Την… πούλησε η ποιότητα της

Η ΑΕΚ είχε ανάγκη χθες την ποιότητα κάποιων ποδοσφαιριστών της, για να καθαρίσει την Βελέζ, οι οποίοι φάνηκαν ανίκανοι να σηκώσουν το βάρος και να της δώσουν την πρόκριση, γράφοντας έτσι ακόμα μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Απ’ το άκουσμα της είδησης, ότι η ΑΕΚ θα αναμετρηθεί με την Βελέζ Μόσταρ, που ήταν γνώριμη στο παρελθόν απ’ την σύνδεση της με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, οι περισσότεροι είχαν στρέψει το βλέμμα τους, προς την κλήρωση του 3ου προκριματικού γύρου του Europa Conference League, ψάχνοντας τον επόμενο αντίπαλο της Ένωσης.

Μια προφανώς δικαιολογημένη και λογική εξήγηση, αν μιλάγαμε για την ΑΕΚ των προηγούμενων χρόνων, αλλά τα τελευταία χρόνια η ΑΕΚ δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση εκείνη την καλή ΑΕΚ, πόσο μάλλον δε, όταν βρισκόμαστε ακόμα σε περίοδο που οι ομάδες δεν είναι έτοιμες και χωρίς επίσημα παιχνίδια στα πόδια τους.

Κάτι που το απέδειξε η Ένωση στο χθεσινό ματς, ότι βρίσκεται ακόμα σε περίοδο μονταρίσματος και δεν είναι έτοιμη, όπως καμία ελληνική ομάδα το συγκεκριμένο διάστημα, όπως αποδείχτηκε και απ’ τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά ματς.

Η διαφορά όμως έχει να κάνει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η εκάστοτε ομάδα περιμένει, απ’ την ποιότητα κάποιων ποδοσφαιριστών της, να το μετατρέψουν σε προσωπική υπόθεση και να κάνουν την διαφορά, ώστε να χαρίσουν την πρόκριση κόντρα σε μια Βοσνιακή ομάδα απ’ το Μόσταρ.

Η ΑΕΚ εμφανίστηκε στο γήπεδο με πλάνο στο παιχνίδι της, απ’ το οποίο και δημιούργησε τις πολλές ευκαιρίες προς την εστία του Μπογκντάνοβιτς, χωρίς όμως καμία να μετουσιωθεί σε γκολ.

Κι’ αυτό γιατί η ανικανότητα των ποιοτικών παικτών της ομάδας, να σκοράρουν και να δώσουν το κάτι παραπάνω, που περίμενε η Ένωση απ’ τους ίδιους, δεν συνέβη με αποτέλεσμα να μην μπορέσει σε κανονική διάρκεια και παράταση  να καθαρίσει την υπόθεση πρόκριση, φτάνοντας το ματς στην διαδικασία των πέναλτι, δίνοντας ακόμα περισσότερες ελπίδες στους Βόσνιους, αφού αυτόματα οι πιθανότητες μοιράζονται στο 50-50, δίνοντας μικρό πλεονέκτημα στην ανίσχυρη ομάδα.

Κι’ αυτό γιατί ένα παραπάνω βάρος πέφτει στους ισχυρούς, απ’ την στιγμή που η Βελέζ δεν είχε τίποτα να χάσει αν γνώριζε τον αποκλεισμό σε σύγκριση με την ΑΕΚ, που με το κάζο, υπέστη μια απ’ τις μεγαλύτερες ξεφτίλες, στην σύγχρονη ιστορία της, αλλά και όχι μόνο (αγωνιστικά, βαθμολογικά στην UEFA και οικονομικά).

Προφανώς και οι βασικές ή καλύτερα οι γενικές ευθύνες του αποκλεισμού βαραίνουν για ακόμα μια φορά την διοίκηση και τον Δημήτρη Μελισσανίδη, αλλά αγωνιστικά όταν γνωρίζεις έναν αποκλεισμό από κάποια… Βελέζ, που δεν πρόκειται και για το μεγαθήριο της Ευρώπης, τότε μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής.

Στην προκειμένη περίπτωση, η ποιότητα της ΑΕΚ, την πούλησε στο χθεσινό ματς, που δεν απέδωσε αυτά που μπορούσε και περίμεναν, γνωρίζοντας τον ντροπιαστικό αποκλεισμό απ’ την Ευρώπη.