Πόσο χειρότερα θα τα πήγαινε ένας υπηρεσιακός;

Η βαριά ήττα από τον Παναθηναϊκό, τα επαναλαμβανόμενα αμυντικά (και όχι μόνο) λάθη και το «κατόρθωμα» του Γιαννίκη γεννούν το ερώτημα, κατά πόσο χειρότερα θα τα πήγαινε η ΑΕΚ με έναν υπηρεσιακό τεχνικό στον πάγκο της. 

Ο διασυρμός της Λεωφόρου (3-0) ήταν ακόμη ένα αποτέλεσμα που αποτέλεσε βραδιά ντροπής για την σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ. Δίχως να δούμε κάτι πρωτότυπο, οι παίκτες του Γιαννίκη επανέλαβαν ακριβώς όσα λάθη έχουν κάνει και το τελευταίο χρονικό διάστημα, χωρίς την παραμικρή βελτίωση σε κάποιον τομέα του παιχνιδιού τους.

Με τον ομογενή τεχνικό στον πάγκο η Ένωση μετράει πολλά αρνητικά αποτελέσματα που συνοδεύονται από κακές εμφανίσεις, κάτι που βαραίνει σε μεγάλο βαθμό και τον ίδιο. Ασφαλώς δεν ευθύνεται εκείνος για όλα τα προβλήματα που συμβαίνουν στον κιτρινόμαυρο οργανισμό, όμως η αλήθεια είναι πως δεν έχει πείσει πως μπορεί να αντέξει την πίεση του συλλόγου.

Ουδεμία βελτίωση στο αμυντικό κομμάτι

Το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό δεν μας έκανε σοφότερους. Απλώς επεσήμανε τα τρανταχτά αμυντικά ζητήματα, τα οποία παραμένουν αδούλευτα όλο αυτό το διάστημα.

Πρώτο γκολ μετά την κακή αντίδραση του Ρότα, ο οποίος μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες ανεξήγητες αποφάσεις, πέναλτι και 1-0. Αντεπίθεση για τον Παναθηναϊκό, κακές αλληλοκαλύψεις από Σιμόες σε Χατζισαφί και Σάκχοφ σε Τζαβέλλα, καθυστερημένη απόφαση του Βράνιες να καλύψει τον Παλάσιος και 2-0.

Λίγα λεπτά αργότερα, κάκιστη αμυντική συμπεριφορά των Λιβάι και Σάκχοφ, επιτρέπουν στον Αϊτόρ να σημαδέψει τον Ιωαννίδη, ο οποίος εκτελεί μπροστά από τον -κατά δήλωση του- καλύτερο αμυντικό του πρωταθλήματος, Βράνιες. Όλα αυτά μέσα σε μόλις 28′ αγώνα!

Δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση για να αντιληφθεί κάποιος πως η αμυντική λειτουργία της ομάδας είναι κάκιστη. Το επίπεδο σίγουρα δεν είναι το επιθυμητό, μιας και ολόκληρη η αμυντική 6άδα (και τα αμυντικά χαφ) δεν βρέθηκε σε καλή βραδιά, όμως σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση και αυτό αφορά κυρίως τον ίδιο τον προπονητή.

Για πόσο θα αντέξει με τον Γιαννίκη στο τιμόνι;

Πριν μερικές εβδομάδες μετά την ήττα από τον Άρη στο Χαριλάου, οι διαμαρτυρίες του κόσμου προς τον Γιαννίκη αυξήθηκαν και η πίεση έγινε ακόμη πιο έντονη. Ήταν ενδεχομένως και η πρώτη φορά που και ο ίδιος ένιωσε να αμφισβητείται τόσο έντονα. Τι ακολούθησε; Μια δεύτερη ευκαιρία που είχε ως αποτέλεσμα την ήττα – αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ και την ήττα από τον Ολυμπιακό.

Ο πρώην τεχνικός του ΠΑΣ Γιάννενα απέτυχε παταγωδώς. Πέραν της βελτίωσης του ρόστερ, που μάλλον το αντίθετο έχει πετύχει, κατάφερε (περί κατορθώματος πρόκειται) να ξενερώσει σε τέτοιο βαθμό τους παίκτες του, ώστε να μην θέλουν να παίξουν ούτε για τον ίδιο τον ιδρώτα τους.

Είναι κατανοητό πως η διοίκηση της ομάδας μένει ως έχει με τον 41χρονο μέχρι νεοτέρας, αναζητώντας κάποια λύση που θα κάνει την διαφορά, με πρώτο στο μυαλό του Δημήτρη Μελισσανίδη τον Φερνάντο Σάντος. Έως τότε, το τοπίο είναι θολό.

Πόσο χειρότερος θα ήταν ένας υπηρεσιακός;

Το ερώτημα που δημιουργείται είναι κατά πόσο θα τα πήγαινε χειρότερα ένας υπηρεσιακός τεχνικός που γνωρίζει το περιβάλλον της ΑΕΚ, όπως για παράδειγμα είχε γίνει με τον Κωστένογλου μετά την απόλυση του Καρντόσο.

Το ΑΕΚ1924 σας είχε αναφέρει αυτή την σκέψη που είχε πέσει στο τραπέζι, όμως προτιμήθηκε να πορευτεί με τον Γιαννίκη στο τιμόνι, με την ελπίδα ότι δίνοντας του χρόνο, θα καταφέρει να δείξει την δουλειά του στο χορτάρι.

Με το φόβο ενός κακού πλασαρίσματος στα play – off να είναι υπαρκτός, όλα τα σενάρια για τον κιτρινόμαυρο πάγκο είναι ανοιχτά και η επιλογή μιας προσωρινής λύσης για να κλείσει την χρονιά συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες. Και στην τελική, πόσο χειρότερα θα τα πήγαινε ένας υπηρεσιακός;