Το μάτι πλέον… γυαλίζει

Τα θετικά αποτελέσματα «χτίζουν» ψυχολογία, οι καλές εμφανίσεις ρυθμό και ΑΕΚ πλέον έχει την σπίθα που τις έλειπε. Όχι σε επίπεδο υπεροψίας, αλλά σε σημείο αυτοπεποίθησης, οι παίκτες της ΑΕΚ δείχνουν ικανοί για κάθε αποστολή.

Η αλλαγή προπονητή πολύ νωρίς στη σεζόν, με την απομάκρυνση του Μιλόγεβιτς, αποτέλεσε ένα ρίσκο για την Ένωση.

Ρίσκο το οποίο έθετε σε κίνδυνο την (έμπρακτη) προσπάθεια αναβάθμισης του έμψυχου δυναμικού και το «τέλος» σε μία σειρά επιλογών… αποτυχίας.

Η άφιξη του Αργύρη Γιαννίκη ωστόσο, φαίνεται πως ήταν αυτό που έλειπε από τα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια. Η σπίθα που θα άναβε την φωτιά στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας.

Κάθε παιχνίδι που περνά, η ΑΕΚ παίρνει όλο και περισσότερο τη μορφή οικογένειας. Αποκτά αυτοθυσία μεταξύ των παικτών, πάθος για τον κοινό στόχο και τον χαρακτήρα refuse-to-lose, ανεξαρτήτου αντιπάλου.

Φυσικά πρόκειται για δυο αγώνες – όσους έχει καθίσει ο Ελληνογερμανός στην άκρη του κιτρινόμαυρου πάγκου – που δεν ήταν ντέρμπι με κάποιον συν-διεκδικητή. Ωστόσο, το πρόβλημα στην ΑΕΚ των προηγούμενων χρόνων, από εκεί ξεκινούσε.

Τριάδα αγώνων που θα δείξει προθέσεις

Η πρώτη… γεύση από τις διαθέσεις της ΑΕΚ ήρθε με τον «διπλό» στον Βόλο. Η συνέχεια πρέπει να δοθεί σε μία τριπλέτα δυνατών αγώνων που έρχονται

Πρώτα με τον Άρη, μετά με τον Ολυμπιακό και στην συνέχεια με τον Παναθηναϊκό. Μία σειρά εντός έδρας αγώνων που οι Κιτρινόμαυροι πρέπει να δείξουν πως το μάτι γυαλίζει ξανά.

Ποιότητα διαθέτει, το έχει αποδείξει άλλωστε. Οι αντίπαλοι δείχνουν πως έχουν τρωτά σημεία και αφήνουν… δικαιώματα που η ΑΕΚ πρέπει να εκμεταλλευτεί. Αρχής γενομένης της Κυριακής (31/10).

Πλέον, οι κιτρινόμαυροι παίκτες αγωνίζονται με αυτοπεποίθηση και καθαρό μυαλό, δείχνοντας ικανοί για κάθε αποστολή που τους ανατίθεται.

Το πρόγραμμα που έχουν – μέχρι την διακοπή – είναι μία τέτοια περίπτωση αποστολής και ο Γιαννίκης δείχνει ικανός να βγάλει το 100% από τους παίκτες και να την φέρουν εις πέρας.