Πρόεδρε, πώς θες να σε θυμούνται;

Ποιος μπορούσε να φανταστεί το 2013, πως σήμερα η ΑΕΚ θα έφτανε σε αυτό το σημείο; Ο άνθρωπος που κάνει πράξη το όνειρο της επιστροφής στην Φιλαδέλφεια, να αποτελεί τον νούμερο 1 υπεύθυνο για μία από τις χειρότερες κατρακύλες της ομάδας.

Μία από τις χειρότερες βραδιές της ΑΕΚ έλαβε χώρα την περασμένη Τετάρτη (02/03) και αυτό δεν οφείλετε στην ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ.

Οι χιλιάδες φίλοι της ομάδας που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ για να στηρίξουν έμπρακτα – παρά την αγωνιστική της κατρακύλα – ξεστόμισαν αυτό που δεν φανταζόταν κανείς.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης τα… άκουσε, και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, από τους φίλους της ΑΕΚ. Κατά κύριο λόγο έχοντας ένα τεράστιο «γιατί» να αχνοφαίνεται στα συνθήματα που ακούστηκαν στο ΟΑΚΑ.

Ποιος μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως ο άνθρωπος που κάνει πράξη το σύνθημα πολλών ετών: «Γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια», θα μάζευε τόσο μεγάλο… ανάθεμα;

Στον άνθρωπο που όλοι οι απανταχού ΑΕΚτζήδες είδαν την ελπίδα πως η καλύτερη ΑΕΚ όλων των εποχών είναι μπροστά, να βλέπουν τον κύριο υπεύθυνο μίας πρωτόγνωρης ιστορικά κατάρρευσης του ποδοσφαιρικού οικοδομήματος.

Καθόλου άδικα ωστόσο, καθώς αποτελεί τον διοικητικό ηγέτη της ΠΑΕ ΑΕΚ – και με την βούλα πλέον – και ο πρώτος και τελευταίος λόγος ανήκει στον ίδιο. Άρα και η μεγάλη ευθύνη για όλα τα κακώς κείμενα των τελευταίων ετών.

Αμφισβήτηση κατά πάντων

Μία κατάσταση που κανείς δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν αναπτύσσεται εντός του κιτρινόμαυρου στρατοπέδου, ίσως με μία δόση (έντονης) υπερβολής.

Και όμως η αλήθεια δεν απέχει πολύ από την παραπάνω διατύπωση, με την ΑΕΚ να βρίσκεται σε μία διαδικασία αμφισβήτησης όλων όσων την αποτελούν. Από τον πρώτο, μέχρι τον τελευταίο.

Το ερώτημα όμως συνεχίζει να είναι το ίδιο: Πρόεδρε, πως θες να σε θυμούνται οι φίλαθλοι της ΑΕΚ; Ως εκείνον που πάτησε απότομα φρένο λίγο πριν την είσοδο στην «Αγιά Σοφιά»;

Η ιστορία ωστόσο γράφεται και τα τελευταία χρόνια, μόνο μελανά σημεία έχουν αφήσει επάνω της.

Ο συμβιβασμός με ημίμετρα και πασαλείμματα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός και για αυτό ο Μελισσανίδης καλείται να τελειώσει οριστικά όσους – εντός και εκτός ΑΕΚ – τους βολεύει η κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα.

Και δεν εννοώ αγωνιστικά-βαθμολογικά, αλλά με βάση τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί τα τελευταία χρόνια και – αποδεδειγμένα πλέον – την έχει φέρει λίγο πριν την καταστροφή.

Θα πέσει να μας… πλακώσει η «Αγιά Σοφιά»

Ο Αργύρης Γιαννίκης δεν ήταν η αιτία του κακού. Ήταν μέρος του, αλλά όχι σε σημείο που η απομάκρυνσή του να φέρει την ΑΕΚ εκ νέου στο σωστό δρόμο.

Φάνηκε άλλωστε και κόντρα στον ΠΑΟΚ, καθώς το πρόβλημα – ακόμα και με τους παίκτες – είναι κάτι βαθύτερο του αγωνιστικού. Κάτι πιο μεγάλο που ξεπερνά τις τέσσερις γραμμές.

Χαρακτηριστική φάση το γκολ που δέχεται με αστείο τρόπο η ΑΕΚ, δείχνει πως η νοοτροπία της ομάδας είναι όμοια με την θέση στην οποία βρίσκεται. Ένα… τσακ, πριν χάσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Ίσως για πολλοστή φορά θα πω το εξής: η ΑΕΚ χρειάζεται προπονητή με προσωπικότητα, που δεν θα απαιτούνται συστατικές επιστολές και… καλοπιάσματα, για να κερδίσει τους παίκτες.

Ο Χερμάν Μπούργος του Άρη είναι μία τέτοια περίπτωση, του οποίου η εμπειρία και οι παραστάσεις τον καθιστούν απευθείας πηγή έμπνευσης από τους παίκτες. Άσχετα βέβαια αν αποτελεί τεράστιο πείραμα, έχοντας αποτύχει στις προηγούμενες δουλειές του ως πρώτος προπονητής.

Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει η Ένωση το restart που χρειάζεται. Από τον προπονητή που θα εμπνεύσει, θα κρίνει και δεν θα διστάσει να επιβάλει τις ποδοσφαιρικές του ιδέες.

Σε αντίθετη περίπτωση, εάν η ομάδα συνεχίσει στα ημίμετρα και σε προπονητές-ερωτηματικά, τότε η είσοδος στην «Αγιά Σοφιά» θα πρόκειται για εφιάλτης.

Αγωνιστικά η ομάδα χρειάζεται προπονητή από το πάνω ράφι, πιο πάνω από αυτό του Βλάνταν Μιλόγεβιτς ή του Ραζβάν Λουτσέσκου.

Μία επιλογή που θα κληθεί να βάλει τέλος στην αποκρουστική και ενοχλητικά υποτιμητική – για την ΑΕΚ – αγωνιστική της εικόνα.