Αυτά κρατάει ο Γιαννίκης από το «διπλό»

Το «διπλό» επί της Λαμίας έκρυβε αρκετά θετικά στοιχεία που κρατάει ο Αργύρης Γιαννίκης εν όψει της δύσκολης συνέχειας. Οι σημαντικοί ακραίοι, ο κυνισμός και το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. 

Με το δεξί μπήκε αγωνιστικά στο 2022 η ΑΕΚ καθώς επικράτησε της Λαμίας με 0-2, επιστρέφοντας στις νίκες. Ένα αποτέλεσμα αφιερωμένο στον Στέλιο Σεραφείδη, τον οποίο όλοι οι Κιτρινόμαυροι αποχαιρέτισαν με τον δικό τους τρόπο.

Οι παίκτες του Αργύρη Γιαννίκη μπορεί να μην ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς την αναμέτρηση και να άργησαν να κάνουν κάποια τελική προσπάθεια, ωστόσο όσο περνούσε ο χρόνος, έβρισκαν μέτρα στο γήπεδο και πλησίαζαν την εστία του Σαράνοφ.

Με όπλο τις πτέρυγες και τις ατομικές προσπάθειες του Λιβάι Γκαρσία και κυρίως του Αμραμπάτ, η Ένωση απείλησε την εστία της Λαμίας και εν τέλει κατάφερε να μετουσιώσει σε γκολ μια στημένη φάση, που φάνηκε να περνάει ανεκμετάλλευτη. Ο Λιβάι έψαχνε ένα γκολ που θα του έδινε ψυχολογική ώθηση μετά από μια περίοδο ντεφορμαρίσματος και το βρήκε, στο πρώτο σουτ που επιχείρησε εντός εστίας.

Τι κρατάει ο Γιαννίκης

Αμέσως μετά το γκολ η ΑΕΚ έχασε μέτρα και οι γηπεδούχοι ανέκτησαν τον έλεγχο του αγώνα. Με βάση τα όσα έχει δείξει η ομάδα του Γιαννίκη το τελευταίο διάστημα, μετά την επίτευξη του πρώτου τέρματος οπισθοχωρεί και στοχεύει στην διατήρηση του υπέρ της 1-0, ρίχνοντας τον ρυθμό της.

Στην επανάληψη όμως αυτό δεν συνέβη. Οι μέσοι της ομάδας ανέβηκαν ψηλότερα στο γήπεδο, πήραν επιθετικές πρωτοβουλίες και σε συνδυασμό με την καλή παρουσία του Ανσαριφάρντ και τα ανεβάσματα του Μοχαμάντι, η Ένωση έγινε πιο επικίνδυνη.

Εν αντιθέσει δηλαδή με τα όσα έχουμε συνηθίσει, ο 41χρονος τεχνικός είδε από τους παίκτες του να πιέζουν τον αντίπαλο με καλές ευκαιρίες και ταυτόχρονα να είναι αποτελεσματικοί στα μετόπισθεν. Κάτι που βέβαια, πήγε να «χαλάσει» προς τα τελευταία λεπτά, αλλά η αστοχία των παικτών της Λαμίας δεν επέτρεψε την ισοφάριση του σκορ.

Το γκολ του Αμραμπάτ στο φινάλε, σε συνδυασμό με την καλή παρουσία του κεντρικού αμυντικού διδύμου Μήτογλου – Τζαβέλλα ήταν αυτά που κρατάει ο Γιαννίκης από το συγκεκριμένο «διπλό». Μηδέν παθητικό, με καλή παρουσία και γκολ από τους ακραίους του, κάνοντας παράλληλα καλή διαχείριση του ελλιπούς υλικού που είχε στην διάθεσή του.