Μιλάνε όλοι, μιλάνε και οι… Σπάθες

Ο psyxiatros Γιώργος Μανταίος, καταπιάνεται απ’ την πρόσφατη συνέντευξη του διαιτητή, Ηλία Σπάθα, θυμίζοντας ποιος ήταν και τι είχε πράξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και ειδικότερα κόντρα στην ΑΕΚ, δίνοντας του μια απάντηση για όλα όσα είπε.

Η εκτενέστατη και απολαυστική συνέντευξη του Ηλία Σπαθα (gazzetta.gr, 11/3), είναι από αυτές που λέμε «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι». Να θυμούνται τα «εγκλήματα» που έχουν γίνει στο παρελθόν, αλλά και να συνειδητοποιούν τις ευεργετικές συνέπειες της εξυγίανσης που έφεραν στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ο Ιβάν Σαββίδης και όσοι συνετάχθησαν μαζί τους στο –όχι μακρινό- 2016. Η εξυγίανση που ίσως για τους φίλους του Ολυμπιακού να μη σήμαινε πολλά (γι΄αυτό χρησιμοποιούν τον όρο ειρωνικά) όμως για όλους εμάς τους υπόλοιπους ήταν οξυγόνο. Ήταν σαν αποφυλάκιση, σαν απεξάρτηση, σα να επιστρέφαμε στον πολιτισμό μετά από μια περίοδο απολυταρχισμού. Και μόνο το γεγονός ότι την τριετία 2017-2019 πήραν το πρωτάθλημα τρεις διαφορετικές ομάδες, ήταν κάτι που δεν είχε συμβεί στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1980.

Όμως στο μαύρο διάστημα από το 2010 έως και το 2015, ο Ηλίας Σπάθας υπήρξε «αρχιερέας» όσων πρέσβευε κάποτε ο πατέρας του: «Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πα να γ@μηθουν».

Ας πάρουμε πρώτα μια γεύση από αριθμούς. Ο Σπάθας ο υιός σφύριξε την ΑΕΚ οκτώ φορές:

2015-16: Ηρακλής-ΑΕΚ 1-1

2012-13: ΑΕΚ-Παναθηναϊκός 0-2.

2011-12: Παναθηναϊκός-ΑΕΚ 3-2, Ατρόμητος-ΑΕΚ 1-0.

2009-10: Πανιώνιος-ΑΕΚ 3-1.

2008-09: ΑΕΚ-Αστέρας Τρ. 2-1, ΑΕΛ-ΑΕΚ 1-1, Παναθηναϊκός-ΑΕΚ 1-1 (πλέι οφ).

Ο απολογισμός ήταν 1 νίκη, 3 ισοπαλίες, 4 ήττες, 8-13 τέρματα. Με άλλα λόγια, αν είχε μόνο διαιτητές σαν κι αυτόν η ΑΕΚ θα είχε υποβιβαστεί άλλες δυο τρεις φορές. Η παντοδυναμία του στο χώρο της διαιτησίας συνέπεσε με την εποχή της μεγάλης «κιτρινόμαυρης» παρακμής. Καμία ομάδα δεν μπορούσε να αναπνεύσει εάν έμπαινε στο στόχαστρο του συστήματος που είχε ως εξέχων εκτελεστικό όργανο, ως άνθρωπο των δύσκολων αποστολών, τον Σπάθα. Μία από αυτές ήταν η ΑΕΛ του Κώστα Πηλαδάκη που οραματίστηκε με μία ομάδα νεαρών παραγόντων να αλλάξουν το ελληνικό ποδόσφαιρο: Ντέμης, Τζίγγερ, Πέτρος Κόκκαλης, Τσακίρης, Ρέμος, Πηλαδάκης. Άνθρωποι που αγωνίζονταν πιστεύοντας ότι η Super League θα μπορούσε να γίνει μία μικρή Premier League, με νέα γήπεδα, κεντρική διαχείριση τηλεοπτικών, ανεξάρτητη διαιτησία και διαφάνεια παντού. Τους «εκτέλεσαν» οι Σπάθες. Το όραμα έγινε στάχτη κι αυτό αντικατοπτρίζεται με τον καλύτερο τρόπο στη βαθμολογία της UEFA: νούμερο 10 η Ελλάδα στο ranking του 2011 με πέντε ομάδες στην… κανονική Ευρώπη, νούμερο 20 το 2021 με τέσσερις ομάδες και Conference League.

Και τώρα έχεις έναν από τους ανθρώπους που έπαιξε σημαντικό ρόλο με τα σφυρίγματά του και τη μόνιμη εύνοια του τότε συστήματος, στην ισοπέδωση ιστορικών συλλόγων όπως η ΑΕΚ, η ΑΕΛ, ο Ηρακλής, να δίνει συνέντευξη και με ύφος που μάλλον δείχνει παντελή απώλεια επαφής με την πραγματικότητα, να συγκρίνει τον εαυτό του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη! Όχι για να εξάρει τις ικανότητες ή το έργο του πρωθυπουργού, κάτι τέτοιο δεν θα ενοχλούσε καθώς ο καθένας μπορεί να πρεσβεύει ό,τι θέλει. Ο Σπάθας ισχυρίζεται ότι αισθάνεται σαν τον Μητσοτάκη που πολεμήθηκε επειδή είχε πατέρα πρωθυπουργό, αλλά κατάφερε κι έγινε ο ίδιος πρωθυπουργός (αν ήμασταν σε site κοινωνικής δικτύωσης, εδώ θα έπρεπε να βάλουμε φατσούλα που γελάει). Έτσι νιώθει ο Σπάθας. Ότι πολεμήθηκε επειδή ο πατέρας του ήθελε «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε…», αλλά ο ίδιος υπήρξε ακριβοδίκαιος και τώρα ήλθε η ώρα να δικαιωθεί! Σου έχουμε νέα κύριε Ηλία. Έχεις δίκιο 100% σε όσα λες. Πολεμήθηκες ακριβώς όσο και ο πρωθυπουργός μας, δηλαδή καθόλου. Μπήκες στο κύκλωμα από πολύ μικρός, όπως κι αυτός, απόλαυσες όλα τα προνόμια των «εκλεκτών» του, καταδίκασες ιστορικούς συλλόγους βυθίζοντας στη θλίψη τους υπερήφανους οπαδούς τους, και τώρα πια είσαι κλεισμένος στο χρονοντούλαπο της πιο μαύρης περιόδου του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Σπάθας αναζητά εναγωνίως ένα μονοπάτι για να επιστρέψει στα πράγματα. Είναι μόλις 41 ετών. Τον έβαλαν στους πίνακες της λίγκας από τα 27, του έδωσαν το πρώτο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στα 28, τον έκαναν διεθνή πριν κλείσει τα 30, τον «τελείωσε» η κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου στα 36. Τώρα σφυρίζει πλέον Κερατσίνι-Αετό Κορυδαλλού στην ΕΠΣ Πειραιά. Στα τρένα ως σταθμάρχης, που έλεγε κάποτε κι ο Μελισσανίδης και εκεί πρέπει να μείνει.