Ο υπόλογος, η καψούρα και ο άφαντος

Οδυνηρός, ντροπιαστικός και εξευτελιστικός ο τρόπος με τον οποίο ήρθε ο αποκλεισμός από το νεοσύστατο UEFA Europa Conference League για την ΑΕΚ, με τον διοικητικό ηγέτη να φέρει ευθύνη επιλογών και παραμονών. 

Και τελικά, «μένουμε Ελλάδα» με την ΑΕΚ της νέας εποχής που οδεύει προς την είσοδο στην «Αγιά Σοφιά» και έπαθε αλλά φάνηκε ότι δεν έμαθε από την περσινή (κάκιστη) σεζόν. 

Η «σφαλιάρα» που έριξε η Βελέζ στην Ένωση, δύσκολα θα αφυπνίσει και θα αλλάξει τη ρότα που έχει τραβήξει η ομάδα τα τελευταία χρόνια και αυτό όχι γιατί δεν ήταν δυνατή. 

Διοικητικά η ΑΕΚ έχει δείξει πως κάθε φορά που πάει να αλλάξει μία κατάσταση τελικά καταλήγει σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια, με χειρότερες επιλογές ατόμων για θέσεις-καίριες στον κιτρινόμαυρο οργανισμό. 

Έτσι, φτάνουμε στον διοικητικό ηγέτη της ομάδας, Δημήτρη Μελισσανίδη, εκείνον που έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο και στο συμπέρασμα, πως δεν φταίει μόνο για αυτούς που ΔΕΝ ΕΦΕΡΕ, ώστε να κερδίσουν την Βελέζ, αλλά για εκείνους που ΚΡΑΤΗΣΕ. «Θα σας αλλάξω όλους» ήταν τα λόγια του προ μηνών και οι «όλοι», έμειναν εδώ. 

Η ΑΕΚ δεν χρειαζόταν 8 βασικούς για να κερδίσει μία βοσνιακή ομάδα που χρηματιστηριακά η αξία της ξεπερνά ελάχιστα αυτή του Λιβάι Γκαρσία. Έτσι, η παραμονή παικτών και στελεχών που λειτουργούν με τρόπο «δημοσιοϋπαλληλικό», βαραίνει καθαρά τον Μελισσανίδη. 

Όσο αθώος ήταν εξ’ αρχής ο διοικητικός ηγέτης της ΠΑΕ ΑΕΚ στην κακοχτισμένη σκευωρία με τις εκλογές των ενώσεων, τόσο «ένοχος» εμφανίζεται στα μάτια του κόσμου για την σταδιακή αγωνιστική υποβάθμιση της ομάδας, μετά το 2017-18. 

Η καψούρα με Αραούχο και ο άφαντος αρχηγός 

Σέρχιο Αραούχο – Πέτρος Μάνταλος: Δυο παίκτες που χαίρουν άκρας εκτίμησης από τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Αμφότεροι μοιραίοι στη χθεσινή (29/09) νύχτα – ντροπή. 

Εάν αστοχούσε ο Έλληνας αρχηγός, ο αποκλεισμός θα είχε έρθει στο 90λεπτο. Εάν ευστοχούσε ο Αργεντινός επιθετικός, η ΑΕΚ θα ήταν ζωντανή στη μάχη της πρόκρισης. 

Δυο παίκτες που βάζουν σκέψεις για το ποιος είναι ο φταίχτης και ποιος ο ηγέτης. Αυτός που βγαίνει μπροστά και το χάνει (στα πέναλτι), ή αυτός που μένει στην απ’ έξω (στα πέναλτι) και το βάζει (στο 90+); 

Δεδομένα οι παίκτες της Ένωσης βρίσκονται σε σύγχυση, πολλοί εξ’ αυτών δυσκολεύονται να βγουν από αυτή και βυθίζουν την ομάδα σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια και αγωνιστική κατηφόρα. 

Εδώ είναι που οι ευθύνες βαραίνουν ξανά τον Δημήτρη Μελισσανίδη, βλέποντας πως ένα γκρουπ παικτών έχει πάψει να «μάχεται» με το ίδιο πάθος για την ΑΕΚ και θέτει σε κίνδυνο (πλέον) το πρεστίζ της ομάδας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 

Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών μετά από μία τέτοια ντροπή. Πρώτα όμως καλείται να βγει μπροστά η διοίκηση, αυτή που έκρινε τις μέχρι στιγμής επιλογές προσώπων. 

Ο Μελισσανίδης έχει εγωισμό και αίσθηση του ποδοσφαίρου, για να βγάλει αντίδραση, ωστόσο πρέπει να αντιληφθεί πως εκτός από το γήπεδο, χρειάζεται και ομάδα σοβαρή να παίζει σε αυτό. 

Το ξεσκαρτάρισμα της ομάδας από τα βαρίδια – αγωνιστικά και μη – και η ενίσχυση είναι το μόνο που (ξανα)τίθεται σε πρώτο πλάνο, ως λύση αυτή την ύστατη ώρα.