκείνη βρεθεί σε αδιέξοδο (κυρίως) απέναντι σε ποιοτικότερο αντίπαλο, και ίσως σε έναν τέτοιο ρόλο τον δούμε μέσα στη σεζόν.

Προς το παρόν αναζητεί λύση για την ορθολογική αξιοποίηση ενός ποιοτικού παίκτη που μπορεί να μην έχει προσαρμοστεί στην τακτική προσέγγιση που θέλει να δει ο Αλμέιδα, αλλά φέρει άριστης εκτίμησης των ικανοτήτων του.

Ο Μαροκινός είναι ο ατίθασος (τακτικά) γιος, μίας οικογένειας που «χτίζει» ο Αργεντινός καθημερινά στα Σπάτα, που όμως μπορεί να προσφέρει πράγματα που άλλοι δεν μπορούν.