Κόουτς, στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;

Η διαχείριση του Αργύρη Γιαννίκη σε ακόμη ένα παιχνίδι δείχνει ότι είναι ικανός να καταστρέψει την πρόοδο που ο ίδιος κάνει. Τελικά, τι φταίει και η εικόνα της ΑΕΚ συνεχίζει να προκαλεί δυσαρέσκεια, όσον αφορά το κομμάτι της τεχνικής ηγεσίας; 

Το τρίτο σερί εντός έδρας αρνητικό αποτέλεσμα από ομάδα της επαρχίας αποτέλεσε αφορμή για τεράστια έκρηξη θυμού από τον κόσμο της ΑΕΚ. Τα όσα ακολούθησαν βεβαίως μετά τη λήξη του αγώνα με την επιλογή της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ να μην προβεί σε μεταγραφή ενός χαφ αποτέλεσαν το κερασάκι σε μια πολύ πικρή τούρτα.

Οι βάσεις όμως είχαν μπει νωρίτερα, όταν ο Αργύρης Γιαννίκης αφότου είδε τους παίκτες του να είναι καταπληκτικοί για ένα ημίχρονο, μπήκε στα αποδυτήρια και τους ζήτησε να οπισθοχωρήσουν. Με αντίπαλο τον Βόλο εντός έδρας και το σκορ στο 1-1. Αποτέλεσμα; Μηδέν τελικές (!) σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο.

Ανεξήγητη οπισθοχώρηση

Το πλάνο με συμπαγές σχήμα και άμεσες αντεπιθέσεις δεν βγήκε, γιατί πρωτίστως δεν υπάρχει συμπαγής άμυνα με τέτοια ανασταλτική λειτουργία και δευτερευόντως διότι η Ένωση δεν έχει ορθολογική μεσαία γραμμή.

Αν εξαιρέσει κανείς τον Σιμάνσκι, ο οποίος όταν δεν έχει στο πλευρό του τον Σιμόες είναι πολλά επίπεδα πάνω, τόσο ο Λε Ταλέκ, όσο και ο Σάκχοφ αργότερα κινήθηκαν σε ρηχά νερά. Μονάχα με τον Πολωνό να κόβει στο κέντρο και με αλλαγές τους Μισελέν, Κοσίδη, Γιούση, Τάνκοβιτς και Κοσίδη δύσκολα μπορεί να υπηρετηθεί αυτός ο σκοπός. Να ξέρουμε και τι λέμε.

Όταν ξέρεις ότι δεν υπάρχει βάθος στον πάγκο λόγω απουσιών, τότε πας το παιχνίδι στα μέτρα σου και παίρνεις το μάξιμουμ από τον Λιβάι Γκαρσία που είχε στήσει πάρτι στην ίδια πλευρά με τον Ρότα. Η προτίμηση να βγει ο 24χρονος εξτρέμ, αφότου είχε αλλάξει (ανεξήγητα) πλευρά, αντί του Τσούμπερ για παράδειγμα δεν έχει καμία λογική, ειδικά σε ένα σημείο που ο ρυθμός της ΑΕΚ είχε πέσει αισθητά.

Λίγο αργότερα μάλιστα, το σύστημα έγινε με δύο φορ, Κοσίδη και Αραούχο, ενώ η αμυντική γραμμή βρισκόταν σταθερά 20+ μέτρα κάτω από την σέντρα, δίχως ίχνος σωστής επιθετικής ανάπτυξης. Στον πάγκο έμεινε και ο -παροπλισμένος εδώ και μήνες- Τάνκοβιτς για 87′, που λογικά πρέπει να έχει ξεχάσει την μπάλα που ήξερε τα προηγούμενα χρόνια με την διαχείριση που έχει από τον προπονητή του.

Τελικά, τις πταίει;

Όλα αυτά που είδαμε στο ΟΑΚΑ χθες, αλλά και στις προηγούμενες αναμετρήσεις δεν είναι φυσιολογικά. Πόσο δε μάλλον όταν μια κατάσταση επαναλαμβάνεται συνεχώς και η λύση αγνοείται. Πριν από περίπου έναν μήνα, το συμβόλαιο του Γιαννίκη ανανεώθηκε πρόωρα μέχρι το 2024, δίχως να υπάρχουν διαπιστευτήρια της δουλειάς του.

Η στήριξη της ΑΕΚ προς το πρόσωπο του παραμένει ισχυρή, παρά τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα, με τον Δημήτρη Μελισσανίδη να δείχνει έμπρακτη στήριξη προς έναν άνθρωπο τον οποίο πιστεύει πολύ.

Στην τελική τις πταίει; Ο ίδιος ο προπονητής και η φιλοσοφία του; Αν είναι αυτό, τότε καλό είναι να γίνουν εκ νέου συζητήσεις. Αν η απάντηση βρίσκεται αλλού, τότε πρέπει να υπάρξει άμεσα απόδοση ευθυνών και διόρθωση της κατάστασης, διότι η Αγιά Σοφιά πλησιάζει και δεν χωράνε (νέες) λανθασμένες αποφάσεις.