Κάτι καλό χτίζεται εδώ

Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε την έκβαση του αγώνα ο Γιαννίκης και οι παίκτες του δείχνουν ξεκάθαρα αλλαγή νοοτροπίας. Η ποιότητα του Ελβετού, η διαφορετική προσέγγιση του coach και η πίστη πως κάτι καλό χτίζεται στα Σπάτα. 

Η ΑΕΚ πήρε σπουδαίο διπλό από τον Βόλο, όχι τόσο γιατί πέρασε από μια δύσκολη έδρα, λόγω κόσμου, αλλά κυρίως για την ποιότητα που έχει βγάλει στις πρώτες αγωνιστικές της σεζόν με τον Αμπασκάλ στον πάγκο.

Οι Κιτρινόμαυροι του Γιαννίκη έδειξαν από το πρώτο λεπτό προσήλωση στο πλάνο του προπονητή τους, με κύριο μέλημα την αμυντική σταθερότητα και εν συνεχεία την αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Εκμεταλλεύτηκαν την παρουσία των αντίπαλων στόπερ ψηλά στο γήπεδο, χτύπησαν στον αιφνιδιασμό και τα υπόλοιπα ήταν Ελβετική υπόθεση.

Ο Στίβεν Τσούμπερ δείχνει πως με την ποιότητα του κάνει πλάκα τους αντιπάλους του, μοιράζει ασίστ και σκοράρει με άνεση, βγάζοντας διαρκείας με το βραβείο του MVP. Ο Ελβετός σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έχει καταφέρει να δεθεί με τους συμπαίκτες του και να βγάλει τρομερή διάθεση στον αγωνιστικό χώρο, βγάζοντας προς τα έξω την εικόνα ενός παίκτη που απολαμβάνει το παιχνίδι.

Έβγαλε ψυχραιμία ο Γιαννίκης

Σε μερικά σημεία το ματς στράβωσε, αρχικά με το πέναλτι που κέρδισαν οι γηπεδούχοι και δευτερευόντως όταν μείωσαν στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ακόμα και τότε η Ένωση έδειξε πρωτότυπη, για τα δεδομένα της, ψυχραιμία με τον Γιαννίκη να δείχνει ξεκάθαρη εμπιστοσύνη στην ομάδα του.

Είναι άξιο αναφοράς, πως οι ίδιοι (εν πολλοίς) παίκτες που… κατάφεραν να χάσουν δικό τους παιχνίδι κόντρα στον ΟΦΗ, διαχειρίστηκαν με άριστο τρόπο την πίεση των Βολιωτών. Κάκιστες διαιτητικές αποφάσεις και στους δύο αγώνες, παρόμοια εξέλιξη του σκορ, αλλά διαφορετικοί χειρισμοί από τον άνθρωπο στην άκρη του πάγκου.

Στο τελευταίο δεκάλεπτο, με την παρουσία των Σάκχοφ και Λε Ταλέκ, οι οδηγίες ήταν τέτοιες που δεν επέτρεψαν σε καμία περίπτωση τον Βόλο να πλησιάσει τα καρέ του Στάνκοβιτς για την ισοφάριση. Παρότι είναι δύο παίκτες με ίδιο σωματότυπο και μειονέκτημα στην ταχύτητα, ο ομογενής τεχνικός να εκμεταλλεύεται στο έπακρον τα δυνατά τους χαρακτηριστικά.

Όλα αυτά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν απλή σύμπτωση με την έλευση του Γιαννίκη. Ούτε όμως έχει και μαγικό ραβδάκι, για να καταφέρει τόσο ριζικές αλλαγές. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Ο 41χρονος τεχνικός παίρνει τα μέγιστα από το ποιοτικό του υλικό, δίνει ελευθερία κινήσεων στους παίκτες του και σταδιακά μεταλαμπαδεύει το δικό του στυλ.

Κάτι καλό χτίζεται

Η ΑΕΚ πήγε στον Βόλο, άντεξε στην πίεση, δεν τσίμπησε από τις εριστικές διαιτητικές αποφάσεις και έφυγε με το τρίποντο στις αποσκευές της. Δίχως Αραούχο, Λιβάι στην εντεκάδα, με τους Ρότα, Μήτογλου να παίρνουν εκ νέου φανέλα βασικού, η Ένωση δείχνει πως δεν στέκεται σε πρόσωπα, αλλά στην νοοτροπία.

Το τσιπάκι αλλάζει. Η ηττοπάθεια εξαφανίζεται με τον καιρό και την αντικαθιστά η στόφα της διεκδικήτριας του πρωταθλήματος. Εννοείται ότι είναι πολύ νωρίς, ωστόσο το κλίμα των αποδυτηρίων, η ποιότητα του κιτρινόμαυρου ρόστερ και η εικόνα στο γήπεδο, δείχνουν ότι κάτι καλό γίνεται στα Σπάτα.