Το πρότζεκτ «Γιαννίκης» χρειάζεται στήριξη

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης πήρε το ρίσκο με την επιλογή του Γιαννίκη και καλείται πλέον να την στηρίξει μέχρι τέλους, με την κατάσταση να είναι διαφορετική, συγκριτικά με άλλες. 

Η επιλογή του Ελληνογερμανού για τον κιτρινόμαυρο πάγκο αποτελεί ξεκάθαρο ρίσκο και αυτό είναι δεδομένο. Ασφαλώς δεν είναι η πρώτη φορά που η διοίκηση καταλήγει σε μια τέτοια απόφαση, μιας και έχουν δει πολλά τα ματάκια μας σε αυτό το πόστο, αλλά ευελπιστούμε πως η διαχείριση τώρα θα είναι διαφορετική.

Η διαφορά σε σχέση με άλλους προπονητές που ήρθαν, είδαν και έφυγαν νύχτα, είναι πως όλους εκείνους δεν τους επέλεξε ο Μελισσανίδης, αλλά οι τεχνικοί διευθυντές που είχε ορίσει.

Αυτό μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα, μιας και σε κάθε απόλυση, τις αποφάσεις τις παίρνει ο ίδιος, αλλά μπορεί να σημαίνει και πολλά, όσον αφορά την πίστη στο πρότζεκτ που βλέπει.

Ο Αργύρης Γιαννίκης αποτελούσε διακαή πόθο του Δημήτρη Μελισσανίδη και στο τέλος της περσινής σεζόν. Τότε, αφού εξετάστηκαν πολλές επιλογές, μεταξύ άλλων οι Λουτσέσκου και Ρεμπρόφ, προτιμήθηκε η εμπειρία και η γνώση από πρωταθλητισμό. Η επιλογή του πρώην coach του ΠΑΣ έμεινε πίσω και αφού δεν δέχθηκαν άλλοι, ήρθε ο Βλάνταν.

Με λίγα λόγια θα πει κάποιος, πως η ΑΕΚ παίρνει επί της ουσίας έναν τεχνικό, τον οποίο είχε στα χαμηλά επίπεδα της λίστας της, ακόμα πιο χαμηλά και από τον Σέρβο, που έχασε την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του πολύ γρήγορα. Άρα στην περίπτωση του Γιαννίκη τι θα γίνει; Θα τον δούμε με την πλάτη στον τοίχο, στην πρώτη στραβή; Άγνωστο…

Η Ένωση βαδίζει στο άγνωστο, αλλά χρειάζεται πραγματική στήριξη στο πλάνο που επέλεξε να πορευτεί. Η πίεση που υπάρχει σε αυτές τις καταστάσεις στον κιτρινόμαυρο περίγυρο δεν ωφελεί κανέναν προπονητή, όμως τώρα ενδεχομένως να είναι διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση, ο 41χρονος τεχνικός ξέρει καλά ότι αν έρθουν τα αποτελέσματα θα επέλθει ηρεμία και εμπιστοσύνη στο πλάνο.