«Ο Χούλτ είναι ο καλύτερος μπακ – Ευχαριστούμε την ΑΕΚ που τον έστειλε δωρεάν»

Ύμνοι γράφονται στη Γερμανία για τον Νίκλας Χούλτ χαρακτηρίζοντας τον Σουηδό ως τον καλύτερο αριστερό μπακ. Μάλιστα, ευχαριστούν και την ΑΕΚ για το γεγονός πως ο παίκτης ήρθε δωρεάν στο Αννόβερο. Αναλυτικά το δημοσίευμα

«Μπορείτε να επικρίνετε τη διαχείριση που κάνει η διοίκηση του Ανόβερου 96 όσο θέλετε, αλλά με (τουλάχιστον) σε μια μεταγραφή το περασμένο καλοκαίρι, ο Γκέρχαντ Τσούμπερ έκανε τα πάντα σωστά. Μιλάμε για τον Νίκλας Χουλτ – αναμφισβήτητα ο καλύτερος αριστερός μπακ στην ομάδα από τις μέρες των Σουλτς και Τάρνατ.

Ο Σουηδός ήρθε ανώνυμα στο Ανόβερο, αλλά πλέον η ομάδα δεν μπορεί χωρίς αυτόν!

Υποκλινόμαστε, κύριε Τσούμπερ. Η απόκτηση του Χουλτ είναι μια ιστορία επιτυχίας.

Ο 30χρονος Σουηδός ήρθε στο Ανόβερο δωρεάν.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να πείτε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον προηγούμενο εργοδότη του, την ΑΕΚ Αθηνών.

Η απόδοση του έχει κάνει τον Χουλτ αγαπημένο των θαυμαστών.

Αναμφίβολα, έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που είχαν τόσο ισχυρό και αξιόπιστο αριστερό μπακ στις δικές τους τάξεις. Ο Χουλτ με την ακρίβεια στις πάσες του με μέσο όρο (!) Pass ποσοστό 80,7%, και  με μέσο όρο 41,75 περάσματα ανά παιχνίδι.

Αυτό τον καθιστά απαραίτητο σε όλα τα συστήματα. Η προσαρμοστικότητα του είναι αξιοσημείωτη. Ενώ ο Σουηδός βρίσκεται στην αριστερή θέση, υπάρχει συνεχής κίνηση του πάνω στη γραμμή. Ολη η ομάδα γνωρίζει τη μεγάλη σημασία του στο παιχνίδι της.

Το αμυντικό του έργο είναι επίσης πειστικό από κάθε άποψη. Εχει ένα ήρεμο και ισορροπημένο στυλ παιχνιδιού που δεν είναι καθόλου τυπικό. Σε 18 παιχνίδια έκανε κατά μέσο όρο μόνο 1,16 φάουλ και έλαβε 0,1 κίτρινες κάρτες. Αυτή η τιμή είναι εξαιρετική!

Η κυριαρχία που αποπνέει και ο τρόπος παιχνιδιού του θα πρέπει να εμπνεύσει πολλούς συμπαίκτες. Θα συνεχίσει να μας δίνει μεγάλη ευχαρίστηση τους επόμενους μήνες (το συμβόλαιό του θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Ιουνίου 2022) και είναι ένα πρότυπο στην ομάδα των Reds».

Το Ανόβερο παίζει στη Β’ Γερμανίας.

Στη ΑΕΚ πάντως όλα αυτά δεν τα είδαμε σχεδόν ποτέ…»